stip88

Depressie Schoonmoeder

Afgelopen winter is mijn schoonmoeder in een depressie geraakt. Ze heeft al een verleden van meerdere depressies. Dit was echter de eerste keer dat ik het heb meegemaakt. Ze is hiervoor opgenomen en inmiddels is ze alweer een paar maanden thuis. Ze slikt nog steeds medicijnen en heeft therapie. Langzaam wordt alles afgebouwd en gaat het redelijk goed met haar.

Inmiddels hebben mijn vriend en ik het blijde nieuws dat we zwanger zijn. We hebben expres tot 9 weken gewacht om dit aan haar te vertellen, na het zien van een kloppend hartje.

We wilden haar geen onnodig verdriet aandoen als het mis zou gaan. Toch wilde wij het blijde nieuws na de eerste echo vertellen. Je ouders vertel je het immers eerder dan rest. De andere vrienden en familie wilde we graag na de 12 weken echo vertellen. We hebben mijn schoonouders dan ook gevraag om het blijde nieuws pas na 12 weken te vertellen. Ze moesten nog even hun mond houden. We hebben hier duidelijk een bevestiging van gekregen dat ze het stil zouden houden.

Tot onze verbazing horen we dat onze halve familie inmiddels op de hoogte is gesteld van onze zwangerschap. Toen we dit nieuws hoorde waren we furieus. Dit is iets wat wij graag zelf verteld hadden. Mijn schoonmoeder geeft aan dat ze niets wist van de afspraak.

Ik ben ik haar bijzijn emotioneel geworden en ben gaan huilen. Ik heb me nog kunnen inhouden en heb het een beetje proberen te relativeren in haar bijzijn. Op de weg terug naar huis ben ik ontzettend boos geworden. Dit doe je gewoon niet!

S avonds kreeg ik te horen dat het niet goed gaat mijn mijn schoonmoeder en dat ze erg verdrietig is. Ergens ben ik bang dat ik een terugval heb veroorzaakt. Maar tegelijkertijd ben ik nog steeds furieus! Moet ik hier nu overheen stappen omwille van mijn schoonmoeder, of kan haar gedrag gewoon echt niet?

Ik weet niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan. Moet ik extra rekening met haar houden omdat ze omhoog krabbelt uit en depressie of moet ze zich gewoon realiseren dat ze dit echt niet kan maken?
Gebruikersavatar
Lost Soul
Berichten: 1970
Lid geworden op: 29 mei 2010 18:31

Re: Depressie Schoonmoeder

Ik denk dat je er een te groot punt van maakt, zowel voor jezelf als naar je schoonmoeder toe. Waarom til je er zo zwaar aan dat ze dit blije nieuws heeft verspreid? Het geeft alleen maar aan dat ze het enorm geweldig vindt en blij voor je is. Oké, je had het liever zelf met de rest van de wereld willen delen, maar is dit nu echt zo erg? Jij bent zwanger, met haar gaat het beter, de toekomst wordt er voor jullie allemaal mooier op, zou je dat allemaal op het spel willen zetten omdat ze het niet voor zichzelf heeft kunnen houden? Zou ik niet doen als ik jou was. Probeer het van haar kant te bekijken en dan zul je misschien ook tot de conclusie komen dat je wellicht hetzelfde had gedaan. Til er niet te zwaar aan of zelfs nog beter: til er helemaal niet aan. Geniet er gezamenlijk van en laat het voor wat het is.
If we don't get lost, we'll never find a new route.
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Depressie Schoonmoeder

Een vrouw vragen een geheim te bewaren? Laat staan groot nieuws? Ik denk dat je verwachting iets (lees veel) te hoog was en een beetje naief. Ze heeft het vast niet kwaad bedoeld. Kan een flapuit (een oeps) moment zijn geweest dat gebeurd wel eens en dan zie je hoe hard het kan gaan.
Ze zijn er wel hoor vrouwen die geheimen kunnen bewaren maar net als albino's zijn ze zeer zeldzaam :lol:
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
stip88

