Energie vretende relatie met partner met asperger

[dombo]

Dag

Luister en vertrouw op jezelf. Je moet het uiteindelijk ook allemaal zelf doen, met of zonder hulp.

Je begeleiden (bijstaan) of zeggen hoe het zou moeten daar zit verschil in, denk daaraan.

Jou hart jou stemmetje.
Neem de tijd om aan te voelen of een beslissing goed voelt, creëer die mogelijkheid.

Je hebt voorlopig genoeg aan jezelf en je zoontje.

Gr Dombo

[Sammetje]

Dag

Luister en vertrouw op jezelf. Je moet het uiteindelijk ook allemaal zelf doen, met of zonder hulp.
ja dat is zo!!
Je begeleiden (bijstaan) of zeggen hoe het zou moeten daar zit verschil in, denk daaraan.
ja ook zo
Jou hart jou stemmetje.
Neem de tijd om aan te voelen of een beslissing goed voelt, creëer die mogelijkheid.
ben eigenlijk al 2 jaar bezig ..ga ik door of niet..met hem..
nu wil hij opeens hulp zie het meer als zoete broodjes bakken..
mijn gevoel doet pijn (momenteel) mijn verstand zegt ..dit trek je niet meer ook niet met hulp
maar mijn gevoel ..nogmaals doet pijn maar is ook regelmatig al van..hij kan jou geen liefde geven hoe rot het ook is hij zal het nooit kunnen leren...
Je hebt voorlopig genoeg aan jezelf en je zoontje.
ja echt wel!!
mijn kind roept zelf..papa is niet lief..die moet altijd schreeuwen...
en nu zou hij de knop (na jaren) omgedraaid hebben..en al een paar dagen is hij poeslief..
dit kan toch niet..HIJ ZEGT VAN WEL..het oude patroon kan toch niet zomaar over zijn..
nu krijg ik namelijk weer agressie naar mijn hoofd..omdat ik ..heb geen kans meer geef..

Gr Dombo

groetjes ..S

[Janneke]

ben eigenlijk al 2 jaar bezig ..ga ik door of niet..met hem..
nu wil hij opeens hulp zie het meer als zoete broodjes bakken..
mijn gevoel doet pijn (momenteel)

mijn verstand zegt ..dit trek je niet meer ook niet met hulp

maar mijn gevoel ..nogmaals doet pijn maar is ook regelmatig al van..hij kan jou geen liefde geven hoe rot het ook is hij zal het nooit kunnen leren...

Hm, j everstand en gevoel zitten minof meer op hetzelfde spoor - dt scheelt in elk geval.

mijn kind roept zelf..papa is niet lief..die moet altijd schreeuwen...
en nu zou hij de knop (na jaren) omgedraaid hebben..en al een paar dagen is hij poeslief..
dit kan toch niet..HIJ ZEGT VAN WEL..het oude patroon kan toch niet zomaar over zijn..
nu krijg ik namelijk weer agressie naar mijn hoofd..omdat ik ..heb geen kans meer geef.

Op zich kan "een patroon" wel snel veranderen, maar hoe diep het gaat - dat is een andere vraag.
En trouwens: in feite: hij is kennelijk naar je zoontje toe poeslief (dat gun ik het menneke) MAAR jij krijgt andermaal agressie naar je toe.

NIET accepteren, he!!!

Hij gedraagt zich - maar dan ook echt, "dus ook poeslief voor jou zijn" of jij gaat. En als het niet voor je zoontje was, dan toch wel voor jezelf.

[YutaYuneYunesson]

Sorry dat ik het zeg, maar ligt het probleem echt bij asperger? of toch ook de verschillen tussen man en vrouw?
Want ik ken soort gelijke problemen met mijn vriend (die geen asperger heeft) maar dan denk ik: misschien denken jongens gewoon anders.
Dan zeg ik tegen hem: je wil alleenmaar thuis zitten, je wil nooit eens uit met mijn vrienden en mij. Is zijn antwoord (al smakkend op een snoepje): Wil je naar de bioscoop? En toen dacht ik: dat is helemaal niet de oplossing die ik in gedachten had, maar blij dat je het probeerd =P
Ik heb overigens wel een diagnose voor PDD_NOS maar misschien is dat bij vrouwen wel anders.

[Hawk L.]

@ TS: is je vriend dan ook zo'n slechte eter en heeft hij ondanks zijn leeftijd, nog steeds een heel goede band met zijn moeder, vader of beiden?
Mijn vriend namelijk wel en dat laatste vind ik soms vreemd. Hij is al 27!

