Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Niek33 schreef:
Je hebt altijd een keuze, Niek.
Je vind jezelf onaantrekkelijk en bent niet bereid en dus ook niet in staat om dat oordeel bij te stellen.
Nu ben je me echt helemaal kwijt. ……hoe dan??

Ik sta in m'n ondergoed voor de spiegel, werp een blik op mezelf.... hoe gaat het verhaal dan verder?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Ik sta in m'n ondergoed voor de spiegel, werp een blik op mezelf.... hoe gaat het verhaal dan verder?
Je kijkt naar je spiegelbeeld en zegt "Dit is mijn lichaam, dit ben ik. Het is goed zo als het is."
Je hoeft jezelf niet eens aantrekkelijk te vinden, je lichaam accepteren is voldoende.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Niek33 schreef:Ik sta in m'n ondergoed voor de spiegel, werp een blik op mezelf.... hoe gaat het verhaal dan verder?
Je kijkt naar je spiegelbeeld en zegt "Dit is mijn lichaam, dit ben ik. Het is goed zo als het is."
Je hoeft jezelf niet eens aantrekkelijk te vinden, je lichaam accepteren is voldoende.
Lieve schat..... zoiets is totaal niet aan de orde, er is absoluut niet iets wat "goed is zoals het is, of acceptabel"
Zal het iets beter uitleggen, wat jij hier zegt heb ik zelf al honderden keren bekeken, of zoiets mogelijk is. De uitkomst is dat ik veel dichter bij sta 'een eind aan m'n leven maken, dan zoiets te accepteren. Zo liggen de zaken even kort gezegd.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Lieve schat..... zoiets is totaal niet aan de orde, er is absoluut niet iets wat "goed is zoals het is, of acceptabel" .


Nou lieverd, dan laat je het woordje 'goed' toch gewoon weg? Dan staat er: "Dit is mijn lichaam, dit ben ik. Het is zo als het is." Dan hou je het neutraal. Makkelijk toch?

Maar als je daardoor dichter bij de gedachte komt om een eind aan je leven te maken, dan kun je maar beter niet in je onderbroek voor de spiegel gaan staan. Waarom zou jij jezelf onnodig kwellen?
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Nou lieverd ;)
volhoudertje schreef: Maar als je daardoor dichter bij de gedachte komt om een eind aan je leven te maken, dan kun je maar beter niet in je onderbroek voor de spiegel gaan staan. Waarom zou jij jezelf onnodig kwellen?
Dat klopt! Dat doe ik daarom dan ook zo min mogelijk,..net zoals nieuwe kleren kopen, gaan zwemmen, sporten, met vrouwen bezig zijn. Wilde enkel even een voorbeeld stellen ivm 'acceptatie'

Wat ook meekomt wanneer je aan accepteren begint, is dat er op het "vrouwen-vlak" ook niks veranderd. Met mijzelf nu accepteren, of laten zoals het is,..blijft ook op dat vlak alles bij hetzelfde. Dát is ook een reden dat ik mij er zo tegen verzet.

Maar goed,.. sorry dat het zo off-topic gaat, was niet de bedoeling:)
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Wat ook meekomt wanneer je aan accepteren begint, is dat er op het "vrouwen-vlak" ook niks verandert.


Oh ja, is dat zo? Zie je wel dat je best eigenwijs bent! [027] Hoe kun jij dat nou met zo veel stelligheid beweren?
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Niek33 schreef:Wat ook meekomt wanneer je aan accepteren begint, is dat er op het "vrouwen-vlak" ook niks verandert.


Oh ja, is dat zo? Zie je wel dat je best eigenwijs bent! [027] Hoe kun jij dat nou met zo veel stelligheid beweren?
Ervaring ;)

-Met dit uiterlijk trek je vrijwel niemand aan, ongeacht je humeur. Is mijn ervaring.
-Mijn gedachte over dit uiterlijk blijft hetzelfde, wat mijn uitstraling (mocht dat überhaupt van belang zijn?) ook niet ten goede komt.
-Mijn zelfvertrouwen en daarmee ook mijn negatief reageren daarop blijft bij hetzelfde.

