We kennen elkaar bijna 14 jaar, we zijn nu 2 jaar getrouwd.
De week na carnaval ontdekte ik dat mijn vrouw gevoelens had voor een ander.
Ze zat hele avonden te msn’en, waarna ik de logboken had gelezen.
Er was niets gebeurd zij ze en ze zou er mee stoppen.
In deze tijd waren we ook bezig om kinderen te krijgen (IVF)
Intussen hebben we ons huis verkocht en zitten nu in de verbouwing/verhuizing van ons nieuwe huis.
We woonen nu bijna 3 maanden bij haar broer.
Dit heeft voor de nodige spanningen gezorgt en vanaf begin mei volgden de nodige ruzies, ik zou te veel mopperen, altijd mijn zin moeten hebben, er was niets meer goed aan mij. We zijn gestopt met de IVF procedure om een vage reden van haar.
Afgelopen vrijdag biegte ze op dat ze vreemd was gegaan met een ander, half april, voor de ruzies begonnen.
Het bleek om dezelfde man te gaan als van de msn. Ze is niet met hem naar bed geweest.
Dit was zo’n klap voor mij, ik kon er niet over praten en dat hebben we ook niet gedaan, ik was zo boos. Zaterdag hebben we de verhuizing gewoon doorgezet, de meeste spullen zijn verhuist, dit stond al in de planning, zaterdag avond ging het mis, we spraken nog niet met elkaar, waarop ik zondag naar het nieuwe huis ben gegaan.
Dit is niet de eerste keer dat er problemen zijn in onze relatie, 5 jaar terug heb ik haar geslagen en we hebben regelmatig meningsverschillen/ruzie. Het is wel iedere keer weer goed gekomen.
Maar vreemd gaan!!
De afgelopen dagen heb ik haar niet meer gezien of gesproken (dinsdag was ze jarig!) maar het werd voor mij steeds duidelijker: we gaan scheiden.
Gisteren hadden we afgesproken om te praten.
Het blijkt dat ze het mij verteld had om een nieuwe start te kunnen maken. Het vreemdgaan is bij 2x gebleven, de 3e keer heeft ze hem verteld zat ze voor mij koos en hem niet meer wilde zien. Ze zijn NIET met elkaar naar bed geweest.
En nu weet ik het niet meer.
Mijn verstand zegt scheiden en mijn hart zegt dat we bij elkaar moeten blijven, het is immers altijd nog goed gekomen. Gisterenavond na lang praten had zij dezelfde mening.
Scheiden is meteen definitief.
Mijn vrienden en familie zijn er erg duidelijk over, vreemdgaan doe je niet, dus scheiden.
Maar na gisterenavond weet ik het echt niet meer.
Wie weet raad?
Erik
-
Opblaaskrokodil
-
Susan
Hoi Erik,
Sommige dingen gebeuren in een mensenleven, of het nu goed is of niet.
Je vrouw is vreemdgegaan, jij hebt haar ooit geslagen en dat is beide niet goed te praten, maar wel gebeurd....
Ik vind persoonlijk dat het enige is wat telt, hoe jullie hier samen uit denken te komen en dat het geheel irrelevant is om op de meningen af te gaan van familie en vrienden want de grootste schreeuwers staan meestal aan wal en hebben waarschijnlijk nooit met dit bijltje gehakt.
Als je vrouw en jij samen besluiten om aan jullie huwelijk te werken en ook beiden bereid zijn daar je best voor te doen dan moeten jullie dat zeker niet laten.
Dat zal niet makkelijk zijn want het vertrouwen tussen jullie is beschadigd en alleen de toekomst zal uitwijzen of jullie hier samen doorheen gaan komen.
Scheiden kan altijd nog maar als jullie toch nog van elkaar houden probeer het dan een kans en een plekje te geven.
Heel veel sterkte,
Susan.
Sommige dingen gebeuren in een mensenleven, of het nu goed is of niet.
Je vrouw is vreemdgegaan, jij hebt haar ooit geslagen en dat is beide niet goed te praten, maar wel gebeurd....
