Hey allemaal,
Ik ben hier al een tijdje geregistreerd maar heb nooit echt actief gepost. Ik wil beginnen met mezelf hier voor te stellen zodat je een beetje een beeld van me hebt.
Ik ben een jongen van 19 jaar, ik studeer aan de universiteit en heb het asperger-syndroom. Daarnaast ben ik hoogbegaafd en heb ik vorige zomer in een psychiatrische instelling gezeten met een depressie. Momenteel ben ik een beetje bang dat ik binnenkort terug daarheen zal moeten. Ik wil zo graag leven en gelukkig zijn, maar het lukt me gewoon niet nog echt plezier te hebben.
Sinds enkele dagen is de relatie met mijn vriendin gedaan na bijna twee jaar. Zij heeft ADHD en recent is ook het woord autisme gevallen en ze heeft niet lang geleden een eerste gesprek gehad met een autismebegeleider. Ik weet niet welke vorm en ze wilde mij daar helemaal niet bij betrekken, terwijl ik gewoon graag haar beter wilde begrijpen om beter ruzies te kunnen vermijden of oplossen.
In ieder geval, nu dat zij plots wegvalt uit mijn leven komt het harde besef dat ik eigenlijk niemand meer heb om vreugde en verdriet mee te delen. Ik heb geen echte vrienden meer. Ik heb mensen waarmee ik weleens iets doe of die ik af en toe zie, maar niemand waarmee ik echt zo'n band heb dat ik er mijn gevoelens en gedachten tegen vertel. Ik heb ook het gevoel dat ik zo'n personen niet ga kunnen vinden. Ik kwam ze niet tegen op vakantiewerk, niet in de fitnesszaal, niet op straat, niet op de campus. Uitgaan doe ik niet.
Ik voel dat ik te hard aan het uitwijden ben voor een introductietopic dus ik zal hierbij afronden. Ik voel me erg eenzaam momenteel en ben mijn zelfvertrouwen kwijt, en hoopte hier iemand te kunnen vinden om mee te praten op emotioneel vlak.
Bedankt voor het lezen!