[free2b]

Hoi, ik ben nieuw hier, maar lees met belangstelling alle verhalen. Ik herken de situatie: blijk (na 16 jaar) ook getrouwd te zijn met een man met asperger. Jaren van onbegrip, eenzaamheid, en woede kunnen nu verklaard worden. Echter, ik zit ook op het punt dat ik niet goed weet wat te doen: blijven of bij hem weggaan... Ik heb nu voor mezelf begeleiding van een psycholoog die gespecialiseerd is in 'asperger in relaties'. Hopelijk kan ik samen met haar duidelijkheid scheppen...

[Pytouke]

Hallo

Ook ik ben nieuw en leef samen met iemand die asperger heeft. We zijn 5j samen
Waarvan 2j getrouwd. Ik kan alle tips gebruiken want ik venten einde raad en denk er heel erg aan de relatie op te geven ondanks het respect en de liefde die ik nog steeds voel. Ik heb contact opgenomen vr het pdfje maar die persoon heeft het niet meer staan. Mss heeft iemand anders in dit topic het wel nog?

Grjs en bedankt!

[dombo]

Hallo

De asperger en z,n haar partners hebben professionele hulp nodig en die krijgen ze ook als de diagnose er ligt.

Dan zijn er altijd nog forums zoals deze, maar eerst die professionele hulp.

Ik ben er zelf ook één met partner en prof. hulp.
En dan zijn we 8 jaar bij elkaar samenwonend.
Ik heb het net even getjekt maar ze is nog steeds stapelgek met me.
Er is geen as gelijk natuurlijk en het is ook niet gemakkelijk maar wel de moeite waard zegt ze.

Ik hoop dat dit iets positiefs zal bijdragen....

Gr. Dombo

[dombo]

Bij dezen even een reactie op dit topic.

Het kost mensen die zelf geen Asperger hebben misschien veel energie om een relatie te hebben met iemand met Asperger, maar andersom is dat absoluut ook het geval! Het valt voor iemand met Asperger absoluut niet mee om een relatie te hebben met iemand die zich hier geen goed beeld van kan vormen. Mensen die geen stoornis hebben binnen het autistische spectrum verbeelden zich over het algemeen wel dat ze zich beter in anderen kunnen verplaatsen dan iemand die dit etiket wel opgeplakt heeft gekregen, maar als vrouw die al 44 jaar met Asperger leeft weet ik inmiddels wel beter. Het onbegrip en het gebrek aan inlevingsvermogen komt vaak van twee kanten, wat de druk op een relatie voor beide partijen enorm kan doen toenemen.

Bovendien is het nog maar de vraag of mensen met een stoornis binnen het autistisch spectrum zich minder goed in anderen kunnen verplaatsen. Ik zet daar grote vraagtekens bij! Het stoort mij persoonlijk enorm als dit wordt beweerd want ik ben er namelijk van overtuigd dat dit helemaal niet het geval is. Wij hebben net zo veel inlevingsvermogen als anderen, het is voor ons alleen wat moeilijker om hiermee om te gaan en onze empathie daadwerkelijk te tonen.

Het begrip aan werkelijke, diepgaande kennis omtrent de verschillende vormen van autisme in Nederland begint mij zo langzamerhand enorm te irriteren.

Zelf heb ik de neiging om mijn contacten te beperken tot mensen die zelf ook Asperger hebben. Ik ben er dan in ieder geval bijna van verzekerd dat er dan minder sprake is van gelieg, bedrieg, gemanipuleer en onbegrip. Het is natuurlijk niet zo dat mensen met een autistische stoornis altijd goed met elkaar kunnen opschieten. Maar wat mij vooral enorm veel energie kost is het onbegrip en het gestigmatiseer van de buitenwereld.

[applaus]

Gr. Dombo

[Abetterlife]

Eén ding heb ik hier zeker op te zeggen : als partner van iemand met het Asperger-syndroom : wat heb ik aan empathie die jullie wel 'voelen' maar niet uiten???

[TheEmperor85]

Eén ding heb ik hier zeker op te zeggen : als partner van iemand met het Asperger-syndroom : wat heb ik aan empathie die jullie wel 'voelen' maar niet uiten???

Hoi Abetterlife, welkom op het forum.

