sfinx89

Autisme en eetproblematiek

Weet iemand of het wel eens is voorgekomen of iemand met een autisme spectrum stoornis ook een eetstoornis had of ontwikkelde.
En dan bedoel ik eigelijk meer specifiek of dat voorkwam onder de jongens.
Iemand ooit van gehoord of meegemaakt?
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24429
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Autisme en eetproblematiek

Hoi Sfinx,

Een eetstoornis kan ook voorkomen bij jongens en mannen. Dat het ook kan voorkomen als iemand iets heeft rondom het autisme spectrum en diegene heeft het mannelijke geslacht, is dan dus ook mogelijk.

Naar mijn weten, heeft niemand die ik ken en mannelijk is een eetprobleem. Dus ook niet rondom het autisme spectrum.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
crypt0read

Re: Autisme en eetproblematiek

Heel kieskeurig zijn, controle willen houden over lichaamsgewicht(?), overeten als copingstrategie...Meende ooit een artikel gelezen te hebben, over een vrouw waarvan werd gezegd dat zij anorexia had, maar het scheen om autisme te gaan. Of de anorexia was het gevolg van haar autisme. Dus ja, het wordt zeker wel in verband gebracht in sommige casussen.
TheEmperor85

Re: Autisme en eetproblematiek

crypt0read schreef:Heel kieskeurig zijn, controle willen houden over lichaamsgewicht(?), overeten als copingstrategie...Meende ooit een artikel gelezen te hebben, over een vrouw waarvan werd gezegd dat zij anorexia had, maar het scheen om autisme te gaan. Of de anorexia was het gevolg van haar autisme. Dus ja, het wordt zeker wel in verband gebracht in sommige casussen.
En zo wordt psychopatisch zijn in verband gebracht met autisme. Breivik was immers een asperger-klant. En schizofrenie is nauw verwant met autisme.
En ADD heeft er wel wat weg van. En wat dacht je van Borderline? Tja, wat staat er eigenlijk niet in relatie met autisme? .. zo kunnen we nog wel even doorgaan :( Wordt daar soms een beetje moe van, eerlijk gezegd.
crypt0read

Re: Autisme en eetproblematiek

Ah gossie :(

Wat ik ermee bedoel, is dat kenmerken van autisme tot, onder andere, eetstoornissen kunnen leiden. Zo heb je mensen met autisme, die zich heel obsessief bezig kunnen houden met bewust eten. En zo krijg je dus mensen, die alleen maar producten eten die volgens de wetenschap zeer en zeer gezond zijn. En als je dan ook nog te weinig calorieën binnen krijgt, val je ook nog eens af...Of wat te denken van mensen met autisme die zich heel eenzaam voelen, en hun gebrek aan sociale vaardigheden compenseren met een modellen look. En daardoor heel zich heel obsessief bezig gaan houden met diëten.

En psychopathie is iets heel anders dan asperger. Maar ik snap wel wat je bedoeld hoor. Karst T. scheen asperger te hebben, net zoals Breivick en Van der G. Tristan scheen dan iets van schizofrenie te hebben. Autisme en schizofrenie schijnen een beetje op elkaar te lijken. Schizofrenie, asperger en psychoses krijg je vaak als oorzaak te horen in de media, als oorzaak van bepaalde moordpartijen. Psychopaten hebben vaak andere motieven om ernstige dingen te doen. Zo kan een psychotische schizofreen verkeerde dingen doen, omdat hij wordt geïntimideerd door angsten, complotheorieen, en hier graag vanaf wilt. Dat kan vaak door de oorzaak weg te nemen, en dit kan tot vervelende toestanden leiden. Van der G. deed het weer vanuit een bepaalde ideologie geloof ik. Net zoals Breivick. Psychopaten doen het vaak, omdat ze adharma zijn en zich zo nu en dan moeten uitleven, omdat ze moe zijn van de maskers die ze naar de wereld op moeten zetten. Maar vooral omdat ze emotioneel gezien niet verder komen dan een jochie van vier. Psychopaten zijn verstandelijk gehandicapt, hebben geen idee wat ze zeggen en moeten in therapie.

