tommekentom schreef:Nu, meer dan een jaar na de operatie, weeg ik nog steeds meer dan 92kg., totaal niet wat ik er van had gehoopt. Ik zit er dan ook momenteel psychisch volledig ten onder! Help!
Hoi Tommekentom,
naar hoor: een stevige ingreep ondergaan en dan zo weinig resultaat.
Heel naar, maar ook heel begrijpelijk dat je er nu doorheen zit....
Maar ga svp. niet dieten en met disciline in de weer. Dat is vragen om moeilijkheden, en die heb je al genoeg. (nu ja: te veel!)
Op het psychische vlak gaan er tegenwoordig stemmen op, dat eten een serieuze verslaving is.
En op lichamelijk vlak (...wat je wellicht in de verslavingszorg de detox fase zou noemen...)
het is schokkend, hoe weinig ook vele artsen etc. afweten van de logica van je alvleesklier. Zodat het dus volstrekt normaal is (= zo gaat het bij heel veel mensne) dat je geen vet KUNT verbranden, dat je honger hudt al eet je heel veel en dat ondanks overgewicht ook vele mensne feitelijk ondervoed zijn.
(Uiteraard is dit verre van normaal!!!)
Maar een paar tips, waar je misschien iets aan hebt:
Punt 1: VOED jezelf! Momenteel zijn er een aantal verhalen in omloop, die min of meer in dezelfde richting wijzen: de mensne op Okinawa, die lang levenen vitaal blijven, idem voor de Massai, die slank zijn en geen degeneratieve ziekten hebben, en (onze aanname van) hoe we in vroeger tijden (tot en met het paloeliticum aan toe) aten.
Al die 3 verhalen gaan er over, dat het goed is, om voornamelijk fruit, groente, eiwitten en vet te eten. Vwb. eiwitten: noten, zaden, peulvruchten, sommige bessen en zaden, bonen, lupine, en eventueel soya. En als het aan de orde is (maar wees er matig mee) vees en vis. Donkere chocolasde is ook gewoon goed voor je.
Naast de eiwitten: begin iedere maaltijd met fruit en neus eens rond op websites met 'groene smoothies'. (Ik heb zelf geen keukenmachine, maar ik maak ze als salades. En er zijn
smakelijke receptten, waarbij sommigen zelfs enthousiast rapporteren, dat ze een smoothie met boerenkool als ontbijt aten
. Alleen voor liefhebbers, uiteraard - er zijn heel veel smakelijke varianten in omloop!)
De ervaring leert: na een smoothe met fruit (incl. banaan) en wat zaden en noten, voelen mensen zich uren en urenlang voldaan.
Punt 2: vetverbranden, dat kan je lijf heel goed, maar het gaat net niet vanzelf. Maar je lichaam kan het alleen, als je dus "volwaardig eet" (voldoende carnitine, vitamine B, zink, ijzer, magnesium) binnenkrijgt
en als je een beetje een "getrainde" alvleesklier hebt.
Vwb. koolhydraten: dat voedsel is bedoeld als "noodvoedsel", voor als je acuut energie nodig hebt. (Tijdens de marathon
.) Zodra je koolhydraten binnenkrijgt, stopt je lichaam met het iets moeizamere proces van vetverbranden. (Contra heel veel dieten en bijbehorend leed: uren vasten en dan 1 knackebrod eten - hoepla, ALS je lichaam al haar vet aan het verbranden was, heb je dat nu weer teniet gedaan!)
En lightproducten liever in het schap laten staan: zo gezond zijn ze niet. Je regelmatig is het zo, dat je lichaam wel zoet proeft, dat je alvleesklier dus alvast insuline aanmaakt en "dan komt er niets" en dan krijg je dus een suikerdip (en honger!!).
En in principe zijn we er op gebeouwd, dat we uren en uren zonder voedsel kunnen, maar bouw dit geleidelijk aan op door ej alvleesklier te trainen. Tot die tijd "wapen" je jezelf met noten, gojibessen en gedroogde abrikozen enzo tegen de aanvallen van suikerdip.
(Ga dus niet vaststellen "dat je 6x per dag moet eten om snaaien te voorkomen" - dat is je alvleesklier lui laten. uiteraard: het duurt allemaal even, maar maak het ding sterker!!)
Punt 3: het trainen van je alvleesklier: ga nuchter bewegen - en dat scheelt. Je spieren bezitten doorgaans voldoende glycogeen, maar je lichaam is vaak ont-wend om dat te gebruiken. Begin, met een minuutje wat rek- en -strekoefeningen, en bouw het dan langzaam uit.
Ik ben nu tot mijn stomme verbazing emotie eter af!
Bij bloedonderzoek bij de dokter waren er nooit aanwijzingen voor diabetes, maar bij een enkele emotie wilde ik acuut eten hebben - n kan mijn alvleesklier die emoties "bufferen".
Punt 4: ook in het kader van de ondervoeding en het voorkomen van suikerpieken in je bloed: neus eens rond bij 'superfoods'. Gojibessen bevatten relatief veel eiwit, maar stillen ook j ehongergevoel: het mes snijdt dan aan 2 kanten. Wees wel lief voor je gebit: ze zijn nogal zuur, ik week ze eerst n een beetje (warm) wtaer plus een scheutje neutraliserende (soya)melk.
En ik hoop, dat je omgeving je een beetje - en liefst een heleboel!! - kan steunen in deze moeilijke tijden, wnt teleurstelling, (dan wel je in de steek gelaten voelen door hulpverleners: het zou helpen, zeiden ze en dat gebeurde niet)
dat IS niet makkelijk!!