Ruim 14 jaar geleden een slopende relatie gehad van 1,5 jaar met een verwoestende narcist. Dit heeft mij 1,5 jaar gekost om hier bovenop te komen. En natuurlijk kwam ik er helaas achter ( en met mij vele) met wat voor persoon ik te maken had, na het beëindigen van de relatie. Informatie over narcisten heel veel gelezen en jawel ik had het ergste soort
. Ik wist wel, dat het niet aan mij lag.Mijn leven weer op de rit, alles goed voor elkaar. Er ,kwam er een heel liefdevolle (lat) relatie van 6 jaar, maar helaas kreeg ik in de loop van deze jaren niet het gevoel en de onvoorwaardelijke liefde dat dit voor de rest van mijn leven zou zijn. Hij is nu sinds 5 jaar mijn beste vriend, spreken elkaar vaak en hij heeft al jaren een vriendin en ik ben oprecht heel blij voor hem. We hebben een vriendschap voor het leven.
Na weer een paar jaar alleen te zijn geweest , kwam ik een leuke kerel tegen .
Beetje bij beetje begon ik trekken van narcisme te herkennen.
Ook dit heerschap liet zijn ware aard zien ( na 3 maanden) , proberen te isoleren , gemene opmerkingen tegen mij, in het begin was hij onder de indruk van mijn werk, dat werd het tegenovergestelde. Gemene opmerkingen over mijn
volwassen kinderen, bij mijn vrienden, afgunstig Elke vorm van kritiek, hoe onnozel ook, is een aanval.
Met dank aan de slopende relatie van lang geleden herkende ik veel en kon mij hiertegen wapenen. . Ik bleef zachtaardig, ik gaf absoluut geen kritiek, bleef vrolijk, attent.
Het was ook niet zo dat ik mijzelf totaal wegcijferde. Ik gaf echt wel mijn mening in discussies. Maar nooit op zijn handelen.
Ik wachtte heel rustig af op het moment dat hij ruzie zou gaan zoeken, nou dan kon hij wachten tot ik 1 ons woog, want ik dat liet ik onder geen voorwaarde gebeuren . Ik zat ondertussen ook heel geduldig te wachten tot ik een stiltebehandeling zou krijgen.
Op een avond bij hem thuis, gezellig gegeten en gekletst , Niets aan de hand.
Gingen tv kijken, dus ik kruip tegen hem aan, geen reactie. Vervolgens gingen we naar bed, hij draaide zich direct om, ik nog naar hem toe kruipen en omarmen, geen reactie. De volgende ochtend stonden we altijd te knuffelen bij het koffiezetapparaat, dus ik omarm hem, geen reactie, vroeg nog. Is er iets? Nee er was niets. Ik kreeg het gevoel dat hij mij weg wilde hebben, Dus ik zei. Wil je mij dadelijk op de trein zetten ?
Nou haha dat was niet tegen dovemans oren gezegd, Met gierende banden werd ik op de trein gezet. Heb hem een appje gezonden dat ik weer thuis was. Geen reactie. Huppethee, daar was hij dan De Stiltebehandeling. die had ik in de slopende relatie vele malen gekregen en maakte mij toen radeloos.
Dit duurde 1 dag, 2 dagen 1 week ? Ondertussen had ik wel zijn nummer uit mijn telefoon gehaald. Ter bescherming voor mijzelf dat ik hem niet zou appen. En jawel, hoe voorspelbaar daar kwam hij uit het niets na 16 dagen, hoe het met mij ging en wat ik het weekend ging doen? Ik heb diezelfde dag nog gereageerd. Hoi, gaat goed met mij, ik heb deze afgelopen weken na kunnen denken en wij zitten niet op dezelfde golflengte qua relatie. Ik vind je echt een hele mooie, leuke intelligente man, we hebben een leuke gezellige tijd gehad echter ik wil het hierbij laten. Natuurlijk wens ik je alle geluk toe,
Ik had zijn gezicht weleens willen zien toen hij mijn antwoord las, Dit was een antwoord wat hij totaal niet zag aankomen.
Hij ging mij manipuleren/ hoovering via whatsapp Haalde al zijn charme uit de kast, dat ik zo lief, leuk ben, dat we nooit ruzie hebben gehad enz. Ik reageerde altijd zachtaardig , gaf geen kritiek en ook dat ik het vervelend voor hem vond. Op een gegeven moment kwamen er appjes waarbij hij zich gedroeg als slachtoffer. Hij was aan het daten, maar niemand kon aan mij tippen. Ook hier reageerde ik aardig op. Er kwamen ook smekende appjes. Na 8 maanden, had ik al heel wat appjes gehad en ik dacht.
ik ga met jou maar eens een gesprek aan face to face . Wilde dit niet via Whatsapp doen.
