hoi allemaal (riadje)

[riadje]

Hallo lotgenoten

Ik heet Rianne en ik ben 48 jaar oud.
Mijn hobbies zijn lezen, borduren, brieven schrijven, mandela's kleuren en met de hond wandelen.
Voordat ik geplaagd werd door deze angststoornis ging ik ook graag met mijn man winkelen en met onze camper op stap.
Ik zit sinds 5 maanden in de ziekte wet. Het begon door hyperventilatie aanvallen. Er werd een burn out, de overgang en een angststoornis geconstateerd. Ik kan me druk maken over de kleinste dingen. Maar het ergste is dat ik bijna niet meer op stap durf. het idee bv om met de trein ergens heen te gaan of met de camper bv naar het zuiden des lands te gaan samen met mijn man om de familie te bezoeken. Ik heb hen dik 4 maanden niet meer gezien. Ik heb ontspanningsoefeningen gekregen van de psycholoog. Ik durf wel kleine stukjes met de auto of fiets te rijden als ik niet geplaagd word door hoofdpijn/duizelingen. Rond dat ik ongesteld word word ik hiermee geplaagd en ook dat ik me weer heel onzeker voel en dus weinig durf te ondernemen. Terwijl ik dat weer graag zou willen. Wie kan me hier tips in geven? Bv bestaat er begeleiding die me bv letterlijk aan de hand neemt en die dus thuis komt. Is het een idee om anti depressiva te slikken of hormonen tegen de overgangsklachten?????? Ik moet ook vaak huilen omdat ik verder wil maar ik loop tegen een muur aan. Wie helpt me er overheen?????
groetjes
Rianne

[Isaia]

Welkom hier Rianne.
De angst om dingen te ondernemen herken ik wel.Ik weet dat er via de GGZ thuiszorg gegeven wordt aan mensen met een psychische aandoening cq angststoornis. Zij helpen je dan een stuk op weg. Bijvoorbeeld in de huishouding maar ook bijv. samen met je naar de winkel gaan. Misschien zou je daar naar kunnen informeren.

[Memories]

Welkom Rianne, op het forum.

Ik denk dat deze plek je wel wat verder kan helpen met de dingen waar je mee zit. Ik hoop dat jij je hier snel thuis voelt.

[odelinde]

heb je bericht gelezen en denk dat de burnout en de overgang er voor het grootste gedeelte tussenzitten, een burnout betekent dat je overspannen bent en dus tot rust zou moeten kunnen komen, hoe iemand dat het beste doet is volgens mij heel persoonlijk, ik heb enorm veel stress gehad door gebeurtenissen uit het verleden en heb nog veel stress, aangezien anti depressivia al veel gebruikt word in deze maatschappij en toch wel wat neveneffecten heeft is dat een beetje geen optie meer geworden nu moet iedereen aan de mindfullness, tai chi, yoga enz, maar toen ik daar op deze site iets over schreef vertelde iemand mij ,raar eigenlijk je hebt stress dus wil je van nature vluchten of vechten en word je gedwongen om rustig te zitten en dan ook nog de energie te hebben om je gedachten los te laten, dat is niet altijd evident. voor sommige mensen misschien wel, ieder zn probleem is natuurlijk anders. Wat voor jou het beste is zou je eerst een over na moeten denken, wat zou goed voelen voor jou? gesprekstherapie, met een groepje mensen in het weekend eens plezier maken, ook al is het dan voorlopig bij jou thuis (omdat je niet weg durft), is het ontspanning dmv tai chi , yoga enz of is het misschien afrikaans dansen of volksdans? je moet je gewone ritme herstellen en het is aan jou om aan te voelen hoe je dat best doet. ik denk vooral gezond eten en drinken en binnenshuis voorlopig dan maar genieten van je hobby's of een nieuwe hobby, maar je zou toch met iemand moeten kunnen babbelen indien je daar behoefte aan hebt en het niet te lang laten aanslepen, ik weet uit ervaring dat hoe meer je thuis blijft hoe moeilijker het word om weer gewoon naar buiten te gaan! dat is echt zo. het kan zijn dat de paniek ontstaat omdat je je niet sterk genoeg meer voelt om stresserende dingen aan te kunnen. Buiten die burnout zitten die overgansklachten er natuurlijk voor iets tussen, hormonen bepalen heel veel van ons, hoe we ons voelen en denken , hoe ons lichaam reageert enz. hormonen voor overgansklachten , daar zijn toch slechte dingen over verteld dat je daar weer kanker van kan krijgen, zou daar voorzichtig mee zijn. je kan misschien iets meer natuurlijk proberen gelijk soja of iets homeopatisch,kijk zelf eens op het internet hoe andere vrouwen dat ervaren , ook mentaal, misschien is daar ook wel een forum voor en kan je alles beter plaatsen.In het uiterste geval kan je wel eens medicijnen proberen voor je rustiger te voelen, bij mij werkt xanax best goed als ik even te gestressed bent en werkt de hele dag.
Ik wens jou veel inzicht en dat je iets vind wat echt voor jou helpt en dat je weer wat meer van het leven kan genieten.

