Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: herval depressie

Ten eerste: Is het werkelijk genoeg over jou? Want je hoeft je verhaal niet af te kappen om maar zo spoedig mogelijk er niet meer aan te denken. Dit is je eigen topic, je hebt alle ruimte.
Vorige week merkte ik op een avond dat ik met een mes in mijn arm aan het snijden was. Gruwel!
Dit vind ik toch vrij ernstig. Je had niet in de gaten dat je met een mes bij je arm bezig was? Of merkte je het later op? Of was je er wel bij en kon je niet stoppen? Of ...
Je durft het niet te zeggen tegen je dokter, maar eigenlijk vind ik dit iets wat je toch bespreekbaar zou moeten maken. Net zoals bijvoorbeeld het gevoel van nu. Lukt het niet bij je dokter, dan kan het bij de psycholoog. Weet je toevallig ook hoe het allemaal zo komt dat het nu zo gaat? Is er misschien iets voorgevallen?

Natuur en buitenlucht kan helpen. Je zou dat eens kunnen proberen. Even de buitenlucht opzoeken. Je hebt moeite om allerlei dingen te doen. Misschien dat er even uit gaan je helpt weer wat ruimte te maken en dat je daardoor verder kunt.
Misschien dat andere leden er even wat dieper op in kunnen gaan. Wellicht raken ook zij een snaar. Je hebt nu berichten met mij uitgewisselt, wat hartstikke goed is, maar wellicht kunnen we ook nog samen met andere leden je wat verder helpen. Of dat je misschien inzichten krijgt ook door de anderen.

Je bent belangrijk. Je gezondheid dus ook.

Met mij gaat het wel goed, dank je wel voor het vragen.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Tja, ik weet gewoon niet meer wat er allemaal in mijn hoofd omgaat. Als ik het achteraf bekijk lijk ik echt zo'n zwakkeling die niets aankan.
Vorige week was er iets heel banaals gebeurd, waardoor ik in paniek raakte (en dat was echt niet nodig, snap ik achteraf ook wel). Ik kon gewoon mijn gevoel over die situatie niet "beleven". Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik hiermee bedoel, want kan het anders niet verwoorden. Ik weet dat ik met het mes zat te snijden, maar pas toen ik bloed zag, voelde ik het ook. Het deed geen pijn, integendeel, het gaf mij een rustig gevoel. Ik heb het sindsdien nog een keer gedaan en ik weet dat ik het moet melden, maar weet niet meteen hoe ik het moet zeggen. Stom hé!
Ik probeer echt alles te doen om te genezen. In theorie weet ik het ook perfect, maar toch lukt het mij niet.
Ik ga inmiddels terug voltijds werken en het lukt vrij goed. Op het werk lukt het mij bijna om "normaal" te zijn. Ik wil me niet blijven verstoppen achter de depressie. Nu ben ik in verlof, en dan loopt alles mis. Ik kan moeilijk opstaan, mijn huishouden is een regelrechte ramp,...het enige waar ik in slaag is om te koken en te zorgen dat ik gezonder eet dan vroeger. Ik ben nu ongeveer 15 kg afgevallen sinds november vorig jaar. Ik doe ook mijn best om me een beetje op te maken wanneer ik naar buiten ga. Ik krijg veel complimentjes, maar ik kan er niet echt van "genieten". Ik wil gewoon wat gezonder zijn, vermageren was oorspronkelijk niet eens de bedoeling. Maar mensen denken nu wel dat ik een hele nieuwe weg heb ingeslagen en dat alles ok is nu. Ik heb gewoon zo veel gedachten die door mijn hoofd gaan..ik ben al 2 maanden constant duizelig, een soort ijl gevoel in mijn hoofd, de ene dag al erger dan de andere. Volgens de dokter moet ik mij hier geen zorgen over maken en kan het niet van de AD komen. Maar het is wel vervelend :(
Wanneer ik vroeger hoorde dat mensen zichzelf waren tegengekomen door een bepaalde situatie vond ik dat zo'n belachelijk gezegde. Nu wou ik dat ik mezelf eens kon tegenkomen, maar ik zou mezelf waarschijnlijk niet eens (h)erkennen :unsure:
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: herval depressie

