Leven in scenario's bij werkeloos zijn

[xavier2203]

Ik ben single, woon alleen, een maand werkeloos en veel tijd alleen. (Alleen is door de weeks heel veel, richting weekend niet.)

Als ik thuis zit, ben ik vaak met mijn hoofd buiten de realiteit;
- Ik verdiep mij in fictieve/fantasie verhalen en probeer me meer voor te stellen hoe het zal zijn om daarin te leven.
- Ik zit op mijn balkon en verplaats me in een scenario waarbij andere mensen bij me zijn.
- Ik verplaats me naar een situatie in het dichtbije verleden waar ik een confrontatie met iemand heb gewonnen en geniet nog steeds van die gedachten.

Het voordeel wat ik ervaar is dat ik met positieve gevoelens in mijn hoofd zit. Ik ga dan werk zoeken en ik zie weer een paar vacatures waar ik op solliciteer.
(Ga ik 's ochtends als een chagrijn zoeken, dan zie ik er op een of andere manier minder.*)

Tegelijkertijd zie ik een nadeel.
- Het nut na te genieten van een overwinning die 3 maanden oud is, van iemand die ik niet meer zie?
- Het nut om na te denken over in een fictieve wereld leven? Een bezoeker van Spiderman zal in de bioscoop vast wel even fantaseren om hem te zijn. Maar ik kijk dagelijks naar zulke films / series.
- Wat is het nut om scenario's te bouwen waar bekenden in voorkomen?

Werkeloos zijn is iets dat heel aparts is; alle tijd hebben, maar geen geld. Wat doe je?
Voor mij is het tijd die ik grotendeels nuttig wil gebruiken. Ik ben meer aan het bewegen, lezen, TV kijken, muziek luisteren en ondanks het alleen zijn toch veel ook socialisen.
Oh, en ik heb volgende week alweer een sollicitatiegesprek door 1 van de 10 vacatures die ik deze week al vervuld heb.

Maar mijn vraag is eigenlijk, herkennen andere mensen dit?

Samenvattend:
Ik leef voor een deel in scenario's om mijn hoofd positief te houden, ga positief achter werk aan en zie meer dan wanneer ik niet positief ben.
Zo hoop ik sneller een inkomen te scoren.
Of houd ik mezelf voor de gek?

[volhoudertje]

Er is niets mis mee om te proberen positieve gedachten te creëren. Waarom zou je twijfelen aan het nut van je fantasieën en dagdromerijen? Tenzij er ziekelijke aspecten aan zouden kleven en het een obsessief karakter zou krijgen.
Je hebt er duidelijk profijt van. Ga gewoon lekker zo door, zou ik zeggen.

[Leeuwtjuh]

Zolang je in het dagelijks leven geen hinder ondervind dat je met je hoofd op een andere wereld bent (gebrek aan tijdsbesef, onaanspreekbaar, niet solliciteren etc.), het jou een goed gevoel geeft en je er niemand schade mee doet, dan heb je geen probleem. Wanneer het je dagelijks functioneren belemmert, moet je ermee ophouden.

Maar ik zou er gewoon mee door gaan! Misschien scoort Spiderman daardoor juist wel een te gekke baan die je anders niet had gekregen

Probeer wel af en toe met beide benen op de grond te staan; anders verlies je jezelf
Oh, en kijk de film 'the secret life of Walter Mitty', trust me on this one.... Je bent niet de enige.

[Psycholoog Dea]

Ik ben het met mijn voorgangers eens, als het je helpt en je er geen hinder van hebt, vooral ermee doorgaan. Geef jezelf daarnaast wel de ruimte om af en toe even de negatieve emoties eruit te gooien, dat kan een mens soms heel goed doen.

[scampsd]

Hey Xavier,
Ik heb net je berichtje gelezen, en net zoals de andere antwoorders zou ik je zeggen "Baat het niet, het schaadt ook niet.", maar ik wil je wel ergens voor waarschuwen: ik heb mijn ganse leven dergelijke fantasieën opgebouwd, nu ben ik 41 en ik heb niets, maar dan ook niets gemaakt van mijn leven, o.a. door te vaak in fantasieën te vluchten.
Daarom zou ik je het volgende aanraden: maak eens een lijstje van waar je wil staan in je leven, binnen een maand, binnen 3 maanden, binnen een jaar, binnen 3-5 jaar, en probeer je daaraan te houden en als het niet lukt: actie ondernemen.
Ik wil je niet stressen, ik wil enkel voorkomen dat je op je 41e (zoals ik) beseft dat je in je leven geen snars bereikt hebt.

Veel geluk

[Minerva]

Dat je af en toe eens lekker weg droomt of fantaseert is niets mis mee. Ik lees in je verhaal dat je ook wel actief in het leven staat en van alles onderneemt. Pas als het enkel wegdromen en fantaseren zou zijn zonder dat je verder nog aan het echte leven deelneemt dan zou het wel zorgelijk zijn. Als je werkeloos bent heb je inderdaad heel veel tijd. Dat je die tijd op een diverse manier inricht is prima.. zolang jij nergens last van hebt en een ander niet tot last bent, is daar toch niets op tegen?