Re: Depressie Schoonmoeder

Lost Soul schreef:Ik denk dat je er een te groot punt van maakt, zowel voor jezelf als naar je schoonmoeder toe. Waarom til je er zo zwaar aan dat ze dit blije nieuws heeft verspreid? Het geeft alleen maar aan dat ze het enorm geweldig vindt en blij voor je is. Oké, je had het liever zelf met de rest van de wereld willen delen, maar is dit nu echt zo erg? Jij bent zwanger, met haar gaat het beter, de toekomst wordt er voor jullie allemaal mooier op, zou je dat allemaal op het spel willen zetten omdat ze het niet voor zichzelf heeft kunnen houden? Zou ik niet doen als ik jou was. Probeer het van haar kant te bekijken en dan zul je misschien ook tot de conclusie komen dat je wellicht hetzelfde had gedaan. Til er niet te zwaar aan of zelfs nog beter: til er helemaal niet aan. Geniet er gezamenlijk van en laat het voor wat het is.

Ik vind dat je wel heel gemakkelijk voorbij gaat aan het feit dat ze respectloos gehandeld heeft. Wij vragen expliciet om het nieuws nog voor zich te houden. We willen graag de echo afwachten om te kijken of alles goed is. We hebben geen zin om iedereen te moeten vertellen dat het eventueel mis is gegaan.

Dat we er zwaar aan tillen vind ik niet zo vreemd. Het is ons eerste kindje en het lijkt ons geweldig om de eerste reactie van onze familieleden te zien. Dit is ons nu ontnomen. Zo voelt het echt.

GeenPijn schreef:Een vrouw vragen een geheim te bewaren? Laat staan groot nieuws? Ik denk dat je verwachting iets (lees veel) te hoog was en een beetje naief. Ze heeft het vast niet kwaad bedoeld. Kan een flapuit (een oeps) moment zijn geweest dat gebeurd wel eens en dan zie je hoe hard het kan gaan.
Ze zijn er wel hoor vrouwen die geheimen kunnen bewaren maar net als albino's zijn ze zeer zeldzaam :lol:
Wat is dit nu voor een onzin. Mijn eigen ouders houden al ruim 6 weken hun mond. Het is gewoon een teken van respect.

Ik had iets meer inlevingsvermogen verwacht van dit forum. Ik zal jullie advies ter harte nemen en er richting mijn schoonmoeder niet zo zwaar meer aan tillen. Toch is het duidelijk dat jullie nooit zelf zwanger zijn geweest of je niet kunnen indenken dat dit een heel speciaal moment kan zijn.
Gebruikersavatar
Psycholoog Dea
Berichten: 191
Lid geworden op: 27 nov 2013 16:59

Re: Depressie Schoonmoeder

Ik begrijp je dilemma erg goed en ik ben het niet met mijn voorgangers heen. Of je nou wel of niet zwaar tilt aan het vertellen van dit nieuws, het feit blijft dat de schoonmoeder in kwestie zich niet aan de afspraak heeft gehouden en daarmee respectloos heeft gehandeld.

Ik zou het wel uit proberen te praten met je schoonmoeder. Het lijkt me in verband met haar instabiliteit wel goed om dit op een moment te doen dat je zelf wat gekalmeerd bent en op een rustige manier aan haar kan vertellen hoe ze je gekwetst heeft. Ze mag haar depressies in mijn mening niet gebruiken als een excuus om niet de gevolgen van haar daden te zien.
Psycholoog Dea van de online Psychologenpraktijk Boom.
stip88

Re: Depressie Schoonmoeder

Psycholoog Dea schreef:Ik begrijp je dilemma erg goed en ik ben het niet met mijn voorgangers heen. Of je nou wel of niet zwaar tilt aan het vertellen van dit nieuws, het feit blijft dat de schoonmoeder in kwestie zich niet aan de afspraak heeft gehouden en daarmee respectloos heeft gehandeld.