Kortom, alles blijft bij hetzelfde.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Mijn gedachte over dit uiterlijk blijft hetzelfde, wat mijn uitstraling (mocht dat überhaupt van belang zijn?) ook niet ten goede komt. Kortom, alles blijft bij hetzelfde.
Wat denk je zelf nou? Dat uitstraling niet van belang is? Alles blijft inderdaad bij hetzelfde als jij dat wilt. En dat is meteen de eindconclusie van dit topic. Meer valt er niet meer te zeggen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Niek33 schreef:Mijn gedachte over dit uiterlijk blijft hetzelfde, wat mijn uitstraling (mocht dat überhaupt van belang zijn?) ook niet ten goede komt. Kortom, alles blijft bij hetzelfde.
Wat denk je zelf nou? Dat uitstraling niet van belang is?
Nee, niet zo erg als men beweerd.
Bedoel dat niet kwaad of zo,.. Kijk, laat ik een periode pakken uit mijn leven van 10 jaar, waarin ik er 7 als fitnessinstructeur gewerkt heb. Heel die 10 jaar was ik 5 dagen per week in de sportschool te vinden. Werken en sporten, zo ook was ik elk weekend in de stad.
Ik was erg spraakzaam en sociaal, in de sportschool had ik echt met Jan en alleman leuke gesprekjes. Zo ook lang voordat ik dat werk deed.
Was altijd goed gemutst, dus goede uitstraling,.... het heeft me echt werkelijk vrijwel niks opgeleverd. Één keertje in die periode waarbij het misschien zo kon zijn dat een dame mij leuk vond.

Heb al eens eerder gezegd dat ik m'n handen dicht mocht knijpen als ik zo eens per 1-2 jaar oogcontact had. Dan heb ik het nog niet eens over dat er daadwerkelijk eens iemand op je afstapte.

Dat is mijn ervaring met uitstraling. Kan mij ook zeer voorstellen dat dat voor een vrouw compleet anders is. Jij hebt misschien heel andere ervaringen?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Was altijd goed gemutst, dus goede uitstraling,.... het heeft me echt werkelijk vrijwel niks opgeleverd
Het is best grappig om te lezen hoe je alles helemaal stuk relativeert. Je hebt op alles wel een antwoord klaar. Met jou valt werkelijk niets te beginnen! [027]
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Niek33 schreef:Was altijd goed gemutst, dus goede uitstraling,.... het heeft me echt werkelijk vrijwel niks opgeleverd
Het is best grappig om te lezen hoe je alles helemaal stuk relativeert. Je hebt op alles wel een antwoord klaar. Met jou valt werkelijk niets te beginnen! [027]
Ik heb nou eenmaal vanalles geprobeerd en ervaren, dingen echt honderden keren echt onder de loep gelegd.
En telkens krijg ik te horen dat ik maar eigenwijs ben en dat aantrekkelijk zijn een soort keuze is. En dat ben ik echt zat.
Kan voorbeelden geven tot ik een ons weeg, krijg toch altijd maar weer dezelfde antwoorden terug.
Dus laat allemaal maar.
Bedankt voor de moeite.
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Kan ik een trauma hebben?

We proberen mee te denken met je joh, je zelfbeeld en beperkingen zijn niet anders dan welke persoonlijkheidsstoornis dan ook.
En ik vind dat je ondanks je tegenwerpingen toch kan relativeren en niet direct een hoop wispelturig gedraag tentoon spreid..

Dus het is niet hopeloos :tongue:


ik heb ergens wel voeling met je situatie omdat ik in een vergelijkbaar straatje zit. Niet qua zelfbeeld of negatief oordeel over mijn lichaam, maar ik heb er ook veel last van. Mijn vege lijf wordt beperkt door pijn en stramheid 24/7 . Naast alle beperkte mogelijkheden, hobby's , vrienden, sociaal leven dat allemaal tot nihll gereduceerd werd, zit ik ook nog met de pijn die zelfs de leuke dingen en ervaringen vertroebeld en reduceert. Geen oplossingen, leren mee leven hoor ik al 10 jaar.

