Gebruikersavatar
Jet73
Berichten: 6
Lid geworden op: 15 apr 2015 23:06

Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Goedenavond,

Al en hele tijd vermoed ik dat mijn man autistisch is. Ik ben veel aan het lezen en leren hierover en ook veel aan het terugkijken naar de afgelopen jaren. Er waren altijd wel wat vreemde dingen, waar ik verder geen punt van maak. Maar één van die dingen wil ik toch eens delen, kijken wat anderen hiervan vinden of heel misschien wel herkennen:
Toen mijn man en ik nog niet lang samen waren is het een keer voorgekomen dat hij intiem met mij was terwijl ik nog sliep. Hij was al behoorlijk ver hiermee. Toen ik wakker werd en tegen hem zei dat ik al die tijd dus in slaap was, geloofde hij me niet. Hij zei dat ik deed alsof en dat vond ie wel spannend. Ik heb gepraat als Brugman om hem te doen laten inzien dat ik echt sliep, maar hij bleef hangen in zijn overtuiging dat ik deed alsof... Ik was niet boos, vond het wel een vreemde reactie van hem, maar het is daarna niet meer voorgekomen en heb ik er verder dus geen punt van gemaakt.
Ook gebeurt het wel eens dat hij tegen me gaat praten als ik nog slaap. Ik wordt dan halverwege zijn verhaal wakker, zodat hij zijn hele verhaal nog een keer kan doen. Daar raakte hij wel eens geïrriteerd door omdat ik dus nog steeds doe alsof in zijn ogen. Ik krijg hem maar niet overtuigd van het tegendeel.

Het vasthouden aan je mening (starheid) dat is dus wel iets wat bij autisme kan horen, vandaar waarschijnlijk ook dat ik hem niet kan overtuigen en dat geldt niet alleen voor dit voorval...
Maar hoe kan het dat hij niet ziet dat ik echt slaap, waar komt die overtuiging vandaan dat ik doe alsof??

Ik ben benieuwd naar jullie meningen en inzichten hierover!
This above all: To thine own self be true!
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15116
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Jet73 schreef:Het vasthouden aan je mening (starheid) dat is dus wel iets wat bij autisme kan horen, vandaar waarschijnlijk ook dat ik hem niet kan overtuigen en dat geldt niet alleen voor dit voorval...
Maar hoe kan het dat hij niet ziet dat ik echt slaap, waar komt die overtuiging vandaan dat ik doe alsof??
Voor het stellen van een sluitende diagnose zijn weer meer details nodig. Starheid hoeft op zich geen indicatie voor autisme in te houden. Ik kan geen verklaring bedenken voor het feit dat je echtgenoot niet goed kan zien of je echt slaapt.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Sigma²
Berichten: 40
Lid geworden op: 26 nov 2014 01:26

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Hallo Jet,

Als het alleen om deze slaap situatie gaat zal het wel meevallen van het autisme denk ik. Overigens hebben alle mensen wel enige autistische trekjes. Wat zijn de overige punten waar je dit op baseert dan?

Over het slaap geval, is het niet gewoon zo dat je praat of reageert in je slaap? Dat het lijkt alsof je wakker bent?
Gebruikersavatar
Jet73
Berichten: 6
Lid geworden op: 15 apr 2015 23:06

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Ik geloof niet dat ik praat in mijn slaap ofzo, heb ik iig nooit van hem gehoord...

Het feit dat ie wellicht ASS zou kunnen hebben basseer ik wel op meer kenmerken dan alleen die ik hierboven noem, het ging slechts om een voorbeeldje :)

Zijn slechte zelfinzicht, het allemaal heel goed weten te vertellen maar niet tot actie kunnen komen, dat er in een conflict/ gesprek vaak een goodguy/badguy sfeer ontstaat waarbij ik vaak de badguy (woman) ben, het zwart/wit kijken, zijn negatieve houding tegenover allerlei zaken (zoals het ontmoeten van onbekende mensen, of onbekende situaties), het missen van een bepaalde ontwikkeling bij hem maar ook tussen ons, het negeren van gevoelens, dus vooral erg praktisch blijven, geen verantwoordelijkheid kunnen nemen, al snel iets als kritiek ervaren en daar niet mee om weten te gaan....