katje schreef:Tja, ik weet gewoon niet meer wat er allemaal in mijn hoofd omgaat. Als ik het achteraf bekijk lijk ik echt zo'n zwakkeling die niets aankan.
...en prent het jezelf in, dat je dat niet bent: voltijds werken met een ziekte onder de leden!
Vorige week was er iets heel banaals gebeurd, waardoor ik in paniek raakte (en dat was echt niet nodig, snap ik achteraf ook wel).
"Meis, let op je taal" ;) !
Het kan zijn, dat je verstand weet dat iets niet gevaarlijk is, maar je gevoel iets totaal anders voelt - en dan ga je "gewoon" in paniek, daar heeft je verstand namelijk nul komma nul invloed op!
Ik kon gewoon mijn gevoel over die situatie niet "beleven". Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik hiermee bedoel, want kan het anders niet verwoorden. Ik weet dat ik met het mes zat te snijden, maar pas toen ik bloed zag, voelde ik het ook. Het deed geen pijn, integendeel, het gaf mij een rustig gevoel. Ik heb het sindsdien nog een keer gedaan en ik weet dat ik het moet melden, maar weet niet meteen hoe ik het moet zeggen. Stom hé!
Wat ik begrijp: er gebeurde iets naars, al zei jouw verstand dat het niet erg was - het was wel degelijk erg voor je gevoel.
Je ging in een soort van trance, maar dat is geen kalme, rustige toesand onder deze omstandigheden.
Snijden kom jou hier uit halen, denkbaar omdat je geen andere mogelijkheden op je repertoire hebt.
Ik probeer echt alles te doen om te genezen. In theorie weet ik het ook perfect, maar toch lukt het mij niet.
Qua inzet krijg je een tien, maar de middelen ontbreken je van tijd tot tijd. - en dat is balen! !!
Hard je best moeten doen en slecht gereedschap geeft per definitie matig resultaat - en ik gun jou zoveel beter!!!
Ik ga inmiddels terug voltijds werken en het lukt vrij goed. Op het werk lukt het mij bijna om "normaal" te zijn. Ik wil me niet blijven verstoppen achter de depressie. (....). Ik heb gewoon zo veel gedachten die door mijn hoofd gaan..ik ben al 2 maanden constant duizelig, een soort ijl gevoel in mijn hoofd, de ene dag al erger dan de andere. Volgens de dokter moet ik mij hier geen zorgen over maken en kan het niet van de AD komen. Maar het is wel vervelend :(
Wanneer ik vroeger hoorde dat mensen zichzelf waren tegengekomen door een bepaalde situatie vond ik dat zo'n belachelijk gezegde. Nu wou ik dat ik mezelf eens kon tegenkomen, maar ik zou mezelf waarschijnlijk niet eens (h)erkennen :unsure:
Als gezegd: depressie is een ziekte. Als je griep hebt, enje ligt inbed, ben je alleen maar verstandig en je niet aaan het verschuilen. Tuurlijk kun je jezelf in de slachtofferrol plaatsen: "Oh, ik heb ziekte X, ik zooooo zielig! Ik kan niets! Boehoe, arme ik moet driftig hulp krijgen!!!!!"
Maar dat jij ziek bent en dus beperkingen hebt, dat zijn feiten en dat heeft er niets mee van doen.

