stelling: is borderline te genezen ja of nee?

[Cece]

http://www.eenvandaag.nl/gezondheid/311 ... te_genezen
http://www.youtube.com/watch?v=tWPlTq6EHD8

L.S., Na jaren zoeken naar de juiste therapie voor mijn Borderline problematiek, ben ik nu zo goed als genezen hiervan. Dankzij de schemagerichte cognitieve gedragstherapie. Hiervoor heb ik alles geprobeerd: diverse eerstelijnspsychologen, gesprekken bij een geinteresseerde huisarts die me een "interessant geval" vond, opname in een PZ met groepstherapie, creatieve therapie en dramatherapie, combinaties met alle mogelijke antidepressiva, die mij alleen maar veel angstiger en depressiever maakten... Niets hielp en men verweet mij geen discipline, inzet of doorzettingsvermogen te hebben. Maar dat heb ik juist wel. De schemagerichte cognitieve gedragstherapie heb ik nu al langer dan 3 jaar gevolgd en ik ben zo goed als genezen. Zonder pillen, met een psychiater die mij serieus nam, zonder mij te veroordelen. Het klinkt als een verkooppraatje, maar het is voor mij een hele opluchting. Het enige nadeel is dat ik zo veranderd ben (namelijk weer mijn "oude" ik van toen ik 6 was en zonder trauma's), dat ik veel zogenaamde vrienden verloren ben. Bijkomend voordeel is, dat ik mijn toenmalige vriend kon loslaten en nu supergelukkig ben in mijn huidige relatie. Eentje waarin ik een volwaardige rol heb! Als je hulp wilt, bel met instanties en zoek via internet waar deze therapie bij jou in de buurt gegeven wordt. Ikzelf ben bij de GGZ in Amsterdam geweest. Ik ben trots op wat ik bereikt heb en weet zeker dat anderen dit ook kunnen bereiken. Je hebt het echt zelf in de hand. Succes allemaal! Een ex-Bordie'

Dit klinkt te mooi om waar te zijn, hoe kijken jullie hier tegenop?

[Cece]

k heb net een 1.5 jaar durende therapie afgerond en kan serieus zeggen dat ik ben genezen van mijn Borderline! Ik heb een MBT (Mentalisation Based Therapy) therapie gevolgd in Ede bij de Gelderse Roos en kan dit zeer zeker aanraden! Deze therapie is 4 dagen in de week en is best zwaar, maar je komt er zeker veel beter uit!

[Janneke]

http://www.eenvandaag.nl/gezondheid/311 ... te_genezen
http://www.youtube.com/watch?v=tWPlTq6EHD8

(...)Hiervoor heb ik alles geprobeerd: diverse eerstelijnspsychologen, gesprekken bij een geinteresseerde huisarts die me een "interessant geval" vond, opname in een PZ met groepstherapie, creatieve therapie en dramatherapie, combinaties met alle mogelijke antidepressiva, die mij alleen maar veel angstiger en depressiever maakten... Niets hielp en men verweet mij geen discipline, inzet of doorzettingsvermogen te hebben. Maar dat heb ik juist wel.

Dit klint mij bekend in de oren.
Eerst was er geen duidelijke diagnose (je bent een interessant geval - wauw...) en men doet maar wat. Okee - niets doen is het soms ook niet, maar "god zegene de greep" kan wel degelijk schaden.
Idd: de client krijgt de schuld.
Not to mention, dat vroeger therapeuten werde gewaarschuwd: "Pas op voor borderliners, die manipuleren, geef ze nooit 1 vinger, want ze nemen meteen je hele hand...(etc.)" zonder dat men een helder idee had, van het waarom 'achter' het gedrag...

Modernere opvatting: vaak door vroeger trauma's, zijn de hersencellen die emotiies moeten reguleren niet goed getraind geraakt - en dat merk je in de harde praktijk. (Vraag een willekeurige moeder maar eens naar de "peuterpuberteit": ik ben 2 en mijn motto in 'nee'. Met wat mazzel groei je daar als kind gelukkig overheen, maar de meeste borderliners doen dat maar gedeeltelijk - en worden daar kei- en keihard op afgerekend.)