Dus je begrijpt dat dat zinnetje me witheet maakt. Ik trek mijn plan,ben niemand tot last, maar soms denk ik ook hoe lang kan ik dit nog volhouden. En wat voor zin heeft het elke dag opnieuw moeten tandenbijten om gewoon te "zijn',laat staan iets nuttig te verrichten. Dit enkel ter toelichting dat je niet alleen bent en dat er mensen zijn die 'het' wel een beetje snappen

Maar je moet ook meedenken, niet enkel alles tegenspreken want dan stokt de conversatie he

Forum58
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

momo schreef: En ik vind dat je ondanks je tegenwerpingen toch kan relativeren en niet direct een hoop wispelturig gedraag tentoon spreid..

Dus het is niet hopeloos :tongue:
Goh ;) Wat ik overal zo hoor, ook van hulpverlening lijkt het daar wel op.
momo schreef: ik heb ergens wel voeling met je situatie omdat ik in een vergelijkbaar straatje zit. Niet qua zelfbeeld of negatief oordeel over mijn lichaam, maar ik heb er ook veel last van. Mijn vege lijf wordt beperkt door pijn en stramheid 24/7 . Naast alle beperkte mogelijkheden, hobby's , vrienden, sociaal leven dat allemaal tot nihll gereduceerd werd, zit ik ook nog met de pijn die zelfs de leuke dingen en ervaringen vertroebeld en reduceert. Geen oplossingen, leren mee leven hoor ik al 10 jaar.

Dus je begrijpt dat dat zinnetje me witheet maakt. Ik trek mijn plan,ben niemand tot last, maar soms denk ik ook hoe lang kan ik dit nog volhouden. En wat voor zin heeft het elke dag opnieuw moeten tandenbijten om gewoon te "zijn',laat staan iets nuttig te verrichten. Dit enkel ter toelichting dat je niet alleen bent en dat er mensen zijn die 'het' wel een beetje snappen
Jeetje wat naar zeg!! En daar zit je dan idd,.. ga er maar wat van maken. Jah!. hoe dan? En die pijn,. lijkt me iets om echt kapot aan te gaan?!
En dan kunnen ze zoveel tegenwoordig! En ze hebben geen idee??
Opzich heb ik beetje hetzelfde leven als jij, maar ipv pijn heb ik vermoeidheid. Kan echt niks wat ik wil en moet maar beetje zien wat er kan. En daar dan ook nog voldoening uit zien te halen. Já ja. En ook niemand die er wat van snapt.
Dus dat telt ook op bij de enorme hekel die ik heb aan mijn lijf. Je zit gewoon gevangen.


momo schreef: Maar je moet ook meedenken, niet enkel alles tegenspreken want dan stokt de conversatie he
Forum58
Dat weet ik. Wat ik merk is dat men gewoon niet wil aannemen wat ik zeg. Kom ik met uitleg, ligt het aan m'n instelling. Kom ik met ervaringen, ligt het toch aan m'n instelling. Kom ik met onderbouwing van die ervaringen (wat gewoon feiten zijn) ...ben ik toch weer eigenwijs.
Dus jah.
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Kan ik een trauma hebben?

newsflash...het is ook allemaal terug te brengen naar instelling. :nod:

In theorie...half vol half leeg blabla

In de praktijk , leef het maar eens he. Je moet het doen met de kaarten die je krijgt.En dat is soms [020] 019

En inderdaad, het is voldoening halen uit de stomste zaken, en dat gaat op dagen wel en op andere hoef ik het niet eens te weten;
En je zegt dat je al 101 dingen bedzacht hebt, je zal er nog 102 nieuwe moeten vinden. blijven zoeken om je hand uit te spelen, vals spelen is zelfs toegestaan. ;) En dat de hulpverlening niks kan doen, spijtig maar helaas. Dan moet je wel op jezelf terugvallen, er zijn geen pasklare oplossingen.Maakt je ook creatiever omdat je moet (of niet, ook dat is een keuze) Liever dat dan tot in het oneindige blijven praten over het verleden en er veranderd nooit iets; Dat is pas zonde van de tijd

Want uiteindelijk hebben we tot vandaag 100% van de slechte dagen overleefd
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Wat ik merk is dat men gewoon niet wil aannemen wat ik zeg.
Datzelfde kan ik ook van jou zeggen, hoor. Het is niet bedoeld als verwijt, maar je laat ontzettend weinig ruimte open voor andere invalshoeken. Dat maakt het meedenken met jou best lastig.

