Is het alleen een trauma als iemand zwaar mishandeld is of is het ook een trauma te noemen als iemand niet zwaar mishandeld maar "licht mishandeld" (klinkt een beetje stom maar als zwaar mishandeld bestaat, moet licht mishandeld toch ook bestaan?).
kan een objectief gezien lichte nare ervaring(en) ook traumatisch zijn?
Er zijn psychologen die in dit verband praten over "trauma met een kleine letter en trauma met een hoofdletter."
Net zoals in het lichamelijke: als je een stoofschotel in de oven maakt en je doet iets fout, en brandt je je aan de pan van 150 graden celsius, dan heb je een brandwond. (Klein wondje: 10 minuten onder de koude kraan - maar je halve onderarm: naar een arts!)
Maar zit je avond aan avond met een panty aan voor de kachel, dan verbrandt je huid op den duur ook.
Ofwel: allerlei op zichzelf kleine, akleige dingetjes kunne op den duur samen 1 grote klont ellende gaan vormen.
Ofwel: een x aantal kleine traumatjes samen kunnen een Trauma vormen.
Ooit stond er in de DSM iets van "een trauma treedt op na een gebeurtenis, die door vrijwel iedereen als schokkend en buiten de gewone orde der dingen wordt ervaren."
Die tekst is geschrapt.
Ten eerste, even de harde feiten: verkrachtingen komen helaas erg vaak voor - je zou kunnen zeggen dat ze horen tot de gewone orde der dingen. (Volstrekt onethisch, asociaal en tegen de wet, maar wel gewoon in de zin dat het niet - het is godgeklaagd - uitzonderlijk is.)
En ook bij bijv. gijzelingen blijt, dat ene deel van de gegijzelden wel psychische (of lichamelijke) klachten 'ontwikkelt' en een deel van de gegijzelden "gewoon" het gewone leven weer oppakt.
Denkbaar is 'verwerken' voor de ene mens makkelijker dan voor de andere mens...?
Denkbaar komt de stress van gegijzeld zijn bij de een harder binnen dan bij de ander...?
Voor mezelf hanteer ik simpelweg "het buikcriterium" als mijn buik te lang, te vaak dat nare, draaiende, angstige gevoel geeft, bel ik mijn emdr mevouw voor een bijspijkerronde.
(Af en toe eens een halve minuut dat gevoel - het zij zo. Ik constateer het en doe iets aan de situatie. Maar als het meer wordt en vooral als ik er 'beelden' bij krijg: psychisch aanpakken!)