An.oniem

Re: Help

Ik huil nu bijna elke dag [crying] ook gewoon omdat ik niet weet wat ik moet doen.
De psychiater heeft niet zo veel haast, maar ik wil niet elke dag huilen! soms denk
ik dat het veel simpeler zou zijn om er niet meer te zijn, om te slapen en niet meer
wakker te worden, maar zo zit het leven gewoonweg niet inelkaar. zowat elke dag
wordt ik wakker met hoofdpijn, en school stuurt me regelmatig naar huis toe omdat
ik de lessen niet meer kan volgen en nu zit ik weer een hele schooldag thuis!!

Waarom kan ik niet een gewoon leven leiden zonder al deze depressieve gedachten...
Het wordt steeds maar moeilijk om mezelf te beheersen. confused5
Hawk L.

Re: Help

Je moet je psychiater duidelijk maken dat het echt wel erg gesteld is met je en dat is het, als ik het zo lees! Anders zoek je het best een andere denk ik.

:knuffel:
tweeg

Re: Help

pfoe wat heftig voor je allemaal zeg! Ik moet je echt op t hart drukken hulp en evt medicatie vooral niet af te slaan. Stemmen in je hoofd horen er niet te zijn. Belangrijker nog het hoeft niet zo te zijn. Mijn moeder had ook stemmen in haar hoofd nu ze de juiste medicatie krijgt heeft ze er geen last meer van. Wel heel spannend hoor uit huis gaan. Maar ook hartstikke leuk spannend je echte eigen plekje straks! Ik was 18 toen ik uit huis ging op kamers was erg fijn!

sterkte met alles!
tweeg

Re: Help

o ja.. Als t nou echt niet gaat en je heel bang word bijvoorbeeld van de stemmen oid. Bel dan svp de crisisdienst van de paas. Misschien word je opgenomen dat klinkt heel eng en dat is het misschien ook wel. Maar bedenk wel dat je daar waarschijnlijk wel wat meer rust krijgt en rustgevende medicatie oid.

groetjes
An.oniem

Re: Help

Bedankt voor de snelle reacties! Ik slik al medicijnen maar ik wordt er alleen maar
heel erg moe van. Maar ik zal het nog eens met mam overleggen, misschien neemt de
psychiater ons serieuzer als hij weet dat mam er ook achter staat :nod:
tweeg

Re: Help

Mijn moeder heeft ongeveer zes jaar erover gedaan om juiste medicatie te krijgen. Kom maar goed voor jezelf op bij je psych!
Hawk L.

Re: Help

Elke dag huilen kan inderdaad vervelend zijn. Sinds ik gestopt ben met AD gaat het weer een pak makkelijker... :roll: maar het is toch maar goed dat ik ermee gestopt ben.
Ik zie huilen vaak (bij mezelf!) wat als een zwakte, omdat het zo vaak gebeurd. Dan denk ik "komaan, je gaat nu toch niet weer blêten zeker... Stop daar toch eens mee!"
Voor de omstaanders is het natuurlijk ook niet fijn als iemand zo vaak huilt (bij mezelf!)...
An.oniem

Re: Help

Ja, volgens mij wil niemand dat andere mensen je zien huilen, dat gevoel heb ik dan he.
En meestal als ik denk dat ik ga huilen, denk ik bij mezelf: even geduld je mag zo meteen
huilen op de wc als niemand het ziet. ook best wel zielig.
Azaroth

Re: Help

Aan de andere kant, krijg je wellicht juist troost en steun als anderen je zien huilen, maar dat moet je ook willen denk ik.

Stop eens met een waarde hechten aan het huilen, de stemmen en het ziek zijn. Het is vervelend en heel moeilijk, maar je bent niet zielig, meelijwekkend of wat dan ook. Je bent wie je bent en je zit momenteel in een hele moeilijke periode in je leven. Over twintig jaar kijk je er heel anders tegen aan en denk je er weer het jouwe van.

Waar het nu inderdaad om gaat is dat je goede hulp krijgt. Als dat betekend dat je tijdelijk in een opname moet zitten, het zij zo. Al ben ik er persoonlijk nooit echt voorstander van, ik weet uit ervaring dat je daar goed tot rust kan komen. Waak er dan alleen wel voor dat je niet wordt meegetrokken in de neerslachtigheid van je medegenoten. Thuis is toch eigen en kan je (meer) jezelf zijn. Je ouders kennen je al en steunen je. Ook voor hun is het zwaar en moeilijk en ook al weten ze niet goed wat ze ermee aan moeten, ze doen heel erg hun best. Die kracht is misschien juist datgene wat je net over de positieve grens kan trekken, die je mist bij nieuwe mensen.

