Goedenavond,
Al en hele tijd vermoed ik dat mijn man autistisch is. Ik ben veel aan het lezen en leren hierover en ook veel aan het terugkijken naar de afgelopen jaren. Er waren altijd wel wat vreemde dingen, waar ik verder geen punt van maak. Maar één van die dingen wil ik toch eens delen, kijken wat anderen hiervan vinden of heel misschien wel herkennen:
Toen mijn man en ik nog niet lang samen waren is het een keer voorgekomen dat hij intiem met mij was terwijl ik nog sliep. Hij was al behoorlijk ver hiermee. Toen ik wakker werd en tegen hem zei dat ik al die tijd dus in slaap was, geloofde hij me niet. Hij zei dat ik deed alsof en dat vond ie wel spannend. Ik heb gepraat als Brugman om hem te doen laten inzien dat ik echt sliep, maar hij bleef hangen in zijn overtuiging dat ik deed alsof... Ik was niet boos, vond het wel een vreemde reactie van hem, maar het is daarna niet meer voorgekomen en heb ik er verder dus geen punt van gemaakt.
Ook gebeurt het wel eens dat hij tegen me gaat praten als ik nog slaap. Ik wordt dan halverwege zijn verhaal wakker, zodat hij zijn hele verhaal nog een keer kan doen. Daar raakte hij wel eens geïrriteerd door omdat ik dus nog steeds doe alsof in zijn ogen. Ik krijg hem maar niet overtuigd van het tegendeel.
Het vasthouden aan je mening (starheid) dat is dus wel iets wat bij autisme kan horen, vandaar waarschijnlijk ook dat ik hem niet kan overtuigen en dat geldt niet alleen voor dit voorval...
Maar hoe kan het dat hij niet ziet dat ik echt slaap, waar komt die overtuiging vandaan dat ik doe alsof??
Ik ben benieuwd naar jullie meningen en inzichten hierover!