De schemagerichte cognitieve gedragstherapie heb ik nu al langer dan 3 jaar gevolgd en ik ben zo goed als genezen. Zonder pillen, met een psychiater die mij serieus nam, zonder mij te veroordelen.

"Gewoon" later nog eens gedaan, wat een goede moeder met 2 probeert te doen.
Dat dat werkt, geloof ik graag.

Het enige nadeel is dat ik zo veranderd ben (namelijk weer mijn "oude" ik van toen ik 6 was en zonder trauma's), dat ik veel zogenaamde vrienden verloren ben. Bijkomend voordeel is, dat ik mijn toenmalige vriend kon loslaten en nu supergelukkig ben in mijn huidige relatie.

Ook dit klinkt mij bekend in de oren: veel borderliners krijgen dus al nauwelijks hulp (nou, de god - zegene - de -greep "zorg" niet meegerekend) en belanden helaas vaak in sociaal gesproken belabberde, zoniet regelrecht beschadigende relaties. (Extra trauma er bij - en bijna geen enkele borderliner krijgt een ordentelijke trauma therapie..."Van kwaad tot erger" - brrr.)

Ik ben trots op wat ik bereikt heb en weet zeker dat anderen dit ook kunnen bereiken. Je hebt het echt zelf in de hand. Succes allemaal! Een ex-Bordie'

Dit klinkt te mooi om waar te zijn, hoe kijken jullie hier tegenop?

Tja - we leven in 2011 en er kan heel erg veel.
"Dat je het zelf in de hand hebt" vind ik altijd wat ingewikkeld - maar het kan ook betekenen: "ik heb geleerd, dat ik geen speelbal van mijn emoties hoef te zijn" en daar is met een gerichte aanpak idd heel wat in te bereiken...!!!

[Cece]

Hoi Janneke dat bericht had ik van een forum geplukt. Ik zelf heb borderline trekken waar ik vanaf wil.

[Mickey~]

Borderline is wel te genezen. Ik kende een meisje dat het had, die zat bij mij in de mbt-groep, en na haar behandeling had ze opnieuw een psychologische test gemaakt, en daar kwam uit dat ze geen borderline meer had. Haar persoonlijkheidstrekken lagen nu allemaal binnen het normale bereik.

[Ansie]

"Genezen" vind ik niet het juiste woord, omdat BPS naar mijn mening ook geen ziekte is.
Maar je kunt er wel degelijk vanaf komen, of in ieder geval: er zo weinig last meer van hebben dat je niet meer aan de DSM-IV diagnose voldoet.
Ikzelf heb na 7 jaar therapie niet meer de volledige diagnose maar nog wel borderline trekken.
Het is gewoon een lijstje met 9 kenmerken, en als je er minder dan 5 hebt, GEFELICITEERD, dan heb je geen borderline (meer). Dus leer jij omgaan met je impulsiviteit, beschadig je jezelf niet meer, heb je geen intense, chaotische relaties meer, dan ga je al een stuk de goede kant op. Het is vooral een kwestie van "leren omgaan met", waardoor die gedragskenmerken (want dat zíjn die punten op de DSM-IV lijst) verdwijnen. Je gedrag verandert, maar in mijn geval betekent dat niet dat ik niet nog zeer regelmatig dènk als iemand met BPS.

[TheEmperor85]

Begrijp niet helemaal hoe je nou zo kunnen genezen van een neurologische afwijking..
Kan iemand met autisme dan ook 'genezen' worden? Het opnieuw opladen van lichaamscellen?
Of zelfs iemand met het syndroom van Down? Chromosoompje erbij?

Er mee om leren gaan ; natuurlijk,maar genezen?..

