Ik heb klassiek autisme. Overal op internet lees ik dingen als: "De zwaarste vorm van autisme" of "een ernstige ontwikkelingsstoornis" waarbij Asperger en PDD-NOS vaak als z.g.n. "lichte vorm" omschreven worden. Ik word hier doodongelukkig van.
Wanneer je aan alle door Kanner gestelde criteria voldoet is er sprake van klassiek autisme, ook wel kernautisme of Kanner syndroom genoemd.
Wanneer je aan de criteria voldoet, gesteld door Asperger is er sprake van Asperger syndroom.
Wanneer je aan slechts enkele van de door Kanner of Asperger gestelde criteria voldoet is er sprake van PDD-NOS; In het Nederlands POS-NOA; pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anders ondergebracht.
De meeste klassieke autisten (75%) zijn geretardeerd, ondanks dat intelligentie geen criteria is. Iemand die naast autistisch zwakbegaafd of geretardeerd is, is niet, of minder in staat zichzelf te vergelijken met zijn omgeving en zichzelf bij te sturen. Hij zal dus meer reageren op zijn autistische impulsen. Het grootste verschil tussen licht en zwaar autistisch zit volgens mij meer in intelligentie dan in de verschillende vormen er van. Ik zou ook alle eigenschappen in lichte mate kunnen hebben.
Ondanks dat ik blijkbaar aan alle criteria voldoe, zie je bij mij niet alle stereotype gedragingen. Ik heb b.v. geen probleem met aanraking. Ik hou zelfs meer van intimiteit dan van seks. Ik hou van snelle en harde gitaarmuziek en bezoek graag concerten. Kan me enkel wel slechter concentreren in drukke ruimten en klap volledig dicht wanneer meerdere mensen tegelijk iets aan me vragen. Wanneer ik telefoon krijg en tegelijkertijd de deurbel gaat, raak ik in paniek. Heb ook geen problemen met contact maken, enkel met het onderhouden er van. Ik merk het zelf pas duidelijk als ik moet deelnemen aan een groepsgesprek. Mijn stof is te langdradig. Ik betrap mezelf er op dat ik obsessief praat over eenzijdige interesses en heb altijd het gevoel dat mensen me niet uit laten praten. Ik heb zelf vaak het idee dat ik er zelf meer last van heb, dan mijn omgeving, maar ik heb niet het idee dat ik me meer afwijkend gedraag als de andere mensen die ik ken met een autistisch spectrum stoornis en dus niet het idee dat ik zwaar autistisch ben.
-
rareRuudje
-
Azaroth
Re: Licht of zwaar autistisch
Persoonlijk ben ik niet zo heel erg thuis in de officiële diagnoses van autisme, maar via verschillende testen online scoor ikzelf boven het gemiddelde en zou dus de nodige autistische trekken hebben. Daarentegen is mijn behandelend arts van mening dat ik "slechts" last heb van een lichte depressie en mijn manier van denken en de beleving van de wereld om me heen een beetje ongebruikelijk is. Wat is waarheid? Ik heb geen idee.
Het is denk ik voor jezelf van belang om erachter te komen wat jouw gevoelens zijn omtrent hetgeen je zelf ervaart. Vind je het leuk om naar uitjes te gaan, maar heb je moeite met (groeps) gesprekken, so be it. In veel dingen die je kort omschrijft herken ik veel van wat je zegt. In gesprekken zelf, zie ik altijd enorm veel, vaak meer dan anderen, maar neem zelf zelden deel aan het gesprek. Doe ik dat wel, is het een ratelband waar zelden nog iemand doorheen kan komen en volledig mijn eigen beleving (en vaak voor anderen erg confronterend, maar dat is nu eenmaal mijn stukje). Persoonlijk ben ik liever een kluizenaar en blijf zoveel mogelijk weg van mensen, zeker grotere druktes, maar anderen hebben hierin weer een andere beleving.
Wanneer ik bezig ben met mijn interesses, ga ik hier volledig in op en verlies de realiteit om me heen, wat voor nabije mensen als hinder ervaren kan worden, maar voor mezelf weer een enorme pluspunt is, want ik pik heel snel dingen op en leer heel makkelijk iets nieuws (praktisch dan, theorie is wat lastiger). Lichamelijk contact heb ik dan weer wel heel veel moeite mee, tenzij ik het zelf toepas om mensen te beïnvloeden, maar dan heeft het contact ook een daadwerkelijke reden.
Wat ik er meer mee wil zeggen; er is denk ik geen duidelijke lijn en veel is nog een enorm grijs gebied. Ga niet op jezelf een etiket plakken met licht of zwaar, dat zullen anderen ongetwijfeld wel voor je doen en al heb je zo'n etiket wil het niet eens zeggen dat de gebruikelijke protocollen voor een dergelijke diagnose voor jouw de juiste manier zijn. Vind je eigen weg hierin, luister naar de mensen wanneer het gesprek erover gaat en vorm uiteindelijk je eigen mening en je eigen weg hierin. Jij kent jouw gevoelens het beste en de antwoorden liggen uiteindelijk ook binnen in jezelf.
Veel sterkte iig.
Het is denk ik voor jezelf van belang om erachter te komen wat jouw gevoelens zijn omtrent hetgeen je zelf ervaart. Vind je het leuk om naar uitjes te gaan, maar heb je moeite met (groeps) gesprekken, so be it. In veel dingen die je kort omschrijft herken ik veel van wat je zegt. In gesprekken zelf, zie ik altijd enorm veel, vaak meer dan anderen, maar neem zelf zelden deel aan het gesprek. Doe ik dat wel, is het een ratelband waar zelden nog iemand doorheen kan komen en volledig mijn eigen beleving (en vaak voor anderen erg confronterend, maar dat is nu eenmaal mijn stukje). Persoonlijk ben ik liever een kluizenaar en blijf zoveel mogelijk weg van mensen, zeker grotere druktes, maar anderen hebben hierin weer een andere beleving.
Wanneer ik bezig ben met mijn interesses, ga ik hier volledig in op en verlies de realiteit om me heen, wat voor nabije mensen als hinder ervaren kan worden, maar voor mezelf weer een enorme pluspunt is, want ik pik heel snel dingen op en leer heel makkelijk iets nieuws (praktisch dan, theorie is wat lastiger). Lichamelijk contact heb ik dan weer wel heel veel moeite mee, tenzij ik het zelf toepas om mensen te beïnvloeden, maar dan heeft het contact ook een daadwerkelijke reden.
Wat ik er meer mee wil zeggen; er is denk ik geen duidelijke lijn en veel is nog een enorm grijs gebied. Ga niet op jezelf een etiket plakken met licht of zwaar, dat zullen anderen ongetwijfeld wel voor je doen en al heb je zo'n etiket wil het niet eens zeggen dat de gebruikelijke protocollen voor een dergelijke diagnose voor jouw de juiste manier zijn. Vind je eigen weg hierin, luister naar de mensen wanneer het gesprek erover gaat en vorm uiteindelijk je eigen mening en je eigen weg hierin. Jij kent jouw gevoelens het beste en de antwoorden liggen uiteindelijk ook binnen in jezelf.
Veel sterkte iig.