Oh bay the way; Al zijn vorige relaties (en dat zijn er nogal wat) zijn beëindigd door ruzie. En altijd was het de schuld van de ander.
We hadden afgesproken voor het restaurant op het terras. Ik was op tijd en zat als enige op het terras. Hij kwam 5 minuten later. Ik zag hem al van verre aankomen en hij deed net of hij mij niet zag en 5 meter voor mij..
Ow zit je hier? Ik zag je helemaal niet
Ik in gedachte….let the game begin. Aan tafel was het heel gezellig, lekker kletsen en lachen. Ook zo herkenbaar, alles uit de kast halen om mij weer terug te krijgen. Hoe gaat het met daten vroeg hij aan mij. Ik zei, even geen zin meer, komt wel weer een keer.
Hij zei, ik heb een vriendin, ze kon mij natuurlijk niet weerstaan zo’n mooie man als ik. Ik antwoorde . Oh wat leuk, ik ben echt blij voor je (en dat meende ik ook echt. Ik heb geen last van jaloersheid). En zei tegen hem... ja he he das logisch als ze jou zien dan hoppa vallen ze als blokken voor je.
De vriendin werd direct verbannen naar de datefase, hij wist het nog niet, vriendin werd een beetje afgekraakt, had b.v. honden en ja al die haren, vriendin kwam uit zeer slechte relatie en had ook een slechte relatie met haar dochter.
(Ik dacht oei oei hoop dat haar ogen open gaan)
maar hij zat nog wel op datingsite ’s. Ben er maar niet op ingegaan.
En daar kwam hij; We hadden het zo leuk, we deelden zoveel enz waarom is onze relatie over ?
Ik op rustige en vriendelijke toon:
Je hebt mij van de 1 op andere dag uit je leven verbannen, de dag voor je dit deed zag ik een leuke man als een blad van een boom veranderen in een steen, koud, emotieloos, verstard , ik was geen blik meer waardig, alsof ik niet meer bestond. Vervolgens laat je weken niets van je horen. Ik ben mij kapot geschrokken ik dacht wat is dit, dit heb ik nog nooit meegemaakt. (leugentje om bestwil
) Heb je enig besef wat dit met iemand doet die dit moet ondergaan? Dat dit echt heel vervelend en zelfs gemeen gedrag is. Dit geen normaal gedrag is in een relatie als je van iemand houd. Dit doe je niemand maar dan ook niemand aan. Iemand compleet doodzwijgen en dan vervolgens komt., uit het niets Hey hoi gaat het? Heb je het weekend iets te doen? Of er niets is gebeurd?
Dit geeft precies aan waarom wij totaal anders in een relatie staan. Een relatie moet gebaseerd zijn op wederzijds respect en elkaar van alles gunnen elkaar gelukkig maken. En mocht er iets zijn dan ga je met elkaar het gesprek aan, maar ga je de ander niet negeren/ doodzwijgen. , okay dat kan 1 dagje of maximaal 2 om even de boel weer op een rijtje te krijgen…maar meer dan 2 weken? Daarom hebben wij geen gelijkwaardige relatie. Waarom heb je dit eigenlijk gedaan? Hij was totaal verward en uit het veld geslagen. Hij zei..eehhh jij zal wel iets gezegd hebben. Ik vroeg, wat heb ik dan gezegd? Hij haalde zijn schouders op. Hij kon mij niet aankijken. De uiterst spraakzame man…daar kwam geen geluid meer uit.
Ik zei, ik houd van je maar niet het houden van zoals het in een gezonde relatie hoort, dat heb je bij mij door wat je hebt gedaan kapot gemaakt. Nog even koffie gedronken, en heb het verder luchtig gehouden. En ruim op tijd naar huis gegaan.
Ik ben ervan overtuigd dat hij dit nooit had verwacht. Hij had verwacht, zoals al zijn relaties over zijn gegaan dat ik hem zou aanvallen op zijn gedrag waardoor er ruzie /discussie zou ontstaan en dat is precies wat een narcist wil,
En dat gunde ik hem nou net niet. . Het geeft mij veel voldoening dat ik het geduld had om op deze manier te reageren.. Of hij hierdoor tot inzicht zou kunnen komen, dat is aan hem. Ik vermoed van niet J
. En door met mijn leven en dat is best een heel leuk gezellig vol leven. Voor je het weet ben je van deze aardbodem verdwenen 
. groet J.