Het feit dat je uit de doeken doet waar je mee zit toont al van kracht en doorzettingsvermogen. Simpelweg nooit opgeven. Probeer niet te gehoorzamen aan de stemmen. Het is jouw eigen brein wat iets duidelijk wil maken op een hele negatieve manier. Je bent het wel degelijk waard en je komt hier alleen maar sterker uit.

Probeer de psych duidelijk te maken dat je wel degelijk directe hulp nodig heb en dat je dagelijks functioneren nu behoorlijk lam ligt. Reageert hij nog steeds onbetrokken, zoek dan inderdaad en andere. Probeer, als dit mogelijk is, zo weinig mogelijk te beginnen met medicatie. Ze onderdrukken de symptomen vaak wel, maar genezen het niet en de bijwerkingen zijn bij lange na niet bevordelijk voor je gezondheid.

Daarentegen ben ik maar een creatieve denker en geen expert, dus klets ik ook maar een eind in de richting.

Veel sterkte in ieder geval en voor wat het waard is: ik sta in ieder geval achter je.

Gr,
A
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Help

An.oniem schreef:Ik huil nu bijna elke dag [crying] ook gewoon omdat ik niet weet wat ik moet doen.
Hm - 2 of 3 problemen in 1 zin...
Dat je bijna iedere dag huilt,lijkt me op zich "niet verkeerd" - het is uiteraard hartstikke rot, dat je je rot voelt, maar huilen is hetgezondste wat je doe kunt.
Dus het feit, dat je regelmatig huilt, hoeft niet bestreden te worden zo lijkt me. (Al sje ermee gepest gaat wordne, niet meer voor vol wort aangezien etc. wordt het een ander verhaal.)
Maar de oorzaak van het vele huilen - daar moet uiteraard wel iets (...of liefst: veel) aan gebeuren!

En dan, dat je zegt van "Ik weet niet, wat ik moet doen." Hoe wat bedoel je precies...?
Wil je tips hebben, hoe je wellicht beter met bepaalde zaken zou kunnen omgaan...?
Vooral als je voelt, dat "de psychiater niet zo veel haast heeft", kan het zinnig zijn, die man/ vrouw aan het jasje te trekken.
En wellicht kun je hier dingen posten en om tips en/of herkenning vragen.

An.oniem schreef:Waarom kan ik niet een gewoon leven leiden zonder al deze depressieve gedachten...
Het wordt steeds maar moeilijk om mezelf te beheersen. confused5
Mogelijk is er *iets* dat heel hard aandacht vraagt...?
En daarmee nu je leven in het honderd stuurt...?
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Help

Meisje meisje toch, dat is wel allemaal veel ellende en verdriet zoals ik het allemaal lees. Natuurlijk weet je dan niet meer wat je moet doen en valt het je zwaar en is het teleurstellend en ingewikkeld voor je. Er komt ook veel op je af- en volgens mij...lang niet altijd het goede en dat breekt je enkel dan nog meer op...

Zoals meerdere leden hier al voor je aangeven denk ik ook dat het beter is om nogmaals aan te geven dat je bepaalde dingen hard nodig hebt en dat het- niet goed met je gaat...en dat jij zo vaak in paniek bent en zo'n verdriet hebt en dat jij, heel vervelend...(zeker voor jezelf!!) zo vaak huilen moet. Ondanks dat het er misschien ook wel uit moet...het maakt zo vermoeiend en onrustig..! Daar kan je hulp bij gebruiken..! Dat verdien je ook. Daar heb jij alle recht op.
Wees maar nog duidelijker naar je psycholoog. ;)

Sterkte hoor, meiske. En neem op tijd wat rust...ook al is dat in liggen of even wat lezen of muziek luisteren. Zo kan je misschien toch wat opladen...Belangrijk zeker omdat verdriet, pijn en ellende veel energie kost...! 3some

Hou je haaks. [AAI]
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
An.oniem

Re: Help

En dan, dat je zegt van "Ik weet niet, wat ik moet doen." Hoe wat bedoel je precies...?

Ik weet niet wat ik moet doen om dit te laten stoppen, ik wil niet elke dag huilen en doemdenken.
En als ik een dag thuis ben geweest, loop ik weer achter met school, voor elke opdracht die ik
niet inleven krijg ik een 3!

