Hallo,
Graag had ik jullie mening over het volgende.
Mijn vader heeft nog niet zo lang geleden heel zijn zaak + woning moeten verkopen. Met verlies uiteraard door heel veel schulden. Ik en mijn broer hebben samen een huis gekocht en mijn ouders wonen nu eigelijk een beetje bij ons in. Zij betalen nog wel vaste kosten. Wij betalen de lening af.
Nu, mijn vader is nooit communicatief sterk geweest. Heeft altijd zijn eigen ding kunnen doen, heeft nooit onze mening over iets gevraagd etc... Wat dus ook negatief is uitgedraaid --> al het geld op. Zo heeft hij ooit mijn moeder laten tekenen voor aan ons spaargeld te kunnen, met een smoesje uiteraard zodat zij dat zou tekenen. En zij was zo goedgelovig... Achteraf zijn wij daar allemaal achtergekomen en hebben we natuurlijk dat geld terug geëist en terug gekregen.
Maar! Wij dachten dat alle problemen dus van de baan waren. Toch niet, vorige week kwam hij vragen of ik van mijn spaargeld geen 8000 euro kon missen voor een openstaand bedrag. En dat was niet alles... We kregen ook nog telefoon van de boekhouder dat zijn belastingen van 2013-2014 nog niet waren doorgegeven en de belastingscontroleur dus had gezegd dat hij alles ging komen aanslagen wat hij maar kon vinden. Dit ben ik te weten gekomen van de boekhouder, omdat hij zijn telefoon negeerde. En ik uiteindelijk het heft in handen genomen heb om niet weer in hetzelfde schuitje te moeten zitten. (Voor ons staat er ons huis op het spel uiteraard) Nu heeft hij uitstel gekregen om alles in orde te maken v/d controleur...
Natuurlijk neemt hij ons dit nu kwalijk dat wij dat ''achter zijn rug'' allemaal te weten gekomen zijn. En nu speelt hij een beetje het slachtoffer 'ik ben toch zo'n slechte vader', 'ik ben toch voor niets goed'. Loopt ook al weken te bokken zeg maar. Dus stom lopen... Ik weet niet hoe je dat in mooi nederlands kan zeggen? Is heel agressief, smijt met de deuren, negeert mijn moeder ook compleet. Zegt dat ze een ander heeft... Terwijl dit echt totaal NIET zo is? Misschien ben ik verkeerd maar, zouden wij niet het slachtoffer van dit alles moeten zijn/voelen?
Wat moet ik hier eigelijk allemaal van denken? Is mijn vader depressief? Psychologische problemen? Wat moet ik hiermee? Dit is echt geen fijne situatie... Ik zou nog denken dat hij ofwel zichzelf ofwel ons iets zou aandoen?