Weer een tegenslag :@

[GewoonSteph]

In mijn eerdere berichten op het forum heb ik al beschreven dat het uit is met mijn ex sinds 2 en een halve maand. Daarnaast werk ik nu 4 en een halve maand bij een bedrijf waar ik mij niet thuis voel en de werkzaamheden niet leuk vind. Als laatste ben ik bezig om mijn HBO opleiding af te ronden dit doe ik in de vorm van een onderzoek bij het bedrijf waar ik werk.

Gistermiddag op school geweest bij mijn begeleider om feedback te krijgen voor mijn plan van aanpak van mijn afstudeeronderzoek. Daar heb ik nu te horen gekregen dat zoals het er nu uitziet mijn opdracht niet geheel HBO waardig is het is waarschijnlijk niet diep genoeg, hier baal ik enorm van. Mijn begeleider vertelde mij dat hij nu pas door had waar het onderzoek daadwerkelijk over ging en dus sinds gister ben ik voor mijn gevoel weer bij af. Aan de ene kant wil ik mijn opleiding nog steeds zo snel mogelijk afronden, maar momenteel zie ik het even helemaal niet zitten en wil ik het liefst even helemaal niks doen. Geen werk, geen studie even helemaal niks, maar dat kan niet want ik heb verantwoordelijkheid voor mijn baan en als ik niks ga zitten doen duurt alles alleen maar langer.

Ik ben het gewoon even beu en dacht misschien helpt het als ik het van mij afschrijf en positieve berichtjes ontvang.

[Janneke]

Hoi Steph,
nou, ik vind jouw docent niet HBO waardig. Hij heeft nu pas door, waar het over gaat. Heeft hij eerder zitten slapen dan....?
Verder lees ik, ddat je wel afbrekende kritiek hebt gehad "dat het niet het vereiste niveau zou zijn" - maar had de man ook nog iets opbouwend te melden:"zo of zo kun je verbeteren", of laat hij je gewoon zwemmen??

[GewoonSteph]

Hoi Janneke,

Hij heeft wel aangegeven dat er geen man overboord is. Ik heb hem vanochtend na het plaatsen van mijn bericht hier op het forum een mail gestuurd met daarin de opmerking dat ik vind dat hij dit eerder had moeten zien. Daarnaast heb ik aangegeven dat ik morgen, wanneer ik hem weer zie, het samen met hem dan wel HBO waardig ga formuleren. Ik ben nu al zo ver met mijn onderzoek op het werk.

Bedankt voor je bericht ik zal morgen wanneer ik meer weet wel een update schrijven.

Groet, Steph

[Janneke]

[045] [045] [045] [045]

[quodpersortem]

Maar ik dacht dat dat nogal eens vaker voorkwam bij onderzoeken (dat het niet meteen op HBO-niveau is, bedoel ik)?

Waarom was je zo in paniek, terwijl je begeleider al had aangegeven dat er best nog wat te doen valt?

[GewoonSteph]

Hoi Quodpersortem,

Waarom was je zo in paniek, terwijl je begeleider al had aangegeven dat er best nog wat te doen valt?

Ik stress hem nu omdat ik een enorme druk heb liggen op mijn afstuderen. Ik wil in juni klaar zijn met deze opleiding en het lijkt nog zo ver van mijn bed. ik loop al drie maanden te emmeren met mijn plan van aanpak. duurt mij nu iets te lang.

[Minerva]

Hoe komt 't dat je persé in juni klaar wil zijn? Wie legt jou dat op?

[GewoonSteph]

Hoi Minerva,

Hoe komt 't dat je persé in juni klaar wil zijn? Wie legt jou dat op?