Je hoeft jezelf echt niet aantrekkelijk te vinden, maar je lichaam accepteren zoals het is (wat me toch de meest logische houding lijkt) stuit bij jou ook al op verzet. Ik kan geen andere invalshoek meer bedenken die je niet van tafel veegt.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

momo schreef:newsflash...het is ook allemaal terug te brengen naar instelling. :nod:

In theorie...half vol half leeg blabla
Nou, waarschijnlijk praten we daar langs elkaar? Ik wil het juist níet af laten hangen aan Instelling. Maar gewoon zoals je bent als je gewoon doen, dus in gedachten ergens loopt, op de bus staat te wachten, aan het sporten bent of met een vriend in de bar staat te praten.
Als de andere sexe je in b.v zulke situaties vrijwel links laat liggen dan weet ik genoeg over hoe aantrekkelijk ik fysiek ben. Men gooit het dan vaak op zaken als 'uitstraling en karakter' om zulke tekortkomingen te compenseren, alsof je uiterlijk er dan minder toe doet.
Ik ben behoorlijk visueel en kan mijzelf prima uittekenen en mij vergelijken met anderen, en weet daardoor vrij goed waar ik sta op de spreekwoordelijke ladder.
En ja.... dan ben ik verrekte star wanneer het gaat om datgene compleet overboord te gooien en het dan enkel en alleen op "instelling/karakter" te doen.

momo schreef: En inderdaad, het is voldoening halen uit de stomste zaken, en dat gaat op dagen wel en op andere hoef ik het niet eens te weten;
En je zegt dat je al 101 dingen bedzacht hebt, je zal er nog 102 nieuwe moeten vinden. blijven zoeken om je hand uit te spelen, vals spelen is zelfs toegestaan. ;) En dat de hulpverlening niks kan doen, spijtig maar helaas. Dan moet je wel op jezelf terugvallen, er zijn geen pasklare oplossingen.Maakt je ook creatiever omdat je moet (of niet, ook dat is een keuze) Liever dat dan tot in het oneindige blijven praten over het verleden en er veranderd nooit iets; Dat is pas zonde van de tijd
Idd, dan is het op jezelf terugvallen geblazen. I know. Ik red het vooral door oogkleppen op te zetten.

momo schreef: Want uiteindelijk hebben we tot vandaag 100% van de slechte dagen overleefd
Ja idd! Geen idee hoe dat zo gelukt is. Hoop..??
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Niek33 schreef:Wat ik merk is dat men gewoon niet wil aannemen wat ik zeg.
Datzelfde kan ik ook van jou zeggen, hoor. Het is niet bedoeld als verwijt, maar je laat ontzettend weinig ruimte open voor andere invalshoeken. Dat maakt het meedenken met jou best lastig.

Je hoeft jezelf echt niet aantrekkelijk te vinden, maar je lichaam accepteren zoals het is (wat me toch de meest logische houding lijkt) stuit bij jou ook al op verzet. Ik kan geen andere invalshoek meer bedenken die je niet van tafel veegt.
Klopt wat je zegt, stuit bij mij gelijk op verzet. Ik wil gewoon absoluut niks te maken hebben met dit lijf,.. ook al is het van mij. Ik wil het niet. Punt. Voor mij staat dit lijf voor een flinke bak ellende,.. het kleinste beetje acceptatie van dat lijf is voor mij hetzelfde als het wel 'oké vinden' dat het zo is. In nog geen honderd jaar dat ik dat ook maar een beetje oké vind.