Ik vind persoonlijk dat het enige is wat telt, hoe jullie hier samen uit denken te komen en dat het geheel irrelevant is om op de meningen af te gaan van familie en vrienden want de grootste schreeuwers staan meestal aan wal en hebben waarschijnlijk nooit met dit bijltje gehakt.
Als je vrouw en jij samen besluiten om aan jullie huwelijk te werken en ook beiden bereid zijn daar je best voor te doen dan moeten jullie dat zeker niet laten.
Dat zal niet makkelijk zijn want het vertrouwen tussen jullie is beschadigd en alleen de toekomst zal uitwijzen of jullie hier samen doorheen gaan komen.
Scheiden kan altijd nog maar als jullie toch nog van elkaar houden probeer het dan een kans en een plekje te geven.
Heel veel sterkte,
Susan.
-
inactieve gebruiker
Ik ben het volledig met Susan eens. Volg je hart. Je verstand geeft je alleen maar een maatschappelijk regeltje aan: als je partner vreemd gaat hoor je je in je trots gekrenkt te voelen en moet je uit boosheid scheiden, allemaal dom geraas van je ego. Als je in je hart van je vrouw houdt en zij van jou, en jullie zijn bovendien in staat geweest om een rustig gesprek te voeren over haar slippertje (waarbij ze niet eens het bed gedeeld heeft met die ander) en zij heeft jou verzekerd dat dit nu verleden tijd is dan moet je toch zeker met elkaar doorgaan. Vraag je trouwens eens af waar dat msn-contact van haar uit voortkwam. Besteed(de) je wel voldoende aandacht aan haar, of schoot je daarin ergens wel te kort?
Heel veel geluk nog samen!
Heel veel geluk nog samen!
-
Opblaaskrokodil
Klaas
Als antwoord op je vraag,
'ik vind dat ik genoeg aandacht besteed'
Het probleem zit in het feit dat ik soms dingen erg duidelijk kan zeggen, dit komt dan erg lomp over, dit is zij niet gewend van thuis uit.
Verder kan ze geen kritiek verdragen ook al is dit terecht. (Ik geef veel makkelijker kritiek dan complimentjes!)
Omdat ik beter kan beargumenteren komt het voor haar over alsof ik altijd mijn zin moet hebben, dat is een terugkerend feit.
Dat msn contact kwam via haar werk, het is de broer van haar baas.
Ze heeft daarna bewust met hem afgesproken, terwijl zij wist waar hij op uit was, en daar (gedeltelijk) bewust aan toegegeven.
Als antwoord op je vraag,
'ik vind dat ik genoeg aandacht besteed'
Het probleem zit in het feit dat ik soms dingen erg duidelijk kan zeggen, dit komt dan erg lomp over, dit is zij niet gewend van thuis uit.
Verder kan ze geen kritiek verdragen ook al is dit terecht. (Ik geef veel makkelijker kritiek dan complimentjes!)
Omdat ik beter kan beargumenteren komt het voor haar over alsof ik altijd mijn zin moet hebben, dat is een terugkerend feit.
Dat msn contact kwam via haar werk, het is de broer van haar baas.
Ze heeft daarna bewust met hem afgesproken, terwijl zij wist waar hij op uit was, en daar (gedeltelijk) bewust aan toegegeven.
-
inactieve gebruiker
Tja, ik ben geen relatiedeskundige hoor Erik maar als ik je reactie zo lees dan lijk je me iemand die zich moeilijk aan een ander aanpast en tegelijk wel verlangt dat een ander zich sterk aan jouw moet aanpassen. Als je merkt dat je vrouw jou nogal als een criticaster beschouwt -iemand die het niet nalaten kan commentaar te leveren- dan probeer je jezelf toch een beetje in te binden omwille van de gevoelens van die ander? En probeer eens wél een complimentje te geven als zij daar duidelijk behoefte aan heeft...Ga eens een mooie bos bloemen voor haar kopen straks, laat eens zien met een eenvoudig gebaar hoeveel je nog altijd om haar geeft, geef jullie verhouding eens wat meer kleur....
Ik geloof dat als je partner vreemd gaat dit zonder meer aantoont dat jijzelf een beetje tekortschiet onder andere in aandacht schenken. Als je van mening bent dat je haar niet meer aandacht kunt geven dan je nu doet, tja....moeilijk....
