Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Schaamte in therapie

Vandaag liep ik er weer tegenaan: enorme schaamte tijdens therapie.

Niet omdat ik het had over seks of een rare gewoontes of wat dan ook, maar gewoon omdat ik ben wie ik ben. Dat ik nog steeds in therapie ben na bijna 5 jaar jaren. Dat ik overal zo'n probleem van maak. Dat ik op zoek ben naar problemen en me erop blind staar. Ik ben zo gespannen en boos.

Ik heb tegenwoordig nog maar 1x per 14 dagen therapie en dat alleen al frustreert me. Ik weet niet goed waar ik het over moet hebben en dan ga ik bazelen, wat de schaamte alleen maar groter maakt. Ik weet niet... ik heb me zo rot gevoeld de laatste tijd en ik kon het er eindelijk over hebben met mijn psychiater en toen kwam er alleen maar stom gezwets uit en ik had het idee dat hij me uitlachte en dat hij dacht: daar is ze weer hoor, weer met dezelfde flauwekul, weer op zoek naar problemen die er niet zijn. Wat uiteraard mijn eigen gedachten waren die ik op hem projecteerde.

Ik heb buikpijn van de spanning en de stress. Ik wou dat ik het overnieuw kon doen. En in ieder geval dat het geen 14 dagen duurde voordat ik weer met hem kon praten, want ik heb het nodig. Heeft iemand advies of helpende woorden?
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Schaamte in therapie

Het is niet ongebruikelijk dat mensen zich afhankelijk opstellen in een therapeutische relatie. De patiënt wordt heen en weer geslingerd tussen gevoelens van afhankelijkheid, schaamte, angst voor afwijzing en frustratie. Ik heb idee dat dit met jou ook het geval is en dat jij je daar voor een deel ook van bewust bent.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Schaamte in therapie

Zou het een goed idee kunnen zijn om alles wat je kwijt wilt, maar in therapie niet aan toekomt of niet durft, op te schrijven en de volgende sessie mee te nemen om dat dan te laten lezen?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Schaamte in therapie

Ik heb dit vaak met begeleiders gehad maar meestal had ik dan geen zin om er diep over iets te spreken maar dan sprong het vaak op iets anders.

Dus je moet eigenlijk wel een idee hebben waarvoor je komt lijkt me?

Zelf heb ik ook 2 therapieen gehad waarvan een echt heel naar was...en de ander dat ik dacht van WTF doe ik hier :p

En therapeuten zijn ook gewoon mensen.

Ik lees dat hij het idee dat hij je uitlachte...maar meestal zit dat je eigen gedachten.

Zelf heb ik ook wel eens zo'n gevoel gehad toen ik ergens weg ging en mensen me vest daar nog lach en dat mensen zo keken van oh hij komt terug.

Maar goed het gaat er toch ook niet om wat die therapeut van je vind. Het gaat toch niet om hem/haar.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”