Ik zou het wel uit proberen te praten met je schoonmoeder. Het lijkt me in verband met haar instabiliteit wel goed om dit op een moment te doen dat je zelf wat gekalmeerd bent en op een rustige manier aan haar kan vertellen hoe ze je gekwetst heeft. Ze mag haar depressies in mijn mening niet gebruiken als een excuus om niet de gevolgen van haar daden te zien.
Bedankt. Ik vind het een goed idee om het uit te praten. Ik ben er nu nog niet aan toe om de eerste stap te zetten. Misschien over een paar dagen. Ik wil ook niet dat dit nog groter wordt gemaakt dan het al is. Maar voorbij gaan aan mijn eigen gevoel omwille van haar stabiliteit gaat mij te ver. Dit lijkt me een goede tussenweg. Bezinken en uitpraten.
Gebruikersavatar
Psycholoog Dea
Berichten: 191
Lid geworden op: 27 nov 2013 16:59

Re: Depressie Schoonmoeder

stip88 schreef:Bedankt. Ik vind het een goed idee om het uit te praten. Ik ben er nu nog niet aan toe om de eerste stap te zetten. Misschien over een paar dagen. Ik wil ook niet dat dit nog groter wordt gemaakt dan het al is. Maar voorbij gaan aan mijn eigen gevoel omwille van haar stabiliteit gaat mij te ver. Dit lijkt me een goede tussenweg. Bezinken en uitpraten.
Ja, precies, je wilt niet dat het escaleert, maar je moet er ook niet mee blijven zitten. Dan wordt het uiteindelijk alleen maar erger. Een paar dagen wachten lijkt me een mooie optie. Ik wens je veel succes!
Psycholoog Dea van de online Psychologenpraktijk Boom.
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Depressie Schoonmoeder

stip88 schreef: Wat is dit nu voor een onzin. Mijn eigen ouders houden al ruim 6 weken hun mond. Het is gewoon een teken van respect.

Ik had iets meer inlevingsvermogen verwacht van dit forum. Ik zal jullie advies ter harte nemen en er richting mijn schoonmoeder niet zo zwaar meer aan tillen. Toch is het duidelijk dat jullie nooit zelf zwanger zijn geweest of je niet kunnen indenken dat dit een heel speciaal moment kan zijn.
Zou ook heel knap zijn als ik zwanger werd.

Ja het zou fijn zijn geweest als ze haar mond had gehouden maar of ze besefte dat het voor jullie zo zwaar speelde betwijfel ik. Is verder geen excuus natuurlijk.

Als je het gesprek aangaat wat ik wel denk dat moet, dan zou ik wel heel goed je woorden van tevoren bedenken en het gesprek pas aangaan als je 100% zeker weet dat je rustig kan blijven. Samen met je man/vriend lijkt me slim en hij hoort er ook bij.
Zuiver aangeven wat het met je heeft gedaan en dat je het niet leuk vond. En het zeker niet nog een keer wilt meemaken.

Ga je buiten die perken dan kun je haar inderdaad nog meer triggeren tot diepere depressie en dat wil je ook weer niet.

Blijft ze ontkennen dat er een afspraak was dan wordt het moeilijk (waarschijnlijk ook om rustig te blijven) en zul moeten nadenken over hoe verder maar dat is een vervolgdiscussie.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
stip88

Re: Depressie Schoonmoeder

GeenPijn schreef:
stip88 schreef: Wat is dit nu voor een onzin. Mijn eigen ouders houden al ruim 6 weken hun mond. Het is gewoon een teken van respect.

Ik had iets meer inlevingsvermogen verwacht van dit forum. Ik zal jullie advies ter harte nemen en er richting mijn schoonmoeder niet zo zwaar meer aan tillen. Toch is het duidelijk dat jullie nooit zelf zwanger zijn geweest of je niet kunnen indenken dat dit een heel speciaal moment kan zijn.
Zou ook heel knap zijn als ik zwanger werd.

