Moby

Genezen van Asperger en PDD-nos?

Graag deel ik het volgende. Misschien kan ik er iemand mee helpen. Ik vraag me af of er mensen zijn die zich erin herkennen.

Ik ben als kind gediagnosticeerd met PPD-nos en Aspergersyndroom. Verder werd gedurende een aantal jaar een verstandelijke beperking vermoed.

Mijn jeugd was erg turbulent en we hadden als familie de nodige tegenslagen te verwerken, zoals het overlijden van een van mijn ouders. Ik was beslist een lastig kind, eigenzinnig ook. Hoe meer mijn moeder, en later ikzelf, over de diagnoses spraken en lazen, hoe meer wij ons erin gingen herkennen. Het was de perfecte verklaring en het leverde steun, begrip en erkenning op. Ik werd overal geïntroduceerd met mijn etiketjes en keurig behandeld conform de boekjes. Uiteindelijk werden de diagnoses een deel van mij, voelde ik mij meer en meer een prototype autist.
Ik was al overgeplaatst naar het speciaal onderwijs, sprak regelmatig met een orthopedagoog, maakte gebruik van een rugzakje en later een PGB, waar ik overigens nog jaren de belastingaangifte van betaald heb. Door het voortdurend rekening houden met mijn diagnose heb ik mijzelf evenwel erg veel ontzegt.

In de laatste groep van het LOM-onderwijs, ik was 13, maakte ik een soort CITO-toets. Een idee van een lerares die ik eeuwig dankbaar ben. Tot ieders verbazing resulteerde de test in een VWO-score. Mijn verstandelijke beperking was daarmee wel van de baan. Gedurende mijn school- en studententijd raakten ook de diagnoses Asperger en PDD-nos steeds meer op de achtergrond. Inmiddels heb ik twee opleidingen afgerond, waaronder een lerarenopleiding, en ben ik werkzaam als vrijwilliger in een opvanghuis voor slachtoffers van mensenhandel en als ambulant begeleider in de psychiatrie. De ‘EQ test’, onderdeel van het sollicitatieproces, doorstond ik glansrijk.

In de papieren van mijn cliënten stuit ik geregeld op de diagnoses waarmee ik vroeger zelf bekend was, collega’s attenderen mij op de bijbehorende do’s en dont’s. Ik hecht er in het geheel geen waarde aan, ik erken de etiketjes niet meer.

Wat nergens op lijkt is echt! ;)
Leeuwtjuh

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Wow! Dát is een goed succesverhaal cheerqd5
TheEmperor85

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Heel goed gedaan Moby :) Wees vooral blij met alles wat je hebt bereikt.
Ik hecht er in het geheel geen waarde aan, ik erken de etiketjes niet meer.
Al is dat natuurlijk weer de andere kant van het spectrum. Dat men er bij jou naast zat betekend niet dat iedereen met de verkeerde diagnose rondloopt :) En dat staat volledig los met wat je kan bereiken in het leven.
Moby

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

''Al is dat natuurlijk weer de andere kant van het spectrum. Dat men er bij jou naast zat betekend niet dat iedereen met de verkeerde diagnose rondloopt :)''

Ik durf niet te zeggen dat men er bij mij, op dat moment, naast zat. Ik zou ook zeker niet beweren dat er niets mis met mij is, dat is er wel degelijk.

De term PDD-nos (vooral dat -nos!) is zo vaag dat iedereen er mee te diagnosticeren valt. Asperger is, zoals veel diagnoses buiten het medische, een verzonnen verzameling van symptomen. De mate waarin je die vertoont zijn volgens mij afhankelijk van bijvoorbeeld ontwikkelingsfase, karakter, eigenaardigheden, de manier waarop anderen je zien en omstandigheden (die kunnen veranderen). Zoals met diagnoses van 50 jaar geleden is gebeurt zal ook Asperger ooit achterhaald zijn en ophouden te bestaan, dan bestaan er dus geen Aspergerjongeren meer en is iedereen genezen. Ongetwijfeld ontstaan er dan weer subgroepen of komt er een nieuwe epidemie voor in de plaats.

Het gevaarlijke van deze (niet als zodanig bestaande) etiketjes is, volgens mij, dat ze kunnen werken als self-fulfilling-prophecy en dat je er nooit meer vanaf komt. Uiteindelijk meen je jezelf te kennen, met al je beperkingen, wordt het een deel van je en gaan ook anderen zich ernaar gedragen. Dat is in veel gevallen erg jammer.
TheEmperor85

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Je hebt in zoverre gelijk dat er kinderen zijn die met PDD-NOS gediagnosticeerd werden, waarvan achteraf bleek dat ze gewoon wat introvert bleken. Of verlegen. Of A-sociaal. Of een combinatie daarvan.

