Ik heb een 3 jaar durende relatie achter de rug, deze is een half jaar geleden uit gegaan doordat ik met mijn hoofd nogal in de knoop zat. In het afgelopen half jaar ben ik er achter gekomen wat precies mijn probleem was waarom ik zo twijfelde en hoe onnodig het eigenlijk was. De meid waar ik een relatie mee had is al die tijd stapelverliefd op mij gebleven en we spraken ook nog wel eens af om wat leuks te gaan doen of gewoon even te kletsen want dat konden we heel goed.
De afgelopen 2 maanden ben ik deze meid weer heel erg leuk gaan vinden maar heb dit nooit tegen haar gezegd omdat mijn huidige woonsituatie (bij mijn ouders) haar niet zo zagen zitten en ik eerst een eigen huis wilde voor we weer samen konden zijn.
Tot 1e kerstdag was alles leuk en aardig en gezellig we hebben wat gepraat en alles was goed, tot ze 2 dagen later ineens met het bericht kwam het contact te willen minderen omdat ze na heeft gedacht over wat ik 1e kerstdag zei op de vraag " (huilend) waarom kunnen we niet gewoon bij elkaar zijn". Ik heb gezegd dat ik eerst een eigen huisje wil en dat als ze iemand tegen komt die leuker is dan dat ze mij vind, dat ze daar voor moet gaan en dus niet op mij hoefde te wachten.
Dus 3e kerstdag kwam ze met die mededeling en schoot ik behoorlijk in paniek, dit was niet wat ik wilde want ik vond haar vreselijk leuk. Toen heb ik na wat piekeren haar het voorstel gedaan dat ik met mijn ouders in gesprek zou gaan en dat ik de relatie weer wilde aangaan, met alle wijze lessen die ik in de tussentijd geleerd had. Dit heeft ze geweigerd en waarom weet ik nog niet precies.
Ze was altijd m'n beste maatje echt iemand waarmee ik over alles kon praten en nu, nu is ze kortaf en reageert laat, ze wil me niet zien enz enz.
Ik heb een brief voor haar geschreven die mijn gevoel heeft toegelicht met meerdere leuke dingen van de afgelopen 3 jaar.
Deze brief heb ik persoonlijk aan haar gegeven en ze heeft hem gelezen, ik kreeg 2 dagen later het bericht dat ze met iemand gaat praten over ons (niet door de brief zegt ze alhoewel ze hem vreselijk goed vond).
Ze zou vandaag met deze persoon gaan praten, en het me laten weten, ik wacht al de hele dag op een bericht en nog steeds heeft ze niet gepraat.
Ze heeft even rust nodig maar ik vind het zo moeilijk om niets tegen haar te zeggen, ze is zo onduidelijk naar mij.
Ik wil dolgraag met haar praten want ik weet niet hoe ze er tegenover staat dus heb voorgesteld even af te spreken. de vraag "waarom" heb ik beantwoord met dat ik gewoon de weg kwijt ben, niet meer weet wat er gaande is en waarom we zo met elkaar omgaan.
Ze heeft voorgesteld woensdag even te praten en iedere vraag die ik haar nu nog stel krijg ik hetzelfde antwoord namelijk: we praten woensdag.
- Heb ik die 1e kerstdag iets verkeerds gedaan of gezegd. "we praten woensdag"
- Hoe sta jij er tegenover en hoe voel jij je precies. "we praten woensdag"
- We konden altijd zo goed praten, waarom nu niet meer. "we praten woensdag"
Woensdag is nog zo ver weg.
Er is dus nog een heel klein beetje hoop maar ik heb zo weinig geduld, ik wil nu weten wat ze voelt
(Even voor de duidelijkheid, ik ben heel erg in gaan zien in de tijd dat onze relatie uit was wat een waarde ze voor me had en hoe perfect ze wel niet is voor me, we vullen elkaar aan en ik denk echt dat zij de moeder van mijn kinderen moet zijn).
Ze was een van mijn weinige vrienden en eigenlijk de enige met wie ik echt goed kon praten, nu ik haar niet meer heb om mee te praten voel ik mij zo vreselijk eenzaam in de war en klein, ik voel me heeeel klein.
Mensen om me heen om te gaan stappen of leuke dingen te doen om tijd te doden heb ik verder niet dus je begrijpt misschien wel wat een rot gevoel het is nergens mijn frustratie te kunnen uiten of afleiding te vinden.
En is gewichtsverlies door liefdesverdriet normaal? ben al 8 kilo kwijt in 7 dagen tijd.