Het is me allemaal te veel geworden en de psychiater meent dat ik vooruit ga omdat ik er rustiger uit zie, maar dat betekent nog niet dat het rustig is in mijn hoofd confused5
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Help

An.oniem schreef:
En dan, dat je zegt van "Ik weet niet, wat ik moet doen." Hoe wat bedoel je precies...?
Ik weet niet wat ik moet doen om dit te laten stoppen, ik wil niet elke dag huilen en doemdenken.
Groot gelijk, dat je dat niet wilt...!
Maar denkbaar zit je midden in een of ander proces, dat je niet kunt stoppen, alleen beinvloeden.
De vraag kan dan zijn, hoe dit proces begonnen is. Al dat huilen en doemdenken - heb je een idee, wanneer het begonnen is...? Wat speelde er zoal, in real life en in 'jouw hoofd'...? Heb je een idee, over het 'waarom'...?
An.oniem schreef:En als ik een dag thuis ben geweest, loop ik weer achter met school, voor elke opdracht die ik niet inleven krijg ik een 3!
Brr - ik dacht nog een tijd, dat jouw school begripvol was (ze sturen je naar huis, als het niet gaat) - maar dit klinkt minder aangenaam.
An.oniem schreef:Het is me allemaal te veel geworden
...en de ellende van een depressie is, dat stress het proces alleen maar verergert.
Het heeft dus in, om alles wat stress geeft, "buiten de deur" te zetten. Kan dan, mbt. school...?
Zijn er ook ander dingen, die je graag buiten die deur zou willen hebben...?
An.oniem schreef:en de psychiater meent dat ik vooruit ga omdat ik er rustiger uit zie, maar dat betekent nog niet dat het rustig is in mijn hoofd confused5
....de botterik. :mad:
Makkelijk gezegd advies: wees assertief. Zeg hem/ haar, dat het van binnen een grote chaos van onrust en ellende is.
- Hoe moeilijk is dat voor jou, om dit te zeggen...? (Schrijven, bellen, mailen etc. mag ook - het gaat erom, wat het effectiefste is.)
An.oniem

Re: Help

Ik vindt het moeilijk om te zeggen, komende woensdag krijg ik mijn oude psychologe en die weet er
wel raad mee. Zij maakt altijd een aantekening over de sessie en stuurt dat op naar m'n psychiater,
dus hopelijk kan ik het tegen haar wel zeggen ;)
Hawk L.

Re: Help

An.oniem schreef:Ik vind het moeilijk om te zeggen, komende woensdag krijg ik mijn oude psychologe en die weet er
wel raad mee. Zij maakt altijd een aantekening over de sessie en stuurt dat op naar m'n psychiater,
dus hopelijk kan ik het tegen haar wel zeggen ;)
(Sorry, kon het niet laten... :oops: ;))

Veel succes bij je oude psychologe! Misschien is zij wel beter voor je.
An.oniem

Re: Help

Kan dus die psychologe ook niet meer vertrouwen, zij ziet de ernst er ook al niet meer van in.
Ze zei: het één of het ander, dan moet je niet meer zeuren... hallo! ik kwam daar juist om
mijn verhaal met haar te delen, nu voel ik me helemaal rot en ben ik radeloos.

Wat moet ik verdikkeme allemaal nog doen om goede hulp te krijgen? [crying]
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Help

Hee meis,

Nou zeg, dat is geen professionele houding en reactie van je psycholoog. Daar zou ik zelf ook de rillingen van krijgen. Jammer dat er allemaal zo mee omgesprongen word en jij er enkel slechter uit komt op het moment. Terwijl je nu juist, goede begeleiding nodig hebt. Ik zou het er niet bij laten zitten en op een vriendelijke- nog duidelijke manier op je strepen gaan staan en zo nodig iemand mee nemen die van je problemen af weet. En dus ook weet...hoe het eigenlijk met je gaat!

Samenspannen en duidelijkheid geven over de situatie is een manier om je psycholoog over de streep te trekken. Ik snap heel goed dat je je nu rot voelt...! En om nu- door zetten te gaan typen, laat je niet op je kop zitten te gaan typen, of vechten te gaan typen, is te gemakkelijk in deze situatie. Misschien dat heel veel sterkte helpt. Heel veel moed en kracht.

3some [AAI]
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Help

Rot hoor...! Vooral van "dan moet je niet meer zeuren." (Dat is iets heel anders dan depressief zijn.)

Wat bedoelde ze eigenlijk met " het één of het ander" - zette ze jou voor een of andere keuze...?

Welke stappen kun je nu zetten...? (Een andere psycholoog bellen, een klacht indienen, je huisarts om raad vragen, je psychiater mailen, je moeder inhuren m herrie te trappen - etc.)
Hawk L.

