Ik snap er niets meer van. Zit alweer in een diep dal. Maar moet ik dit nu een nieuwe depressie noemen of is het nog de oude die weer aanwakkert.
Hoe dan ook. Ik word er enorm moe van en doe niets liever dan de hele dag slapen. Maar met jonge kinderen in huis gaat dat niet.
Twijfel nu heel hard of ik me wederom op moet laten nemen op de PAAZ om tot rust te komen. Mijn kinderen houden me nu nog tegen omdat ik bang ben hen weer veel verdriet te doen. Maar ik moet toch iets. Doe nu mezelf enorm veel verdriet.
Re: Alweer depressief of nog steeds?
De vraag die nu de boventoon voert is wat jij denkt nodig te hebben om je beter te voelen, wat jij nodig hebt om je stabieler te voelen. Waar heb jij momenteel behoefte aan?
Heb je bijvoorbeeld in de omgeving al gesproken over hoe jij er momenteel in staat? Wat je voelt en wat je denkt? Welke reacties heb jij daarop gekregen?
In het bericht stel je de volgende vraag: Zou dit een nieuwe depressie zijn? Of is dit nog steeds dezelfde depressie? Hoe is het de laatste tijd gegaan Maud?
Is de situatie echt veranderd? Heb jij je in de tussentijd echt goed gevoeld en weer gelukkig gevoelens gekend?
Ik denk dat wij niet precies kunnen zegfgen of dit dezelfde depressie is, of dat er misschien weer een nieuwe is gekomen.
Wat wel van belang zou kunnen zijn is om eerlijkheid naar jezelf te behouden en je omgeving te betrekken bij de situatie. Om eerlijkheid te behouden naar wat er nu aan de hand is en de eventuele vervolgstappen.
Als jij de behoefte hebt om opnieuw eens in gesprek te gaan met een hulpverlener, als je dat op dit moment nog niet doet, dan is dat misschien een goed idee.
Mocht je al wel in gesprek gaan met een hulpverlener, dan is het vertstandig dit ook te vertellen. Je gedachten en gevoelens te bespreken en te kijken wat eventueel mogelijk is.
Het is inderdaad verdrietig dat jij je kinderen opnieuw zou moeten vertellen dat het beter is om weer in een opname te gaan. Maar zover is het nog niet. Wellicht zijn er andere mogelijkheden om je weer het goede pad op te krijgen. Mocht het uiteindelijk toch zo zijn dat een nieuwe opname het beste is, dan is het denk ik ook een goed idee om goed te kijken hoe je kinderen erop reageren. Het is ook niet gemakkelijk voor kinderen, zoals je al opmerkt en ze hebben het al eens meegemaakt. Daarom is het ook goed om je kinderen in deze kwestie niet te vergeten. Dat de omgeving ook de kinderen in de gaten houdt en voldoende ondersteuning biedt (mocht dit nodig zijn, op wat "hoger niveau".)
Maar dat eerst maar eens in kaart komt hoe nu verder ....
En je verhaal mag je hier natuurlijk ook kwijt. Voor zover dat mogelijk is, kunnen de leden hier je ook steun bieden en eventueel adviezen geven. Er is altijd wel een lezend oog.
Veel sterkte.
Heb je bijvoorbeeld in de omgeving al gesproken over hoe jij er momenteel in staat? Wat je voelt en wat je denkt? Welke reacties heb jij daarop gekregen?
In het bericht stel je de volgende vraag: Zou dit een nieuwe depressie zijn? Of is dit nog steeds dezelfde depressie? Hoe is het de laatste tijd gegaan Maud?
Is de situatie echt veranderd? Heb jij je in de tussentijd echt goed gevoeld en weer gelukkig gevoelens gekend?
Ik denk dat wij niet precies kunnen zegfgen of dit dezelfde depressie is, of dat er misschien weer een nieuwe is gekomen.
Wat wel van belang zou kunnen zijn is om eerlijkheid naar jezelf te behouden en je omgeving te betrekken bij de situatie. Om eerlijkheid te behouden naar wat er nu aan de hand is en de eventuele vervolgstappen.
Als jij de behoefte hebt om opnieuw eens in gesprek te gaan met een hulpverlener, als je dat op dit moment nog niet doet, dan is dat misschien een goed idee.
Mocht je al wel in gesprek gaan met een hulpverlener, dan is het vertstandig dit ook te vertellen. Je gedachten en gevoelens te bespreken en te kijken wat eventueel mogelijk is.
