An.oniem schreef:En dan, dat je zegt van "Ik weet niet, wat ik moet doen." Hoe wat bedoel je precies...?
Ik weet niet wat ik moet doen om dit te laten stoppen, ik wil niet elke dag huilen en doemdenken.
Groot gelijk, dat je dat niet wilt...!
Maar denkbaar zit je midden in een of ander proces, dat je niet kunt stoppen, alleen beinvloeden.
De vraag kan dan zijn, hoe dit proces begonnen is. Al dat huilen en doemdenken - heb je een idee, wanneer het begonnen is...? Wat speelde er zoal, in real life en in 'jouw hoofd'...? Heb je een idee, over het 'waarom'...?
An.oniem schreef:En als ik een dag thuis ben geweest, loop ik weer achter met school, voor elke opdracht die ik niet inleven krijg ik een 3!
Brr - ik dacht nog een tijd, dat jouw school begripvol was (ze sturen je naar huis, als het niet gaat) - maar dit klinkt minder aangenaam.
An.oniem schreef:Het is me allemaal te veel geworden
...en de ellende van een depressie is, dat stress het proces alleen maar verergert.
Het heeft dus in, om alles wat stress geeft, "buiten de deur" te zetten. Kan dan, mbt. school...?
Zijn er ook ander dingen, die je graag buiten die deur zou willen hebben...?
An.oniem schreef:en de psychiater meent dat ik vooruit ga omdat ik er rustiger uit zie, maar dat betekent nog niet dat het rustig is in mijn hoofd
....de botterik.
Makkelijk gezegd advies: wees assertief. Zeg hem/ haar, dat het van binnen een grote chaos van onrust en ellende is.
- Hoe moeilijk is dat voor jou, om dit te zeggen...? (Schrijven, bellen, mailen etc. mag ook - het gaat erom, wat het effectiefste is.)