[Mickey~]

Borderline is geen neurologische afwijking volgens mij, maar verkeerd aangeleerd gedrag.
En gedrag kun je veranderen.... Ik ken echt mensen die ervan genezen zijn, dus....

[Audrey]

Begrijp niet helemaal hoe je nou zo kunnen genezen van een neurologische afwijking..
Kan iemand met autisme dan ook 'genezen' worden? Het opnieuw opladen van lichaamscellen?
Of zelfs iemand met het syndroom van Down? Chromosoompje erbij?

Er mee om leren gaan ; natuurlijk,maar genezen?..

Correctie: borderline is geen neurologische afwijking en kan daarom niet vergeleken worden met autisme. Bovendien neemt de heftigheid van borderline in veel gevallen af of verdwijnt in zijn geheel wanneer de persoon in kwestie de middelbare leeftijd bereikt. Er zijn wel neurologische afwijkingen die symptomen veroorzaken die sterk op die van borderline lijken, maar borderline zelf is geen neurologische afwijking en is daarom ook niet 'ongeneselijk'. (Al verschilt het per persoon hoeveel succes een behandeling of therapie heeft: er zijn geen twee dezelfde borderliners.)

[Ansie]

Ook bij mijn weten is het geen neurologische afwijking. De meest gangbare opvatting op dit moment is dat borderline ontstaat als gevolg van een twee factoren:
1. een aangeboren kwetsbaarheid (misschien kun je dat die neurologische afwijking noemen, maar lees even verder...)
2. een "invaliderende" omgeving, hetzij de thuissituatie hetzij de situatie op school.

Ik denk dat deze website het goed samenvat: http://www.pathofysiologie.nl/aandoenin ... -oorzaken/

De oorzaak voor het ontstaan van borderline is nog onbekend maar er zijn wel bepaalde factoren bekend die een rol kunnen spelen bij het ontstaan. Traumatische ervaringen in de jeugd kunnen lijden tot de ontwikkeling van borderline. Verder speelt erfelijkheid een grote rol maar dit staat niet op zichzelf. Ook zijn er een aantal pathofysiologische veranderingen waargenomen bij patiënten die gediagnosticeerd zijn met borderline maar ook deze zijn niet eenduidig. Het fenomeen nature versus nurture blijft ook een discussie punt voor het ontstaan van borderline.

Traumatische ervaringen:Bijna de helft van het aantal patiënten waarbij borderline is geconstateerd heeft tijdens zijn jeugd traumatische ervaringen moeten doormaken. Borderline patiënten worden vaak in hun jeugd fysiek en/of emotioneel mishandeld of seksueel misbruikt. Veel ouders van borderline patiënten zijn gescheiden en kinderen groeien op met periodes van ruzie en instabiliteit.

Pogingen tot zelfdoding van de ouders of zelfverwondingen kunnen voor de kinderen zeer traumatisch zijn.

Erfelijkheid:
Borderline lijkt erfelijk te zijn. De kans dat kinderen waarvan de ouders borderline hebben zelf ook borderline ontwikkelen is vijf maal zo groot als wanneer er geen familieleden met borderline zijn.4 Een afwijkend gen is echter (nog) niet gevonden.

Nature versus Nurture
Kinderen van ouders met borderline maken vaak tijdens hun jeugd enge dingen mee. Emotionele en fysieke mishandeling wordt veel gemeld. Ouders scheiden vaak waardoor verlatingsangst veroorzaakt kan worden. Verder worden de kinderen vaak seksueel misbruikt waardoor een slecht zelfbeeld kan ontstaan en allerlei psychologische verschijnselen tot uiting kunnen komen. Daarbij worden kinderen vaak opgevoed met veel emotionele chantage, kinderen worden tegen elkaar opgezet of tegen elkaar uitgespeeld en krijgen al vroeg te maken met achterdocht en plots wisselende stemmingen. Vaak wordt dit gedrag door de kinderen gekopieerd. Het is dan ook moeilijk te zeggen of er sprake is van nature of nurture. Vermoedelijk is er bij borderline patiënten sprake van een genetische aanleg en dragen traumatische ervaringen ertoe bij dat de stoornis zich daadwerkelijk ontwikkelt.