Ik leg mijzelf dat op, omdat de studie al 6 jaar loopt ipv 4. Ik wil in juni klaar zijn zodat ik de zomer flink kan werken en sparen om vervolgens op reis te gaan. Vervolgens wil ik mij in mei 2014 ingeschreven hebben voor de opleiding psychologie en in september starten. Toen ik begon aan het afstuderen leek ik meer dan genoeg tijd te hebben en ik heb ook niet stil gezeten, maar het lijkt wel alsof alles wat tegen kan zitten tegen zit. Ook niet helemaal waar, want alle tentamens die ik nog moest halen om te kunnen beginnen met afstuderen heb ik wel gehaald. Maar de rest er omheen lijkt wel tegen te zitten. En doordat ik nu te horen krijg dat de opdracht misschien niet helemaal hbo waardig is maakt mij weer onzeker over of ik het niveau wel aankan. pfff ben er zo klaar mee zou willen dat het voorbij is.

[quodpersortem]

Maar de rest er omheen lijkt wel tegen te zitten.

Wat bedoel je met "de rest"?

En geef, naast dat je eindopdracht nog niet HBO-waardig is, eens drie redenen waarom je het niveau niet aan zou kunnen? Je hebt toch je opleiding bijna voltooid?

(En naar mijn weten zijn er meer mensen die lánger over het HBO doen dan 4 jaar, dan dat er mensen zijn die het binnen die 4 jaar halen).

[GewoonSteph]

Ik heb er met de pet naar gegooid tot 3 kwart jaar geleden. Daarvoor heb ik niet veel aan de opleiding gedaan in termen van leren.

Ik heb alle vakken wel gehaald maar voel mij er niet zeker over of ik de kennis heb.
Daarnaast werk ik en studeer ik af bij een onderneming waar ik geen affiniteit mee heb.

Een van de factoren waarom het uit gegaan is met mijn ex is dan ook het slepende traject van mijn opleiding waar ik zelf alleen aan schuldig ben.

[quodpersortem]

Maar hoezo vind je het dan eerlijk om het tegenslagen te noemen, terwijl je zelf heel goed weet wat de oorzaak is van het langer duren van je opleiding? Ik bedoel, een tegenslag zou eerder iets als ziekte (bij jou of binnen de familie) zijn, of dat je je geestelijk niet goed voelt en daarom studievertraging op loopt, of om andere redenen niet kunnen studeren.

Heb je je studieboeken nog? Want dan zou je altijd nog na kunnen lezen wat er is behandeld.

En waar werk je op dit moment? Helaas is het zo dat er veel mensen zijn die ergens werken waar ze weinig/geen affiniteit mee hebben maar je kunt het ook van de positieve kant bekijken: je werkt. Je hébt werk, én je kúnt werken. Ik ken een aantal mensen hier op het forum die daar niet tot in staat zijn.

Waarom heb je er met de pet naar gegooid?

[GewoonSteph]

Ik ben nooit gedreven geweest met school. altijd maar andere (leukere) dingen doen. Deze opleiding heb ik gekozen omdat ik dacht dat je er veel geld mee kon verdienen. Dat was belangrijk voor mij. Terwijl ik altijd wel wist dat ik eigenlijk met kinderen wilde werken. Verantwoordelijkheid was niet echt hoog mij en daarom er met de pet naar gegooid.

Ik weet vaak dat ik het wel aan kan ondanks het feit dat ik de stof niet geheel heb opgenomen de afgelopen jaren. Maar het zijn momenten als nu wanneer het even tegen zit dat ik meteen aan mijzelf ga twijfelen. En zoals ik initieel al schreef in mijn bericht wilde ik het proberen van mij af te schrijven.

De boeken heb ik nog en ik weet wat ik moet doen om mijn onderzoek te doen. Wanneer ik het niet weet kan ik een beroep doen op mijn begeleider.

Waarom ik het eerlijk vind om het tegenslagen te noemen is om het feit dat ik dat zo ervaar. Ik ben nu al 3 kwart jaar bezig om alles op de rit te zetten en wel de verantwoordelijkheden te nemen en dan gebeurt er dit... Dus ja, ik vind het eerlijk om het tegenslagen te noemen, ook al is het in het verleden deels toe te schrijven.

Wel bedankt voor de kritiek want zo ga ik er ook kritischer naar kijken.