Dat maakt gelijk de meeste invalshoeken met de grond gelijk natuurlijk, I know. Geen enkele invalshoek bied toekomst behalve een lijf waarmee ik kan leven, trots op kan zijn. Me lekker bij kan voelen.
En wer-ke-lijk niemand in de hulpverlening komt op dat idee,... dan ben ik niet te helpen. Niemand denkt er eens aan dit lijf 's beter te maken, echt niemand. Zó raar,.. terwijl dat wel de beste weg is om je lekker te voelen over je lijf.
Krijg dan ook steevast rare blikken als ik zeg mijzelf totaal geen man te voelen,.. ja heb een piemel, maar daar is ook alles mee gezegd. En toch steeds die verbaasde blikken.
En vrouw voelt zich ook geen vrouw als ze geen heupen en borsten heeft. Tenminste,.. kan me haast niet voorstellen dat dat wél zo is.

Maar goed,.. ben toch wel benieuwd. Wat zou er volgens jou veranderen wanneer ik m'n lijf iet zo negatief ervaar zoals ik doe?
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Kan ik een trauma hebben?

stel dat morgen een meisje aandacht aan jou besteed en aangeeft dat ze je leuk vind , hoe zou je daarop reageren?

Ga je dan dadelijk haar uitleggen dat ze verkeerd is of kan je begrijpen dat zij het anders bekijkt.

(Ik zeg stel..dus zeg niet dat gebeurd niet of nooit.)

Geeft iemand je ooit een compliment om een prestatie of wat dan ook, verleden of toekomst...
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Sporten/werken gaat eigenlijk niet gezien mijn lichaam altijd vermoeid is en belachelijk weinig aan kan. Ik weet erg veel van sport/trainen en dat was ook altijd mijn antwoord om mij lijf te vormen naar wat ik wél mooi vind! Ben ook jaaaren fitnessinstructeur geweest;). Vervelende nu is, is dat ik exact weet ik of goed bezig ben qua sporten of niet. Ga ik sporten, is dat iets van de balachelijk lange adem! Dat trek ik geestelijk niet.
Met sporten lukte het je je een beter, zelfs mooi lijf te vormen, schrijf je hierboven Niek. En je was jaren fitnessinstructeur.
Maar (tegenwoordig?) ben je snel moe en kun je bijna niets meer aan. Hoe zou je die vermoeidheid verklaren Niek? Die zul je toch niet gekend hebben in die periode waarin je als fitnessinstructeur werkzaam was...

Nog iets anders..we kennen allemaal wel voorbeelden van mannen die bepaald niet voor een adonis kunnen doorgaan, die echter wel een heel erg leuke lieve vrouw hebben.
Misschien niet heel erg knap, maar dat is voor jou niet van belang denk ik, dat een vriendin van jou heel erg knap zou moeten zijn...
Vrouwen kunnen nog wel eens op de humor vallen van een man, of op hun zorgzaamheid, op wat ruimer gesteld, hun persoonlijkheid. Alleen het gegeven dat je misschien niet echt een atletisch postuur bezit kan niet voldoende zijn om 'overall' onaantrekkelijk voor vrouwen te zijn
Heb je wel eens een film van (en met) Woody Allen gezien?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:[Maar goed,.. ben toch wel benieuwd. Wat zou er volgens jou veranderen wanneer ik m'n lijf niet zo negatief ervaar zoals ik doe?


Moet je die vraag echt aan mij stellen? Kun je daar zelf niet op komen, Niek?

Je leven zal er in ieder geval een stuk op vooruit gaan. Wat schiet je er nou helemaal mee op om zoveel weerzin tegen je eigen lijf te koesteren? Dat is totaal verspilde energie omdat de realiteit is dat je nooit een ander lijf zult hebben. Je kunt je lijf niet inruilen of ingrijpend laten veranderen zodat je er tevreden mee zult zijn. Wat je nu doet is gewoon een rem op je eigen leven zetten. Wees reëel en kwel jezelf niet zo. Het is alleen maar negatieve energie. En dat is ontzettend jammer.

De sleutel voor je eigen geluk heb je echt helemaal zelf in handen. Want Jouw lijf is niet je vijand Niek, maar jouw negatieve gedachten.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

momo schreef:stel dat morgen een meisje aandacht aan jou besteed en aangeeft dat ze je leuk vind , hoe zou je daarop reageren?

