Valor

Depressie en relatie

Hallo lotgenoten,

Ik heb een heel verhaal en zou eigenlijk jullie meningen willen weten. Zelf zal ik me eerst even voorstellen. Ik ben 23 jaar en sinds een paar weken heb ik depressieve klachten en waarschijnlijk, volgens mij psychiater, een gegeneraliseerde angststoornis.

Sinds september vorig jaar ben ik met een meisje bezig en heb ik vanaf het begin af aan gezegd dat ik geen relatie wilde, zij wilde dat eerste instantie ook niet maar kreeg later toch gevoelens voor me. Vanaf mijn jeugd heb ik mezelf aangeleerd mijn gevoelens niet te uiten, ben dus erg onzeker en vind/vond het moeilijk om emoties te tonen. Sinds oktober 2012 ben ik weer vrijgezel na een relatie van 2,5 jaar.

Dit heb ik eigenlijk niet verwerkt, ja door me te storten op andere meiden maar niet echt in mijn hoofd dus. Al mijn relaties (3 serieuze) zijn ook, voor mij, onverwachts beëindigd. Nu heb ik met dit meisje waar ik al een tijdje mee zit behoorlijk wat meegemaakt, ze heeft mijn vertrouwen beschadigd en tegen me gelogen en is vreemdgegaan met mij in haar laatste relatie.

In het begin maakte ik me telkens zorgen over dat ze het misschien wel weer zou doen als wij een relatie zouden hebben. Echter, slik ik nu bijna 5 weken venlafaxine 75 mg en merk ik dat ik me ietsjes beter en rustiger voel dan paar weken terug toen ik het niet meer zag zitten.

De eerste paar weken heb ik zelf besloten even afstand van haar te nemen, niet dat het haar schuld is dat ik hierdoor waarschijnlijke depressief geworden ben, want naar mijn mening is het een opstapeling van 23 jaar emoties opkroppen en dit de druppel was. Zelf ben ik, ook in mijn vorige relaties, erg jaloers geweest wat waarschijnlijk door mijn onzekerheid is gekomen.

Sinds 2 weken zie en spreek ik haar weer en vooral als ik me beter voel, voel ik me fijn bij haar en denk heel de dag aan haar. Ik weet dat ik haar leuk vind want moet er niet aan denken dat ze een ander heeft of dat ik haar moet laten gaan aangezien ik er gewoon leuk,lief vind en fijn vind om bij haar te zijn.
Alleen elke ochtend als ik wakker wordt is dat gevoel weer helemaal verdwenen en kan ik alleen maar negatief denken en voel ik helemaal niks.
Ik heb geen kriebels in mijn buik, waarschijnlijk omdat we elkaar al aantal jaar kennen en ook al een tijdje bij elkaar slapen en dingen samen doen.

Dit is ook het punt wat me zo angstig maakt. Heb ik wel gevoelens voor haar? Komt het door de medicijnen dat ik me goed voel bij haar?
Ik weet gewoon niet wat het is. Lees ook veel dingen op internet dat bij een depressie het hoort dat de meeste mensen zich in de avond beter voelen (dit heb ik ook heel vaak en al ik dan met haar ben voel ik me gelukkig) maar toch vind ik het een heel onprettig en vooral erg dubbel gevoel.
Herkennen mensen zich hierin? Het voelt alsof mijn hersenen zeggen; "Je moet dit gevoel hebben", terwijl ik helemaal niets voel, waarschijnlijk door de depressie?

Ik weet zelf ook wel dat ik het gewoon heel graag leuk WIL hebben met haar en soms ga ik dan denken, wil ik juist een gevoel voor haar krijgen dat er niet is? Terwijl als ze met een ander staat te praten ik best jaloers was, waarschijnlijk door de gegeneraliseerde angststoornis en mijn onzekerheid. Ik raakte dan in paniek terwijl ik weet dat ze hartstikke gek op me is. Waarschijnlijk moet ik gewoon geduld hebben en wil ik gewoon te graag en te snel.

Verder heb ik met andere dingen ook vaak geen gevoel, geen plezierig gevoel, meestal wil ik meestal zsm naar huis als ik van huis ben.