[quodpersortem]

Hmm... Ik vind toch dat je er een beetje te negatief naar kijkt. Zo heel lang is 3/4 jaar immers niet, echt niet. Zeker niet wanneer je compleet nieuwe vaardigheden aan moet leren: verantwoordelijkheid, structuur, planning.

Je lijkt de nuances wat te vergeten. Net zoals je meteen het idee hebt niet in juni af te kunnen studeren, alleen omdat je onderzoek nog geen voldoende krijgt. Probeer het voortaan op papier te zetten of het misschien met iemand te overleggen, zodat je dat ook weer kunt zien. Alle hoop is immers nog lang niet verloren! En je begeleider helpt je goed, dus dat lijkt me ook geen probleem.

Wat zijn precies de tegenslagen waar je nu last van hebt, dan? Want het langstuderen was een jaar geleden ook al aan de orde, en ligt 'm aan jou. Het uitgaan tussen jou en je ex, ja, dat snap ik, maar dat is ook iets wat iedereen kan overkomen (en niet bepaald wereldschokkend, zoals je zelf al aangeeft).

Waarom is die reis waar je voor wilt sparen zo belangrijk?

En ben je er ondertussen uit of je geld belangrijker vindt dan met kinderen werken?

Ik weet niet hoeveel je hebt gelezen en ik zie je hier en daar wel eens reageren, maar lees eens wat stukken in het "Onder Ons" door. Misschien dat dat je doet realiseren dat jij eigenlijk heel blij mag zijn met je leven zoals je er nu voor staat. En dat zeg ik niet om te doen alsof jij geen problemen hebt, maar wel omdat ik het gevoel heb dat je alles zó negatief bent gaan zien dat je de positieve kant niet meer ziet.

[Minerva]

Ook niet helemaal waar, want alle tentamens die ik nog moest halen om te kunnen beginnen met afstuderen heb ik wel gehaald. Maar de rest er omheen lijkt wel tegen te zitten. En doordat ik nu te horen krijg dat de opdracht misschien niet helemaal hbo waardig is maakt mij weer onzeker over of ik het niveau wel aankan.

Als ik je zo lees kan je het allemaal best aan maar je bent nu wat van je stuk gebracht doordat je opdracht niet van voldoende niveau is. Je doelen zijn helder (reis maken, nieuwe opleiding in september) en je weet hoe je er moet komen. Probeer te doen wat nodig is om je opdracht qua niveau wat op te trekken en aan te passen. Pak de hulp en begeleiding die je krijgt met beide handen aan. Even de schouders er onder. Psychisch is er toch verder niets wat je belemmerd?

[GewoonSteph]

Bedankt voor de reacties.

Wat zijn precies de tegenslagen waar je nu last van hebt, dan? Want het langstuderen was een jaar geleden ook al aan de orde, en ligt 'm aan jou. Het uitgaan tussen jou en je ex, ja, dat snap ik, maar dat is ook iets wat iedereen kan overkomen (en niet bepaald wereldschokkend, zoals je zelf al aangeeft).

Het is inderdaad niet zo dat het allemaal grote problemen zijn, maar gevoelsmatig geef ik mijn leven een mager 6je omdat ik gewoon niet doe wat ik wil en mij in een onzekere positie bevind. Ik ben er echter wel naar toe aan het werken, maar het duurt mij allemaal te lang en het gaat ook wat moeizaam.

En ben je er ondertussen uit of je geld belangrijker vindt dan met kinderen werken?

Geld is niet meer het belangrijkste ten opzichte van werken met kinderen. Daarom heb ik ook al concrete doelen gesteld om uiteindelijk te kunnen werken met kinderen.

Waarom is die reis waar je voor wilt sparen zo belangrijk?

De reis is voor mij erg belangrijk omdat ik al heel lang een reis wil maken naar het oosten en Australië ik heb dat aan de kant geschoven toen ik een relatie met mijn ex aanging bijna 5 jaar geleden. De ervaring van backpacken de cultuur en vooral de vrijheid trekken mij daarin enorm aan.