Ja het zou fijn zijn geweest als ze haar mond had gehouden maar of ze besefte dat het voor jullie zo zwaar speelde betwijfel ik. Is verder geen excuus natuurlijk.

Als je het gesprek aangaat wat ik wel denk dat moet, dan zou ik wel heel goed je woorden van tevoren bedenken en het gesprek pas aangaan als je 100% zeker weet dat je rustig kan blijven. Samen met je man/vriend lijkt me slim en hij hoort er ook bij.
Zuiver aangeven wat het met je heeft gedaan en dat je het niet leuk vond. En het zeker niet nog een keer wilt meemaken.

Ga je buiten die perken dan kun je haar inderdaad nog meer triggeren tot diepere depressie en dat wil je ook weer niet.

Blijft ze ontkennen dat er een afspraak was dan wordt het moeilijk (waarschijnlijk ook om rustig te blijven) en zul moeten nadenken over hoe verder maar dat is een vervolgdiscussie.
Bedankt voor je berichtje. We hebben meerdere keren aangegeven dat we het pas na 12 weken wilde vertellen. Mijn schoonvader vroeg zelfs nogmaals of hij het aan iemand mocht vertellen en toen viel mijn schoonmoeder zelfs bij "nee, je vertelt het pas na 12 weken".

Misschien is dit ook wel wat me kwaad maakt, de eerstvolgende keer dat we haar zagen. De nonchalance die ze in haar stem en gedrag had toen ze even tussen neus en lippen meldde wie het allemaal al wisten. En vervolgens dat ze niets wist van een afspraak.
Dan heb je toch een behoorlijk bord voor je kop of je bent gewoon aan het liegen. Ik zie geen andere mogelijkheid.

Ik kan er niets meer aan veranderen en wil er ook niet meer moeilijk over doen. Het hoeft voor mij geen 'welles' 'nietes' spel te worden of we wel of geen afspraak hadden staan. Ik weet zelf heel goed dat deze er wel was. Dus ik sta erboven.

Het zal in ieder geval gevolgen hebben voor wat wij in de toekomst nog met ze delen.
Leeuwtjuh

Re: Depressie Schoonmoeder

Je zit hier inderdaad op een forum waarbij meer dan de helft geen kinderen heeft of zwanger is geweest. Het inlevingsvermogen wbt het wonder dat momenteel in de maak is ontbreekt bij sommigen. Er zijn maar een paar enkelingen die het proces wel hebben meegemaakt en de kans dat zij dit topic lezen of erop reageren is klein. Ik denk dat je beter op de zwangerschapspagina kunt zijn; daar zitten 'we' allemaal en beamen de woede en boosheid. Het is inderdaad respectloos van je schoonmoeder.

Dat zij een terugval zou kunnen krijgen, is niet jouw verantwoordelijkheid. Een depressie wordt veroorzaakt door stoffen die ontbreken in de hersenen waardoor er bij slecht nieuws of teveel negativiteit doorgeschoten wordt. Als jij niet 'slecht nieuws' bracht door aan te geven dat dit echt totaal niet kon en respectloos was, dan had ome Willem het volgende week wel gedaan door te zeggen dat het kleinkind een depressieve oma kan krijgen en dat ze daar eens wat harder aan moet trekken.

Kortom; doe wat Kluun zegt; meeveren! En bij een eerstvolgende kindje zeg je het gewoon alleen tegen je eigen ouders! Btw; hoe reageerde jouw familie? Misschien is dat nog een troost in zekere zin.

Ik heb er zelf nooit een geheim van gemaakt, maar in overleg met mijn partner hebben we gewacht tot de tien weken voordat we het zijn familie vertelde. We begonnen met zijn moeder. Daarna wist de rest van de familie het binnen wel geteld een half uur na ons vertrek. Eenmaal thuis kregen we al felicitatie-sms'jes. Na de 12e week/13e week heb ik de echo op FB gegooid en wist mijn familie het pas. Dat scheelde wel weer iedereen afbellen. Ik bedoel; ooms, tantes, neven en nichten en dergelijke.... Vertel het gewoon aan 's werelds grootste flapuit en de tamtam gaat rollen.

