mijn vrouw is LUI!
ongelofelijk lui zelfs...
eventjes de situatie schetsen: sinds enkele maanden is zij werkloos en dus de hele dag thuis.
vol goeie plannen ging ze nog even wachten met zoeken naar een nieuwe job, aangezien we net samen een huis hebben gekocht ging ze daar meer tijd insteken. het appartement waar we nu nog wonen opkuisen, strijk bijwerken enz..... kortom goeie voornemens maar....
dag 1 dat ze thuis was, samen met de bomma gekuist.. appartement was opgekuist, ik blij en hopende dat het zo nu altijd ging zijn.
strijk met de bomma mee die na massa's werk hem enkele dagen later klaar had.
de start ging dus goed volgens mij
van dan af........ bergaf
strijken heeft ze de laatste 3 maanden enkel nog gedaan als het niet anders kon.... geeft ze hem vaak klagend van "geen tijd" mee met de mama, bomma en tante
ze is op die 3 maand max 6 keer naar de winkel gegaan, dus zelfs nog niet wekeljks
ik werk (mooie job, bureauwerk) rond 16u15 kom ik thuis, moet ik nog naar de winkel, het appartement is vuiler dan toen ik smorgends vertrok, afwas is nooit gedaan dus die wacht op mij. ik kan na mijn werk naar de winkel dan beginnen koken voor ons vijven, de afwas doen voor we eten en erna nog eens, tafel klaarzetten en afruimen is ook voor mij.....
vaak is het 20u s'avonds als ik eindelijk eens neerzit...
zij klaagt dan wel dat ze moe is, uit vele ruzies heb ik al geleerd van NIET te zeggen dat ze toch niet moe kan zijn van niks te doen!!
zeer slecht idee
als ze eens iets doet is het net alsof ze megaveel gedaan heeft (vb ritje containerpark, inladen vuil + afleveren) 1u30 geduurd +/-70kg afval! krijg ik te horen dat ze heeeel de dag keihard heeft gewerkt??? mijn dag begint om 6u30 en eindigt nu met het nieuwe huis en de verbouwing soms pas om 22u.
ik en de kinderen zouden volgens haar wat meer moeten doen in huis maar zijzelf vind van haarzelf dat 1u30 al keihard een hele dag gewerkt is??
het frustrerendste vind ik dan nog dat ze aan ieder verteld hoe hard ze wel werkt, mensen krijgen dus een fout beeld van hoe lui ze wel is. en hier leiden ze dus uit dat ik niet genoeg doe.
ze werkte 7 dagen geleden voor het laatst in het huis, van 10 tot 12u, tegen iedereen zegt ze dan hoeveel ze daar doet.
ze liegt dan over hoelang ze daar geweest is, dus volgens mij beseft ze maar al te best dat ze lui is.
nu kortom, de laatste 7 dagen heeft ze 2u in (nieuwe) huis gewerkt.
1 keer savonds afgewassen (afdrogen doet ze niet, ze zet alles open en het droogt wel vanzelf)
1 a 2 keer een was in het machien gestopt
2 keer gekookt (nuja gekookt, 1 keer spaghetti met saus uit de pot, 1 keer pizzabageutte afbakken)
kleine werkjes zoals kindjes naar school doen (1tje dus de rest maakt hun eigen boterhammen en gaan zelf naar school met bus)
en dan zijn we rond, meer is er niet
wel dingen, zoals filmpje kijken in de zetel.
slapen tot 10 - 11u en regelmatig een namiddag dutje
bezoek van vriendin ontvangen
dagelijks 2 x naar de mama op bezoek
1 keer een zonnig terrasje doen
1 keer wat op een bankje zitten in het park
ander familie/vriendin bezoek! 4-5 keer/week
Ik ben het beu en merk dat dit serieus op onze relatie weegt, ik kom thuis en zie dat er niets is gebeurt en ben dan boos(innerlijk) (ik zeg niks want op commentaar reageert ze dadelijk heel defensief en begint ze over dingen die ik zogezegd niet doe of vergeten ben) vb zij is 3 keer naar de winkel geweest dat telt! als ik dan zeg dat ik 10 keer geweest bent! vergeet ze dat en telt het niet blijkbaar!!
zij kreeg een aanmanning van de electriciteit 10 maal zeg ik dat ze het nodige moet doen! na 2 weken ligt het papier er nog! zegt zij ineens doe da papier eens!! ik antwoord nee want het is uw papier! erna komt er een dreiging afsluiting elec ! mijn fout want zij had gezegt dat ik dat moest doen en ik heb dat niet gedaan!!!
dat ik gedurende 14 dagen het tegen haar zeg en steeds als antwoord krijg dat ze het morgen "zeker" gaat doen!! nee dat wordt vergeten alles is mijn schuld zelfs als het duidelijk haar schuld is
voilla, lange brief (en toch is het maar in het kort, want ik kan moeilijk een boek hier neerpennen
)maar nu ik er even over geschreven heb ben ik weer opgelucht