[Ansie]

Het gaat vooral om de laatste regel:

Vermoedelijk is er bij borderline patiënten sprake van een genetische aanleg en dragen traumatische ervaringen ertoe bij dat de stoornis zich daadwerkelijk ontwikkelt.

[momo]

Ik heb hier ontzettend veel over gelezen en mee te maken gehad.Ik ben van mening dat het niet te genezen valt aangezien het je persoonlijkheid betreft. Het is wel mogelijk door (langdurige ) therapie en geneesmiddelen inzicht te krijgen in de stoornissen in je reacties en gedrag en probreren een meer aangepast patroon te ontwikkelen. Het hangt inderdaad af van de intensiteit vann de stoornis. Regelmaat en structuur zijn noodzakelijk anders bestaat de kans op terugvallen in negatieve patronen.

Genezen is volgens mij dat het helemaal weg is, het zal altijd in meer of mindere mate sluimeren denk ik.

Of het neurologisch is weet ik niet, het is wel erfelijk, dus de genetische aanleg kan je hebben

[Janneke]

Ik heb hier ontzettend veel over gelezen en mee te maken gehad.Ik ben van mening dat het niet te genezen valt aangezien het je persoonlijkheid betreft.

Pesoonlijkheidsstoornis: als ik flauw ben, zeg ik, dat het "alleen maar een woord is". aar idd: woordne kunnen helen of juist verwonden. Deze term staat onder psychologen onder kritiek. (En naar mijn mening terecht.)
Puur feitelijk, wat er mee wordt aangeduid, is dat je, ook voor je puberteit al, "minder ideaal gedrag" vertoonde. Nog nuchterder: "as 2 van de DSM". Het tracht te beschrijven hoe je als mens 'over het algemeen' functioneert. Met name, hoe je functioneert vanaf je puberteit en daarvoor." Zogezegd: de lange lijn in jouw biografie.

Het is goed, om naar 'die lange lijn' te kijken en er therapie voor te krijgen.

Maar als mens heb je ook te maken met je omgeving - je kunt een "persoonlijkheid" niet precies afgrenzen tov. zijn of haar omgeving.
Voeg daar aan toe, dat je als kind (het is niet prettig maar wel waar) tamelijk machteloos bent.
Stel, je ouders hadden altijd ruzie en als dingen tegenzaten, kieperden ze alle frustraties over jouw hoofd. (Helaas, die gezinnen heb je.)
Tja, dat KAN het gewoon hartstikke zin hebben, "om de kleur van het behang aan te nemen" - je moet wel. Is dat nou een persoonlijkheidsstoornis - of zinnig gedrag???

(Okee, in andere situaties kan het zin hebben, als je weet, hoe je NIET die kleur van het behang aanneemt, iets wat boffers van kinderen gewoon leren in hun opvoeding...Maar dat is gewoon vaardigheden trainen! Niets mysterieus aan...)

Maar of die 'lange lijn' in je biografie nu iets zegt over je persoonlijheid? En wat die persoonlijkheid precies is? ...en hoe je daarin
een stoornis zou moeten bepalen - dat is toch echt heel erg glibberig terrein.

En NIETS in het woord persoonlijkheidsstoornis zelf, geeft onomstotelijk aan, dat "ömdat het in je persoonlijkheid zit", het dus niet kan veranderen.
(Maar: woorden kunnen verwonden: dat idee roept het woord zelf helaas vaak op.)

Het is wel mogelijk door (langdurige ) therapie en geneesmiddelen inzicht te krijgen in de stoornissen in je reacties en gedrag en probreren een meer aangepast patroon te ontwikkelen.

