Hallo,
Iets meer dan een half jaar ondertussen al geleden, begon mijn vriend over alleen wonen.
We waren toen iets langer dan een jaar samen. Ik vond dat persoonlijk nog wat vroeg dus dat vertelde ik hem uiteindelijk ook. Maar op dat moment heb ik een belofte gemaakt die eigelijk heel dom was.
Ik vertelde hem dat we in het zomerverlof het volgende jaar zouden gaan samenwonen (ruim 9 maanden later)
Nu zijn we bijna zover en voel me hier totaal niet goed bij, al van Januari niet. Er is een tijd geweest dat ik me enorm slecht voelde erom, het is even weggeweest, maar nu het dichterbij komt is het rottige gevoel terug...
Ik durf er thuis ook niet zo goed over beginnen (ik woon bij mijn grootouders).
En ik heb zelf ook een gevoel dat ik hun achterlaat.
Ik heb het er met mijn vriend al over gehad maar hij is een man van zijn woord en ik vrees ervoor dat hij redelijk kwaad gaat worden als ik zeg dat ik het nog niet 100% wil.
Misschien blijf ik me zo voelen tot ik echt die stap zet? Of misschien moet ik er gewoon thuis is over praten?
Ik weet het alvast niet hoe ik over zoiets moet beginnen... Tips altijd welkom
Alvast bedankt