Anderzijds heeft het, naar mijn mening, weinig zin om een syndroom als Asperger te ontkennen. Er is geen mens die het syndroom van Down ontkent.
Maarja, dat is ook vrij makkelijk aan iemand te zien. Asperger zie je lang niet altijd aan iemand. Dus dan zal het er ook wel niet zijn? Beetje struisvogelpolitiek vind ik dat. Asperger is net zogoed een afwijking in de hersens, al tempered het niet met het aantal chromosomen van iemand.
Het heet daarom ook niet voor niets een syndroom, en is ook niet te genezen. Wel te maskeren, heel goed zelfs, daar zijn bij uitstek aspi's heel goed in. "Normaal" gedrag aanleren, observeren hoe de medemens zich gedraagt en dat gaan naspelen..geen probleem. En ja, dan lijkt een aspi net een normaal mens. En dat is ook heel prima, je hoeft je ook niet te laten leiden door een diagnose, dan wordt het inderdaad die self forfilling prophecy waar jij het over had. Maar ontkennen is net zo zinloos. Een laagbegaafd iemand hoeft niet te doen alsof hij hoogbegaafd is, dat lijkt me zelfs een onmogelijke opdracht. En voor een aspi is het net zo onmogelijk om te doen alsof er niets aan de hand is. Al is er dan e.e.a te maskeren.
vaagjwt

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Ik vind de stempels die ze de mensen geven grote bullshit, ik heb mijn hele leven al gehoord dat ik pdd-nos of adhd of asperge of borderline zou hebben dus ze gooien er maar wat mee... Met mijn 18e hebben ze mij in een instelling gezet omdat ik onhandelbaar was volgens mijn ouders terwijl ik gewoon wat meer aandacht van hun wou. Nu ben ik 25 en woon al 5 jaar op mijzelf dus "^%$^$" alles en vooral deze maatschappij der klopt niets van, als je niet in deze kudde/maatschappij past omdat je een rustig of juist een heel druk persoon bent krijg je een stempel en wordt er graag misbruik van je gemaakt zoals een pgb aan proberen te smeren zodat zij weer centen kunnen verdienen.
Laatst gewijzigd door Memories op 07 okt 2012 16:39, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Taalgebruik aangepast.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

TheEmperor85 schreef: Anderzijds heeft het, naar mijn mening, weinig zin om een syndroom als Asperger te ontkennen. Er is geen mens die het syndroom van Down ontkent.
Maarja, dat is ook vrij makkelijk aan iemand te zien. Asperger zie je lang niet altijd aan iemand. Dus dan zal het er ook wel niet zijn? Beetje struisvogelpolitiek vind ik dat. Asperger is net zogoed een afwijking in de hersens, al tempered het niet met het aantal chromosomen van iemand.
"Is net zo goed een afwijking in de hersens"...?

Dat moge zo zijn.
Het zget niet,s maar dan ook werkelijk niets. Als er 1 orgaan flexibel is, dan zijn dat je hersneen.

Ik pleit niet voor ontkennen, maar de diagnose "Asperger" wordt gesteld op gedrag. Nou, daar kunnen 100 redenen voro zijn, inclusief lichamelijek.
En dat zie je altid en per definitie teerug in de hersenen - en dat kan nog allemal veranderen, ook op latere leeftijd.
TheEmperor85 schreef:Het heet daarom ook niet voor niets een syndroom, en is ook niet te genezen.
"Syndroom is soepzooi" - dat woord wil zeggen, dat de gelerden wel weten (geoon turven) dat bepaald ezakne vaak in combinatie met elkaar voorkomen, en dat de verklaring niet rond is.
Dus waar j ehet vandaan halt, dat het niet te genzen is:????
TheEmperor85 schreef: Wel te maskeren, heel goed zelfs, daar zijn bij uitstek aspi's heel goed in. "Normaal" gedrag aanleren, observeren hoe de medemens zich gedraagt en dat gaan naspelen..geen probleem. En ja, dan lijkt een aspi net een normaal mens. En dat is ook heel prima
Dat lijkt mij nou ontkennen - en vooral op je tenen lopen. Het is te doen en het kan zin hebben, maar het is niet genezen (waarvan ik niet weet, waarom hetniet zou kunnen, en wel weet, waarom het in een x aantal gevallen wel kan).
TheEmperor85

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Janneke schreef:
TheEmperor85 schreef: Anderzijds heeft het, naar mijn mening, weinig zin om een syndroom als Asperger te ontkennen. Er is geen mens die het syndroom van Down ontkent.
Maarja, dat is ook vrij makkelijk aan iemand te zien. Asperger zie je lang niet altijd aan iemand. Dus dan zal het er ook wel niet zijn? Beetje struisvogelpolitiek vind ik dat. Asperger is net zogoed een afwijking in de hersens, al tempered het niet met het aantal chromosomen van iemand.
"Is net zo goed een afwijking in de hersens"...?