Het is inderdaad verdrietig dat jij je kinderen opnieuw zou moeten vertellen dat het beter is om weer in een opname te gaan. Maar zover is het nog niet. Wellicht zijn er andere mogelijkheden om je weer het goede pad op te krijgen. Mocht het uiteindelijk toch zo zijn dat een nieuwe opname het beste is, dan is het denk ik ook een goed idee om goed te kijken hoe je kinderen erop reageren. Het is ook niet gemakkelijk voor kinderen, zoals je al opmerkt en ze hebben het al eens meegemaakt. Daarom is het ook goed om je kinderen in deze kwestie niet te vergeten. Dat de omgeving ook de kinderen in de gaten houdt en voldoende ondersteuning biedt (mocht dit nodig zijn, op wat "hoger niveau".)
Maar dat eerst maar eens in kaart komt hoe nu verder ....
En je verhaal mag je hier natuurlijk ook kwijt. Voor zover dat mogelijk is, kunnen de leden hier je ook steun bieden en eventueel adviezen geven. Er is altijd wel een lezend oog.
Veel sterkte.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Re: Alweer depressief of nog steeds?
Hoi Maud,
rot allemaal hoor...! Depressie is een nare ziekte, die door meer dan 1 oorzaak in stand gehouden kan worden, kan worden aangewakkerd en wat al niet.
Ten eerste dus heel erg naar, dat je er geen biet van snapt, momenteel!
En in mijn oren klinkt ook teleurstelling: (misschien zit ik er kilometers naast!) alsof je verwachtte, dat het beter met je zou gaan (zou moeten gaan) - maar om een of andere reden blijkt dat helaas niet zo te zijn. Heel naar!!
Depressie kent als ziekte lichamelijke en geestelijke aspecten - veel "willen" slapen, veel slaap nodig hebben, moe zijn is er een van.
Aangezien "te lange tijd te veel stress hebben" een van de mogelijke oorzaken is van depressie, heeft het beslist zin, om "toe te geven" aan die moeheid. En draagt 'door blijven hollen, terwijl je geen puf hebt' eerder bij aan het in stand houden van de depressie, dus dat is het laatste wat je wilt.
Of de paaz daarvoor de beste optie is, weet ik persoonlijk net niet - maar iets verzinnen, waar je echt kunt uitrusten, op adem komen, dat is beslist geen luxe!!
Een ander aspect van depressie ken ik onder het motto "sorry dat het regent!" - je trekt alle schuld naar je toe.
Nou snap ik zeer beslist, dat het geen feestje is voor je kinderen als jij weg bent; maar een zieke moeder "is het ook niet" - en afhankelijk van hoe oud je kinderen zijn, valt hen best uit te leggen (zo vanaf kleuterleeftijd) dat dit helaas, simpelweg overmacht is en dat je ziek bent en moet herstellen.
En als het meezit, zijn er best fijne logeerplekken of wat dan ook voor de kinderen te organiseren.
Sterkte!!
rot allemaal hoor...! Depressie is een nare ziekte, die door meer dan 1 oorzaak in stand gehouden kan worden, kan worden aangewakkerd en wat al niet.
Ten eerste dus heel erg naar, dat je er geen biet van snapt, momenteel!
En in mijn oren klinkt ook teleurstelling: (misschien zit ik er kilometers naast!) alsof je verwachtte, dat het beter met je zou gaan (zou moeten gaan) - maar om een of andere reden blijkt dat helaas niet zo te zijn. Heel naar!!
Depressie kent als ziekte lichamelijke en geestelijke aspecten - veel "willen" slapen, veel slaap nodig hebben, moe zijn is er een van.
Aangezien "te lange tijd te veel stress hebben" een van de mogelijke oorzaken is van depressie, heeft het beslist zin, om "toe te geven" aan die moeheid. En draagt 'door blijven hollen, terwijl je geen puf hebt' eerder bij aan het in stand houden van de depressie, dus dat is het laatste wat je wilt.
Of de paaz daarvoor de beste optie is, weet ik persoonlijk net niet - maar iets verzinnen, waar je echt kunt uitrusten, op adem komen, dat is beslist geen luxe!!
Een ander aspect van depressie ken ik onder het motto "sorry dat het regent!" - je trekt alle schuld naar je toe.
Nou snap ik zeer beslist, dat het geen feestje is voor je kinderen als jij weg bent; maar een zieke moeder "is het ook niet" - en afhankelijk van hoe oud je kinderen zijn, valt hen best uit te leggen (zo vanaf kleuterleeftijd) dat dit helaas, simpelweg overmacht is en dat je ziek bent en moet herstellen.
En als het meezit, zijn er best fijne logeerplekken of wat dan ook voor de kinderen te organiseren.
Sterkte!!