[Hawk L.]

Welkom riadje. Het doet mij wat denken aan pleinvrees, door de angst om buiten te komen.

[Melis]

Welkom hier. Ik heb geen advies voor je, maar wil je wel veel sterkte wensen. Er zullen hier zeker mensen zijn die met je mee kunnen en willen denken

[Minerva]

Welkom Riadje

[riadje]

Bedankt voor het welkom heten.
Ik hoop dat jullie tips hebben om weer op stap te durven.
Ik wijt de diverse klachten aan de overgang maar dan nog durf ik bepaalde dingen niet. Hoe hebben jullie je angst overwonnen of hoe proberen jullie hiermee om te gaan en toch dingen te doen. ik kreeg bv het advies dan neem je maar een kalmeringspilletje en gewoon de dingen doen die je wil doen. Ik merk dat dat niet werkt bij mij.
Maar ik wil uit dit kringetje komen zonder bv anti-depressiva.
liefs
Rianne

[odelinde]

Een 15 jaar geleden was ik al enkele jaren gewoon thuis geweest (niet gaan werken) ivm onzekerheid en nog psychomatische problemen, op den duur kreeg ik zoveel klachten dat ik dacht dat ik ernstig ziek was en misschien zelfs wel dood zou gaan. Ik stond op met angsten die de hele dag duurden , ik zat alleen op de zetel met het koudzweet en rillend over heel mn lichaam, ik keek tv maar zag niets, ik dacht eerst heel veel aan mijn angsten en dingen in het verleden en toch met dat denken werd ik niet minder angstig , in tegendeel! na maanden van angst kwam er iets over mij van ja ok dit was het dan, ik zit zo vast en er is niemand die mij kan helpen, ik zou liever doodgaan, het zou me althans niets kunnen schelen. Toen, heel raar kwam er een enorme rust over mij, als ik er nu aan terugdenk vind ik dat nog raar, die rust leek uit het niets te komen,(soms heb ik nog heimwee naar die staat, dat gevoel) Mentaal had ik alles los gelaten en wou niet meer vechten en niet meer nadenken over wat er allemaal mis gegaan was in mijn leven, ik vond het wel best zo. Mijn angsten verdwenen dus voor een deel en ik ging naar de dokter die psychomatische klachten constateerde, hij wou mij medicijnen geven maar ik was daar toen tegen omdat mijn moeder dat nooit wou. ik ben dan langzamerhand dingen gaan proberen oa mn rijbewijs halen, werk vinden, ook al was het toen maar in het weekend, en ik nam mezelf voor om elke dag iets te doen wat ik eigenlijk niet durfde! geen gevaarlijke dingen maar gewoon voor mezelf zekerder te maken. dus ik met mn angst voor de dokter ging bij het rode kruis om bloeddonor te worden, ik reed heel ver weg voor mn werk, ik praatte met allerlei mensen , en als ik die dingen ging doen dacht ik zo weinig mogelijk na , ik bedoel, wat er mis kon gaan eventueel en wat anderen zouden denken ik deed het gewoon en na zoiets voelde ik mij veilig en aangenaam, blij met mezelf, wat meer ruimte voor mezelf, zoiets moet je opbouwen. Ik heb al die dingen helemaal alleen gedaan, ik heb nooit ergens hulp bij gehad, zoiets is heel zeldzaam trouwens dat je hulp krijgt , tenzij je natuurlijk in therapie gaat maar dat kon ik toen zeker niet betalen.
Natuurlijk kunnen kalmeringstabletjes enigzins helpen, ik heb al regelmatig eens een terugval maar niet zozeer voor de angsten om iets te doen, maar het eeuwig nadenken over alles wat er rond mij gebeurd en hoe onozel dat toch allemaal is en dan creer ik soms ook paranoia gedachten, en met die medicijnen komen die gedachten en gevoelens een beetje op de achtergrond zonder dat ze me een suf gevoel geven. maar het is me opgevallen dat je zoiets ook kan trainen, minder nadenken, natuurlijk denk je na over de basis dingen , wat je gaat eten savonds, welke route je neemt ergens naartoe enz maar verder de malende gedachten stop leggen en eventueel een mantra verzinnen, een tekst die je zegt als je raar of teveel gaat doordenken, die tekst kan je zelf bedenken, wat voor jou het meeste positieve kracht geeft. teveel denken blokkeert, onlogisch en onrationeel denken zeker.

[riadje]

hoi Odelinde

Ik probeer inderdaad bepaalde teksten telkens te herhalen bv tijdens het wandelen met de hond. De dokter heeft trouwens voor de angststoornis cymbalta voorgeschreven, anti depressiva. Ik hoopp dat ik er baat bij heb en dat ik binnenkort weer een vrij leven heb en dus weer zonder spanning cq zenuwen of lichamelijke klachten zoals hoofdpijn en duizelingen op stap kan.
groetjes
Rianne