Moet je voor de grap eens roepen dat je een tweeling krijgt en kijken wie er in trapt :D !!! En kom op, hup naar ZP jij. Daar kunnen alle hormonen los en heb je een veel breder publiek met allemaal zwangere vrouwen die je schoonmoeder met brandende hooivorken achterna willen zitten, gelijkwaardige verhalen, oprechte interesse in het verloop van je zwangerschap, de al reeds bevallen vrouwen met een relativeringsvermogen waar je 'u' tegen zegt en vrijwel alles wat er nog meer rondspookt waar je je voordeel mee kunt doen.

Oh, en het belangrijkste: cheerqd5 Gefeliciteerd :D cheerqd5
stip88

Re: Depressie Schoonmoeder

Leeuwtjuh schreef:Je zit hier inderdaad op een forum waarbij meer dan de helft geen kinderen heeft of zwanger is geweest. Het inlevingsvermogen wbt het wonder dat momenteel in de maak is ontbreekt bij sommigen. Er zijn maar een paar enkelingen die het proces wel hebben meegemaakt en de kans dat zij dit topic lezen of erop reageren is klein. Ik denk dat je beter op de zwangerschapspagina kunt zijn; daar zitten 'we' allemaal en beamen de woede en boosheid. Het is inderdaad respectloos van je schoonmoeder.

Dat zij een terugval zou kunnen krijgen, is niet jouw verantwoordelijkheid. Een depressie wordt veroorzaakt door stoffen die ontbreken in de hersenen waardoor er bij slecht nieuws of teveel negativiteit doorgeschoten wordt. Als jij niet 'slecht nieuws' bracht door aan te geven dat dit echt totaal niet kon en respectloos was, dan had ome Willem het volgende week wel gedaan door te zeggen dat het kleinkind een depressieve oma kan krijgen en dat ze daar eens wat harder aan moet trekken.

Kortom; doe wat Kluun zegt; meeveren! En bij een eerstvolgende kindje zeg je het gewoon alleen tegen je eigen ouders! Btw; hoe reageerde jouw familie? Misschien is dat nog een troost in zekere zin.

Ik heb er zelf nooit een geheim van gemaakt, maar in overleg met mijn partner hebben we gewacht tot de tien weken voordat we het zijn familie vertelde. We begonnen met zijn moeder. Daarna wist de rest van de familie het binnen wel geteld een half uur na ons vertrek. Eenmaal thuis kregen we al felicitatie-sms'jes. Na de 12e week/13e week heb ik de echo op FB gegooid en wist mijn familie het pas. Dat scheelde wel weer iedereen afbellen. Ik bedoel; ooms, tantes, neven en nichten en dergelijke.... Vertel het gewoon aan 's werelds grootste flapuit en de tamtam gaat rollen.

Moet je voor de grap eens roepen dat je een tweeling krijgt en kijken wie er in trapt :D !!! En kom op, hup naar ZP jij. Daar kunnen alle hormonen los en heb je een veel breder publiek met allemaal zwangere vrouwen die je schoonmoeder met brandende hooivorken achterna willen zitten, gelijkwaardige verhalen, oprechte interesse in het verloop van je zwangerschap, de al reeds bevallen vrouwen met een relativeringsvermogen waar je 'u' tegen zegt en vrijwel alles wat er nog meer rondspookt waar je je voordeel mee kunt doen.

Oh, en het belangrijkste: cheerqd5 Gefeliciteerd :D cheerqd5
Hahaha bedankt voor je bericht. Ik haast me al naar een ander forum. Dit topic kan wat mij betreft gesloten worden.
Leeuwtjuh

Re: Depressie Schoonmoeder

Op verzoek gesloten :)

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”