Goeiemorgen,
Zoals gezegd in de titel, voel ik me slecht in mijn vel.
Heb ik daar reden toe? Wel, als je de zaken oppervlakkig bekijkt: ik ben een beginnende veertiger, heb net een huis en een auto gekocht en heb een full-time job. Neen dus, geen reden om me slecht te voelen.
Anderzijds: ik ben anderhalf jaar werkloos geweest en heb mij daarbij rot verveeld, en een 50-tal sollicitaties gedaan om uiteindelijk ergens binnen te geraken, niet omdat ik niet capabel ben om goed te werken, maar omdat ik zo afstotelijk ben (qua persoonlijkheid dan) dat niemand mij wilde aanwerven (en da's geen understatement). Maak je nu geen illusies, ik ben niet mismaakt of zo, ik kom gewoon héél slecht over.
"So what? Je hebt het wat moeilijk om werk te vinden, moet je daarover bleiten?", da's natuurlijk niet het enige: zoals gezegd ben ik een beginnend veertiger, en behalve een paar uurtjes zoenen met één meisje heb ik nooit iemand gehad, en ik voel mezelf zo lelijk (je zou voor minder, na zoveel jaar alleen zijn) dat ik me niet kan voorstellen ooit nog iemand te ontmoeten, laat staan kinderen te hebben.
"Doe dan toch iets, ga naar buiten, sporten, uitgaan, je zal wel iemand leren kennen." Neem me niet kwalijk, maar na een leven vol sociale en relationele mislukkingen geloof ik daar niet meer in.
"Ga naar de psycholoog" ik ben in behandeling geweest bij gewone therapeuten, Gestaltt-therapeuten en een haptonome (omwille van mijn gebrekkig lichamelijk contact), ik heb het allemaal al gehad.
"Ga naar een hoer" ik hou er niet van dat meisjes of vrouwen gewoonweg vertellen dat ze me graag zien, terwijl ze eigenlijk alleen mijn centen en het achterste van mijn rug zien, om even een Vlaamse uitdrukking te gebruiken.
Ik zit al een tijdje ermee in mijn kop om mijn verhaal hier neer te schrijven, benieuwd wat jullie ervan zullen denken.
Groetjes