Angst en depressie

[willem1293]

Hallo,

Even een korte introductie.
Ik ben jongen van 21 jaar oud en ben momenteel met mijn vierde jaar studeren bezig. Eerder heb ik nooit last gehad van paniekaanvallen maar het begon allemaal twee maanden geleden met een soort paniekaanvaal in de supermarkt. Sindsdien heb ik me niet meer goed gevoeld en heb ik continu last van angst en depressieve klachten.

Wat bij mij vooral overheerst is een gevoel van wazigheid en de-realisatie. Ik kan het het best omschrijven als een knetterstoned gevoel, waarbij alles nogal onwerkelijk lijkt en ik ook voor mijn gevoel een soort andere visuele perceptie krijg (kleuren lijken intenser bijvoorbeeld). Dit gederealiseerde gevoel in combinatie met depressieve klachten als lusteloosheid, somberheid en afwezigheid zijn eigenlijk continu aanwezig.

Van depressieve klachten heb ik trouwens wel eerder last van gehad. Twee jaar geleden ben ik ook naar een intakegesprek voor de psycholoog gegaan, maar toen hij begon te praten over antidepressiva vond ik dat allemaal iets te snel gaan en ben ik afgehaakt. Die depressieve klachten zijn toen ook weggegaan (heb me eigenlijk nooit heel gelukkig gevoeld, maar ik geloof dat somberheid gewoon een deel van mijn karakter is). Daarnaast heb ik regelmatig last van paniekaanvallen waarbij dat wazige gevoel nog veel extremer wordt, ik mijn spieren voel verkrampen en extreme angst ervaar.Ik heb moeite met concentreren (vooral tijdens gesprekken bijvoorbeeld) en eigenlijk nergens meer echt plezier in.

Ik probeer echter wel mijn leven normaal voort te zetten (werk hard voor mijn studie, ga nog steeds veel met vrienden om), maar haal hier ech nul voldoening meer uit. Af en toe overvalt mij een gevoel van hopeloosheid en vraag ik me af of dit ooit nog goed gaat komen. Volgens de huisarts ben ik fysiek helemaal in orde (heb ook bloed laten prikken).

Afgelopen week heb ik een intakegesprek gehad met een psycholoog, echter duurt het nog wel even voor dat ik een vervolgafspraak kon maken. Omdat ik er graag iets aan wil doen ben ik maar forums als deze op gaan zoeken om mijn verhaal kwijt te kunnen.

Graag hoor wat jullie ervaringen zijn met deze gevoelens en wat je er het best tegen kunt doen. Elke hulp wordt bijzonder gewaardeerd

Groetjes

[Wesley_1980]

Weet je waarom je depressief was in het verleden? Zo nee is dat het eerste waar je naar op zoek zou moeten gaan. Ik zou zeker niet zomaar pillen gaan slikken. Een sombere kijk op het leven hoort voor niemand standaard te zijn. Een blij of vervelend gevoel is het gevolg van een stofje dat wordt vrij gegeven in je hersenen. En om een of andere reden krijg je het verkeerde stofje. Maar het begint allemaal met weten waarom dat zo is. Desnoods kan je dan met een psycholoog erover gaan praten. Pillen zijn maar een tijdelijke oplossing. mijn mening in ieder geval

[willem1293]

Mijn ouders zijn rond die tijd wel uit elkaar gegaan maar ik heb niet het gevoel dat dat de oorzaak was. Wat zou nog meer een oorzaak kunnen zijn voor depressieve klachten? Voel mijn gevoel wordt het ook niet door iets getriggerd maar komt het altijd uit het niets, zonder een specifieke reden.

[Wesley_1980]

Geen idee dat zou kunnen, dat is meer aan jou om uit te zoeken. Maar er is altijd een oorzaak, niet alle gedachten en emoties zijn bewust. Soms zit je ergens mee en heb je het weggestopt. Er is in ieder geval een oorzaak. Zoek er naar of praat daar over met die psycholoog.

[Radius]

De verschijnselen die je beschrijft lijken op die van een milde/beginnende psychose. Als je er gevoelig voor bent kunnen psychoses getriggerd worden door stress (maar ook door drugs/alcoholgebruik, onregelmatig leefpatroon en andere factoren). Heb je het idee dat je (door bijvoorbeeld je studie) erg onder druk staat? Het is waarschijnlijk goed om het de komende tijd wat rustig aan te doen en als er stress is, die te verminderen. Als je bang bent dat het fout gaat met je opleiding, dan is het verstandig je studieadviseur/decaan (zonder al te veel uit te wijden) in te lichten.