Re: Help

Heel triest dat een psychologe zoiets nog maar durft zeggen!! :evil:

:knuffel:
An.oniem

Re: Help

Ze zegt dat ik rust voor mezelf moet creëren, maar dat lukt niet thuis en ook niet op mijn kamertje,
in mijn hoofd is het te druk.
Ze zei dus van: het één of het ander en daar bedoelde ze mee dat ik moet proberen een eigen rust moment te maken en als ik dat niet wil (eerder niet kan) dan moest ik niet zo zeuren [crying]
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Help

An.oniem schreef:Ze zegt dat ik rust voor mezelf moet creëren
Tja - ze zegt dus wat jij moet doen, (niet: "het zou zo fijn zijn, als je meer rust kon hebben...)
An.oniem schreef:maar dat lukt niet thuis en ook niet op mijn kamertje, in mijn hoofd is het te druk.
En over dit bezwaar/ deze problemen hebben jullie het kennelik niet gehad.

"Het zou zo fijn zijn, als je meer rust kon hebben... op weke manier zou dat voor jou het makkelijkste zijn...? Wat maakt het inde huskamer zo druk...? Wat maakt het in je hoofd zo druk...? - )en daar dan verder over brainstormen)" - daar heb je veel meer aan.

(Je moet creeren - ja, dat kan iedereen wel zeggen en mogelijk "is" het nog waar ook. Maar als niet besproken wordt, hoeje dat zoal zou kunne doen...????

An.oniem schreef:dat ik moet proberen een eigen rust moment te maken en als ik dat niet wil (eerder niet kan) dan moest ik niet zo zeuren [crying]
Je moet X en als je dat niet wilt...
Jaja, volgens mij kom je daar niet omdat je niet wilt, maar omdat je dat niet kunt. Het nu niet lukt.

(Geen beste psychloog lijkt me. Kan ze niet beter..? Wil ze niet beter...? Ze moet beter!!!)
An.oniem

Re: Help

Ik heb momenteel een psychologe en een psychiater, ik spreek ze om en om.
Ik wil juist heel graag dat het rustig wordt in mijn hoofd, en als ik een
beetje rust gevonden heb, dan voel ik me alleen en ga ik huilen.

Er is dus helemaal nooit een rustig moment in de afgelopen maanden geweest,
heb net ook weer gehuild omdat ik niet weet wat ik moet doen en ik heb
echt werkelijk nergens zin in. Soms probeer ik alle dingen die in mijn
hoofd om gaan te verwerken door op deze site te typen, maar dat helpt
niet altijd [crying]
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Help

Hoi An.oniem,
ik geloof grif, dat jij wilt dat het rustig wordt in je hoofd...!
Maar de taak van je psychologe is om je daar tips voor te geven. Als je baalt, omdat je niet weet wat je moet doen, dan is dat een dringend gespreks onderwerp voor de eerste de betse afspraak!
Schrijven helpt soms, zeg je, nou, dat is alvast iets. (Daar zijn varianten op mogelijk: tekenne, dansen kunne ook manieren zijn om je te uiten.)
Ook kun je als mens (soms) rustig worden van zoiets als wandelen (stevig de pas er in, of juist bedachtzaam slenteren) joggen, fietsen, of jezelf met dansen in het zweet werken.
Of juist weer heel ingetogen yoga of tai chi oefeningen doen.

Op zich wel naar, dat als het juist rustig wordt (wat je graag wilt) -
dat er an prompt nare emoties komen.
De grote truc is: hoe akelig ook: laat de huilbui maar komen. :knuffel: Juist emoties die je uit, maken je op den duur steviger, rustiger en gelukkiger. (En emoties die je binnenhoudt, verzwakken je juist.)
An.oniem

Re: Help

Ik heb gisteren de hele dag gehuild en vandaag ben ik niet naar school gegaan.
Ook ben ik bang dat ik niet over ga en daar maak ik me nog het meest zorgen over of
dat ik niet in de oude klas wordt geplaatst waar ik eerst in zat.
Het is in deze tijd allemaal zo verwarrend en soms weet ik niet meer waar ik dit allemaal
voor doe en begin ik maar wat te huilen.

ik heb ook geen idee wat ik nu allemaal nog moet doen confused5
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Help

Het is ook best veel waar je op dit moment mee bezig bent. Is je schoolleiding op de hoogte van
wat er allemaal speelt? Het lijkt me op dit moment heel moeilijk om je aandacht volledig op je school
te kunnen richten.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”