lola schreef:Van hem... erna is hij beginnen rebeleren als in een baard een grote tattoo zeg maar.. de agressie is enkel naar mij toe vooral schelden en negatieve dingen over mij en men familie... dag erna is dit wel weer oke meestal doe ik alsof het me niet raakt en knik ik eens waardoor het verder ecaleerd en stopt het als in van ons in een huilen uitbreekt.. praten doen we er niet over ik denk dat het dan ook een stuk rouw is dat hij nogaltijd door maakt.. maar alles op een hoopje is dit niet gezond voor onze relatie,ik weet niet wat er aan te doen ik geraak niet gemotiveerd
Voor opgesteld, kan het natuurlijk zijn dat hij in rouw zit of in een vorm daarvan, want het kan zich in verschillende vormen uitten. Maar ik denk niet dat het goed is dat hij zich telkens zo agressief uit naar jou en jou er zo in meesleurt dat hij negatieve dingen over jou en over je familie zegt. Strikt genomen is dat absoluut niet eerlijk... lijkt mij zo. En hoe meer je maar opkropt en je daarin niet uitspreekt, dat je zijn agressieve gedrag naar jou, veel te ver vind gaan, geef je voor jezelf ook geen grenzen aan. Hij moet inzien dat agressief gedrag naar zijn vriendin not done is. En ik hoop niet dat hij naast vloeken en tieren je ook fysiek iets aan doet. Alhoewel, het is geestelijk ook niet fijn en het kan je op langere termijn opbreken. Het bezorgd je geen positief gevoel en je komt zelf ook in een negatieve spiraal.
Kan het zo zijn dat het jezelf niet verzorgen, geen fut hebben, niet de deur uitgaan en alles wat je benoemd, te maken heeft met de situatie? Want de situatie is inderdaad ongezond, niet prettig en niet veilig. Hij hoort je, ondanks zijn grote verdriet, niet zo te behandelen, en daar mag je, sterker nog daar moet je, uiteindelijk iets van gaan zeggen. Want ondanks zijn pijn, is het gedrag absoluut niet goed te keuren. En hij helpt jou mee naar beneden, er komt ook niets uit jouw handen. En dan is het logisch, dat een relatie niet meer loopt. Er is ook geen communicatie, een serieus, duidelijk en eerlijk gesprek is op z'n plaats. Voor hem, maar zeker ook voor jou. Het is niet de bedoeling dat jij eraan onderdoor gaat of wel?
En misschien is het een goed idee, om hem voor te stellen eens ook te spreken met een hulpverlener?
Actie is belangrijk, want het is niet goed als het straks nog verder uit de hand loopt en wie weet wat er dan allemaal gaat gebeuren. En jij verdiend, ik gun jou, weer een beter leven en een beter gevoel. (Hem ook natuurlijk, maar ik doel op jouw problemen nu.)
Zonder actie en eerlijkheid, is de situatie onhoudbaar. Voor jou en voor hem.
Jij verdiend veel beter maar hij ook, als jullie daar samen voor willen gaan is er actie nodig.