En het spijt me, dat je zo'n druilooor van een arts hebt.
Och, ja. - het komt waarschijnlijk niet van de AD en je kunt er oud mee worden, een ijl gevoel in je hoofd.
Maar het kan wel van spanning komen - al dan niet insamenhang met het depressieve verschijnsel, dat er rustig tien nare gedachten per seconde door je hoofd kunnen schieten.
En dat zijn GEEN zaken die afgedaan mogen worden met "maak je geen zorgen". (De arts kan ook zeggen : wees nou maar niet depressief! ")
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Hartelijk bedankt voor je reactie Janneke...het is fijn dat ik hier op het forum gewoon de waarheid kan zeggen.
Wat betreft het woord trance dat je gebruikte, dat is het juiste woord. Het voelde achteraf pas heel eng, want ik heb dit altijd zo gruwelijk gevonden, en ik begreep nooit waarom en hoe mensen zichzelf zoiets konden aandoen...zo zie je maar...
Wat betreft de AD...zowel de huisarts en de psychiater zeggen dat het niet door de AD komt, omdat ik ze al (bijna) 9 maanden neem en dat ik anders al vroeger last zou hebben gehad van bijwerkingen. Heb ook mijn bloed laten analyseren en dat was perfect in orde. Ik heb wel lage bloeddruk, maar niet zo extreem. Ik kan er wel medicatie voor krijgen (dezelfde die men voorschrijft voor de ziekte van Meunière), maar ze zijn er van overtuigd dat het vanzelf moet overgaan. heb dus besloten om momenteel geen pillen bij te nemen. Gelukkig is het niet elke dag even erg. Volgende week kan ik naar de psychologe. Maar ik durf het niet goed zeggen van het snijden. Lijkt zo'n aandachtszoekend :unsure:
Gebruikersavatar
katleen
Berichten: 2662
Lid geworden op: 01 apr 2012 22:43

Re: herval depressie

hey katje ,
ook van mij even een berichtje van steun.
jouw berichtjes zijn HEEEL herkenbaar ; het lijkt wel alsof ik mijn eigen verhaal terug lees.
ook ik hield mezelf 'groot' naar de buitenwereld toe (tot ik uiteindelijk dat masker liet vallen en alle hulp en steun echt kon ervaren , want die was er wel degelijk), ook ik 'moest' genezen van mezelf (tot ik besefte dat die tijdsdruk enkel belemmerde), ook ik stelde me vragen waarop ik nooit een antwoord vond (waarom ik? waarom is het zo moeilijk?...), en ook ik heb me (gelukkig maar enkele keren) gesneden , ...
net als jij had ik veel aan gesprekken met psych. de vragen en opmerkingen die ik achteraf had , schreef ik thuis meteen op en mailde deze door of bespraken we volgend gesprek. misschien een tip voor jou?
onder deze rubriek kan je ergens mijn verhaal lezen. misschien kan je er wat steun uithalen?
want met mij is het uiteindelijk 'goed' gekomen .... met jou ook!!! 3some
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Bedankt voor je bemoedigende woorden Katleen,
ik ben blij om te lezen dat het goed is gekomen met jou...ik heb even gezocht naar jouw verhaal, maar ga morgen verder zoeken, want eigenlijk moest ik al lang in bed liggen ;)
Ik ga met de psychologe dinsdag proberen te bespreken hoe ik dit allemaal het beste aanpak. Eigenlijk zou een sessie 3 uur moeten duren, want soms denk ik thuis aan iets dat op het moment belangrijk is, schrijf het op, en als ik het dan nalees vind ik het soms zo verschrikkelijk banaal dat ik het weer wegstreep. En bij haar komen soms dingen naar boven waar ik anders nooit aan zou denken.
Ga nu een poging doen om te slapen 039
groetjes en merci xxx
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: herval depressie

