Ik geloof wel dat er iets bestaat wat mensen "paranormaal" noemen.
Zelf verwoord ik het liever als "intuïtie" of "telepathie" (volgend de omstandigheden) : iets wat ook bij dieren voorkomt en bij de mens door de eeuwen héén verminderd is in kracht.
Eigen ervaringen :
-De eerste nacht nadat mijn vader overleden was had ik een zeer doordringende droom.
Hij kwam de kamer binnen, waar ik voor de eerste keer samen met mama en mijn toen kleine broer het bed deelden- kwam zeggen dat hij afscheid nam. Maar mama wou hij niet wakker maken omdat zij het niet zou aankunnen.
27 jaar later droomt zij nog regelmatig dat hij op geheime missie moest en daardoor zijn overlijden gefaked werd
- Maanden nadien was ik eens alleen thuis en voelde ik een hand op mijn schouder.
Zo echt dat ik me omdraaide overtuigd dat er iemand stond. Ondanks ik snel bang was 's avonds thuis was ik dat toen niet. Alsof ik wist van wie die hand was...
- Toen we op ski-vakantie samen met mijn moeder een kamer deelden stak ze plots het licht aan en maakte ons wakker. Ze vroeg of wij mijn vader ook gezien hadden, zij had hem zien staan naast haar bed en was ervan overtuigd dat ze dit niet gedroomd had.
Aangezien ik mijn moeder genoeg ken om te weten dat ze zoiets nooit zou doen indien ze getwijfeld had of het een droom was, heb ik daar nooit aan getwijfeld.
- Soms denk ik plots "uit het niets" of droom ik van mensen die ik al jaren niet meer gezien of gehoord heb, en dan krijg ik plots telefoon/sms of kom ik die "toevallig" tegen.
- Ook heb ik soms dromen gehad over situaties die achteraf uitkwamen, ook al was er geen aanleiding om daaraan te denken.
- Mensen met wie ik een goede band heb, schrijven/zeggen regelmatig zaken waar ik het net ook over zou hebben ook al was er geen aanleiding om over dat onderwerp te praten.
Toen we hier kwamen wonen wisten we veel over de mensen die hier voordien gewoond hadden, doordat de verkoper (hun zoon) veel over hen vertelde.
Ook stonden er nog veel meubels van hen, ook de kasten en kelder was nog gevuld met allerhande producten en gereedschap.
Sommige meubels hebben we zelf gerenoveerd en gebruiken we nog.
Ik moet toegeven dat ik het in het begin ervoer als een inbreuk op de privacy van die mensen, net alsof ik hun "thuis" gestolen had.
Maar het beeld dat ik mee kreeg over die mensen was positief, in gedachten kan ik me het vrouwtje (die hier het langst woonde) voorstellen als een zachte persoon en het was ook een dierenvriend
Zo hebben we ook alles met liefde behandeld, en bij elke verandering aan het huis denk ik : "We verbouwen dit of dat wel, schuren je kastje af en geven het een andere look, enz...maar het is omdat we verder willen zorg dragen van het huisje".
En we hebben ons hier op één of andere manier welkom gevoeld in ons nieuw nestje.
Toen ik dat eens vertelde aan mijn vriendin bleek dat zij dat ook deed
Voor ik post zie ik dat Woof het daar niet zo gemakkelijk mee heeft
Ik kan er enkel aan toevoegen dat oudere huizen, en al zeker met het geluid van de buren veel lawaai kunnen maken.
Als je toch blijft twijfelen of het "iets meer" zou zijn : die rituelen kunnen alvast geen kwaad, ik zou het ook proberen.
Hopelijk wordt het ook een aangename plaats voor jou