Interessante materie.
TheEmperor85

Re: Autisme en eetproblematiek

.. 024

Ik heb echt geen idéé wat je hier nou mee probeert te zeggen, of wat het punt nou precies is..

Zal wel cryptisch zijn bedoeld, gezien je nickname. Ben niet zo goed in cryptogrammen. Ja nee natuurlijk heeft dat autisme weer als oorzaak :lol:
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Oke, maar ik vraag me dan ook af of een eetprobleem of eetstoornis hetzelfde wordt ervaren door iemand met een autisme spectrum stoornis als iemand zonder een autisme spectrum stoornis.
Kunnen de aantal mogelijke oorzaken bij beiden het zelfde zijn?
Is het mogelijk dat iemand bijvoorbeeld met een autisme spectrum stoornis een dwangmatigheid ontwikkeld als het heel vaak wegen, calorien tellen , weinig eten , veel sporten en dwangmatig denken aan weinig eten , veel wegen , veel sporten en afvallen verward met een eetstoornis?
Hoe kan bijvoorbeeld iemand met autisme erachter komen dat hij een eetstoornis heeft anders dan iemand zonder autisme als autisme er al invloed op heeft?
mischien stel ik wel hele stomme vragen, maar ik ben toch wel erg obsessief bezig met eten en afvallen en zelfs tot het dwangmatige er aan toe dus ik vraag me af of het dwangmatig is of niet + niemand mag het weten in mijn buurt.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

sfinx89 schreef:Oke, maar ik vraag me dan ook af of een eetprobleem of eetstoornis hetzelfde wordt ervaren door iemand met een autisme spectrum stoornis als iemand zonder een autisme spectrum stoornis.
Hoi Sfinx,
ik kan natuurlijk flauw zijn en zeggen, dat 1 problem (...1 etiket...) altijd door 2 verschillende mensen anders ervaren zal worden.
Strikt genomen zal iemand met autisme moeilijker cntact maken met anderen en dus minder sociale steun ervaren - maar ook erg sociale mensen met een eetstoornis zwijgen vaak over hun eetstoornis.
sfinx89 schreef:Kunnen de aantal mogelijke oorzaken bij beiden het zelfde zijn?
Uiteraard kan dat!
sfinx89 schreef:Is het mogelijk dat iemand bijvoorbeeld met een autisme spectrum stoornis een dwangmatigheid ontwikkeld als het heel vaak wegen, calorien tellen , weinig eten , veel sporten en dwangmatig denken aan weinig eten , veel wegen , veel sporten en afvallen verward met een eetstoornis?
Eh, ja, dat kan. Maar daarmee kom je wel terecht in de discussie "hoe heet het precies".
Idd wil het nog wel eens zo zijn, dat mensn emet autisme makkelijker in dwangmatigheden terecht komen. Maar als die dwangmatigheid ook nog eens minder eten dan gezond is gaat betekenen, mag het van mij een eetprobleem heten.
(Veel sporten is prima, maar geef je lichaam wel alle bouw- en brandstoffen die het nodig heeft!)
sfinx89 schreef:Hoe kan bijvoorbeeld iemand met autisme erachter komen dat hij een eetstoornis heeft anders dan iemand zonder autisme als autisme er al invloed op heeft?
Geen idee.
Als gezegd: meer afvallen dan gezond is is wat mij betreft het criterium. Blijf hierbij wel zo veel mogelijk in contact met je omgeving. (Voorbij een bepaald punt vinden mensen met een eetprobleem zichzelf nog te dik, hoewel anderen een ongezond mager lijf zien.)
sfinx89 schreef:mischien stel ik wel hele stomme vragen
Stomme vragen bestaan niet!
je laat zien, dat je er over nadenkt en dat is belangrijk.
sfinx89 schreef:maar ik ben toch wel erg obsessief bezig met eten en afvallen en zelfs tot het dwangmatige er aan toe dus ik vraag me af of het dwangmatig is of niet + niemand mag het weten in mijn buurt.
Gosh, wat zou er gebeuren als mens in jouw buurt het te weten kwamen...?
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Dank je wel voor je reactie.
Ik hoopte eigelijk op antwoorden waarmee ik bij mezelf kon nagaan of ik nu een eetprobleem heb of niet, maar ik kom er achter dat ik dat mischienj alleen zelf bij mezelf kan nagaan.