Ik besef dat bovenstaande een nogal afstandelijke opsomming van kenmerken zijn. Er zit natuurlijk een heel verhaal achter, maar ik heb even de puf niet om nu alles te vertellen.
Ik weet ook dat mijn man de dingen meestal niet bedoelt zoals het er bij hem uitkomt (daar heb ik geen diagnose voor nodig, daar ken ik hem te goed voor), maar ik kan daar niet meer doorheen blijven prikken. Ik ben doodmoe van het ongemerkt aanpassen aan hem en daar dan te weinig voor terug krijgen maakt het er niet beter op.
Mijn man ziet niet welke invloed zijn gedrag heeft gehad op mij en onze relatie, erkent zijn kant van het verhaal niet. Heeft gehad, want we gaan uit elkaar. Dat hebben we een paar weken terug besloten.
Ik geef erg veel om hem, het is echt geen verkeerde man en hij zal altijd en mijn leven blijven hoop ik. Maar er is ook die andere kant en daarmee omgaan vraagt te veel van mij.... :confused:
This above all: To thine own self be true!
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15116
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Jet73 schreef:Mijn man ziet niet welke invloed zijn gedrag heeft gehad op mij en onze relatie, erkent zijn kant van het verhaal niet. Heeft gehad, want we gaan uit elkaar. Dat hebben we een paar weken terug besloten.
Wat voor zin heeft het om de vraag te stellen of je echtgenoot ASS heeft als jullie besloten hebben om uit elkaar te gaan? Als het een rustgevende gedachte voor je is dat je echtgenoot ASS heeft dan lijkt het me geen bezwaar daar gewoon van uit te gaan.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Jet73
Berichten: 6
Lid geworden op: 15 apr 2015 23:06

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Volhoudertje, ik dacht en hoopte lange tijd dat het hem en mij zou helpen om een diagnose te hebben, zodat we allebei kunnen begrijpen en inzien waarom onze communicatie zo ontzettend slecht loopt. En waarom onze relatie gestrand is, waarvan ik gewild had dat het niet zover had hoeven te komen. Ik begrijp het wel, maar hij helemaal niet en ik weet niet meer hoe ik het hem duidelijk kan maken.
Je hebt wel gelijk, het is inderdaad een rustgevende gedachte om er gewoon vanuit te gaan en ik vind wel een manier om ermee om te gaan.
This above all: To thine own self be true!
Gebruikersavatar
parsie
Berichten: 51
Lid geworden op: 13 apr 2015 17:33

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Hallo Jet
Ik weet niet of je er nog bent, aangezien je je relatie reeds had verbroken. Ik ben nog nieuw op dit forum, maar heb reeds een lange geschiedenis met mijn partner. Wat ik je in ieder geval kan zeggen is dat voor een relatie twee mensen nodig zijn, ASS of niet en dat beide zich in zullen moeten zetten. Iemand zonder zelfinzicht kan dat misschien verwerven, zoals mijn partner. Ik heb tegen haar gezegd dat ze er misschien geen talent voor heeft en dat het meer tijd zou kunnen kosten. En dat alles wat ze niet van zichzelf onder ogen durft te zien, mijn last wordt en dat ik daarvoor bedank. Ik zei het iets vriendelijker geloof ik. Als ze slechtziend zou zijn, dan nog was ze niet blind...
Ja, het knalt af en toe behoorlijk en op starheid en zelfinzicht stel ik mijn eisen om zelf niet te verzuipen. Ik heb begrip, laat haar in veel opzichten 'schuiven' maar door schade en schande wijs geworden stel ik soms mijn grenzen met enig geweld ,( bij wijze van spreken dan,)
Vaak dodelijk vermoeiend en in sommige opzichten kom ik tekort in deze relatie, en toch zit er zoveel groei in.