Ik weet het even niet, maar kon het toch niet laten nog es te reageren. En ook wou ik nóg eens benadrukken dat de stelling: vreemdgaan, DUS scheiden ongelooflijk kortzichtig is in mijn ogen.
Nou ja, sterkte met alles he!
Ik geloof dat als je partner vreemd gaat dit zonder meer aantoont dat jijzelf een beetje tekortschiet onder andere in aandacht schenken. Als je van mening bent dat je haar niet meer aandacht kunt geven dan je nu doet, tja....moeilijk....
Ik weet het even niet, maar kon het toch niet laten nog es te reageren. En ook wou ik nóg eens benadrukken dat de stelling: vreemdgaan, DUS scheiden ongelooflijk kortzichtig is in mijn ogen.
Nou ja, sterkte met alles he!
-
onelli
ik herken mezelf hier ook wel grotendeels in. maar in een relatie ben je met 2, niet alleen "ik".Opblaaskrokodil schreef:Klaas
Als antwoord op je vraag,
'ik vind dat ik genoeg aandacht besteed'
Het probleem zit in het feit dat ik soms dingen erg duidelijk kan zeggen, dit komt dan erg lomp over, dit is zij niet gewend van thuis uit.
Verder kan ze geen kritiek verdragen ook al is dit terecht. (Ik geef veel makkelijker kritiek dan complimentjes!)
Omdat ik beter kan beargumenteren komt het voor haar over alsof ik altijd mijn zin moet hebben, dat is een terugkerend feit.
jij vind dat je genoeg aandacht besteed, maar vind zij dat ook?
en kritiek verdragen? ikzelf verdraag ook geen kritiek als dat op een arrogante of boerse manier gebeurt. als iemand daarentegen op een fatsoenlijke manier kritiek geeft, dan let ik er wel op...
In mijn omgeving lijkt het ook vaak alsof ik mijn goesting moet hebben, omdat ik argumenteer, maar nu probeer ik erop te letten dat ik onbenullige dingen niet bekritiseer...
en complimentjes geven, dat is iets wat elke vrouw wil, volgens mij heeft een vrouw dat zelfs nodig, een constante bevestiging van je gevoelens, dat je haar graag hebt!!
-
Susan
Hmm nog even over dat slaan.
Wat ik begrepen heb uit het hele verhaal is dat die klap zo´n vijf jaar geleden is gebeurd, ABSOLUUT FOUT ! Maar als daar over gepraat is en belangrijker nog, als zich dat niet meer herhaald heeft dan is mijn persoonlijke mening dat daar samen uit te komen is.
We hebben het hier dan niet over stelselmatige mishandeling wat de vrouw in kwestie in de armen van een ander gedreven heeft.
Over het vreemdgaan... ze is niet met hem naar bed geweest...ik weet ook niet goed wat ik daar van geloven moet want dit is wat iemand die vreemdgegaan is in meeste gevallen aanvoerd om de hele zaak wat te verzachten.
We hebben het hier wel over een relatie tussen twee volwassenen en die zijn toch wel het ´handje pepermuntje`of gezellig kletsen tijdperk voorbij.
Waar het om gaat is dat beiden hun fouten moeten erkennen, en eerlijk tegen elkaar moeten zijn want dan alleen kan er een oplossing gevonden worden om weer nader tot elkaar te komen.
Wat ik begrepen heb uit het hele verhaal is dat die klap zo´n vijf jaar geleden is gebeurd, ABSOLUUT FOUT ! Maar als daar over gepraat is en belangrijker nog, als zich dat niet meer herhaald heeft dan is mijn persoonlijke mening dat daar samen uit te komen is.
We hebben het hier dan niet over stelselmatige mishandeling wat de vrouw in kwestie in de armen van een ander gedreven heeft.
Over het vreemdgaan... ze is niet met hem naar bed geweest...ik weet ook niet goed wat ik daar van geloven moet want dit is wat iemand die vreemdgegaan is in meeste gevallen aanvoerd om de hele zaak wat te verzachten.
We hebben het hier wel over een relatie tussen twee volwassenen en die zijn toch wel het ´handje pepermuntje`of gezellig kletsen tijdperk voorbij.