om antwoord te geven op je laatste vraag :

Vandaag zaten we met de groep gezamelijk aan tafel.
Ik kreeg ruzie met een medeclient omdat die zich voor mij gevoelde met mij bemoeide over hoeveel ik at.
ze zij dat ze dacht dat ik aan het lijnen was omdat ik volgens haar de laatste tijd alleen nog maar fruit at.
Dat was ten eerste al niet waar en ze maakten die opmerking naar aanleiding van een opmerking die totaal los stond van eten in het algemeen dus ik voelde me erg aangevallen waarop ik fel reageerde.
ik wil niet dat de hele groep weet dat ik bezig ben met afvallen en minder eten - wat niemand let toch ooit op maar in dit geval dus wel.
ik krijg ruzie met mensen als ze weten dat ik probeer zo min mogelijk te eten zonder dat het opvalt en probeer af te vallen.
ik krijg ook al reacties van dat het helemaal niet nodig is maar ze begrijpen het gewoon niet.
Daarom wil ik niet dat iemand het weet.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

Hoi Sfinx,
als iemand dus iets zegt, over hoe weinig jij eet, word je boos, voel je je aangevallen. :knuffel:
Gosh, hoe dat zo...? Kennelijk is dat een gevoelige snaar. Is dat, omdat 'ze' er niets van begrijpen...?
Of ligt het om een andere reden zo gevoelig...? (Misschien vond je deze medeclient al net leuk, etc.)

Mijn stelling is over het algemeen dat eetproblemen (of stoornissen, het preciese verschil tussen pro. en sto. kan me gestolen worden) een "verpakking" zijn van *iets anders*.
(Bijv.: dat je op de bodem van je ziel denkt, voorbij alle logica, "als ik nou maar slank ben, dan voel ik me nooit meer somber".)

En als iemand dan alleen "naar je lichaam kijkt" en simpel opmerkt '...dat je toch niet af hoeft te vallen...'
wordt je hele echte, achterliggende probleeem genegeerd.
Maar om nou meteen je diepste hartsgeheim er uit te flappen omdat je gevoel wordt genegeerd:
"Mens, zeur niet - ik wil alleen fruit en nog een klein beetje ander spul, want dan ben ik - bijvoorbeeld - nooit meer somber!!"
...dat is nou ook weer zo wat.

:knuffel:
En ondertussen: ik krijg het beeld, dat jij te midden van een hele serie mensen in je eentje met iets loopt te knokken, wat niet bespreekbaar is.
Of 2: in mijn theorie en je gedoe met eten - en dat, wat daar achter zit.
Waar je dus alleen in bent. (Eenzaam, maar niet alleen.) Schrijnend!
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Janneke schreef:Hoi Sfinx,
als iemand dus iets zegt, over hoe weinig jij eet, word je boos, voel je je aangevallen. :knuffel:
Gosh, hoe dat zo...? Kennelijk is dat een gevoelige snaar. Is dat, omdat 'ze' er niets van begrijpen...?
Of ligt het om een andere reden zo gevoelig...? (Misschien vond je deze medeclient al net leuk, etc.)
[/quote]
Nee, het is meer angst dat men door gaat hebben hoe veel ik met eten en mijn gewicht bezig ben.
Normaal gesproken let niemand op wat ik eet en houden ze me ook tijdens eten niet echt in de gaten.
Als iemand de aandacht daarop gaat vestigen gaan ze straks opletten en me in de gaten houden.
Ik ben bang dat ze dan met me willen praten of opmerkingen gaan maken.
ik wil daar helemaal niet over praten met hun.
Ik wil eigelijk gewoon niet dat iemand weet waar ik zo obsessief mee bezig ben omdat ze me dan willen laten stoppen terwijl ik mijn hele doel nog niet bereikt heb.
Ik werd dus boos omdat zij wel door had hoe en hoeveel ik de afgelopen perioden at en me wel in de gaten houd.
Ik werd boos omdat ze er nu mischien voor gezorgd had dat andere ook op me zouden gaan letten en ook het iedee kregen dat ik weinig of eenzijdig eet.
Janneke schreef: Mijn stelling is over het algemeen dat eetproblemen (of stoornissen, het preciese verschil tussen pro. en sto. kan me gestolen worden) een "verpakking" zijn van *iets anders*.
(Bijv.: dat je op de bodem van je ziel denkt, voorbij alle logica, "als ik nou maar slank ben, dan voel ik me nooit meer somber".)

