Vandaag zaten wij bij de windows-lessen om aan ons project te werken. En in ons lokaal zijn er van die grote rode stopknoppen waar heel duidelijk boven geschreven staat: Noodknop. In de twee en een half jaar dat wij in dat lokaal gezeten hebben, hebben we ons altijd netjes gedragen en heeft er nooit iemand op de knoppen gedrukt. Ieder blok met computers heeft een eigen knop. Vandaag maakten we er grapjes over. Wat er zou gebeuren als we erop zouden drukken. Sprinklersysteem? Alarm? Kortsluiting in het hele lokaal etc... Je weet het niet.
What does this button do?
Een klasgenoot zei: ze doen het toch niet. Waarop er drie mensen zeiden: eg wel! Ze doen het wel. En die klasgenoot staat op, en op dat moment druk ik nog nét even op control+s zodat mijn werk werd opgeslagen en terwijl hij de knop zo indrukt; zit ons héle blok zonder stroom. En zijn reactie was geweldig.
"Ze doen het niet, ze doen het niet, ze doen het niet"
*drukt op de knop, alles word zwart*
"....ze doen het wel
"
Dus wij lachen en proberen de boel weer ongedaan gemaakt te krijgen. Zonder succes. Mijn klasgenoot naar de leraar toe, die het met een sleutel de boel weer van het stroomslot af moest halen, blabla. En de leraar moest er een beetje om lachen, maar geen consequenties ofzo. We gaan na de meligheid gewoon door met ons werk. Ons heerlijke project. (saai). Maar we hadden lekker twintig minuten pauze door dit grapje. Kom ik mijn mentor tegen bij de koffieautomaat; dus ik vertel hem het verhaal, en hij moet er hartelijk om lachen en zegt dat die knoppen een doorn in het oog zijn voor de leerkrachten van dat lokaal.
Zitten we even later met het blok tegenover ons te praten en grapjes te maken over de noodstop, omdat iedereen het had meegekregen. En ik had zo geen zin meer in het project en was alweer aan een volgende pauze toe... Dus ik ga zitten vervelen. (duh, logisch) Zit er een contactgestoorde droge gameverslaafde dromerig om zich heen te staren en op het moment dat ik contact maak met hem, zeg ik; druk eens op die rode knop! Doe dan, doe dan, doe dan! En hij deed het in eerste instantie niet. Dus ik dacht dat hij wel wist wat er zou gebeuren, en dat hij het meegekregen had en dat het gewoon een geintje was. Vervolgens zijn we een kwartiertje verder en zeg ik voor de grap: ah sebas, ik had van jou wel wat meer lef verwacht jongen, dat je dat niet gewoon doet! Tsssk.
En hij staat op; en hij geeft toch een lel op die noodstop. Hele blok weer zonder stroom. Iedereen aan de linkerkant van het lokaal lag in een deuk van het lachen. En Sebastiaan keek heel geschrokken en verbaast. Het was ultra melig. Dus wij verteld van; dan moet je even naar de leraar lopen, de netkabels eruit halen en de sleutel om laten draaien. En hij durfde het niet te zeggen, de arme schat. Hij was bang dat hij op zn lazer kreeg. Dus ik sta triomfantelijk op en duik naast de leraar op de bank.
"Beste Henk... Ik heb een probleempje"
- Vertel?
"Nou, eh, kijk... Sebastiaan's wijsvinger raakte heel erg per ongeluk de noodstop aan"
- Jahoor!
"Ja echt, ik moedigde hem aan voor de grap, wistikveel dattie het ook zou doen, maar hij wist het niet"
- TJONGEJONGEJONGE, er staat toch NOODKNOP op!
"Wees blij dat we niet in een intercity zitten?
"
Zijn gezicht:
En ik schoot in de lach en ben maar weer pauze gaan houden. Ik kreeg nog een soort van op mn lazer maar ik zei: ik deed het niet, dus ze konden er feitelijk niets van zeggen. Na de pauze werd er door een andere leraar onherroepelijk door de klas geschreeuwd dat we van de knoppen af moesten blijven en ze niet naar me moesten luisteren.
(volgende keer het brandalarm???
)