Wat ik haar zeker kan na geven is dat ze waanzinnig haar best doet voor de relatie. Hoewel dat een hoop koppigheid en starheid en onveranderbaarheid niet wegneemt.
Bij jou meen ik te bespeuren dat je vriend het allemaal nogal afhoudt. Dat is zijn keuze en dan moet je maar liefde genoeg hebben om een wat dat betreft heel lang en hobbelig traject in te gaan om ergens te komen... Of niet en ermee stoppen. Want het kan eenzaam zijn en erkenning voor wat je ervoor doet ontbreekt nog wel eens, ook in mijn omgeving.
Je hebt niet met een patiënt te maken, maar met een heel mens met wat ongemakkelijke trekjes (sic) Met zijn tweeën moet je er iets van zien te maken, en wie er geen talent voor heeft moet er wat harder voor werken, ondanks dat ie soms de moed is kwijtgeraakt om het nog allemaal te begrijpen. Dan laat ie het zich maar tienduizend keer uitleggen. Accepteer ook zijn wantrouwen niet.
Echt waar ASS blijft, maar als partner mag je toch verwachtingen hebben en voldoening voelen in je relatie anders werkt het niet.
Dit is geen goede raad van mij, alleen dit: wanneer je je erin voegt raak je jezelf kwijt. Jij alleen kunt bepalen of je voldoende liefde en energie hebt om dat aan te gaan. Het kan, maar kost veel.
Ik heb een lief mens getroffen, met een gouden hart. Ook bij mij voelt dat wel eens als onvoldoende, maar toch.
Tientallen keren gedreigd met weggaan, daarmee dwang uitgeoefend, mezelf van manipu
leren beschuldigd.Schreeuwende ruzies gemaakt. Daadwerkelijk op zoek geweest naar eigen woonruimte. Niet geweten of ik bleef voor ons kind of voor de materiële welstand of de angst voor eenzaamheid.
Of het de moeite waard was weet ik nog niet, maar ik ben er nog en zie de groei die ik wilde, een toenemend gevoel van verbinding.Ik blijf nog even.
Maar wel een beetje moe...
Gebruikersavatar
Jet73
Berichten: 6
Lid geworden op: 15 apr 2015 23:06

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Hoi Parsie,
Bedankt voor je reactie. Ik heb je het een tijdje terug al gelezen, een paar keer ondertussen.
Wat heb je het helder geformuleerd, zeg! Ik verval al gauw in details en praktische voorbeelden om aan anderen uit te kunnen leggen wat er speelt om begrip te krijgen, maar dat lukt niet. Niet bij vrienden tenminste, bij hun voel ik me een enorme muggenzifter. Mijn ouders daarentegen zijn de laatste tijd wat meer in gesprek met mijn man en krijgen een indruk waarom de communicatie zo ontzettend stroef verloopt. Dat is wel erg fijn, dat ik nu niet de enige ben die ziet dat er bij mijn man zijn manier van denken iets niet klopt. Ook het praten met "partners van" geeft erg veel steun.

Je schrijft over het wantrouwen, dat ik die niet moet accepteren. Dat is waar ik nu, tijdens het scheidingsproces, erg mee worstel. Sinds ik aangeef dat ik bij hem weg wil wordt zijn wantrouwen er niet minder op.

Vanaf het begin dat ik bij hem ben is het erin geslopen dat ik me inderdaad naar hem ben gaan voegen in veel opzichten. Zo'n mens ben ik ook, ik maak het anderen graag naar de zin (met soms het deurmateffect) en het is helemaal fijn als je er iets voor terugkrijgt. Daar groei je van, het is dé manier om je emotioneel te kunnen ontwikkelen. Helaas is het zo dat mijn man weinig terug gaf, niet genoeg voor mij in ieder geval. Zoals jij Parsie je grenzen aangeeft bij je partner, dat had ik ook meer moeten doen. Achteraf.....
Ik ben mezelf voor een heel groot deel kwijtgeraakt en ergens heb ik dat natuurlijk zelf laten gebeuren, dat weet ik. Die wetenschap helpt me wel om me weer terug te vinden en verder te ontwikkelen, assertiever te worden. Daar snak ik naar, kijk er erg naar uit. Maar om dat te kunnen bewerkstelligen heb ik echt afstand van mijn man nodig, fysiek en emotioneel. Dat laatste is niet makkelijk.