Ga je dan dadelijk haar uitleggen dat ze verkeerd is of kan je begrijpen dat zij het anders bekijkt.

(Ik zeg stel..dus zeg niet dat gebeurd niet of nooit.)
Nee, dan ga ik haar niet uitleggen dat ze het verkeerd ziet ;)

Het volgende gebeurd dan:
-Gebeurd het binnen 2 meter afstand, dan raak ik compleet in paniek (dat zie je verder niet echt) en zeg en doe ik stomme dingen en gebeurd er verder hoogstwaarschijnlijk niks.

-Gebeurd dat op meer dan 2 meter, dan raak ik eveneens in paniek en gebeurd er verder niets. We hebben geen contact verder.

momo schreef: Geeft iemand je ooit een compliment om een prestatie of wat dan ook, verleden of toekomst...
Jawel, heel soms. Meestal ouders wanneer ik iets bij hun gemaakt heb. B.v een vloer, meubel. En heel soms van een buurvrouw wanneer ik een nieuwe skinny jeans heb. Zij weet een beetje wat ik van mijn iele lichaam vind en dat zoiets ver buiten m'n comfort-zone ligt.
Of buren die onder de indruk van m'n zelfgemaakte interieur zijn.
Dat soort dingen vooral
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Max schreef:
Met sporten lukte het je je een beter, zelfs mooi lijf te vormen, schrijf je hierboven Niek. En je was jaren fitnessinstructeur.
Maar (tegenwoordig?) ben je snel moe en kun je bijna niets meer aan. Hoe zou je die vermoeidheid verklaren Niek? Die zul je toch niet gekend hebben in die periode waarin je als fitnessinstructeur werkzaam was...
Dat is verder niet te verklaren anders dan m'n Scheurermann, een rugvergroeiing ter hoogte van m'n borstbeen. Heb dan ook heel iets een kromme rug. Het is voor mij ook lastiger diep adem te halen omdat alles daar vrij vast zit.
Ook heb ik van 2007 tot 2009 door extreme spanning bijna niet geslapen, gemiddeld 3 uur per nacht. Elke nacht. Daar ga je compleet kapot aan natuurlijk, maar ook toen ik weer beter sliep werd het niet echt beter met m'n energie. En dat is nog steeds zo. En artsen kunnen niks vinden.
De laatste jaren toen ik nog instructeur was kende ik die vermoeidheid ook.

Max schreef: Nog iets anders..we kennen allemaal wel voorbeelden van mannen die bepaald niet voor een adonis kunnen doorgaan, die echter wel een heel erg leuke lieve vrouw hebben.
Vrouwen kunnen nog wel eens op de humor vallen van een man, of op hun zorgzaamheid, op wat ruimer gesteld, hun persoonlijkheid. Alleen het gegeven dat je misschien niet echt een atletisch postuur bezit kan niet voldoende zijn om 'overall' onaantrekkelijk voor vrouwen te zijn
Heb je wel eens een film van (en met) Woody Allen gezien?
Tja, ik weet het. Die mannen zullen dan absoluut beter met vrouwen zijn dan ik, ook leuker zijn dan ik. Je kunt wel leuk zijn en humor hebben,.. maar als dat alles is en je raakt in paniek wanneer en vrouw contact zoekt (zelf contact zoeken is uitgesloten) dan gebeurt er verder ook niks.
Maarja, ik was nogal een sociaal humoristisch en praatgraag figuur,.. nu met de vermoeiende is daar erg weinig van over. Ik houd alles -inspanning- zo klein mogelijk. Leuk doen en kletsen vallen daar ook onder.
Nogmaals, als ik me niet zelfzeker voel met m'n uiterlijk, weet dat ik fysiek niet aantrekkelijk ben is er ook geen reden mij "mannelijk" te gaan gedragen. Dus wat andere minder aantrekkelijke mannen misschien wél doen.
Max schreef: Misschien niet heel erg knap, maar dat is voor jou niet van belang denk ik, dat een vriendin van jou heel erg knap zou moeten zijn...
Nou, ze moet er zeker wel leuk uitzien, anders is het echt een 'no g'o hoor.
Heb het mede daarom al eens uitgemaakt, huis verkocht en alles.
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Moet je die vraag echt aan mij stellen? Kun je daar zelf niet op komen, Niek?

