triggend

[viooltje]

wat is dat eigenlijk, wat houd dat in?

als ik het woord gebruikt is het omdat er situatie of dingens zich herhaald uit het verleden,
of als een deja vu, of herinderingen die terug naar boven komen

maar wat het met me doe is altijd wel verschillend, ook personen kunnen een triggend zijn
wat wel altijd voelbaar is, is angst die erbij komt

goh ja, weet het eigenlijk niet goed, wat het woord in zijn geheel bedoeld
het lijk een woord dat veel gebruikt wordt zonder er iets mee te kunnen doen
en iets is dat we liefst vermijden als het voorkomt

sorry voor mijn verwardheid, maar ik snapt het even niet

[Janneke]

Het is beeldspraak, een trigger is letterlijk de trekker van een geweer. Je doet iets kleins, een vingerbeweging - en er gebeurt iets groots. (Brrr.)

Dat idee is in de psychologie terecht gekomen: "er is iets kleins" (bijvoorbeeld: iemand trekt een wenkbrauw op - puur rationeel is dat niet wereldschokkend)
en dan gebeurt er iets groots.
In het voorbeeld: die wenkbrauw, die persoon X optrekt, lijkt precies op hoe mijn moeder dat deed, vlak voor ze onredelijk boos op mij werd - en ik krijg *hier en nu* een paniekaanval.

Er is dus idd *iets* uit het verleden, dat herhaald wordt (zoals mijn moeder haar wenkbrauw optrok, zo doet X dat ook).
En jij/ je lichaam reageert daarop. (Angst die bovenkomt is lichamelijk, het is niet iets, waar je voor kiest of wat je door bepaalde dingen wel of niet te denken weg zou kunnen houden.)

Of bijv. de tandarts. Ook al heb je in het hier en u een lieve en vakkundige tandarts - ik ben vroeger zonder verdoving geboord en dat weet ik nog goed. Dus als ik binnenkom in de (compleet andere) tandartsenpraktijk (in een andere stad dan ik als kind werd geboord) en ik ruik die typische ''tandartsen. ontsmettinggeur'', komt de oude angst/ reactie op pijn boven. (Wat voor sommigen een reden is, om nooit meer naar de tandarts te gaan.)

Wat uiteraard wel kan: als ik nu bij mijn lieve tandarts binnenkom (en de angst door mijn lijf voel gieren) herinner ik me er aan, waarin deze meneer goed is, anders dan die engerd vroeger. Dat kan helpen.

[Minerva]

Zoals Janneke hierboven aangeeft. Een trigger, triggert iets. Het geeft een effect op het nu.

Het kan een geur zijn, een muziekstuk, een kleur, een gevoel, een aanraking, iets wat je ziet zoals een bepaalde auto of iets wat iemand zegt, een uitdrukking, woordkeus etc.

Als ik tegen je zeg: ik heb me rot gevoeld toen ik bedreigd of venedert werd door mijn ex.

Dan kan dit bij jou de trigger oproepen van jouw akelige herinneringen aan jouw ex, toen hij je bedreigde. Dat wat ik zeg is dan de trigger. Het roept bij jou overeenkomstige ervaringen op.

Een geur van gebakken vlees kan bij jou een trigger zijn om honger te krijgen of misschien wel misselijk te worden omdat je vlees verafschuwd.

Een trigger is dus iets wat je terugbrengt naar een eerdere ervaring met een bepaalde emotionele lading.

[viooltje]

als het je triggend is teken dat je het niet verwerkt heb, of het niet los kan laten?

maar wat als die persoon zelf je triggend, de zelfste uit je verleden die voor je sta,
waarvan je contact mee heb op het moment
en heel moeilijk in het hier en nu kan bleven, alsof je terug in het verleden ben
dat zal wel anders noemen, waarschijnlijk?

[Minerva]

Als die persoon je zo triggert dan is het leed wat er achter zit nog niet verwerkt. Dan blijft het pijnlijk, gevoelig, moeilijk, angstig etc. allerlei emoties die het oproept.

[Janneke]

als het je triggend is teken dat je het niet verwerkt heb, of het niet los kan laten?{/quote]
Hm, ja.
Een trigger is wat mj betreft een trigger, als je je er rot door gaat voelen.
(Iedere geur, kleur, geluid etc.etc. kan allerlei gevoelens oprpeoen, ook dat sort prozaische dingen als honger of wat dan ook, maar als dat tamelijk neutrale dingen zijn, zou ik het geen trigger noemen, meer een gewone associatie.)
Ga je je bij wijze van spreen out of the blue akelig voelen, omdat er een rotsituatie wordt getriggerd, dan zou ik zeggen, dat je die situatie nog niet volledig hebt verwerkt.
(En "kunnen loslaten" vind ik een misleidende term in dit verband: associaties en triggers gebeuren buiten je bewustzijn om. Tegenwoordig al sik iemand een wenkbrauw zie optrekken, moet ik glimlachen - maar de associatie met mijn moeder, die zit er. Kalm late zitten, zolang ik me er niet rot door voel.)

maar wat als die persoon zelf je triggend, de zelfste uit je verleden die voor je sta,
waarvan je contact mee heb op het moment
en heel moeilijk in het hier en nu kan bleven, alsof je terug in het verleden ben
dat zal wel anders noemen, waarschijnlijk?