Idd: inzicht helpt, nieuwe vaardigheden, goed uitgezochte en beargumenteerde pillen (sommige medicatie kan je hersencellen helpen, om de emotionele reactie wat te dempen), die kunnen allemaal helpen.
Resultaat: je voelt je anders en je gedraagt je anders. Van mij mag dat genezen heten.

[Janneke]

Begrijp niet helemaal hoe je nou zo kunnen genezen van een neurologische afwijking..

http://www.kennislink.nl/publicaties/me ... op-de-ziel

De psychiater Rinne schreef een proefschrift over borderline.
Eerst stelde hji vast, dat het een slordige rest categorie was en maakte zelf een onderverdeling in 4 groepen.
(Ik zou het ds nu slordig vinden, als iemand alleen eenetiktet borderline zou krijgne, zonder de vermelding: Thomas Rinne groep 3 of groep 1.)

Van alle 4 groepen kon hij meten, dat er sprake was van figuurlijk gesproken littekens. Zogezegd op de ziel, puur feitelijk in het mechanisme dat verantwoordelijk is voor emotie- regulatie.

And please: take courage: niets is niet alleen zo veranderlijk als de mens, dat veranderlijke IS ook precies n onze hersenen gelegen.
Je roze cellen, dar boven "op zolder" die kunnen zich bliksemsnel aanpassen aan veranderende omstandigheden...!!!

[Esterre]

Ik denk zelf dat borderline wel te genezen is? Iedereen heeft wel kenmerken van borderline waar hij/zij zich in herkent, ook al hebben we het niet. Door traumatische situaties kunnen deze kenmerken een extremere vorm aannemen wat denk ik weer leidt (en in wisselwerking staat) tot andere gedragsuitingen en kenmerken? Met therapieën, groepsbehandelingen e.d. kun je wel de kenmerken reduceren en ander gedrag aanleren. Hoeveel mensen heb ik wel niet gehoord met twijfels of ze borderline hadden.. het is zo uiteenlopend en breed.
Als je onbewust en onbedoeld bepaalde borderline-patronen hebt aangeleerd omdat de situaties te bedreigend, te problematisch waren, dan kun je (maakt niet uit hoeveel tijd) naar mijn idee ook gedrag (grotendeels) weer afleren en ander ‘correct’ gedrag aanleren?

[Thundersheep*]

Nou in dat geval, is een PTSS dan ook te genezen?
Nee, niet echt..

Mijn moeder heeft ook trekken van Borderline en heeft een Post Traumatische Stress Stoornis.
Ik denk niet dat zij er ooit van zal genezen, want na 12 jaar heeft ze er nog elke dag last van.

Ik vind het knap dat men van wel weet te beweren, ik geloof het niet..

[Esterre]

Nou in dat geval, is een PTSS dan ook te genezen?
Nee, niet echt..

Mijn moeder heeft ook trekken van Borderline en heeft een Post Traumatische Stress Stoornis.
Ik denk niet dat zij er ooit van zal genezen, want na 12 jaar heeft ze er nog elke dag last van.

Ik vind het knap dat men van wel weet te beweren, ik geloof het niet..

Het hangt ook af hoe je eigen persoonlijkheid is, het genetische deel, je kwetsbaarheid als individu. Ik ben ook gediagnosticeerd met PTSS en heb daarvoor EMDR gevolgd. Het heeft een tijd geduurd, maar ik kan oprecht zeggen dat ik 'genezen' ben van mijn trauma.. ondanks dat het natuurlijk wel sporen heeft achter gelaten.. maar dat gebeurt bij veel situaties, dat het je beinvloed heeft.

[Mickey~]

Nou in dat geval, is een PTSS dan ook te genezen?
Nee, niet echt..

Mijn moeder heeft ook trekken van Borderline en heeft een Post Traumatische Stress Stoornis.
Ik denk niet dat zij er ooit van zal genezen, want na 12 jaar heeft ze er nog elke dag last van.

Ik vind het knap dat men van wel weet te beweren, ik geloof het niet..