Waar het om gaat is dat beiden hun fouten moeten erkennen, en eerlijk tegen elkaar moeten zijn want dan alleen kan er een oplossing gevonden worden om weer nader tot elkaar te komen.
-
Latania
Opblaaskrokodil schreef:Klaas
Als antwoord op je vraag,
'ik vind dat ik genoeg aandacht besteed'
Het probleem zit in het feit dat ik soms dingen erg duidelijk kan zeggen, dit komt dan erg lomp over, dit is zij niet gewend van thuis uit.
Verder kan ze geen kritiek verdragen ook al is dit terecht. (Ik geef veel makkelijker kritiek dan complimentjes!)
Omdat ik beter kan beargumenteren komt het voor haar over alsof ik altijd mijn zin moet hebben, dat is een terugkerend feit.
Okay, nu een reactie van iemand die ook beter kritiek kan geven als complimentjes;
In dit stukje lees ik alleen maar IK, IK en IK. Als ik dit lees denk ik ook echt dat jij remi.nl bent in een relatie en dat alles naar JOUW behoeften moet gaan, anders ga je huilen als een klein kind...
Heb je dit toevallig zelf ook teruggelezen? Weet je hoe vreselijk arrogant dit op mij overkomt...Je insinueerd dat jouw mening een feit is...NEWSFLASH...Dat is het niet!Omdat ik beter kan beargumenteren komt het voor haar over alsof ik altijd mijn zin moet hebben, dat is een terugkerend feit.
Over het vreemdgaan: Tsja net als de rest hier snap ik niet wat jij bedoeld met vreemdgaan als ze niet met hem naar bed is gegaan. Ik denk dat als zij niet bij jou had willen zijn, dat ze je die klap nooit vergeven had, en het ook niet had verteld dat zij vreemd is gegaan. Dat vind ik wel eerlijk van haar.
En tot slot; ik ga niet vertellen wat jij kan doen, dat kan niemand hier, JULLIE huwelijk en dus JULLIE beslissing....
ps sorry als ik een beetje cranky overkom maareh dat mag ook om deze tijd vind ik
-
Kleintje
Houdt jij van haar?
Houdt zij van jou?
Dan ga je ervoor. Zij heeft gezegd spijt te hebben, ze heeft voor jou gekozen. Nu aan jou om erachter te komen waarom ze dit heeft gedaan. En daarna voor jullie samen om een nieuw evenwicht te gaan vormen. Praat veel over wat je van elkaar verwacht en laat elkaar daarin in je waarde. Als jullie er samen niet uit komen, dan is het absoluut geen schande om een relatietherapeut in te schakelen.
Natuurlijk, ze is fout geweest met haar vreemd gaan, maar jij bent in het verleden ook fout geweest. Daarnaast denk ik dat je moet beseffen dat ieder mens op een andere manier naar de wereld om zich heen kijkt. Jouw vrouw denkt anders over de wereld als jij, ze vat dingen anders op als jij, ze kan waarschijnlijk geen gedachten lezen. Probeer dat te begrijpen, te beseffen en daarnaar te leven.
Hou van elkaar en wordt gelukkig met elkaar...
Houdt zij van jou?
Dan ga je ervoor. Zij heeft gezegd spijt te hebben, ze heeft voor jou gekozen. Nu aan jou om erachter te komen waarom ze dit heeft gedaan. En daarna voor jullie samen om een nieuw evenwicht te gaan vormen. Praat veel over wat je van elkaar verwacht en laat elkaar daarin in je waarde. Als jullie er samen niet uit komen, dan is het absoluut geen schande om een relatietherapeut in te schakelen.
Natuurlijk, ze is fout geweest met haar vreemd gaan, maar jij bent in het verleden ook fout geweest. Daarnaast denk ik dat je moet beseffen dat ieder mens op een andere manier naar de wereld om zich heen kijkt. Jouw vrouw denkt anders over de wereld als jij, ze vat dingen anders op als jij, ze kan waarschijnlijk geen gedachten lezen. Probeer dat te begrijpen, te beseffen en daarnaar te leven.
Hou van elkaar en wordt gelukkig met elkaar...