Hallo!
Soms valt er iets voor en dan blijf ik voor mijn idee te lang humeurig.
Laats bijvoorbeeld, er viel iets voor, wat achteraf gezien, met een wat rationelere blik, niet heel veel voorstelde. Direct na het voorval had ik er over gepraat, maar nog bleef ik boos. Een nachtje slapen hielp ook niet echt, 's ochtends was ik nog steeds boos en gefrustreerd. Dit uitte zich in mijn gedrag door te schelden en alles negatief te zien. Dit beïnvloed ook de mensen om mij heen. Met vlagen was het wat minder, dan was ik als het ware afgeleid door iets en deed ik weer normaal, maar dan leek het wel alsof ik dacht "hé, ik was boos dus weer even de bokkenpruik opzetten". Of als er dan een pietluttig dingetje mis ging was ik weer boos. Ik ga dan ook behoorlijk negatief denken en bijna niks boeit me dan nog. Aan het einde van de dag had ik het weer besproken, toen werd het wel minder en de volgende ochtend was het helemaal prima.
Heeft iemand misschien suggesties hoe ik minder lang boos kan blijven? Het stelt misschien niet zo heel veel voor, maar het gebeurd wel een paar keer per maand en ik vind het heel erg vervelend voor mijn naasten.