Wat mij betreft zou je het triggeren kunnen noemen - alleen, dan is het geen klein dingetje in het hier en nu, maar een ENORME ROTklus...!!!

Heel veel tips en trucs inoefenen om toch in het hier en nu te blijven...!

[momo]

Troost je met de gedachte viool dat sommige dingen zo erg of heftig zijn/waren of je zo verwond hebben dat je ze nooit echt verwerkt. Dat wil niet zeggen dat je eronder moet lijden, maar vb; uit de weg moet gaan.

Het kan onnodig leed besparen. Bepaalde mensen uit mijn verleden bestaan gewoon niet meer voor mij. Dat is de enige manier om er mee om te gaan. (voor mij dan)

[viooltje]

ja het hier en nu proberen te blijven, dat is juist het probleem
zeker nu ik me meer bewust word van het echte leven, misschien angst om te hervallen
en dat begin van te verliezen door deze


idd momo, zo is het ook en dat lukt me vrij goed ook, mits er veel al dood zijn
of ook geen contact meer heb of toch heel weinig zie, en denk ook dat het zowat verwerkt is
of toch ergens een plaats heb kunnen geven

voor deze persoon lijkt het veel moeilijker omdat verplicht contact nodig is, deze weekend kwam weer heel wat naar boven
alles emotie erbij, ik heb het wel van me afgeschreven, voor mezelf dan, heb het hier niet gepost, het komt toch altijd op het zelfste uit
maar hem in het echt zien en horen en ik ben weer weg

ik zal het zeker aankaarten bij mijn peut, hoe en wat voor oefening ik kan doen tijdens
om in het hier en nu te blijven terwijls ik daar samen mee zit

nu moet ik mijn gedachten omzetten in, hij kan me niets meer doen, en hij heeft mij niet meer in zijn macht, daarna kan ik gewoon vertrekken en hem achterlaten, want ik woon er niet meer samen, hij kan me niet meer opsluiten want nu ben ik vrij
niet simpel om deze te zeggen of schrijven, want het voel nog niet echt echt, maar eigenlijk is het wel zo!!!

[Janneke]

Hoi Viool,
ik zou zeggen: veel herhalen...! (Met alle emotie die daarbij mogelijk omhoog komt, nu kan het veilig, dadelijk niet!)
(Ik kan me voorstellen, dat je bij elk van deze zinnetjes bijv. 1 seconde blij voelt, en dat er daarna verdriet, angst of woede komt. Laat maar komen!)

"hij kan me niets meer doen" - hiephoi, zo is dat!!!, en

"hij heeft mij niet meer in zijn macht" - hiephoi, zo is dat!!!,

"daarna kan ik gewoon vertrekken" - hiephoi, zo is dat!!! En stel je dat ook voor!!!

"ik woon niet meer samen" - hiephoi, zo is dat!!!

"hij kan me niet meer opsluiten" - hiephoi, zo is dat!!!

"nu ben ik vrij" - hiephoi, zo is dat!!! En loop even rond oid, om jezelf ook echt te laten voelen, dat je vrij bent.

(Okee, innerlijk is er nog pijn, maar daar ben je voor i therapie, dat komt heus.)
En idd, je kunt weglopen, je kunt achteraf protest aantekenen bij degene met wie "jij en hij" moeten spreken, etc.
Weet degene met wie "jij en hij" gaan spreken over de situate..?

[viooltje]

idd janneke, een hele dag mezelf al deze wijs maken tot het echt doordringd

morgen intake gesprek
samen met mijn "ex" en met en voor onze zoon bij de kinderpsychaiter
mij ex is degene die me triggend en er morgen er samen er moet zijn,
samen er zijn voor onze zoon, met of zonder begrip van hem
de kans is groot dat hij zoals altijd is geweest, alles wegduw van ontkenning
en zo begin weer alles naar boven te komen van vroeger, maar ja
en al ik hem zie of hoor lijkt het of ik weg ben en er weer mee samen ben in die tijd,
om achteraf heel verwarend er uit te komen


dank je mystica, momo en janneke voor de goede raad en hulp