Hallo allemaal,
Mijn vriendin heeft een moeilijke jeugd gehad, ze had thuis problemen en op school werd ze veel gepest. Dit heeft ertoe geleid dat ze een tijd depressief is geweest en er aan gedacht heeft om zelfmoord te plegen. Ze heeft zelfs een aantal keer bij de grachten gestaan om zichzelf te verdrinken, godzijdank heeft ze dat nooit gedaan.
Sinds wij wat met elkaar hebben heeft ze geen depressieve klachten meer gehad. Wel heeft ze soms, als wij bijvoorbeeld ruzie hebben (ze vindt ruzie hebben heel erg moeilijk), dat ze weer aan zelfmoord denkt.
Gisteren hadden we ook een flinke ruzie. We waren buiten en ze liep bij mij vandaan. Ze huilde hard en schreeuwde dat ik haar alleen moest laten. Ik deed dat niet en ze riep dat ze zichzelf van kant ging maken. Dat heeft ze wel eens eerder tijdens een ruzie gezegd. Het maakt mij angstig en dan blijf ik bij haar en probeer haar rustig te maken en voorkom dat ze rare dingen uithaalt. Gisteren was ik ook boos, maar nog niet boos genoeg om haar gewoon te laten lopen. Ik ben er bang voor dat er ooit een ruzie zal komen waarbij ik zo boos ben dat ik haar de deur uit zet. En dat ik pas als ze uit het zicht is besef dat ik een grote fout heb gemaakt. Ik weet dat ze bij ruzie nare gedachten krijgt, dat ze dan anders denkt dan ze zou doen als ze rustig is. Ik ben er bang voor dat ze impulsief wordt en haarzelf iets aandoet.
Gisteravond hebben we lang gepraat. We willen iets bedenken dat een situatie zoals hier boven beschreven helpt voorkomen. Professionele hulp is wellicht een uitkomst. Maar ik dacht: laat ik eerst hier een bericht plaatsen. Ik ben benieuwd wat jullie erover denken en of jullie eventueel een oplossing voor dit probleem kennen.
Bedankt.
Groetjes Rudy