Als je van jezelf zou weten dat je opnieuw zou kunnen beginnen met het leven, als jezelf, je eigen naam, maar dan met andere wegen in het leven zelf, zou je dat dan doen?
Als ik eerlijk ben zou ik niet opnieuw willen beginnen. (Dit gaat buiten reïncarnatie om, overigens.) Als ik helemaal als mezelf opnieuw zou moeten beginnen pas ik. Ondanks dat je dan andere wegen kan nemen. Dingen gebeuren nu eenmaal. Dat is natuurlijk heftig zat, dat is wel zo, maar ik kan toch ook niet ontkennen dat ik ervan heb kunnen leren. Dat ik ervaringen op heb kunnen doen juist door negatieve ervaringen. En ik koester de positieve momenten. Ik denk overigens ook niet dat ik opnieuw wil beginnen in het leven als dat zou kunnen. Niet als mezelf. Dan liever als in reincarnatie. Niet als het terugdraaien van de tijd.
Overigens denk ik ook niet dat ik er veel aan zou hebben als ik in een tijdmachine zou kunnen stappen om als mezelf weer opnieuw te beginnen. Ik zou bepaalde karakterstrekken van mezelf toch weer terugzien, ondanks nieuwe wegen. Niet alle trekken van mij zijn positief. Dat is voor iedereen zo, maar dan kan ik het beter zo laten. Over de positieve punten hoef ik niet te spreken eigenlijk, want die hoef ik dus niet te veranderen. Daar hoef ik niet voor opnieuw te beginnen.
Mocht ik reïncarneren, dan vind ik dat prima. Daar gaat de vraag ook niet over. Maar ik zou niet opnieuw willen beginnen als mezelf enkel met de wetenschap dat ik andere wegen voor mij heb.