katje schreef:Hartelijk bedankt voor je reactie Janneke...het is fijn dat ik hier op het forum gewoon de waarheid kan zeggen.
Wat betreft het woord trance dat je gebruikte, dat is het juiste woord. Het voelde achteraf pas heel eng, want ik heb dit altijd zo gruwelijk gevonden, en ik begreep nooit waarom en hoe mensen zichzelf zoiets konden aandoen...zo zie je maar...
Het is een overlevingsmechanisme.
Kennelijk was de spanning zo hoog opgelopen, dat je niet anders meer kon.
Wat betreft de AD...zowel de huisarts en de psychiater zeggen dat het niet door de AD komt, omdat ik ze al (bijna) 9 maanden neem en dat ik anders al vroeger last zou hebben gehad van bijwerkingen. Heb ook mijn bloed laten analyseren en dat was perfect in orde. Ik heb wel lage bloeddruk, maar niet zo extreem. Ik kan er wel medicatie voor krijgen (dezelfde die men voorschrijft voor de ziekte van Meunière), maar ze zijn er van overtuigd dat het vanzelf moet overgaan. heb dus besloten om momenteel geen pillen bij te nemen. Gelukkig is het niet elke dag even erg. Volgende week kan ik naar de psychologe. Maar ik durf het niet goed zeggen van het snijden. Lijkt zo'n aandachtszoekend :unsure:
Nou - sommige artsen maken het wel bont, hoor.
"Vanzelf overgaan" betekent bij sommigen "zonder pillen".
Mij lijkt het een kwestie van veel te veel spanning - en dat gaat prima over zonder pillen, maar wel door hard te werken samne met je psychologe aan jezelf.
Enne: als ex snijster gesproken: ik vind het niet erg ;) als je het niet vertelt. Dat snijden zelf is in wezen bijzaak. Wat vooral telt, is wat er allemaal aan vooraf is gegaan en dat je kennelijk geen andere mogelijkheid tot je beschikking had.

;) enne: thuis niet te veel voor haar gaan zitten denken hoor!
"Gooi in de groep" wat er zoal in jou omgaat en soms vindt zij dingen belangrijk die voor jou banaal zijn.
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Dank je wel Janneke,
ik zal pas dinsdag weten of ik het zal zeggen wanneer ik er al ben...even afwachten welke richting het gesprek opgaat.
Ben vandaag weer heel moe zonder iets te doen. [zucht]
Ik laat nog weten hoe het is geweest bij de psychologe.
Ik hoop dat het met iedereen hier goed gaat ondertussen :knuffel:
Groetjes xxx
Gebruikersavatar
patsas
Berichten: 7089
Lid geworden op: 19 jun 2006 18:01
Locatie: Eindhoven

Re: herval depressie

Hey Katje,

Heel herkenbaar hoor, wat je allemaal schrijft! Natuurlijk gaat het niet vanzelf over, daar moet je aan werken en inderdaad kost dat de nodige energie. Maar ik weet zeker dat dat ook jou gaat lukken en wil je heel veel sterkte wensen bij je bezoek aan de psychologe.

Enne, lekker van je af schrijven hier!!

love3
Leven is het meervoud van lef
All that we are is the result of what we have thought
Fall seven times, stand up eight!
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: herval depressie

katje schreef:Dank je wel Janneke,
ik zal pas dinsdag weten of ik het zal zeggen wanneer ik er al ben...even afwachten welke richting het gesprek opgaat.
;) "Oma" heeft de zestiger jaren nog meegemaakt. :nod:
De regel luidde destijds: therapie is JOUW tijd, het gaat over JOUW leven en over JOUW proces.

Uiteraard: die tijden zijn voorbij. Al blijft dit wel iets om in gedachten te houden.

En het kan geen kwaad, om zogezegd een stapje te doen, te kijken hoe of ze daarop reageert - en aan de hand daarvan reageer jij weer. Met verder gaan, terug, een andere kant op - of wat dan ook.
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Dank je wel patsas! En Janneke: ik laat het zeker weten hoe het geweest is morgen...
Ik heb al de hele namiddag weer een irritant gevoel, gespannen, verdrietig (maar niet kunnen huilen), misselijk,... Ik denk de hele tijd aan het snijden, maar dan lees ik jullie lieve commentaren en goede raad hier op het forum en dan heb ik weer energie om nog even door te bijten tot die gedachten overgaan.
Love you all :knuffel:
Gebruikersavatar
tantejan
Berichten: 819
Lid geworden op: 28 nov 2014 17:28

Re: herval depressie

Goh Katje, sterkte! Soms doe je iets wat je niet wil en toch niet kunt laten.
Dat geeft een naar gevoel. 3some
En je bent toch al depressief.