Vrijdag heb ik de eerste behandelafspraak met mijn psychiater en zal ik het er ook met hem over hebben.

Alvast bedankt voor de reacties.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Depressie en relatie

Hoi Valor,
Wat je arts je had horen te vertellen: het enige wat venlaxafine doet en kan doen, is de aanwezige nare gevoelens van angst en depressie wat verminderen.
Dit kan een zegen zijn - en het betekent niet dat je iemand opeens leuk gaat vinden terwijl dat tegen je eigen natuur of hoe zeg je dat is.

Het betekent ook, dat je naast de pillen een goede therapie nodig hebt, inclusief verwerken van oude pijn, dingen als "hoe denken/ voelen vrouwen", lichaamstaal en een aanpak zoals emdr om diepe angsten weg te halen. (Nadenken over angst kan in het begin van een therapie zin hebben, daarna wordt het een herhaling van zetten.)
Valor

Re: Depressie en relatie

Hoi Janneke,

Bedankt voor je reactie.
Dat klopt en ik weet ook wel dat het juist de angstige klachten en negatieve klachten wat verminderd.

Alleen wat ik bedoel te zeggen is dat ik nu amper nog gevoel voor heb. De ene avond als ik bij der ben voel ik me gelukkig en de andere avond niet omdat ik me dan afvraag of die gevoelens wel echt zijn. We kennen elkaar al een tijdje en omdat ik eerst haar op afstand hield omdat ik geen relatie wilde heb ik dit denk ik zo ver weggestopt dat ik het nu niet meer baar boven kan halen en ik vraag me dus nu af of dit door de depressie kan komen?

Als ik bij der ben dan voel ik me fijn en weet dat ik nu voorlopig geen relatie aan moet gaan maar ik ben gewoon wanhopig en voel geen emotie meer.. Trouwens, ik voel er 1: verdriet
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Depressie en relatie

Hoi Valor,
Dat hoort krek bij depressie: dat je of niets voelt, of je gevoelens in twijfel trekt.
Heb je ooit het boek over Harry Potter en de gevangene van Azkaban gelezen? Daarin staan een aantal zeer rake dingen over depressie. "Een dementor is een vuil wezen: het ontneemt je plezier, liefde, hoop - de ellendeling is uit op vernietiging en wanhoop en zal proberen om van jou net zoiets zielloos te maken als hij zelf is". Dat is een rake typering.
(En het boek bevat ook een aantal uitstekende recepten tegen dementoren/depressie. )

Mij hielp het om dit soort zinnetjes te citeren, als ik mijn gevoelens in twijfel ging trekken. (Het is logisch dat je het doet, verwijt jezelf niets - weet dat het "alleen maar" de dementor/ depressie is.)

En in positieve zin kan noch een pil noch een depressie jou iets 'aanpraten' wat niet bij jou past. Dus als je je soms prettig bij haar voelt, dan IS dat zo (en zijn het allemaal dementoren die dat in twijfel trekken).
Valor

Re: Depressie en relatie

Dit is nu precies een antwoord dat ik wilde lezen.
Het is gewoon moeilijk te bevatten voor me omdat ik eerst telkens haar 'afwees' door te zeggen dat ik geen relatie wil, maar ik wil wel gelukkig met haar worden, in ieder geval het een kans geven.

Helaas ga ik dan weer denken van ja eerst wilde ik het ook niet, maar weet wel dat ik het wel wil maar voorlopig niet verstandig is omdat ik aan het begin van een depressie zit, vandaag precies 5 weken.

Ze is in ieder geval heel lief en geduldig. Ik wil haar gewoon niet kwijt maar die gedachten maken me soms zo angstig, alsof ik mezelf voor de gek houdt omdat ik niets voor der voel, dat is het eerste waar ik aan denk als ik wakker wordt. Ik probeer telkens positief te denken door tegen mezelf te zeggen; geef het de tijd, het komt door mijn angsten en mijn depressie.
Maar eigenlijk is dit wel de druppel geweest waardoor ik in een depressie kwam, omdat ik ineens niet meer wist of ik wel een relatie wilde.. Allemaal lastig uit te leggen en hoop dat jullie me een beetje begrijpen.

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”