Tins,
Ik kan me zo in je verhaal vinden...al 10jaar in een hel te leven...
Door wat en hoe je schrijft voel ik precies letterlijk hoe goed het nu wel met je gaat en hoe gelukkig je nu wel bent! Goed zo!!!! Ben superblij voor je!!

Niemand verdient het om vast te zitten in een web van angsten!
Vandaag vertelde ik heel even aan mijn schoonzus dat ik het best wel moeilijk heb momenteel. Ik vertelde het haar omdat ik weet dat zij uit een SUPERdonker verleden komt, met massas angsten en problemen. (en aangezien ik niemand anders durf hierover aan te spreken, besloot ik haar eens aan te spreken, omdat ik wel het gevoel had dat zij mij zou begrijpen en niet zou raar aankijken)
Zij is nu chronische pijnlijder (ze heeft een ziekte aan haar botten); en ook zij bevestigd dat angst nog veel erger is dan de pijn die ze nu voortdurend voelt. Want deze pijn kan ze plaatsen en ze weet waar het vandaan komt. Met angsten is dat niet zo.
Je bent er compleet machteloos over. De angsten nemen het van je over.
Ik heb vroeger nog ireele angsten gehad, en deze heb ik nu ook nog. Maar na een angstaanval/paniekaanval, kon ik mij telkens ervan gewissen dat de angst niet nodig was geweest, want dat het toch ireeel was. Hoewel ik goed besefte dat ik hier moest aan werken, want ook mijn man droeg hiervan mee al de gevolgen. Vb. vliegangst, angst om met een bus mee te gaan, angst om ergens te gaan waar er in de directe buurt geen ziekenhuis is (ook al was het naar mijn moeder), ....
Maar deze keer is mijn angst anders.. Ik heb door mijn gezondheidsproblemen andere angsten gekregen, en door die nieuwe angsten nog meer angsten gekregen, ... Een viscieuze cirkel eigenlijk die alleen maar groter wordt.. Alleen als ik nu bij mezelf ga gaan nadenken wat er allemaal aan de hand is (ik doe dat dan op mijn terras met een koffietje en een cigaretje, en ik ben dan totaal ontspannen) dan lijken mij deze angsten zo REEEL!!!!!!! En dit vind ik nog zwaarder om mee om te gaan!!!! Ik ben er zo rotsvast van overtuigd dat ik ten doode opgeschreven ben
Ik reageer op alle medicijnen die er maar zijn, van gewone aspirine tot elke antibiotica, allergisch! Ook op alle huidtesten van bomen, grassen, kruiden, ... Dus heb ik eigenlijk echt wel schrik om homeopothie te gaan proberen.
Ik sta nu reeds een week op een histaminedieet (antiallergisch dieet), dus alles waar een mens allergisch kan op reageren is gebannen uit mijn eet en drinkpatroon.(mijn keuze is dus nog minimini!!!) En helaas ik ben NOG GEEN SIKKEPIT beter!! Je zou beginnen te denken dat ik allergisch ben aan mezelf!
Ik hoop dat ik ook zover kom als jij!! Dat ik ook een positief verhaal kan neerschrijven waar anderen kracht uit putten. Dat ik een verhaal kan schrijven die toont dat mensen die heel diep zaten, echt wel nog een leven kunnen hebben. Als dat maar kon...