Hopelijk vind je vandaag wat verlichting.

:knuffel: :knuffel: :knuffel:
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: herval depressie

....hoe laat zal ik duimen?
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Hallo allemaal, Ik kom nu net terug van de psychologe. Ben daar weer volledig "ingestort". Heb bijna het hele uur zitten huilen. Vanaf nu zal ik terug elke week gaan ipv om de 2 weken. Nu was het ook van eind juli geleden omwille van de verlofperiode. 2 september heb ik een afspraak bij de psychiater.
Van het snijden heb ik niets gezegd...ik kon de woorden niet vinden. Misschien volgende keer (maandag). Ik begrijp echt gewoon niet meer wat ik doormaak, hoe ik mij voel. Het enige gevoel dat ik de hele dag meedraag is schuldgevoel.
Het hier neerschrijven helpt mij echt. Zelfs als er geen reactie op komt, ik weet dat er mensen zijn die het lezen en misschien het gevoel herkennen.
Ik heb momenteel zelf de energie niet om berichten van andere leden te bekijken of te beantwoorden. Deze tekst is ook in stukjes tot stand gekomen. Na 9 maanden lukt het mij nog steeds niet om mij te concentreren op langere teksten. Het is niet dat de situatie van anderen mij niet interesseert of mij niet raakt. Ik ben gewoon geen goede raadgever nu.
Ik hoop wel uit de grond van mijn hart dat iedereen hier op het forum mag vinden wat hij zoekt en gelukkig mag zijn/worden xxx
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: herval depressie

Het enige gevoel dat ik de hele dag meedraag is schuldgevoel.
Waarover?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

ik heb al mijn hele leven last van schuldgevoelens. Ik voel mij schuldig omdat ik ziek ben, omdat ik niet goed functioneer, omdat ik, ondanks het feit dat er zo veel mensen mij steunen, niks positiefs in het leven kan zien,... Ik voel mij ook schuldig aan dingen waarvan ik logischerwijs weet dat ik er niet mee te maken heb, bvb een trein die te laat komt is mijn schuld omdat ik hoopte dat hij wel op tijd zou komen. Ik denk dat ik gek ben soms...
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: herval depressie

katje schreef:Hallo allemaal, Ik kom nu net terug van de psychologe. Ben daar weer volledig "ingestort". Heb bijna het hele uur zitten huilen.
...weet, dat ik dit niet zie als een mislukking!!
Hopelijk heeft het jou opgelucht, hopelijk was de sfeer ook van "jij mag hier zijn, zoals je bent, en als jij het nu nodig hebt om te huilen: jij en je tranen zijn aleeen maar welkom".

En ik herken het schuldgevoel. Tot de regen aan toe: MIJN fout.
Ook energiegebrek en je niet kunnen concentreren horen gewoon bij deze rotziekte! !!

Fijn, dat je weer elke week een gesprek krijgt!

En dank voor je lieve wensen! !!
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

Dikke dank u wel voor het begrip en de steunende woorden. Heb hier veel steun aan [AAI] [AAI]
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: herval depressie

katje schreef:Dikke dank u wel voor het begrip en de steunende woorden. Heb hier veel steun aan [AAI] [AAI]
...
en dat heb je helemaal zelf gedaan, he? Jij hebt besloten hier te willen zijn. Jij hebt besloten je verhaal te doen. ;-)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
katje
Berichten: 52
Lid geworden op: 24 jun 2015 20:20

Re: herval depressie

hallo, ik wil gewoon even melden dat ik gisteren terug bij mijn psychologe ben geweest. Heb het verteld van het snijden. We gaan hier aan werken. Verder sprak ze ook van schematherapie. Ga momenteel even niet verder schrijven want ik ben heel moe en geestelijk uitgeput. Maar ik wou dit gewoon even laten weten. Hopelijk is met jullie allemaal alles in orde. Dikke knuffel xxx :knuffel:

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”