Ik wil graag de brief ook bijvoegen zodat jullie een idee krijgen hoe ik er tegenover sta, dus voor iedereen die hem lezen wil,
de brief:
Spoiler:
Beste A, 31-12-2016
Het meisje van de visboer, zoals veel van mijn collega’s jou kennen. Want Bm, ja die had zn vriendin leren kennen tijdens het werk en zelfs z’n telefoon nummer heeft gegeven vanuit het niets. Zo ging de mond op mond reclame door het bedrijf en zo weten de meeste wel van “het meisje van de visboer”.
De meeste die jou gezien hebben vonden jou een leuke meid, en terecht maar een enkeling die jou gezien heeft (de 2e keer dat ik je tijdens werk zag) keken me een beetje ongeloofwaardig aan, een giegelig verlegen jong meisje bracht mij ook wel een beetje in twijfel. Maar wat hadden we ongelijk, de 1e date die we hebben gehad op het strand met windkracht veel te veel, zand overal en wat eten in de strandtent. Nouja eten? Ik heb alle garnalen in filodeeg zelf op moeten eten haha.
Rondjes rijden door het dorp en uiteindelijk klef op de bijrijders stoel in elkaar armen zitten genieten. Maar daarna sloeg de onzekerheid toe, weinig tijd want veel huiswerk en was je nou wel toe aan een nieuwe vriend? Dat huiswerk hebben we leuk gecombineerd, met z’n 2e aan de keukentafel. Jij het jouwe en ik het mijne, iedere keer dat ik afgeleid was werd m’n hoofd weer terug richting de laptop geduwd of werd ik streng terug naar m’n laptop gewezen (dit is echt iets wat ik nooit meer vergeet, wat vond ik dat leuk aan jou).
****Op een dag was ik bij jullie, en de kat die normaal bang was voor mannen of gewoon niets moest hebben van mannen, kwam bij mij even een kijkje nemen en in no time zat de kat bij mij op schoot, uit zichzelf! Jullie waren met stomheid geslagen, wat is dit nou? Hij waste me zelfs en het duurde niet lang of hij kon ook slapen bij mij op schoot, die oude dibbes. ****
Weet je nog van de eerste storingsdienst waar je wel even mee zou gaan met me? Meteen een dikke storing, je wilde alles weten! Wat doet dit? Wat doet dat? Tot laat in de nacht, en de volgende ochtend? Liet ik nou toevallig vroeg weer een storing hebben in jouw dorp waardoor ik je meteen weer op kon pikken toen ik klaar was.
Samen een stukje wandelen omdat ik stiekem moest roken, ook dat hebben we genoeg gedaan. Al vrij snel waren we ook met uitwisselen wat voor inboedel we mooi vonden: steigerhouten tafels bij het tuincentrum, kasten een hoekbank en vooral joep onze toekomstige grote Zwitserse Sennenhond niet te vergeten. Ik ging een paar dagen wrakvissen op zee, wat heb ik je ongelofelijk gemist toen ik daar zonder bereik niets kon vertellen over de zeereis en het vissen, en wat krijg je te horen het eerste moment dat je weer kan bellen? Mwa ik had het te druk om je te missen, haha wat was dat zuur voor mij. En maar wachten op die 25 december, want dan was de datum dat onze eerste dag als samen zou aanbreken. Waarom we zo lang moesten wachten weet ik nog steeds niet maar jij wilde dat dus vooruit dan maar. Toen die dag eenmaal aangebroken was had ik me voorgenomen om precies om 0:00 tijd verkering aan je te vragen want als je zo lang wacht moet het wel gevraagd worden, helaas was je rond dat tijdstip net in slaap en erg slecht aanspreekbaar.
Vervolgens zijn we de kerstdagen in gegaan, met storingsdienst! En wat was je een goede secretaresse, alles in m’n agenda schrijven en m’n tomtom stond alvast klaar voor het volgende adres. Een leuke ervaring zo samen de adressen langs waar de mensen steeds meer dronken werden naarmate het later werd. Ik heb het wel eens aan mijn huidige teamleidster verteld toen het ging over storingsdienst met de kerst, ze kon niet geloven dat ik het uit heb gemaakt aangezien ik zoveel goeds over je vertelde en eigenlijk geen echt goeie rede kon opnoemen wat nou uiteindelijk de reden was.
Na de kerst kwam natuurlijk oud en nieuw, onze eerste oud en nieuw heb ik je rond 4 uur opgepikt in wassenaar, want B.m moest eerst met een vriend nog met een rugzak over straat om vuurwerk af te steken. Bang voor al die zware knallen die ik af stak toen we bij die vriend vandaan liepen naar huis, want ook dat is traditie: een bakkie doen bij die vriend op oudejaarsavond. Samen een oudejaarslot en je vol trots laten zien wat ik allemaal wel niet had gekocht aan vuurwerk, en hoe trots was ik toen je zelf ook wel een vuurpijl wilde afsteken, dat moet een goeie zijn! We pakken meteen de zwaarste lawinepijl (al wist jij dat zelf nog niet) ik heb het nog ergens op film staan. Zo brak nieuwjaarsdag aan, tijd om je voor te stellen aan mijn familie, allemaal lekker eten en ondanks dat het spannend was, was het was best gezellig al zeg ik het zelf. Nog geen week geleden waren er nog een paar neven en een tante die vroegen hoe het met jou gaat, Dat vind ik apart aangezien ze allemaal weten dat we uit elkaar zijn.
