Zij en ik...

[Maeve]

Okeej.. Hier kom ik weer met mn gezeur...
De laatste tijd zit me iets behoorlijk dwars...
Namelijk het volgende..
Sinds de kleuterklas zit/zat ik bij een meisje in de klas, uiteindelijk is ze 1 van mn beste maatjes geworden.
De laatste tijd gaat het alleen zwaar minder.
Ze is van Irakese afkomst, en haar ouders zijn streng, omdat ze dus nog heel erg aan die cultuur hangen.
Zij niet. Ze is hier al van toen ze 3,4 jaar was.
Ze praat Nederlands, doet het geweldig op school, heeft Nederlandse vrienden.
En zo ook heeft ze een Nederlandse vriend gekregen...
Zo Nederlands al het maar zijn kan, blond haar, blauwe ogen etc
Doet er verder niet toe.
Toen ze het haar ouders vertelde, speelde zich er zogezegd een klein drama af.
Uiteindelijk heeft ze een week ergens anders doorgebracht en haar ouders aangegeven bij de politie.

Nu kun je denken: Okeej.. Waar leidt dit heen?
Nou.. Er is dus iets voorgevallen.. De oorzaak van dit alles dus.
Zij en die jongen zijn heel lief samen, hem ken ik ook al een poosje en ik zou het echt zonde vinden als dat over zou gaan..
Hij werd in de eerste instantie duidelijk niet geaccepteerd door haar ouders.
Ze mocht niet meer weg, moest meteen vanuit school naar huis,
daar wachtten ze haar op, ze moest haar werk opzeggen,
mocht niet meer naar vriendinnen etc etc.
Op een avond belde een andere vriendin naar mijn ex,
en ze was Helemaal overstuur.
Hij wist niet wat hij ermee aan moest, dus gaf zn telefoon aan mij
Wat bleek nou? Het meisje in kwestie, laat ik haar X noemen..
Haar gsm stond uit.. Niet zo heel vreemd,
maar A was helemaal over de zeik.
Dus vroeg ze mij om langs te gaan.
Ik dacht.. Laat ik eerst bellen. Dus ik bel naar X's gsm. Uit.
Huistelefoon dan.
"Jah, ze is niet thuis."
5 minuten later arriveerd X's vriend met de mededeling:
"Klopt niet. Heb haar even hiervoor zelf thuis afgezet."
Een kwartier na mijn belletje naar dr huistelefoon, stond ik voor de deur.
Haar vader deed open.
"Ze ligt te slapen."
Ik zeg:"Net was ze nog niet thuis... Mag ik haar aub even zien..? Het is belangrijk.."
En wederom:" Nee, nee ze ligt te slapen."
Hij zei niet alleen dat, maar ook over leugens zat ie bezig, en toen had ik het niet meer.
Hij stond zelf glashard te liegen!
Dus heb ik gezegd dat ie kon opflikkeren...
Kwaad dat ik was!
En nu zij dus ook

Sindsdien hebben X en ik elkaar niet echt goed meer gesproken.
Die ouders moeten mij nu helemaal niet meer.
Dankzij mij zit ze op het "slechte" pad der jongens.
Nou goed... Als het op jongens aankomt, ben ik zo verlegen als de ziekte, maar dat weten zij niet natuurlijk
X zegt steeds:" We moeten afspreken, er valt veel te bespreken.."
Ik stemde in, maargoed.. Het is er nog steeds niet van gekomen.
Ik mag en kan geen contact opnemen met haar.
Weet niet wanneer het kan etc.
In die 14 jaar zijn we zwaar naar elkaar toegegroeit.
Zeker het laatste jaar...
Ergens wil ik niet dat dit zomaar over gaat..
Maar ik kan hier op deze manier niet mee verder.
Ik ga mijn excuus niet aanbieden aan haar ouders, want ik heb er geen spijt van.
Zij is nu wèl gelukkig met haar ventje..
Als ik dat heb kunnen bereiken ben ik allang blij.

Zij doet nu VWO, en ik ga naar de Hogeschool.. Dus op school hebben we ook geen contact meer...
Laatst heb ik haar een sms gestuurd dat ik hier zo gewoonweg niet meer mee om kan gaan...
Zij neemt geen contact op, ik kan het niet...
Zo'n verstooide professor af en toe.. Maar dan denk ik: dit vergeet je toch niet zomaar?
Nooit meer is ze online, als ze dat is zegt ze nixx.
Dan denk ik weer: jah ok.. Wat als dr ouders het zien?
Ik voel me teveel in haar drukke leventje.

Moet ik dit zomaar voorbij laten gaan..?
Mijn gevoelens spreken elkaar tegen.

Sos...

Liefs,,

[Minerva]

Ik snap je frustratie..ik denk dat ik ook zo zou voelen in deze situatie.

Maar als iemand niet met je wilt of kan praten..dan wordt het lastig. Je kan misschien een brief schrijven waarin je e.e.a. uitlegt en verzoekt om een gesprek of vraagt om een oplossing ?

[Leeuwtjuh]

als zij met iemand wil praten dan laat ze zich toch nergens toe weerhouden?

dan kan ze je ook een brief schrijven en aan iemand van school aan jou laten bezorgen of desnoods postzegel erop en posten. op school lopen dr zat mensen met mobieltjes dus kan ze ook wel bij iemand anders smsen.
en zo kan ik nog veel meer manieren bedenken waardoor zij jou iets kan laten weten zonder dat iemand er achter komt....

daarom vind ik het ook vreemd dat ze je niet belt...
is zij niet boos op je?
en als je zeker weet dat ze dat niet is is ze dan bang voor dr ouders???

als ik jou was zou ik haar 1 keer aanschieten, spijbel 1 dag voor school en spreek haar in haar pauze aan ofzo, als ze dan zegt dat ze geen contact wil dan moet je het maar laten rusten....