Dat moge zo zijn.
Het zget niet,s maar dan ook werkelijk niets. Als er 1 orgaan flexibel is, dan zijn dat je hersneen.

Ik pleit niet voor ontkennen, maar de diagnose "Asperger" wordt gesteld op gedrag. Nou, daar kunnen 100 redenen voro zijn, inclusief lichamelijek.
En dat zie je altid en per definitie teerug in de hersenen - en dat kan nog allemal veranderen, ook op latere leeftijd.
Dat is zo, en de hersenen zijn inderdaad uitermate flexibel.
Toch hebben 'syndromen' een zweem van ongeneeslijkheid om zich heen.
Geen 'downie' die ooit genezen is. Hoe flexibel de grijze massa ook mag zijn. Voor zover ik weet is aids het enige syndroom dat sterk afgeremd kan worden,en nog niet eens genezen, al zit dat er in de nabije toekomst hopelijk wel aan te komen. Twijfelde nog even over battered-child syndrome, maar dat neemt een mens de rest van zijn/haar leven ook mee toch? Daarom vind ik het ook moeilijk te geloven dat Asperger geneesbaar zou zijn. Het zijn niet alleen een paar 'draadjes die loshangen', het zijn net zo goed karakter eigenschappen. Of worden dat na verloop van tijd.
Wat verminderd,maar niet genezen kan worden door een gluten-vrij dieet.



Janneke schreef: "Syndroom is soepzooi" - dat woord wil zeggen, dat de gelerden wel weten (geoon turven) dat bepaald ezakne vaak in combinatie met elkaar voorkomen, en dat de verklaring niet rond is.
Het is iets meer dan turven. Het verschil tussen een neurotypisch brein en een autistisch brein kan desgewenst duidelijk aangetoond worden op een hersenscan. De karakteriserende verschillen zijn daar.
Al wordt niet bij elke diagnose een hersenscan uitgevoerd, dat is uiteraard waar. (in mijn geval werd er om een hele andere reden gescand.)

Janneke schreef: Dat lijkt mij nou ontkennen - en vooral op je tenen lopen. Het is te doen en het kan zin hebben, maar het is niet genezen (waarvan ik niet weet, waarom hetniet zou kunnen, en wel weet, waarom het in een x aantal gevallen wel kan).
Dat is het ook, het is altijd op je tenen lopen. Maar de maatschappij is nou eenmaal niet erg autisme-vriendelijk. Als ik een euro had gekregen voor iedere keer dat ik op deze gronden werd uitgescholden op school, stuurde ik dit bericht waarschijnlijk vanaf m'n yachtje in St.Tropez :p
Ik 'ontken' het in het dagelijks leven daarom liever ook maar. Het vergt enorm veel energie, en je gaat een paar keer per jaar hard en en publique volledig onderuit, maar het is te doen.
Moby

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Boeiend om de verschillende reacties te lezen!

De vraag of Asperger wel of niet bestaat vind ik ontzettend ingewikkeld. Er zijn natuurlijk mensen die alle- of veel van de symptomen die het syndroom van Asperger vormen laten zien. Daar was ik er zelf jarenlang één van, een prototype, en niemand twijfelde aan mijn diagnose, ook ikzelf niet. The curious incident of the dog in the night-time, dat idee.
Dat was vroeger, in mijn huidige toestand zou ik niet meer gediagnosticeerd kunnen worden met het syndroom. Althans niet via de geldende tests en criteria, dat weet ik als hulpverlener vrij zeker.
Maar ken ik mezelf? Hierboven werd gesuggereerd dat 'genezen' van een syndroom niet mogelijk is, ontkennen wel. Dat zou de nodige moeite kosten. Die moeite ervaar ik niet, terwijl ik een ontzettend autist-onvriendelijk leven heb gekozen, en niet om mezelf te kwellen maar omdat het, na het loslaten van de diagnoses, bleek te zijn wat ik wilde.
Ik weet niet of Asperger bestaat, of ik het zelf heb gehad, of ik het nog steeds heb. De genoemde hersenscan zou ik dolgraag ondergaan!

