Hmmm, ik droom altijd heel levendig... Soms word ik wakker en vind ik het vreemd dat ik in mijn eigen bed lig of moet ik even kijken in wélk bed ik waar lig. Ik vroeg eergister nog aan mn vriendje welk jaar het was, 2013 of 2012, omdat ik ook door tijd ga. Mijn dromen zijn vaak heel overtuigend en realistisch, waardoor het soms wel eens voorkomt dat ik drie keer zo moe ben als voordat ik naar bed gegaan ben. Ik kan gelukkig wel elke droom herinneren. Ik heb het lucide dromen vrijwel geheel onder controle, behalve als ik te (over)vermoeid ben. Slaapwandelen doe ik nauwelijks meer, alleen bij teveel stress en innerlijke onrust. Ik vind het wel leuk, ook al zijn er soms vervelende dromen.
Maar ik denk dat dit topic bedoelt is om je wensen/doelen en hoop neer te zetten. In dat geval heb ik mijn toekomstbeeld al uitgestippeld. Ik zie mezelf over een jaar of tien in het werkveld waar mijn hart ligt (dus 2 afgeronde studies en een rijbewijs verder), de uiterlijke onzekerheden waar ik momenteel aan werk zijn weg, dus daar hoef ik me niet langer druk om te maken. Ik kom na een zware lange werkdag afgepeigerd thuis na het onderzoeken van de lopende TGO's, in mijn eigen privewereld, mijn huis met een wit hek, waar er een stuk of drie kinderen enthousiast zijn om mij te zien en op me af komen rennen terwijl ze 'mama mama mama' roepen en ik praktisch word bedolven onder mijn eigen kroost. Ik weet al precies hoe ze eruit komen te zien, they will be so sweet
Met uiteraard een leuke vent erbij (ik hoop dat het deze vent is
want deze is wel heel erg onwijs leuk; beauty brains beast best
) als liefhebbende echtgenoot. Een golden retriever die dolblij is om mij te zien en het enige waar ik me druk om hoef te maken zullen dan huishoudelijke perikelen zijn en of de kinderen hun kamer wel hebben opgeruimd en dergelijke. Dat ik thuis kom en in de keuken mag gaan staan koken voor mijn gezinnetje, en we heerlijk achterthuis in de tuin gaan zitten eten. Dat er geen geldzorgen zijn. We hoeven niet rijk te zijn, zonder problemen rondkomen in goede gezondheid is voldoende.
Alle stress in mijn priveomgeving is vrijwel nihil/te verwaarlozen en ik zou me dolgelukkig voelen en lachen als het enige irritatiepunt is dat de was zich opgestapeld heeft of dat de kat weer eens in de keuken heeft lopen kotsen. Dat ik gewoon blij met mezelf en mijn omgeving kan zijn en dat alles even 'normaal' verloopt, zoals bij iedereen in het dagelijks leven. Met muziek van
Bob Sinclair op de achtergrond. Dat ik straal, oplicht en mijn omgeving blij is om bij mij te zijn, en dat gewoon alles heel even vanzelf gaat. Dat ik dat yes-gevoel heb, en blij ben dat ik besta. Dat de emotie-rollercoaster heel lang 'up' blijft om de balans in mijn leven te bewaren. Dat de depressies voorgoed weg blijven en dat ik blij ben met het leven dat ik opgebouwd heb en dit ook kan delen met veel vrienden en (zijn) familie, zonder dat iemand ontevreden of boos is, of achterblijft. Niemand uit mijn omgeving zal meer gekwetst worden of pijn ervaren. Dat er gewoon ruimte voor iedereen is en geen ruzies meer zijn, enkel discussies waarbij je elkaar in de waarde laat. Eigenlijk zit ik nu al bijna praktisch op dat punt, en ben ik hard op weg om dit beeld werkelijkheid te laten worden. Oh and no smoking. Haha. Aan het eind van deze studie, hoop ik er nog 30 kilo af te hebben en gestopt te zijn met roken. Mijn utopia
Dát moet gewoon wel haalbaar zijn, vind ik. Heb ik verdiend!