[Maeve]

Nixx houd mij tegen om met haar te praten indeed..
Ik ben van plan haar een mail te sturen.
Een andere vriendin van mij heeft me dingen uitgelegd etc, maar...
Het steekt dat ze met anderen wel lol heeft, terwijl dat eerst met mij vaak het geval was..
Als ik geen reactie krijg op die email, net zoals op dat smsje wat ik had gestuurd, dan mag ze voor mijn part stikken.
Meer dan 10 jaar. Als zij dat ook zomaar weg wil gooien.
Van mij mag ze. Ik kan dr dan niet meer mee zitten.

Liefs,,

[Philosophistication]

Ik vind het heel zonde...

Vriendschap is iets kostbaars, en het is jammer dat het zo gelopen is. Ik lees in je berichten dat je haar alleen maar wilde beschermen tegen de jongens waar ze eerst mee omging. Maak overwegingen. Die mail is misschien een hele goede optie...Doe waar jij je goed bij voelt, je weet zelf beter hoe het allemaal zit dan ik...Jij kent haar, je kent jezelf, je weet hoe jullie vriendschap in elkaar stak/steekt.

Pas ondertussen ook goed op jezelf. Je gaat/zit op de Hogeschool en dat is natuurlijk harstikke leuk. Maak er wat van.

Ik wens je veel sterkte met dit, en veel plezier met je studie toe.
Een fijn weekend.

[Maeve]

Heey..
Het is niet dat ik haar wilde beschermen tegen foute jongens..
Ze heeft een vriend die niet geaccepteerd werd door haar ouders. Nu wel.
Ik heb haar daarbij geholpen.. Ruzie gemaakt met haar ouders.
Vervolgens sprak ik haar in de zomervakantie Niet meer.
Toen zag ik haar 1 x op mn oude school.
En sindsdien werd ik genegeerd.
Ik wist niet wat ik moest doen. Heb geen mailtje gestuurd, maar een smsje,
waarin ik zei dat het me spijt van alles wat ik fout heb gedaan tegenover haar. Dat heeft me moeite gekost.
Het bleef stil. Hoorde helemaal nixx.
Totdat ze een keer op msn kwam, heb ik het haar gevraagd.
Waarom negeer je me?
En toen kreeg ik de volle laag.
Over dat ik niet zo zielig moest doen, geen smsjes sturen waarin ik zei dat ik spijt had.
Want dan wilde ik medelijden.
Ik ben teleurgesteld. Alles weet ze van mij, en ik dacht, had gehoopt dat ze er ondertussen achter zou zijn, dat ik niet iemand ben die medelijden wil.
Niet van haar, niet van de buitenwereld.
Ik word ervan beschuldigd dat ik alles maar aan iedereen vertel,
terwijl ik de dingen pas te weten kom nadat heel de streek het weet.
Op een paar maand ben ik veranderd.
Vertel nixx meer zomaar.
Vroeger wel.
En nu moet ik naar physiater volgens haar. Jah. Psychiater dus.
Waarom?
Omdat ik laag en slecht bezig ben. Terwijl zij net zo doet.
Ik heb duidelijk gemaakt dat ik tijd en rust wil, dat word door haar vertaald als mensen van me afstoten.
Hoe het nu allemaal gaat, heb ik er helemaal geen zin meer in om er nog moeite voor te doen.
Ik krijg constant verwijten naar mn kop, ze maakt me belachelijk tegenover een hele groep.
Dus deed ik hetzelfde.
Ook weet ik dat die verwijten wel terecht zijn,
toch ze zegt tegen mij dat ik in het verleden blijf hangen,
maar in feite doet zij toch hetzelfde als ze me dingen blijft verwijten?

Ik volg het niet meer.

Liefs,,

[Jive1]

Maeve,

Als ik dit allemaal lees, dan komt bij mij één gedachte onmiddellijk naar boven: jouw vriendin staat ergens onder een zeer zware kontrole en mag, en kan dan ook, geen kontakt met jou meer hebben, op straffe van...???

Je hele verhaal vind ik erg jammer voor jou, maar ook en vooral voor je vriendin, omdat zij gestraft is voor iets wat haar eigen ouders misschien hebben aangestoken, door naar Nederland te emigreren, tussen nederlanders komen wonen, en hun dochter niet toelaten met nederlanders in kontakt te treden.
Zo zie ik het altans...

Voor jou is dat erg moeilijk nu, want mogelijk wil je vriendin wel met je kontakt hebben, maar zij is mogelijk erg bang voor een "represaille" ( ? als ik het zo mag noemen... ), en ze wil dat vermijden. In het andere geval heeft ze echt wel gebroken met jou, en dat kan ik, na 14 jaren intense vriendschap moeilijk geloven. Maar dat breken zou misschien wel kunnen veroorzaakt zijn doordat "iemand"(?) onware getuigenissen bij haar of bij haar familie aanbrengt...

Het is een moeilijke toestand, als ik dat zo zie. En ik moet dus wel zeggen dat je voorzichtig tewerk moet gaan, wil je je vriendin niet nog extra moeilijkheden aandoen, en liefst misschien ooit wil terugwinnen.

Greetz
Jive1

[Maeve]

Morgen gaan we praten!!!!! :D:D \:D/