Wat ik wel zeker weet is dat het benaderen van mensen naar slechts hun diagnose uiterst schadelijk is. In clientbesprekeningen wordt als eerste het etiket genoemd, waarna men eigenlijk al uitgepraat is, omdat eigenschappen en verzorging van de diersoort bekend worden geacht. En voor wie ze niet kent zijn er tientallen boeken om eens kennis te maken met een Asperger. Er zijn tips en trucs voor het opvoeden en begeleider van de Aspergerjongere, er zijn (om maar wat te noemen) adviezen over nachtrust en vrijetijdsbesteding van de Aspergerjongere, ik dacht aardig ingelezen te zijn maar ik las hierboven zelfs dat er gesproken wordt over een Aspergerremmend dieet. Lieve hemel.

Kinderen en jongeren worden na het stellen van de diagnose hun leven lang anders bekeken en benaderd, overal als zodaning geïntroduceerd en ondergedompeld in een op-de-diagnose-gerichte behandeling. Dat voelt heel veilig, maar het is 's mijns inziens bloedlink. Juist door die benadering heb ik jarenlang vastgezeten in een duidelijk beeld over mijn eigen zijn- en kunnen. Er was veel durf (en vooral geluk) voor nodig om te komen waar ik nu ben, en te zien dat het me enorm gelimiteerd heeft. Het loslaten van mijn etiket en het herstellen van de schade hebben mij jaren gekost. In dit licht vind ik het heel verklaarbaar dat er zo weinig gevallen van 'genezing' bekend zijn, ik zou het veel meer mensen gunnen.

't is allemaal van dik hout én van de koude grond, mijn betoog, maar ook persoonlijk ondervonden en de feiten kloppen.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

TheEmperor85 schreef: Dat is zo, en de hersenen zijn inderdaad uitermate flexibel.
Toch hebben 'syndromen' een zweem van ongeneeslijkheid om zich heen.
Geen 'downie' die ooit genezen is. Hoe flexibel de grijze massa ook mag zijn.
????
Sydroom van Down zit echt niet allen in de hersenen.
En dat zweem, dat moge zo zijn, maar dat is hoe een x aantal mensne denken. (Ooit sprak iemand:"You can change your mind in an instant - maar toch is de mensenlijek geest soms datgene wat het meest hardnekkig is...")
TheEmperor85 schreef:Voor zover ik weet is aids het enige syndroom dat sterk afgeremd kan worden,en nog niet eens genezen, al zit dat er in de nabije toekomst hopelijk wel aan te komen. Twijfelde nog even over battered-child syndrome, maar dat neemt een mens de rest van zijn/haar leven ook mee toch?
Aids kan spectaculair geremd worden - en battered child syndrome kan 100% genezen.
TheEmperor85 schreef:Daarom vind ik het ook moeilijk te geloven dat Asperger geneesbaar zou zijn.
Die claim "alle gevallen zijn geneesbaar" durf ik niet aan.
Maar een aantal wel.
TheEmperor85 schreef:Het zijn niet alleen een paar 'draadjes die loshangen', het zijn net zo goed karakter eigenschappen. Of worden dat na verloop van tijd.
Ja - zeker.
*Je bent als kind hartstikke slim, toch lukken allerlei dingen maar niet, "gaan ze roepen" dat je beter je best moet doen - en jij maar proberen, zoeken, wat al niet, maar nemand die nou eens komt aanzette met iets wat echt constructief is....*
Daar word je toch hels van...?!
TheEmperor85 schreef:Wat verminderd,maar niet genezen kan worden door een gluten-vrij dieet.
Voedselallergieen kunne van alles en nog wat teweeg brengen, daar niet van, maar asperger..?



TheEmperor85 schreef:
Janneke schreef: "Syndroom is soepzooi" - dat woord wil zeggen, dat de gelerden wel weten (geoon turven) dat bepaald ezakne vaak in combinatie met elkaar voorkomen, en dat de verklaring niet rond is.
Het is iets meer dan turven. Het verschil tussen een neurotypisch brein en een autistisch brein kan desgewenst duidelijk aangetoond worden op een hersenscan. De karakteriserende verschillen zijn daar.
Nou heb ik dit niet gehoord in mijn opleiding (en weet er dus niets van) ik geloog het grif.
aar ik weet dus totaal niet wat de waarde is van de waargenomen verschillen. (Gat het om een hippocampus die niet is aangelegd, dat is duideijk. Bij iemand die depressief is, is gehippocapus geatrofieerd - na herstel van de depressie is dat na plm. 3 weken niet meer te zien.)
TheEmperor85 schreef:Al wordt niet bij elke diagnose een hersenscan uitgevoerd, dat is uiteraard waar. (in mijn geval werd er om een hele andere reden gescand.)
Eh - maar wat zagen ze dan precies bij jou...?

