mereltje333 schreef:Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden/denken.
1) Wat mij betreft: je moet niets...!!
2) ...maar: dit gezegd hebbend: ik ben er altijd wel heel erg voor, dat er een verhaal is "met kop en staart".
Je schreef er over, dat NFB je laatste hoop is en dat het moet helpen tegen depressie. (Vandaar dat ik dacht, "het doel zal wel alfa golven maken" zijn.) Terloops meldt je, dat het doel is, dat je snelle golven maakt. (Klinkt mij in de oren als beta golven. Voor ADHD-ers is dat uitermate zinnig, om dat te leren.)
Heeft je begeleider van neuro daar dingen over gezegd..?
Zo nee: bel/ mail hem/ haar vandaag nog. Als het je laatste hoop is, is het wel zaak, dat je begeleiding je alle gewenste info kan geven. Een therapie "die je passief ondergaat" kan soms enig soelaas bieden, maar daar bijft het wel zo'n beetje bij.
Snap je goed, wat de bedoeling is, kun je actief meewerken, etc. - dan zijn de slagingspercentages een stuk hoger.
mereltje333 schreef:Aan de ene kant stel ik die vragen en aan de andere kant denk ik aan het leerproces wat jij beschrijft.
Eh - de vragen gaan over het leer
proces, dus ik ben nu geneigd om te zeggen: Ja, je kiest tegen 'het leren zelf' en voor "het proces".
Maar is dat ook je bedoeling...?
En ik stel het nu wel heel erg zwart wit. Uiteraard: dat hoeft niet zo te zijn.
Maar wat me wel treft, is dat je regelmatig over NFB praat in de passieve vorm:"Ik hoop, dat het gaat helpen" "de bedoeling is dat..." "ik hoop, dat die golven minder hoog gaan worden".
Ik hoop het ook, van ganser harte!!
Maar: aangezien het een leerproces is, is het 'hopen dat
het' iets gaat doen, vooral een kwestie dat jij het probeert, om de juiste (alfa, beta whatver) golven te produceren.
(Uiteraard: qua proces kun je aanknallen tegen een blokkade:"IK neem nu het heft in handen en dat mag ik niet van meneer X". Dat is dan ene waardevol onderwerp, om met een goede psychotherapeute te bespreken.)