Hallo,
Ik heb nooit veel sociaal contact gehad (weinig/geen vrienden, geen relatie, solitaire hobbies, ...). Vroeger miste ik dat ook niet echt (of toch in ieder geval niet bewust), maar de laatste tijd ben ik meer en meer gaan voelen/denken dat er daar echt iets fundamenteel ontbreekt in mijn leven.
Momenteel voel ik me echt niet in staat om op een normale manier om te gaan met mensen, op een manier dat het voor de andere persoon een ietwat aangename ervaring is.
Ik ben heel verlegen, kan mij moeilijk inleven in andere mensen, weet vaak niet wat zeggen, omgaan met mensen is heel vaak vermoeiend en stresserend, vind het lastig om mensen aan te kijken, ...
Ik ga daardoor eigenlijk nooit met mensen om zonder dat het moet. Dat is bijna enkel op het werk, hoewel het ook daar redelijk beperkt is.
Ik denk dat ik in theorie wel potentieel heb om op termijn min of meer adequaat gezelschap te zijn voor sommige mensen.
Maar enkel als ik een aantal van mijn problemen kan overwinnen, wat meer gewoon geraken aan omgaan met mensen, me er wat comfortabeler bij kan voelen, ...
Maar dat kan wellicht enkel door veel te "oefenen", maar daar zit dus een kip-en-ei probleem, want tot dat gebeurd is, durf ik niet, en vind ik dat ik ook niet het recht heb om andere mensen daar zomaar mee lastig te vallen.
Zijn er nog mensen die dit soort problemen hebben? Of die het (gedeeltelijk) overwonnen hebben, en kunnen vertellen hoe ze dat gedaan hebben?