TheEmperor85 schreef:
Janneke schreef: Dat lijkt mij nou ontkennen - en vooral op je tenen lopen. Het is te doen en het kan zin hebben, maar het is niet genezen (waarvan ik niet weet, waarom hetniet zou kunnen, en wel weet, waarom het in een x aantal gevallen wel kan).
Dat is het ook, het is altijd op je tenen lopen. Maar de maatschappij is nou eenmaal niet erg autisme-vriendelijk. Als ik een euro had gekregen voor iedere keer dat ik op deze gronden werd uitgescholden op school, stuurde ik dit bericht waarschijnlijk vanaf m'n yachtje in St.Tropez :p
Ik 'ontken' het in het dagelijks leven daarom liever ook maar. Het vergt enorm veel energie, en je gaat een paar keer per jaar hard en en publique volledig onderuit, maar het is te doen.
:knuffel:
Dat geloof ik grif - maar brrrr...!!!
ozzy

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Tijdens de psycho educatie die ik heb word gesproken over een vernouwing van de synapsen waardoor de informatieverwerking minder goed verloopt als bij neurotypischen.Maar goed zelfs de geleerden onderling zijn het nog niet 100% eens en het staat dan ook niet vast dat autisme met een scan kan worden vastgesteld.

En moby in dsm 5 word al niet meer gesproken over asperger of nos dan heten we voortan allemaal ASS autisme spectrum stoornis.
crypt0read

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Als baby rolde ik al heen en weer, was ik hyperactief en vertoonde ik allerlei afwijkende gedragingen. Als kind was ik hyperactief, vertoonde ik clownesk gedrag, was ik Oost-Indisch doof, kon ik erg stil en onverschillig voor mij uitkijken, kon ik ontzettend agressief zijn, begreep ik niks van school, vloekte ik veel, kon ik slecht contact maken met mijn omgeving. Allemaal ADHD/PDD gedragingen werd mij destijds gezegd. Dankzij het bestaan van een PGB, kon ik bij iemand in huis wonen (wat achteraf gezien een grote kl**tzak bleek te zijn, maar de alternatieven waren niet beter -> jeugdgevangenis tot mijn 21e, verplicht medicijnen slikken tot mijn 21e) en daar kon ik mij ontwikkelen. Ik begon gezond te eten, dagelijks bewoog ik (hardlopen, skaten, fietsen), lezen en schrijven deed ik graag en ik was bezig met het aanleren van sociale vaardigheden en het opdoen van zelfkennis en wijsheid. Op ten duur las ik dankzij Janneke iets over INPP, en dit had ik gevolgd en na negen maanden kon ik veel beter mijn evenwicht bewaren. Als ik nu opnieuw getest zou worden, moet ik (denk ik) acteren om te slagen. Toch heb ik nog veel symptomen van stoornissen: ik voel mij soms vervreemd (depersonalisatie? Dissociatie?) van mijn omgeving als ik bijv. aan het afrekenen ben bij de kassa, ik kan nerveus worden in sociale situaties en dat uit zich soms in hyperactiviteit, ik kan nog steeds de clown uithangen zoals ik vroeger deed, ik ben nog steeds het gelukkigst wanneer ik alleen ben, en ik heb nog steeds van die vreemde gedachtenkronkels 011 Maar verder vind ik mijzelf oké 008
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Genezen van Asperger en PDD-nos?

Genezen van asperger yeah right :roll:

Newsflash! Er valt niks te genezen want het is dan ook geen 'ziekte'. Je word ermee geboren ,een andere bedrading. Net zoals je met rood haar en blauwe ogen word geboren.

Tuurlijk kan je door inzichten en eventueel therapie ( ik schrijf het erbij al geloof ik er zelf niet in) wel tot een hoge mate van functioneren in je leven komen.

waar Ts het over heeft is wel heel belangrijk, niet je leven aanpassen aan de labeltjes in je voering maar juist andersom.Er rond werken en leren uit ervaring.

Iedereen heeft beperkingen en obstakels waar hij omheen moet werken, kunst is ze te 'zien' en in te schatten en van dat uitgangspunt verder te werken.
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)

Terug naar “Autisme spectrum stoornissen”