net een uurtje `rust` bij acupuncturist. logisch : je kan niet bewegen met al die naalden in je lijf heh!! maar het deed wel deugd : even dat gedwongen stil liggen , en gewoon even met jezelf in gedachten. zonder dat het meteen doorslaat tot piekeren.
velen geven me raad : gaande van geniet van de mooie dingen en bekijk het dag per dag tot probeer een beeld te vormen van hoe je het verder wil. tja , beiden bevatten een kern van waarheid denk ik.
voor mezelf is het voor nu makkelijker om het dag per dag te `leven` en niet te ver en teveel vooruit te kijken , net omdat me dat zo onzeker maakt.
ook nog wel nagedacht over dat baangedoe ; misschien moet of kan ik eerder die nodige uitdaging ergens buiten mijn job zoeken : een cursus over een of ander , of een nieuwe hobby , of .... tja , iets wat me geestelijk en verstandelijk weer eens in actie laat schieten. iets waarbij ik mijn kwaliteiten en capaciteiten (die ik volgens sommigen toch wel heb) weer eens ten volle kan gebruiken. zonder dat ik meteen mijn baan ga opgeven.
hehe , en ik die dacht dat het leven simpeler en makkelijker werd na mijn 40ste ... niet dus!!!
maar ... ondanks dat er heel veel vragen en twijfels zijn , zijn er ook vele mooie en fijne dingen in mijn leven. echt wel!!
en tja , antwoorden zullen wel komen zeker? en twijfels zullen wel op een keer zekerheden worden? (nee , nog geen `!` na die zinnen , voor nu zijn het `?`)