Ik denk dat het niet bij iedereen geneest, maar dat het bij een bepaald percentage aan mensen wel gebeurd. Je kúnt er dus van genezen, maar het hoeft niet. Het kan ook zijn dat het bij jou net wel blijvend is, of, in dit geval, bij je moeder.

[momo]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Persoonlijkheidsstoornis

Dan zijn alle clusters van persoonlijkheidsstoornissen te genezen. Ik zie genezen als in' je hebt mazelen en 10 dagen (of een tijd later) zijn de symptomen verdwenen en je bent genezen'.Je hebt geen last meer van elk verschijnsel dat met mazelen te maken heeft.

Er valt aan te werken, er valt mee te leven,je kan eraan schaven en aanpassen, het kan zelfs zonder hulp afvlakken naarmate men ouder wordt afhankelijk van de intensiteit. Het ongewenste gedrag kan veranderen, de onderliggende basis blijft. Het is een hele opgave telkens alert te blijven voor de valkuilen en triggers.Het is moeilijk voor de omgeving en voor de persoon zelf, maar als je genezen in de strikte zin van het woord (als we dan toch over woorden gaan vallen )' het is over' neemt, blijft mijn mening hetzelfde.

[Thundersheep*]

Nou Esterre, mijn moeder volgde ook EMDR, met later een lange tijd hypnose..
Ja, ze kan functioneren in onze maatschappij, maar ik kan haar niet als genezen beschouwen..

[Esterre]

Nou Esterre, mijn moeder volgde ook EMDR, met later een lange tijd hypnose..
Ja, ze kan functioneren in onze maatschappij, maar ik kan haar niet als genezen beschouwen..

Nee daarom zei ik: het ligt ook aan het individu zelf.. Mickey zei het ook al: vast niet bij iedereen gaat borderline over.. maar dat het genezen wordt, kan wel.

[Esterre]

Nou Esterre, mijn moeder volgde ook EMDR, met later een lange tijd hypnose..
Ja, ze kan functioneren in onze maatschappij, maar ik kan haar niet als genezen beschouwen..

Nee daarom zei ik: het ligt ook aan het individu zelf.. Mickey zei het ook al: vast niet bij iedereen gaat borderline over.. maar dat het genezen wordt, kan wel.

Of in dit geval: PTSS

[Liezel]

Ik denk dat genezen in dit geval het verkeerde woord is. Ik ben het daarin eens met momo.

Als ik naar mezelf kijk dan denk ik dat ik kan leren om op tijd mijn grenzen te herkennen. Dat ik kan anticiperen voordat ik over m'n grenzen ga. Nu kan ik dat namelijk niet en ga ik er gewoon overheen totdat ik tegen een muur loop.
Ik zal niet meer aankunnen als ik mijn therapie succesvol afrond, ik zal anders kunnen reageren op mezelf, mezelf beter begrijpen en daardoor voorkomen dat ik die muur telkens een kusje geef.
Ik kan leren dat mijn angst voor sociale situaties onterecht is. Dat het oude pijn is waar ik onbewust aan herinnerd word. De angst staat dan minder in de weg.

Ben ik dan genezen? Of weet ik beter hoe ik met mijzelf om moet gaan zodat ik niet keer op keer in moeilijke situaties terecht kom?

[Esterre]

Of weet ik beter hoe ik met mijzelf om moet gaan zodat ik niet keer op keer in moeilijke situaties terecht kom?

Als je weet hoe je daar mee om moet gaan, dan heb je die kenmerk van borderline niet meer? Aangezien het voor een groot deel (onbewust) aangeleerd gedrag is.

[Liezel]

Yup, dan ben je niet meer impulsief, want je herkent de situaties en anticipeert.
Je herkent de zwart/wit gedachten en gaat op zoek naar grijs.

En op die manier scoor je niet meer hoog op +5 van de 9 gedragskenmerken en val je niet meer in de categorie borderline.