We hebben veel mandarijntjes gegeten in bed, omdat je het zo leuk vond om mij af en toe een stukje te voeren.
En weet je ook nog die pot met goeie herinneringen die je in je kamer had staan? Ik kan me nog goed iets herinneren dat we daar kaarsjes in hebben gestopt waarvan ik vond dat ze moesten drijven en jij vond dat ze op de kant moesten blijven, we zaten in bad tussen het kaarsvet. Op dat moment had ik het even verpest maar achteraf konden we er wel om lachen.
En het briefje dat in de pot ging die ik op een blikje cola had geplakt waar love op stond, tot vanavond my -> love, was de bedoeling. Want we gingen een avondje stappen met een vriend en een vriendin van jou, ik heb je haar gekruld die avond en dacht grappig te zijn door dat ding even tegen je wang te tikken, dat was het dus absoluut niet. Toen gingen we uit, best gezellig zo’n avondje stappen en er een marokkaanse jongen naar je toe kwam om te vragen of je wilde schuren, dit was voor mij de eerste keer dat ik daadwerkelijk de dansvloer op moest in plaats van aan de bar hangen, uiteindelijk gingen er ook nog breekstaafjes in de pot die je die avond mee genomen had.
En wat vond ik die scooter niks, die scooter waar je in de stad vanaf bent gereden, ik weet het nog goed. Ik was aan het werk met 2 collega’s we stonden in de blubber een hoogspanningsverbinding te maken toen de telefoon ging. B.m... ik ben van m’n scooter gereden, ik kon niet komen op het moment en je ouders waren er ook al dus besloot ik uiteraard diezelfde avond langs te komen, en je als een echte heer in bad heb gestopt omdat alles zeer deed, helaas is je hoofdpijn die je er aan over hebt gehouden veel en veel te lang gebleven, ik weet nu eigenlijk niet of je daar nog steeds wel eens last van hebt.
En weet je nog dat kamperen? Niets voor jou zei je, maar vissen zonder enige luxe van stroom of toilet in de buurt was toch wel lekker he, op het plashuis. Niets gevangen maar we hebben het erg goed en leuk gehad in dat tentje, met dat 1e visje (er zouden er nog vele volgen) dat dood ging door mijn schuld.
Weet je nog? Mijn verjaardag kwam eraan, wat wil je hebben B,m? Helemaal niks A, maar jij had onthouden dat ik wel een keer wilde duiken en heb dat dus geregeld. Duiken in de Grevelingen met instructeur, ik heb in heel mijn leven nog nooit zo’n origineel cadeau gehad als die keer en wat had ik veel gezien en wat had ik een zeemans verhalen van reuze krabbel die volgens mij veel groter waren dan de instructeur die ze ook had gezien, dat was het begin van een duikbrevet die we bij "naam" hebben gehaald en wat was ik goed he, wat was ik vol van mezelf en wat kan ik achteraf geen betere duikmaat wensen. ik wilde alles aanraken, wat zeg ik? ik wilde? Ik MOEST alles aanraken waardoor jij meerdere keren de duikbril even heb moeten legen van het glimlachen.
Iets wat ik ook nooit echt nooit meer vergeet zijn die glinsterende ogen als je naast me zat in de auto, mij aanstarend van geluk en blijdschap, ik heb nog nooit zo iets meegemaakt en nog nooit iemand zo van mij zien houden als jij dat deed. We leerde elkaar steeds beter kennen en konden vrij nauwkeurig voorspellen wat voor stom geintje de ander ging maken of wat er aan de hand was. Erg prettig want ik kon alles bij je kwijt, echt alles van zorgen om plekken waar niemand mocht komen of kijken (behalve jij) tot problemen op m’n werk.