Je leven zal er in ieder geval een stuk op vooruit gaan. Wat schiet je er nou helemaal mee op om zoveel weerzin tegen je eigen lijf te koesteren? Dat is totaal verspilde energie omdat de realiteit is dat je nooit een ander lijf zult hebben. Je kunt je lijf niet inruilen of ingrijpend laten veranderen zodat je er tevreden mee zult zijn. Wat je nu doet is gewoon een rem op je eigen leven zetten. Wees reëel en kwel jezelf niet zo. Het is alleen maar negatieve energie. En dat is ontzettend jammer.
Het houd allemaal verband met een ontzettende afkeer tegen m'n lijf, ik wil het niet, dus zet ik me er tegen af.
M'n leven staat toch al op een rem -mocht je dat niet doorhebben- ik kan niks beginnen, alleen op de bank zitten, bek houden en accepteren dat dit het is. Want daar komt het echt écht feitelijk op neer. Ik kan echt werkelijk niks wat ik wil. M'n grenzen komen achterlijk snel in zicht en daarbinnen heb ik een beetje bewegingsruimte,... bewegingsruimte die m'n behoeften en wensen totaaal niet dekken. En dan hoor je steeds van mensen "jah, hallo!... dit is wat er kan! ..dus zeur ik weer blijkbaar.
Daarom koester ik zon haat tegen dit lijf. Kon ik gewoon lekker doen wat ik wil zat ik hier niet.

Minder haat tegen dit lijf zal me niks helpen richting vrouwen, echt niet. Die laten mij dan net zogoed nog links liggen, enkel zal ik minder woede hebben met zwemmen, film/tv kijken, en zomers over straat lopen en kleding kopen.
Dus dat is wel een dingetje.

volhoudertje schreef: De sleutel voor je eigen geluk heb je echt helemaal zelf in handen. Want Jouw lijf is niet je vijand Niek, maar jouw negatieve gedachten.
Deels heb je gelijk, wanneer het wel zogoed als bewezen is in de praktijk dat je niet aantrekkelijk ben voor de andere sexe is het wat mij betreft dom om dat naast je neer te leggen en je te toch gaan gedragen alsof je het wél bent. Wie houd je dan voor de gek? Zoiets is voor mij hetzelfde als het geloof.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Minder haat tegen dit lijf zal me niks helpen richting vrouwen, echt niet. Die laten mij dan net zo goed nog links liggen, enkel zal ik minder woede hebben met zwemmen, film/tv kijken, en zomers over straat lopen en kleding kopen. Dus dat is wel een dingetje.
Echt wel! Dat is niet 'een dingetje' maar dat is in alle opzichten winst! En een andere prettige bijkomstigheid (maar jou kennende wil je dat vast niet van mij aannemen,) zal zijn dat jij je wat meer ontspannen zult kunnen gedragen tegenover vrouwen. Als je niet zo gefixeerd bent op je lijf en wat vrouwen daar eventueel van zouden vinden ben je gewoon wat vrijer in de omgang.
Niek33 schreef:
volhoudertje schreef:De sleutel voor je eigen geluk heb je echt helemaal zelf in handen. Want jouw lijf is niet je vijand Niek, maar jouw negatieve gedachten.
Deels heb je gelijk, wanneer het wel zo goed als bewezen is in de praktijk dat je niet aantrekkelijk bent voor de andere sexe, is het wat mij betreft dom om dat naast je neer te leggen en je te toch gaan gedragen alsof je het wél bent. Wie houd je dan voor de gek?


