door Gezondheidsnet.nl | 11 juli 2012 | Eetstoornissen, Relaties
De cirkel mensen die je om je heen verzamelt hebben invloed op je gewicht. Slanke vrienden maken dun, terwijl vrienden met overgewicht vaak dik maken.
Dat blijkt uit onderzoek van de Loyala University Chicago. Studenten kwamen vaak aan als zij vrienden om zich heen hadden verzameld die zwaarder waren dan zij. Als de vrienden juist slanker waren, vielen de studenten af of kwamen ze in ieder geval minder aan. Daarbij werd het beweeggedrag van studenten ook beïnvloed door hun vrienden.
“Deze resultaten kunnen ons helpen bij het ontwikkelen van nieuwe interventies om overgewicht tegen te gaan”, vertelt onderzoeker David Shoham. “We moeten ons niet richten op adolescenten op zich zelf, maar juist in hun netwerk.”
Het onderzoeksteam bestudeerde gegevens van twee grote middelbare scholen die deelnemen aan de National Longitudinal Study of Adolescent Health. Het betrof in totaal gegevens van bijna 1800 studenten. De onderzoekers keken onder andere naar gewicht, vriendschappen, bewegingspatroon en hoeveel de studenten voor de televisie of achter de computer zaten.
Een van de conclusies van het onderzoek was dat overgewicht veel voorkomt in bepaalde sociale netwerken door de manier waarop studenten hun vrienden selecteren. Maar ook na het het corrigeren voor deze factor bleef het verband tussen gewicht en de vrienden overeind.
Als bijvoorbeeld een student op de grens van overgewicht allemaal slanke vrienden heeft (gemiddeld BMI 20) heeft hij 40 procent kans om in de toekomst af te vallen en 27 procent kans om aan te komen. Als het BMI van zijn vrienden gemiddeld 30 is heeft een 15 procent kans dat zijn BMI afneemt en 56 procent kans dat het toeneemt.
Lees meer op Gezondheidsnet.nl:
Vrienden beïnvloeden gewicht
door Gezondheidsnet.nl | 3 juni 2012 | Algemeen nieuws, Relaties, Sexualiteit
Vrouwen krijgen het letterlijk warm van de andere sekse, zo blijkt uit onderzoek van de University of St Andrews. Zelfs niet-seksueel contact met mannen zorgt er al voor dat vrouwen een warmer gezicht krijgen.
De onderzoekers gebruikten thermografie om te bekijken of de lichaamstemperatuur van vrouwen stijgt tijdens ontmoetingen met andere mensen. Ze keken naar de temperatuur van de huid van de handen, de armen, het gezicht en de borst.
Het gezicht bleek het meest op te warmen in de buurt van de andere sekse. Soms steeg de temperatuur van de gezichtshuid met een hele graad, zonder dat de vrouwen dat zelf in de gaten hadden. In gezelschap van andere vrouwen kregen de proefpersonen geen warmere huid.
“Deze temperatuurverandering was een reactie op simpele, sociale interactie, zonder veranderingen in de emoties of opwinding. Onze deelnemers gaven ook niet aan zich gegeneerd of ongemakkelijk te voelen”, zegt Amanda Hahn. Het onderzoeksteam wil nu uitzoeken of deze temperatuursveranderingen opgemerkt worden door anderen en of ze invloed hebben op sociale interacties. Mogelijk kan thermografie in de toekomst gebruikt worden als onderdeel van leugendetectietesten.
Door: Jolanda Niemantsverdriet. Bron: BBC. Zie ook: gezondheidsnet.nl
door Gezondheidsnet.nl | 18 maart 2012 | Algemeen nieuws, Relaties, Stress
Aantal 50-plus echtscheidingen verdubbeld
BAARN – Hoewel het aantal echtscheidingen over het algemeen licht daalt, is het aantal onder vijftigplussers verdubbeld sinds 1990. Onder zeventig- en tachtigplussers wordt ook meer gescheiden.
Deze trend is zowel in de Verenigde Staten als in Nederland te zien. Het zijn vaker vrouwen dan mannen die het huwelijk willen beëindigen. Eenmaal gescheiden beginnen mannen eerder een nieuwe relatie. Op datingsites maken steeds meer vijftigplussers een profiel aan.
Zelf
In een kwart van de gevallen is ontrouw een van de redenen voor de scheiding. Vaker brengt de relatie niet meer wat (een van) de partners verwachtten. Daarnaast vormen babyboomers de eerste generatie die in het huwelijk vooral zelfvoldoening zoeken.
Als de kinderen het huis uit zijn, komen ze tot het besef dat zij hun ouderlijke taak hebben vervuld en nu vrij zijn. En ze hebben nog tientallen gezonde jaren in het vooruitzicht. Huwelijken die voorheen pas bij de dood zouden eindigen, worden nu ongedaan gemaakt door een scheiding.
Deze trend is zowel in de Verenigde Staten als in Nederland te zien. Het zijn vaker vrouwen dan mannen die het huwelijk willen beëindigen. Eenmaal gescheiden beginnen mannen eerder een nieuwe relatie. Op datingsites maken steeds meer vijftigplussers een profiel aan.
In een kwart van de gevallen is ontrouw een van de redenen voor de scheiding. Vaker brengt de relatie niet meer wat (een van) de partners verwachtten. Daarnaast vormen babyboomers de eerste generatie die in het huwelijk vooral zelfvoldoening zoeken.