En als iemand dan alleen "naar je lichaam kijkt" en simpel opmerkt '...dat je toch niet af hoeft te vallen...'
wordt je hele echte, achterliggende probleeem genegeerd.
Maar om nou meteen je diepste hartsgeheim er uit te flappen omdat je gevoel wordt genegeerd:
"Mens, zeur niet - ik wil alleen fruit en nog een klein beetje ander spul, want dan ben ik - bijvoorbeeld - nooit meer somber!!"
...dat is nou ook weer zo wat.
JA! precies, daarom lijkt het mischien ook dat ik overdreven reageer op niets.
Janneke schreef: :knuffel:
En ondertussen: ik krijg het beeld, dat jij te midden van een hele serie mensen in je eentje met iets loopt te knokken, wat niet bespreekbaar is.
Of 2: in mijn theorie en je gedoe met eten - en dat, wat daar achter zit.
Waar je dus alleen in bent. (Eenzaam, maar niet alleen.) Schrijnend!
Ja dat doe ik ook, maar dat is eigelijk wat ik voor een gedeelte ook zelf zo wil houden.
Ik voel me wel alleen en eenzaam omdat niemand het weet - maar als iedereen het zou accepteren zou er geen probleem meer zijn.
Blijkbaar accepteren mensen het niet, vinden ze het raar en snappen ze niet waarom ik dit doe en waarom ik mijn doel wil bereiken.
Daarom moet ik het ook verborgen houden maarja dat zorgt er wel voor dat niemand weet wat er nu allemaal in mijn hoofd gebeurt.
Daardoor raak ik dus ook wat opgefokt en geiriteerd, omdat ik bij veel dingen nu niet eerlijk meer 'kan' zijn.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

sfinx89 schreef:
Janneke schreef: :knuffel:
En ondertussen: ik krijg het beeld, dat jij te midden van een hele serie mensen in je eentje met iets loopt te knokken, wat niet bespreekbaar is.
Of 2: in mijn theorie en je gedoe met eten - en dat, wat daar achter zit.
Waar je dus alleen in bent. (Eenzaam, maar niet alleen.) Schrijnend!
Ja dat doe ik ook, maar dat is eigelijk wat ik voor een gedeelte ook zelf zo wil houden.
Ik voel me wel alleen en eenzaam omdat niemand het weet - maar als iedereen het zou accepteren zou er geen probleem meer zijn.
Blijkbaar accepteren mensen het niet, vinden ze het raar en snappen ze niet waarom ik dit doe en waarom ik mijn doel wil bereiken.
Daarom moet ik het ook verborgen houden maarja dat zorgt er wel voor dat niemand weet wat er nu allemaal in mijn hoofd gebeurt.
Daardoor raak ik dus ook wat opgefokt en geiriteerd, omdat ik bij veel dingen nu niet eerlijk meer 'kan' zijn.
Hoi Sfinx,
om een of andere reden heb jij dus *een* obsessie - en je wilt niet, dat anderen zich er mee bemoeien.
Begrijpelijk.
Maar heb jij een idee, wat er achter deze obsessie zit...?
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Ten eerste ben ik gewoon niet blij met mijn gewicht - dat wil ik een flink stuk omlaag.
Ik wil alles wat strakker hebben.
Maar het kan zijn dat ik dit doe omdat ik me erg onzeker voel door het jaren lang gepest worden en daardoor ook heel weinig zelfvertrouwen heb.
ik heb ergens het iedee dat ik me minder onzeker ga voelen als ik dunner ben en minder zwaar.
Nu ik lichter en dunner wordt groeit ook mijn zelfvertrouwen.
Ik voel me de laatste tijd ook erg leeg en heb sterk het gevoel van controle verlies, mischien dat ik dat probeer te compenseren die die obsessie.
Anders weet ik het eigelijk niet zo goed, ben gewoon niet blij met mezelf en hoe ik ben, ik kan mezelf zoals ik nu ben gewoon niet accepteren - eigelijk walg ik van mezelf, mischien dat ik dat probeer te compenseren door het obsessief bezig zijn met eten.
crypt0read