Ik heb niet 'deels' gelijk Niek, ik heb gewoon helemaal gelijk. 001_tongue Jouw lijf is niet je vijand, maar jouw negatieve gedachten. Het gaat er helemaal niet om dat jij je gedraagt alsof je aantrekkelijk bent voor vrouwen, het gaat er om dat jij je van het idée fixe bevrijdt dat jij volkomen onaantrekkelijk bent. Het is een cirkelgedachte die jezelf in stand houdt. Het zijn niet de vrouwen die het bewijs moeten leveren dat jij ongelijk hebt met jouw aanname dat jij onaantrekkelijk bent, de cirkel begint bij jezelf. Jij houdt die cirkel in stand, maar jij bent ook degene die de cirkel kan doorbreken.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Echt wel! Dat is niet 'een dingetje' maar dat is in alle opzichten winst! En een andere prettige bijkomstigheid (maar jou kennende wil je dat vast niet van mij aannemen,) zal zijn dat jij je wat meer ontspannen zult kunnen gedragen tegenover vrouwen. Als je niet zo gefixeerd bent op je lijf en wat vrouwen daar eventueel van zouden vinden ben je gewoon wat vrijer in de omgang. .
In alle opzichten zelfs!? Jij ben stukkie meer enthousiast dan ik merk ik ;) Zou idd wel fijn zijn normaal over straat te kunnen, gewoon naar 't zwembad te kunnen met warm weer, normaal tv te kunnen kijken.
Qua vrouwen denk ik alleen niet dat er iets veranderd, zonder negatief te zijn overigens. Mocht ik contact met ze hebben -om wat voor reden dan ook- zal ik niet anders doen dan ik nu doe. Er komt niemand op mij af,.. en ik ga ook niet op hun af.
Kijk, zal een voorbeeld proberen te geven van een gevoel hoe het voor mij is. Stel je bent een vrouwelijke vrouw, vanaf nu ga je je haar niet meer kammen en geen make-upje opdoen, ook trek je vanaf nu geen kleren aan maar een boeren overal met laarsen. In die kledij doe je alles, ga je overal naartoe, ontmoet je nieuwe mensen. Dat moet ik doen, zien te overwinnen om eventueel een vrouw aan te spreken. Het mag/moet mij totaal niet boeien hoe ik eruit zie. Verzorging is dan enkel iets voor gezondheid om niet voor gek over straat te lopen.
Misschien klinkt dit gek, maar vind ik vrij passend om het een beetje duidelijk te maken:)

volhoudertje schreef: Ik heb niet 'deels' gelijk Niek, ik heb gewoon helemaal gelijk. 001_tongue Jouw lijf is niet je vijand, maar jouw negatieve gedachten. Het gaat er helemaal niet om dat jij je gedraagt alsof je aantrekkelijk bent voor vrouwen, het gaat er om dat jij je van het idée fixe bevrijdt dat jij volkomen onaantrekkelijk bent. Het is een cirkelgedachte die jezelf in stand houdt. Het zijn niet de vrouwen die het bewijs moeten leveren dat jij ongelijk hebt met jouw aanname dat jij onaantrekkelijk bent, de cirkel begint bij jezelf. Jij houdt die cirkel in stand, maar jij bent ook degene die de cirkel kan doorbreken.
Dit snap ik niet. Mijn lijf is niet de schuldige maar ik?? Volgens mij is het m'n lijf dat er zo uitziet zoals het doet, en is daarmee ook direct verantwoordelijk over de aantrekkingskracht.
En of ík het aantrekkelijk vind, ik heb zelf ook nog een mening daarover. Iets wat niet te veranderen is. Althans, ik kan geen enkele reden verzinnen om m'n mening om te buigen.

Ik ben nogal van het 'meten is weten' ik kom uit de techniek ;) Hóe ga ik mij in godsnaam wijsmaken dat ik er wél mag zijn?? ..... en belangrijker, hoe houd je dat vol wanneer vrouwen je nog steeds links laten liggen. Écht absoluut zonder negatief te zijn,... tegen dit struikelblok loop ik in alle varianten van letterlijk duizenden brainstorm's aan!
Zoiets doen heeft meer weg van religie dan van rationeel handelen en kijken naar bewijzen wat er in de praktijk gebeurd, waar ik (nogmaals) héél erg van ben.



By the way..! Ik vind het oprecht heel lief dat je steeds reageert, maar begrijp het ook volkomen als je zegt; ' vent, ga weg met je gezeur!! ;)

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”