Hallo allemaal,
Ik ben een jongen van 17 jaar en ik zit totaal niet lekker in mijn vel...
Ik zal mijn situatie zo goed mogelijk proberen uit te leggen.
Toen ik 12 was heb ik ervoor gekozen om bij mijn vader en stiefmoeder te gaan wonen omdat het tussen mij en mijn moeder niet ging, (zij kon het opvoeden van een kind niet aan)
Toen ben ik dus bij mijn vader gaan wonen en stiefmoeder in een gezin waarvan er al 3 kinderen meegekomen waren van mijn stiefmoeder haar vorige relatie en inmiddels zijn we met 7 kinderen en zijn we geëmigreerd naar Zuid-Frankrijk...
Ik heb vanaf begin af aan heel erg veel moeite gehad met aanpassen, ik was totaal anders opgevoed dan mijn stiefmoeder haar kinderen, ik ben ondertussen heel erg veel veranderd en doe zodanig mijn best om zoveel mogelijk op de anderen kinderen te lijken maar in al die jaren van aanpassen en veranderen ben ik mezelf helemaal kwijtgeraakt, ik weet niet meer wie ik ben of wat ik wil en ik ben er héél erg onzeker over geworden, ik durf ook geen keuzes meer te maken of voor mezelf op te komen tijdens een discussie met mijn stiefmoeder over mijn gedrag, ik blijf maar gehoorzamen..
Ik ben zelf iemand die graag een ritme heeft, elke dag zijn vaste taken en maaltijden op hetzelfde uur, ook mede omdat ik diabetes heb natuurlijk... vooral daarin botsen mijn stiefmoeder en ik heel erg omdat zij totaal niet zo is.
Ik vind dit heel moeilijk om hier mee om te gaan, ik kan mezelf nergens meer zijn en daar word ik heel erg onrustig van in mijn hoofd.
Mijn vader komt wel heel erg voor me op maar daardoor krijgt hij weer ruzies met mijn stiefmoeder en daardoor voel ik me ook heel erg schuldig.
Ik hoop dat iemand me hier mee kan helpen, ik ben echt ten einde raad..
Ik ben nu al 5 jaar me best aan het doen om te veranderen en ik ben helemaal mezelf kwijt geraakt.
Ik durf niet eens meer een vriend(in) mee naar huis te nemen omdat ik bang ben dat hij/zij dan ziet hoe het is bij mij thuis.