Ik begreep, ook uit je andere post, dat het je behoorlijk hoog zit.
Begrijpelijk. Toch heeft het niet zoveel zin om alle Asperger over 1 kam te scheren. Het zal je wellicht verbazen maar ook mensen met Asperger hebben een geheel eigen karakter, en velen kunnen wel degelijk invoelend en begrijpend en lief zijn. Nogmaals: begrijpelijk dat je je zo akelig voelt over je situatie, dat zou iedereen hebben denk ik, maar dat geeft geen reden om een hele groep mensen, waarvan er meerdere ook hier lid zijn, over 1 kam te scheren. Daar schiet niemand iets mee op en het is ook nog eens volledig onjuist.

[Tineke]

Heel veel mensen die doen net of zijn alle autisten het zelfde. Dat merk ik overal. Zelfs dat niet 1 autist het zelfde is. Je hoort bijna alleen maar negativiteit en nooit eens over positieve kanten.

[thijsje84]

Hallo ik ben Mathijs
ik heb me net aangemeld omdat mijn vrouw de klassieke vorm heeft, maar ik herken echt ontzettend veel dezelfde gevoelens van naasten die geen autisme hebben.

ik ga nog even verder lezen voor ik mijn verhaal post.

gr Mathijs

[thijsje84]

Heel veel mensen die doen net of zijn alle autisten het zelfde. Dat merk ik overal. Zelfs dat niet 1 autist het zelfde is. Je hoort bijna alleen maar negativiteit en nooit eens over positieve kanten.

Ik vind dat elk mens dat autisme heeft bijzonder (in alle het goede van het woord: bijzonder) geen 1 mens is het zelfde zo vind ik dit ook voor mensen met autisme.

Mijn vrouw heeft echt wel kwaliteiten alleen ziet ze die zelf nog even niet, het is namelijk nog niet zo lang geleden gediagnostiseerd bij haar.

[Tineke]

Ik zie het zelf wel wat. Dat ik goed ben in cijfers en getallen. Ik ben net een lopende agenda en dat ik goed in ben om dingen uit te zoeken.

[plextor10000]

Madelief

Wij hadden ook relatie problemen, zover dat mijn vrouw het nodig vond er wat aan te gaan doen, via relatie therapie , werd er al snel gedacht aan autisme , onderzoeken gehad en tests bij GGZ, vorig jaar januari is de diagnose PDD NOS gesteld bij mij . Er vielen veel dingen op de plaats, maar dat lost natuurlijk niet alles op . We hebben samen Psycho Educatie therapie gehad. Daar hebben we samen erg veel aan gehad, onze relatie is daardoor veel beter geworden , door het begrip. Ze weet nu dat ik niet bewust geen interesse heb in dingen , geen gevoelens deel of laat merken, dat dat niet komt dat ik een koud figuur ben, maar dat het niet in me opkomt om ergens iets van te zeggen en eigenlijk ook niet weet hoe ik het zou moeten zeggen , wanneer , juist wel of weer niet, en dat is allemaal dermate vermoeiend in de gedachtegang dat ik het maar laat

Maar ik denk als jullie nog geen PE hebben gedaan samen , dat dat veel kan helpen misschien

[plextor10000]

Eén ding heb ik hier zeker op te zeggen : als partner van iemand met het Asperger-syndroom : wat heb ik aan empathie die jullie wel 'voelen' maar niet uiten???

Ik kan hierop zeggen, dat je geen idee hebt hoe moeilijk het is - ik heb PDD-NOS, dat als je wel ziet dat iemand verdriet heeft - om mijn gedrag - en ik niet weet wat ik er mee moet, ik zie het aan , maar we komt niets boven borrelen wat ik er mee kan aanvangen , ik wordt dan alleen boos op mijzelf om dat ik niets doe en kan doen . Jouw reaktie komt een beetje erg kort door de bocht over op mij . Het zal jou best dwars zitten , zoals mijn partner ook regelmatig, maar we doen het echt niet bewust zo

[Tineke]

Ik heb mijn diagnose klassiek autisme gekregen in 2012. Vind het nog erg moeilijk om mee om te gaan.
Mijn vriend heeft er ook veel moeite mee. De relatie tussen mij en mijn vriend gaat ook niet echt goed. Niet alleen vanwege mijn autisme, maar ook door de borderline.

[Tineke]

Veel mensen zeggen als partner met iemand met autisme moeilijk vinden om ermee om te gaan, maar voor mensen die het zelf hebben is het ook moeilijk. Ik denk nog moeilijker dan hun partner.