Als de kinderen het huis uit zijn, komen ze tot het besef dat zij hun ouderlijke taak hebben vervuld en nu vrij zijn. En ze hebben nog tientallen gezonde jaren in het vooruitzicht. Huwelijken die voorheen pas bij de dood zouden eindigen, worden nu ongedaan gemaakt door een scheiding.
door Younes Ouazzani | 13 juni 2010 | Relaties
Geweld in een relatie of binnen gezinnen wordt vaak gekarakteriseerd door een patroon van wisselend gedrag. Juist deze wisseling van schaamteloos gedrag en de pauzes waarin er weer liefdevol gereageerd wordt, versterken paradoxaal genoeg de binding met de gewelddadige partner.
Vicieuze cirkel van liefde en geweld
Waarom verlaat je als vrouwzijnde die gewelddadige man niet gewoon? Makkelijker gezegd dan gedaan, want zowel de man als de vrouw lijkt zich vaak in een vicieuze cirkel van liefde en geweld te bevinden. Deze cyclus begint bij een hevige ruzie waarop beide partners een gevoel van schaamte ervaren. Vervolgens gaat deze schaamte bij de man over in een gevoel van woede en bij de vrouw resulteert dit in wrok en verborgen revanche. Een analyse van deze spiraal van schaamte en geweld laat zien dat de partners steeds weer (vergeefse) pogingen doen om de relatie te herstellen. Daarbij zorgt gezamenlijke ontkenning van het geweld en de schaamte voor een gevoel van verbinding. Het verwerken van deze schaamte heeft voor beide partners een andere betekenis.
De vrouw blijkt haar gevoelens van schaamte meer te internaliseren in tegenstelling tot de man die zijn schaamte meer externaliseert door middel van woede-uitbarstingen waarvan hij de oorzaak en schuld bij haar onmogelijke gedrag legt. Het trieste gevolg is een proces van wederzijdse vernedering en beschaming in de vorm van een negatieve spiraal met een eindeloze herhaling van vernedering, schaamte en geweld.
Vrouwen schamen zich meer
Vrouwen hebben over het algemeen meer schaamtegevoel dan de mannen. De veronderstelling is dat vrouwen meer internaliseren door zelfverminking, zelfbeschadiging en zelfverachting. De mannen projecteren hun schaamte daarentegen meer naar buiten toe door middel van geweld. Een verklaring voor het gewelddadige gedrag van deze mannen is dat zij meer schaamtevolle gebeurtenissen hebben meegemaakt in hun jeugd dan de ‘normale’ man. Wanneer deze schaamte dan weer wordt opgeroepen, zijn zij eerder geneigd over te gaan op gewelddadig gedrag.
Psychoanalytici bevestigen deze link tussen schaamte, narcisme en hechting. Schaamte uit zich dan op een gewelddadige manier, omdat de positie en het ideaalbeeld van de gewelddadige man binnen de primaire groep (ouders of geliefde) in het geding is. Het gevolg is een narcistische krenking van de man waarin bij ontkenning van het ideaalbeeld door betrokkenen een kwetsbaar en schaamtegevoelig zelfbeeld ontstaat.
De man heeft het gevoel tekort te schieten en probeert dit te compenseren door een onnatuurlijk hoog zelfbeeld van zichzelf te koesteren en hiernaar proberen te leven. Bij hun vlucht in narcisme zetten mannen vrouwen op en voetstuk. Dreigen vrouwen van dit voetstuk te vallen, dan is geweld (die voortkomt uit narcistische woede) het gevolg.
(Groen, M. (2003). De Samenhang van schaamte en geweld. Tijdschrift voor psychotherapie, 29, 255-269)
door Frank Ruiters | 19 september 2007 | Relaties
Eén op de drie volwassenen in Nederlande voelt zich matig of zeer eenzaam, maar dit blijft dikwijls onuitgesproken. Die conclusie komt uit een onderzoek aan de VU naar eenzaamheid in ons land. Vooral gescheiden vrouwen van middelbare leeftijd voelen zich vaak eenzaam. Met 26 procent vormen zij de grootste groep.
Uit het onderzoek blijkt ook dat 40 procent van de ernstig eenzamen ook last heeft van depressieve symptomen. Naast eenzaamheid hebben dus ook nog andere psychische problemen. In dit geval is professionele hulp aan te raden dat sleutelt aan vermindering van depressieve symptomen.
Bouwen aan een vriendenkring is een algemene aanrader, want hoe groter en gevarieerder het sociale netwerk, hoe minder de kans op eenzaamheid.
(Zicht op eenzaamheid: achtergronden, oorzaken en aanpak. Van Tilburg en Gierveld)
door Frank Ruiters | 14 september 2007 | Relaties
Genen die coderen voor ontstekingseiwitten – beroemd om hun desastreus effect op het immuunsysteem, de insulinehuishouding en de spieraanwas – worden actiever als je eenzaam bent. Dat schrijven Steven Cole en zijn collega’s van de UCLA in Genome Biology. Zij stellen dat de kwaliteit en niet de hoeveelheid vrienden hierbij van belang is.
Er is al een reeks van onderzoeken die laten zien dat er een verband is tussen sociaal geïsoleerd staan en ziektes, zoals hart- en vaakziekten. Al eerder werd een verband aangetoond tussen de genen en eenzaamheid onderzocht in een recent Nederlands onderzoek onder 8.000 tweelingen. Het onderzoek van de UCLA keek nog wat specifieker naar het type genen dat in dit verband betrokken is.
Het onderzoek van de UCLA betrof overigens maar 14 vrijwilligers. Via een scoringssysteem werd een beeld gekregen van de sociale interacties van die 14 personen. Vervolgens keken de onderzoekers naar de genetische activiteit in de witte bloedcellen in en relateerden die gegevens aan de maat voor eenzaamheid.
(Genome Biology 2007, 8:R189)