****M’n werk waar ik weg moest, en anderen die het veel bonter maakte als ik mochten blijven. Ieder krijgt wat hij toekomt B,m! Ik geloofde er niets van want ik zat bij de aannemer, de aannemer waar ik veranderd was volgens jou in een B,m die op alles en iedereen zeurde en niets was goed meer. Ik na een jaar ploeteren gesolliciteerd bij Liander Amsterdam, afgewezen. Voor mij een teken dat ik voor altijd bij de aannemer zou zitten, voor jou een teken dat er wat beters aan zat te komen. **** (even voor de lezers het beters is gekomen en ze had hier enorm gelijk)
Onze relatie ging van mijn kant achteruit, twijfels en veel te veel nadenken over gevoel. We zijn samen naar het reisbureau gegaan en hebben een reis geboekt die door jouw school erg duur uitpakte, wat was ik er ziek van toen het achteraf ook voor de helft kon maar in mijn portomonee zie ik er allang niets meer van dus wat maakte het achteraf uit. ik heb daar rust gekregen die ik even nodig had en wat ben ik daar weer van je gaan houden zeg, samen naar de markt samen duiken waar ik je toen je in paniek was weer op de rail heb geholpen, op de boot waar je even zielig was omdat je je niet goed voelde, samen uit eten en samen naar het zwembad en strand om daar ook weer samen te snorkelen en samen levend te verbranden! Er was helemaal geen spanning tussen ons, alles verliep vlekkeloos en rustig, samen ons laten reinigen in de Turkse spa van het hotel. Van in elkaar geramd worden met een washand tot met de tenen tussen de visjes heb ik een hele week heel erg van je genoten.
Ook zijn we in een tijd waarvan ik nu veel spijt heb door ruzies en gekibbel, naar de Kempervennen gegaan om te duiken bij big mama en naar het zwembad te gaan. Weetje nog in het kleedhokje? Hahaha ik begin er maar niet over.
Ook zijn we naar de Duitse kerstmarkt gegaan, luisterend naar doedelzakmuziek, lekker eten halen en inboedel kijken bij de Karstadt.
Ik heb hier een aantal van mijn mooiste herinneringen aan jou opgenoemd, we hebben samen een tijd met van mijn kant wat twijfels over mijn irritatie puntjes en mijn gevoel dat daaruit voort kwam maar jij bleef geloven in ons.
Onze relatie liep op een eind, vol tranen en ongeloof. Maar jij bleef geloven in ons. na een tijdje konden we weer afspreken zo nu en dan, ik dacht dat dat was wat ik wilde, zo is het goed, maar jij bleef geloven in ons. En om heel eerlijk te zijn A, wij hebben ondanks een aantal rare streken en veel narigheden een verdomd goeie tijd achter de rug. En nu, nu het te laat is. Denk jij dat het beter is zo, maar nu, nu blijf ik geloven in ons. jij bent altijd mijn beste maatje geweest wat er ook gebeurde! voor mij nu achteraf voelt het alsof ik mijn puzzelstukje mis en mijn beste maatje kwijt is. ik heb je vaak onzeker gemaakt omdat ik dacht dat ik dan grappig was en ik heb dingen van je afgenomen en mensen bij je weggejaagd. Onthoud goed dat als ook jij ooit weer wil geloven in ons dat ik mijn uiterste best doe al die dingen te verbeteren die ik ooit fout deed. Moeite moet je wel voor elkaar doen, niet alles gaat vanzelf, ook dat heb ik van je geleerd.
Ik hoop dat je deze brief bewaart zodat je ooit nog eens terug kan denken aan mij, de tandenstoker spugende en die nooit meer kunnen vinden B,m waar ons verhaal ooit mee begon, jawel: bij de visboer in het dorp.
****: Alles gebeurt met een reden, de meest waardevolle les die jij mij geleerd heb.
Ik ben zo bang haar helemaal kwijt te raken, ik zie ons zo gelukkig voor me en wil haar zo graag gelukkig maken.
voor altijd mijn lieve Miekie weer naast me en nooit meer liefdesverdriet.
Bedankt voor het lezen, als er tips zijn hoor ik ze graag
Bm. schreef:Woensdag is nog zo ver weg.
Er is dus nog een heel klein beetje hoop maar ik heb zo weinig geduld, ik wil nu weten wat ze voelt
(Even voor de duidelijkheid, ik ben heel erg in gaan zien in de tijd dat onze relatie uit was wat een waarde ze voor me had en hoe perfect ze wel niet is voor me, we vullen elkaar aan en ik denk echt dat zij de moeder van mijn kinderen moet zijn).
Wacht maar rustig af tot het woensdag is, dat beetje geduld moet je er voor over hebben.
Het kan in veel gevallen goed zijn om een brief te schrijven, waarin je alles een beetje op een rijtje kunt zetten en van je af schrijven. Zo'n brief schrijf je natuurlijk in hoofdzaak voor jezelf. Je bent tot nieuwe inzichten gekomen en realiseert je nu welke waarde deze relatie voor je heeft gehad, maar verwacht niet te veel van haar. Je spreekt over je ex als een eventuele 'moeder van je kinderen'. Ik denk dat je er verstandig aan doet om weer met beide benen op de grond te staan. Gedane zaken nemen geen keer, het is beter om verder te gaan met je leven en de herinnering aan jullie liefde te koesteren als een warme herinnering.