Re: Autisme en eetproblematiek

Wel eens aan een bodybuilding levensstijl gedacht? Het is lang niet zo erg als het klinkt. Je valt gewoon op een gezonde manier af. En je wordt strakker, wat zeldzaam is zonder krachttraining. Lees je maar eens goed in.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

sfinx89 schreef:Ten eerste ben ik gewoon niet blij met mijn gewicht - dat wil ik een flink stuk omlaag.
Ik wil alles wat strakker hebben.
Maar het kan zijn dat ik dit doe omdat ik me erg onzeker voel door het jaren lang gepest worden en daardoor ook heel weinig zelfvertrouwen heb.
ik heb ergens het iedee dat ik me minder onzeker ga voelen als ik dunner ben en minder zwaar.
Nu ik lichter en dunner wordt groeit ook mijn zelfvertrouwen.
Okee, maar wees ellende voor: gebruik het groeien van je zelfvertrouwen, om je pestverleden aan te pakken de pijn en de kwetsingen "de nek om te draaien".
En daarnaast werk je aan een gezond gewicht en een sterk lichaam. ("Met regelmaat "eiwit, vitamine en brandstof geven"".)
sfinx89 schreef:Ik voel me de laatste tijd ook erg leeg en heb sterk het gevoel van controle verlies, mischien dat ik dat probeer te compenseren die die obsessie.
Dat kan heel goed.
Maar, het spijt me dat het zo vreselijk klinkt, dat is de optie, dat je het eigenlijke probleem "ik voel me leeg, ik heb te weinig controle over x of y en misschien ook z" in wezen negeert, en jezelf oppept door (ten koste van jezelf, op den duur) iets te zoeken, waarin je wel controle kunt hebben, nl. eten.
Welke andere dingen zou je graag meer controle willen hebben...? Welke controle ontbreekt er momenteel pijnlijk in jouw leven...?
Heb je een idee, waar die leegte mee te maken heeft...?
sfinx89 schreef:Anders weet ik het eigelijk niet zo goed, ben gewoon niet blij met mezelf en hoe ik ben, ik kan mezelf zoals ik nu ben gewoon niet accepteren - eigelijk walg ik van mezelf, mischien dat ik dat probeer te compenseren door het obsessief bezig zijn met eten.
:knuffel:
Gosh, wat is er gebeurd, dat je van jezelf bent gaan walgen...?
Ik ken het gevoel - het is vreselijk pijnlijk om zo over jezelf te denken en te voelen...!!!
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