[willem1293]

Een milde psychose? Wat moet ik mij daar precies bij voorstellen? Ik heb nooit eerder last gehad van psychoses of iets dergelijks, dus vind dit nogal een beangstigende gedachte. Als ik kijk bij de symptomen van een beginnende psychose zie ik ook vrij algemene symptomen (verminderde concentratie, minder interesse) die ook bij bijvoorbeeld een depressie voorkomen...

[ementee]

Beste,

Opgelet met diagnoses en medische adviezen op fora. Goed bedoeld, doch niet noodzakelijk een pluspunt.

Ik ben een leek, maar wel ervaringsdeskundige. Ik weet niet wat een psychose is, doch dat is even niet belangrijk. Laat de medische termen over aan de medici.

Verder en voor jou nuttiger: ik herken perfect wat je schrijft ivm paniekaanvallen in de supermarkt en dergelijke meer. Ik heb dat ook gehad, out of the blue was dat er, en is vervolgens jaren aanwezig geweest. Ik had hoegenaamd geen idee wat dat was, jij hebt het voordeel dat je sneller een idee gaat hebben van wat/hoe.

Essentieel in je verhaal: laat je helpen door professionals. Die angstaanvallen zijn geweldig storend en fnuiken je functioneren, zeker op termijn. Maar, en dat is het goede nieuws, dat komt best vaak voor blijkbaar, en zou ook goed op te lossen zijn.

In tussentijd dien je zelf een aantal mentale trukjes te ontwikkelen voor de momenten waarop die zich voordoen.

[Radius]

Een milde psychose? Wat moet ik mij daar precies bij voorstellen? Ik heb nooit eerder last gehad van psychoses of iets dergelijks, dus vind dit nogal een beangstigende gedachte. Als ik kijk bij de symptomen van een beginnende psychose zie ik ook vrij algemene symptomen (verminderde concentratie, minder interesse) die ook bij bijvoorbeeld een depressie voorkomen...

De combinatie van angst en onwerkelijke waarnemingen associeer ik eerder met psychose dan met depressie. Je hebt gelijk dat veel van de kenmerken elkaar overlappen. Het is moeilijk een psychose in een vroeg stadium te herkennen. Je moet je ook niet teveel aantrekken van wat mensen op internet zeggen, behalve dat het verstandig is om professionele hulp in te schakelen.

[volhoudertje]

Opgelet met diagnoses en medische adviezen op fora. Goed bedoeld, doch niet noodzakelijk een pluspunt.

Ik ben een leek, maar wel ervaringsdeskundige. Ik weet niet wat een psychose is, doch dat is even niet belangrijk. Laat de medische termen over aan de medici.

Ik ben het volledig met emmentee eens. Er wordt vaak héél gemakkelijk met termen als 'psychose' gesmeten.

Het is moeilijk een psychose in een vroeg stadium te herkennen. Je moet je ook niet teveel aantrekken van wat mensen op internet zeggen, behalve dat het verstandig is om professionele hulp in te schakelen.

Dat lijkt me inderdaad een heel goed advies, Radius.

[Francois]

Al direct zeggen dat er een psychose zou zijn vind ik precies ook wat snel geconcludeerd.
Ik heb tijdens mijn depressie ook last gehad van derealisatie en/of depersonalisatie .
Ik kan je verzekeren dat dit een zeer angstig gevoel geeft.
Ik had een uitputtingsdepressie ( burn out ) en laat depersonalisatie of derealisatie nu net één van de symptomen zijn van een uitputtingsdepressie.
Ik kreeg hierdoor een paniekaanval en dacht dat ik gek aan het worden was .
Antidepressiva bracht verlichting in dit gevoel.
Ik denk dat een psychose toch zeker nog een combinatie is van meerdere factoren hoor .
Vandaag de dag heb ik dat gevoel soms nog ( beetje vervreemd zijn van mezelf ) maar probeer me dat niet aan te trekken want ben er zeker van dat dit gevoel enkel maar versterkt.

Maar ik kan het wel beamen dat depersonalisatie enof derealisatie absoluut geen prettig gevoel is .