Hallo,
ik ben een jongeman van 30 en woon al een drietal jaren alleen in dit appartementsgebouw ( is een kleintje met amper 4 appartementen)
In het begin zei iedereen vriendelijk goedendag tegen elkaar en daar bleef het bij. Tot ik onlangs de buurvrouw Ellen ( fictieve naam, een dame van 52) van naast mij leerde kennen. We konden uren met elkaar kletsen en gingen uiteindelijk al wel iets eten met elkaar.
De overige buren zijn een ouder koppel en een man van 31, Tom. Die laatste heb ik altijd al een aantrekkelijke man gevonden. Maar meer dan een "hoi, alles ok?" was het nog niet gekomen. Tom is al 6 jaar dikke vrienden met Ellen. Ze doen bijna alles samen, zelfs toen Ellen nog een relatie had ( is enkele maanden terug gedaan geraakt). Tom zijn uitgaansleven bestaat er grotendeels in van met Ellen iets te gaan drinken of eten. Buiten haar heeft hij nog 1 jeugdvriend die hij al kent vanuit de lagere school.
Toevallig stond ik onlangs met Ellen te praten en kwam Tom thuis. Hij kwam erbij staan en het was fijn, heel fijn. We hadden pakken gemeenschappelijke interesses. Het gesprek verliep vlot, aangenaam,....en ik genoot heel erg na. Meteen had ik iets van: Die Tom lijkt me wel het type man waar ik al jaren op wacht. Ben zelf iemand die niet snel verliefd wordt en op typische homo's val ik niet. Maar Tom, die leek wel iets vrouwelijks over zich te hebben, maar toch ook wel iets mannelijks. Goed, ik vreesde dat ik verliefd was en wou Tom zo snel mogelijk opnieuw spreken. Maar er was één probleem: wie is Tom eigenlijk op seksueel vlak? Is hij homo, bi? In de tijd dat ik hier woon, heb ik nog geen enkel meisje voor hem weten komen. Met Ellen, dat hebben ze altijd gezworen is er niets en zo komt het ook over. Er is duidelijk niets tussen die twee.
Er zijn dingen waardoor ik zou denken dat hij homo is: hij is erg verzorgd, op hygiëne gesteld, zal 30 keer zijn handen wassen alvorens hij de deur uitgaat, hij verkiest vrouwentoiletten omdat die properder zijn, het feit dat hij niet actief op zoek lijkt te zijn, persoonlijk hoor ik ook iets in zijn stem, is geen typische janettenstem, maar toch wel hoger en met langere klinkers dan een gemiddelde heteroman.
Anderzijds: hij voetbalt en volgt het voetbal fel, speelt racespelletjes op zijn pc,....dat doet me dan twijfelen.
Goed, ik zat ermee en vorige week heb ik het aan Ellen opgebiecht. Eerst zei ze: hij is zo niet, want hij spreekt wel eens over meisjes en hij zou een jaar of 3 terug heel kort een meisje hebben gehad, maar daarbuiten niet. Maar anderzijds dacht ze ook na over mijn argumenten. Ze zei: je hebt eigenlijk wel serieus een punt.
Ik weet: het was naief en vooral impulsief, maar ik moest het aan iemand kwijt die dicht bij hem stond.
Eerst reageerde ze lacherig, ze dacht dat ik hem een poets wilde bakken, maar al snel had ze door dat ik serieus was.
Ze was wel positief, ze wist het niet eens van mij, ik ben vrij mannelijk en hoopte dat het wat zou worden.
Ze heeft gezworen dat dit tussen ons bleef. Ik heb altijd getwijfeld of ze dat meende, maar ze wist dat dit om een delicate situatie ging.
Goed, ik had hem al eens op facebook gezocht en dacht van: mmm, zou ik hem toevoegen? Ik twijfelde, de dag na mijn bekentenis aan Ellen zocht ik hem opnieuw op en zijn profiel leek verdwenen. Ik vroeg aan enkele collega's of ze die naam eens wilden zoeken via hun profiel en die vonden hem perfect. Met andere woorden: ik was geblokkeerd. Voor mij een bewijs dat ze was gaan klikken.
Ik confronteerde haar met die feiten en ze wist van niets. Ik zei: dit zou toch wel heel toevallig zijn. Ze vroeg me wel aan wie van mijn collega's ik het had getoond. Ze kent er eentje van ( haar vader is collega van haar) en een paar uur later was die ook geblockt.
Opnieuw confrontatie met haar. Ze wist weer van niets en vond het allemaal raar. Je moet weten: Ellen en Tom zitten constant bij elkaar, sms'en, bellen,.....
Toevallig kruiste ik hen die avond in de gang. Zij deed heel gewoon, hij was anders, meed oogcontact, was nerveus, al deed hij zijn best om gewoon te doen, het viel erg op. Zij deed non-verbale tekens naar hem. Beetje in de trend van: doe normaal.
Goed, je kan op facebook iemand deblokkeren na 48 uur en haast exact 48 uur nadat ik werd geblockt, moet ik zijn gedeblokkeerd. Hij heeft dus de moeite gedaan om mij te blocken en wanneer hij wist dat ik het wist, heeft hij me gedeblokkeerd ( je kan dat ook doen als je nog geen vrienden bent op FB).
Ik heb aan haar opnieuw geconfronteerd en ze bleef bij hoog en bij laag beweren dat zij niets heeft verteld, dat ik haar mag vertrouwen. Wel zei ze: kom niet teveel op zijn profiel, wie weet ziet hij hoe vaak je het bezoekt ( dat is larie en apekool want facebook heeft zo geen applicaties). Maar je merkt aan niets dat ze liegt. Ik vroeg haar: als hij hetero zou zijn, zeg me dat dan waarop zij antwoordt: laat het even los en wie weet komt er wel iets van. Ik zeg: wat is hij dan? waarop zij zegt: ik ken hem op dat vlak niet, ik zie dat niet aan mensen, maar wie weet het?
Mocht hij hetero zijn en zij weet het, zou het toch in zijn en in mijn voordeel zijn dat ze het gewoon zegt?
Ik zit evenveel in de put van die waarschijnlijke leugens dan van de verliefdheid zelf. Ik ben vandaag niet gaan werken. Mijn grootste angst is om hem nu alleen tegen te komen. Ik zou me geen houding weten aan te nemen.
Ik weet wel dat het onderwerp holebiseksualiteit hevige reacties bij hem uitlokt. Onlangs kreeg hij een firmawagen, een iets vrouwelijker model, maar ook niet TE. Hij durft die auto niet in onze straat parkeren want de mensen zouden iets van hem durven denken. Hij sprak ook over obers van een café hier in de zin van: dat is een janet, en zou die daar ook een janet zijn?
Ik weet niet wat ik moet doen. 1) ik krijg die leugen niet doorprikt. Ondanks het facebookverhaal blijft ze voet bij stuk houden. Ze zitten de laatste dagen zelfs nog vaker bij elkaar dan gewoonlijk.
Ik ben niet van plan om te verhuizen en hij ook niet, maar ik vrees dat zij olie op het vuur gooit. Ze zei me ook: doe niet stalkerig op basis van de bekentenis dat ik collega vroeg om hem op te zoeken. Ik bedoel: hij heeft mij ook opgezocht en geblockt, dan weer gedeblokkeerd, die collega,.....
Ellen zegt me: denk er niet aan en wees gewoon vriendelijk als je hem ziet. Maar dat is makkelijk gezegd. Iemand raad?