crypt0read schreef:Wel eens aan een bodybuilding levensstijl gedacht? Het is lang niet zo erg als het klinkt. Je valt gewoon op een gezonde manier af. En je wordt strakker, wat zeldzaam is zonder krachttraining. Lees je maar eens goed in.
Nou ik heb ziteen overwegen om een bestaand dieet te gaan volgen maar heb toen besloten gewoon mijn eigen dieet te volgen waar ik mij goed bij voel.
Dank je wel voor je advies maar ik ga graag mijn eigen weg en eet het liefst dat waarbij ik het gevoel heb dat ik het goed doe.
Ik val nu ook redelijk wat af mede omdat ik dans waarbij je elke spiergroep in je lichaam gebruikt.
Het is dus eigelijk cardio en krachttraining in 1 en zo hoop ik ook wat strakker te worden.
opzich gaat dat redelijk, mijn borst en buik zijn ondertussen ook een stuk platter en strakker geworden in de afgelopen weken (volgens andere dan)
Het gaat me vooral om mijn gewicht waaraan ik een doel heb gesteld.
Ik iriteer me vooral aan mijn gewicht en heb ook een bepaald doelgewicht voor ogen die ik echt persé wil halen, op mijn manier.
Spieren kweken intresseren mij eigelijk helemaal niet als ik maar dunner en lichter wordt.
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Janneke schreef:
sfinx89 schreef:Ten eerste ben ik gewoon niet blij met mijn gewicht - dat wil ik een flink stuk omlaag.
Ik wil alles wat strakker hebben.
Maar het kan zijn dat ik dit doe omdat ik me erg onzeker voel door het jaren lang gepest worden en daardoor ook heel weinig zelfvertrouwen heb.
ik heb ergens het iedee dat ik me minder onzeker ga voelen als ik dunner ben en minder zwaar.
Nu ik lichter en dunner wordt groeit ook mijn zelfvertrouwen.
Okee, maar wees ellende voor: gebruik het groeien van je zelfvertrouwen, om je pestverleden aan te pakken de pijn en de kwetsingen "de nek om te draaien".
En daarnaast werk je aan een gezond gewicht en een sterk lichaam. ("Met regelmaat "eiwit, vitamine en brandstof geven"".)
Nou ik let best wel op wat ik eet, zo min mogelijk vet ookal is dat duurzame energie, meerst koolhydraten en eiwitten en het meest groenten en fruit en geregeld zuivel.
Maar mijn zelfvertrouwen komt voort uit het dalende gewicht, ik ben bang dat ik weer qua gewicht ga aankomen en dan gaat mijn zelfvertrouwen er ook weer aan.
ik denk wel dat ik veel meer moet gaan praten over het pesten uit mijn jeugd.
Janneke schreef:
sfinx89 schreef:Ik voel me de laatste tijd ook erg leeg en heb sterk het gevoel van controle verlies, mischien dat ik dat probeer te compenseren die die obsessie.
Dat kan heel goed.
Maar, het spijt me dat het zo vreselijk klinkt, dat is de optie, dat je het eigenlijke probleem "ik voel me leeg, ik heb te weinig controle over x of y en misschien ook z" in wezen negeert, en jezelf oppept door (ten koste van jezelf, op den duur) iets te zoeken, waarin je wel controle kunt hebben, nl. eten.
Welke andere dingen zou je graag meer controle willen hebben...? Welke controle ontbreekt er momenteel pijnlijk in jouw leven...?
Heb je een idee, waar die leegte mee te maken heeft...?
moeilijke vragen.
Ik zit nu eigelijk alleen maar te wachten tot ik voor autisme behandeld ga worden.
Maar alles wat er rondom mijn leven gebeurt wordt bepaald door andere.
Het lijkt alsof ik zelf geen controle heb over wat ik wil dat er gebeurt, het wonen , naar school , mijn behandeling.
ik weet nog geen eens precies wat ik heb en wat dat inhoud.
Eigelijk wil ik over alles controle in mijn leven maar dat heb ik niet.
over de situaties om mij heen, mijn emoties.
pff ik weet het eigelijk niet.
Janneke schreef:
sfinx89 schreef:Anders weet ik het eigelijk niet zo goed, ben gewoon niet blij met mezelf en hoe ik ben, ik kan mezelf zoals ik nu ben gewoon niet accepteren - eigelijk walg ik van mezelf, mischien dat ik dat probeer te compenseren door het obsessief bezig zijn met eten.
:knuffel:
Gosh, wat is er gebeurd, dat je van jezelf bent gaan walgen...?
Ik ken het gevoel - het is vreselijk pijnlijk om zo over jezelf te denken en te voelen...!!!
[/quote]
Ik vind mezelf niet mooi, en kan me ook niet voorstellen dat ik mooi ben.
eigelijk vind ik mezelf gewoon lelijk en ben ook niet knap.
Ik walg van mezelf als ik naar mezelf kijk.
Alles aan mezelf vind ik te dik maar specifieke delen daar walg ik echt van.
ik iriteer me aan mijn buik en mijn dijen en mijn borst.
ik weet niet waarom ik walg van mezelf maar ik voel wel een bepaald walging als ik naar mezelf kijk - van alles wat ik anders wil krijgen.
en mijn gewicht als ik op de weegschaal sta iriteert me en maakt mezelf boos.
Hoe heb ik het zover laten komen dat ik er zo uit ben gaan zien.
maarja hier weet ik eigelijk ook geen antwoord op.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