Weet je, ik zie zijn worsteling echt wel en het doet me veel verdriet om hem zo te zien omdat ik weet dat hij het niet verkeerd bedoelt. Maar hij beseft niet dat sommige opmerkingen of gedragingen van hem mij echt wel kwetsen of mij boos maken en het gevoel geven dat ik er alleen voor sta. Dat stuk zelfinzicht mist hij echt. Hij ziet niet wat zijn invloed is, omdat hij het vaak anders bedoelt. Daar constant doorheen moeten prikken kost heel veel energie, teveel.

Hij voelt zich enorm aangevallen nu. Begrijpelijk, hij heeft de keuze om te scheiden niet gemaakt. Desondanks vind ik niet dat daarmee alles wat hij nu zegt goed te praten is. Ook hij is verantwoordelijk, niet alleen maar een verliezer. Er zijn 4 verliezers in deze strijd en dat zijn onze kinderen.

De scheiding is dus in volle gang, waarbij de zorg voor de kinderen het grootste struikelblok vormt. Hier hebben we allebei een ander idee over. Tijdens gesprekken hierover heeft hij wat uitspraken gedaan waar ik ongerust van wordt. Zijn idee over hoe de zorg verdeeld moet worden lijkt vooral gebaseerd op zijn eigenbelang en jaloezie naar mij toe en dat vind ik natuurlijk een onacceptabele basis als het gaat om de kinderen. Dat is trouwens ook weer zoiets: zijn argumenten wijzen er heel erg op dat hij ontzettend egocentrisch is. Maar dat is ie helemaal niet! Ik snap het soms echt niet meer....

Toch blijf ik wel positief over een goede afloop. Als straks de scheiding definitief is en we minder van elkaar hoeven te verwachten zal de communicatie alleen maar goed doen.

Reacties op mijn verhaal vind ik fijn, hou je niet in dus.....
This above all: To thine own self be true!
Gebruikersavatar
Jet73
Berichten: 6
Lid geworden op: 15 apr 2015 23:06

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Parsie, ik wil je ook nog zeggen dat ik je doorzettingsvermogen bewonder, ik proef je liefde voor haar.
En ook de inzet van je partner moet niet onderschat worden! Ik hoop voor jullie dat jullie dit ondanks de hobbels vast kunnen houden!
This above all: To thine own self be true!
Gebruikersavatar
parsie
Berichten: 51
Lid geworden op: 13 apr 2015 17:33

Re: Voorval met Man met vermoedelijk ASS

Hallo Jet
Wat jij schrijft over het wantrouwen van jouw partner nu je een scheiding in gang hebt gezet, zou ik me zomaar voor kunnen stellen bij mijn partner. Het zou dan alles of niets worden, of ik heb een relatie met je en doe daar mijn best voor, of ik heb niets meer met je te maken en doe nergens meer mijn best voor. Brrr, blij dat ik me nog aan de goede kant bevind. Je schrijft dat je partner egocentrisch lijkt, maar dat niet is. Dat herken ik bij mijn eigen partner ook. Het is simpel een geval van zich geen voorstelling kunnen maken van het perspectief van de ander en daardoor alleen de eigen zijde zien. Ik loop daar zo vaak tegenop. Dat is het voornaamste wat haar autistisch maakt en ik heb haar vaak voor egoïst uitgemaakt hoewel ik weet dat dat zeker niet het geval is.
Vraag je man in het belang van je kinderen te blijven proberen om samen te werken. Ik weet niet of dat binnen zijn opvatting van rechtvaardigheid valt, maar mijn vriendin is daarop goed aanspreekbaar. Ik neem aan dat je hem goed genoeg kent om te weten wat werkt en wat niet.
Ik wens je heel veel sterkte.

Terug naar “Autisme Spectrum Stoornissen”