sfinx89 schreef: Nou ik let best wel op wat ik eet, zo min mogelijk vet ookal is dat duurzame energie, meerst koolhydraten en eiwitten en het meest groenten en fruit en geregeld zuivel.
Dat IS solliciteren naar vreetbuien - en dat wil je niet. Dus af en toe gewoon gezonde hoeveelheid noten eten.
sfinx89 schreef: ik denk wel dat ik veel meer moet gaan praten over het pesten uit mijn jeugd.
Ja, dat is een veel stabielere basis voor je zelfvertrouwen.
sfinx89 schreef:
Janneke schreef: Welke andere dingen zou je graag meer controle willen hebben...? Welke controle ontbreekt er momenteel pijnlijk in jouw leven...?
Heb je een idee, waar die leegte mee te maken heeft...?
moeilijke vragen.
Ik zit nu eigelijk alleen maar te wachten tot ik voor autisme behandeld ga worden.
Maar alles wat er rondom mijn leven gebeurt wordt bepaald door andere.
Het lijkt alsof ik zelf geen controle heb over wat ik wil dat er gebeurt, het wonen , naar school , mijn behandeling.
ik weet nog geen eens precies wat ik heb en wat dat inhoud.
Dat is toch ook om uit je vel te springen zo slordig!!!
En: mijn grote motto: jij doet therapie, dat is niet iets, wat je krijgt.
Zo is er het woordje "autisme" - waar precies heb jij last van, als het daar over gaat...? (Er zijn zat mogelijkheden, om bijv. lichaamstaal beter te leren lezen, je kunt oefenne et dingen zoals beeldspraak, etc. En binnen bepaalde grenzen kun je dat nu ook al, zonder een specifieke "behandeling". de meeste therapeuten weten heus wel iets van lichaamstaal en kunnen daar info over geven, etc.)
sfinx89 schreef:Eigelijk wil ik over alles controle in mijn leven maar dat heb ik niet.
over de situaties om mij heen, mijn emoties.
pff ik weet het eigelijk niet.
Voor mij is dit een van de zegeningen van volwassen worden: ik mag lekker een heleboel dingen zelf bepalen. Okee, vaak IS het de weg weten en "brutaal zijn" en doorvragen - maar het kan. (En "dat je als mens niet altijd alles onder controle kunt hebben" - dat kan ik aanvaarden, omdat ik die controle in een heleboel gevallen lekker wel heb. Dat scheelt.)

En zaken als een onverwerkt pestverleen, dat geeft ook eerder het tegenovergstelde van "controle over je emoties".
sfinx89 schreef:ik iriteer me aan mijn buik en mijn dijen en mijn borst.
ik weet niet waarom ik walg van mezelf maar ik voel wel een bepaald walging als ik naar mezelf kijk - van alles wat ik anders wil krijgen.
en mijn gewicht als ik op de weegschaal sta iriteert me en maakt mezelf boos.
Hoe heb ik het zover laten komen dat ik er zo uit ben gaan zien.
maarja hier weet ik eigelijk ook geen antwoord op.
:knuffel:
Als gezegd: heel pijnlijk!!!

Probeer met compassie naar jezelf te kijken. Misschien moelilijk, maar het loont op den duur de moeite!!!
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Hoezo is dat soliciteren naar vreetbuien?
Wat is de oorzaak van die vreetbuien?

Gaat het om onverzadigde vetten?
Ik ben dol op avocado dus meestal at ik 1 tot 2 avocado op brood of op een cracker.
De laatste tijd doe ik dat niet meer omdat ik me toch niet prettig voelde bij de hoeveelheid vetten ookal zijn ze onverzadigd.
Als ik door gebrek aan vetten dan wel verzadigde vetten vreetbuien krijg kan ik inderdaad mischien iets meer avocado eten ofzo, alles liever dan mezelf binnenkort niet meer kunnen beheersen.
als ik vreetbuien ga krijgen verpest ik alles waarvoor ik nu zo keihard gevochten heb.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

sfinx89 schreef:Hoezo is dat soliciteren naar vreetbuien?
Wat is de oorzaak van die vreetbuien?
oeps, goede vraag - en soms ben ik een beetje kort door de bocht.

gesteld, dat jij vreetbuien zou hebben, dan kun jij in wezen als enige zegegn, oe ze wordneveroorzaakt.

Maar waar ik op doelde, is een patroon dat regelmatig voorkomt:
1) je eet onvoldoende, je geeft je lichaam niet wat het nodig heeft (door bijv. te weinig vetten te eten)
2) je lichaam "eist haar recht op" - dat gebeurt, vroeger of later
en vooral, als je al tijden honger had (en bovendien nog sluimerende frustraties bovendien) dan wordt het al gauw een vreetbui.
(En die vreetbui geeft nieuwe schaamte en frustraties, en als je jezelf als reactie daarop op dieet zet, dus fysiek aanpakt ipv. psychisch, is de vicieuze cirkel een feit.)
sfinx89 schreef:Gaat het om onverzadigde vetten?
Fysiek gesproken: het s beter onverzadigdde vetten te eten: noten, zaden zoals sesam, avocado - dat soort dingen.
sfinx89 schreef:Als ik door gebrek aan vetten dan wel verzadigde vetten vreetbuien krijg kan ik inderdaad mischien iets meer avocado eten ofzo, alles liever dan mezelf binnenkort niet meer kunnen beheersen.
cheerqd5 cheerqd5 cheerqd5
precies: geef je lichaam, wat het nodig heeft - daarmee voorkom je de vreetbuien.
(En pak psychisch aan mbt. je frustraties, de pijn datje gepest werd, etc.etc.)
sfinx89 schreef:als ik vreetbuien ga krijgen verpest ik alles waarvoor ik nu zo keihard gevochten heb.
Ja, precies: "de gulden middenweg". Matig eten en slank zijn zijn geen doorsneegedrag in NL, maar je lichaam kan dat heel goed hebben.
Als je je lichaam precies genoeg vetten te eten geeft (plus fruit, groente, graan) is dat een prima basis voor een lichamelijke gezondheid - en dat helpt je psyche.
(Wie fysiek niet "lekker in het vel zit" is niet alleen vatbaarder voor dingen zoals verkoudheid, maar ook vatbaarder voor allerlei psychische ellende. Een gezond lichaam kan juist je psyche helpen.)
sfinx89

Re: Autisme en eetproblematiek

Ik kom er achter dat ik het alleen wel heel moeilijk vind om de juiste verhouding te vinden tussen eiwitten, koolhydraten en vetten.
Bovendien weet ik niet wat en normale hoeveelheid inhoud.
Wat ik nu eet daar voel ik me psychisch wel tevreden bij alleen lichamelijk niet.
Als ik meer ga eten voel ik me psychisch ontevreden alleen lichamelijk wel.
Heb trouwens gelezen dat elke dag een avocado eten heel gezond is, alleen vraag ik me af of dat niet erg veel is.
avocado is erg calorierijk - dat vind ik niet prettig, maar er zitten wel veel onverzadigde vetten in.
Eigelijk is avocado mijn enigste bron van goede vetten, dus wat is nou een normale portie?
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Autisme en eetproblematiek

Ja,
lastig he, om dat evenwicht te vinen...!
sfinx89 schreef: Wat ik nu eet daar voel ik me psychisch wel tevreden bij alleen lichamelijk niet.
Als ik meer ga eten voel ik me psychisch ontevreden alleen lichamelijk wel.
Voor info over 'normale' porties, kun je het beste bij en dietiste terecht: die heeft daar echt verstand van, om te weten wat jouw lichaam nodig heeft.
...en dan psychisch aanpakken, om je lichaam simpelweg te leren gunnen, wat het nodig heeft.

Terug naar “Eetproblemen”