Hoi Hoi Hoi Memo!
Eindelijk- je laat me weer eens toe! Ik ben zo blij dat je mij weer toe laat. Dat ik weer beetje bij beetje naar voren mag komen. Dat is eigenlijk best lang geleden. Ik dacht dat je altijd een stukje kind wilde blijven? Vind je het dan zo moeilijk? Ik ben zo blij dat ik weer even in je leven mag zijn! Ik heb je zo gemist. Al die volwassen dingen zijn maar stom, hé?
Het liefst blijf ik altijd op de voorgrond. Het liefst haal ik alle verloren tijd in. En als j alleen bent, ben ik zo blij dat je me beetje bij beetje toe laat. Weet je nog hoeveel we hebben beleeft samen? We hebben zulke leuke dingen gedaan! Het zijn dingen, op plekken, waar je het helaas moeilijk mee hebt om er te komen. Maar je probeert het toch wel allemaal in herinnering te houden, oude Memo?
Spelen in de bossen, Je laten duikelen in een waterpoel, heuveltje af, heuveltje op, en met mij, de leukste plekjes bezoeken. Zou je dat ooit nog kunnen? En zou je mij ook dan toe kunnen laten?
Het was altijd zo fijn! Het werd zo abrupt verstoord, dat ik bang was, nooit meer te mogen komen. Maar ik ben heel blij, dat je het langzaam weer probeert. Oude Memo, eigenlijk ben je nog steeds dat kleine meisje. Maar dan met een omhulsel, omdat dat nou eenmaal moet.
Je bent al vroeg ouder geworden. Je hebt mij al snel naar achteren geschoven. Je moest jezelf beschermen. En ik kon niet tegen de pijn. Nee, ik kon niet tegen de pijn van het verlaten worden. En van het sterker moeten zijn dan ik was. Oude Memo, je moet echt niet oud worden hoor. Dat is zo zonde. Dan moet je mij missen en stiekem ben ik veel leuker. Ik ben veel meer ontspannen dan jij oude Memo. Ik denk zelfs dat je veel gelukkiger zou zijn als je mij meer toe zou laten. Ik zie je zo vechten, vooral tegen de dingen die je hebt moeten laten. Maar ook tegen jezelf. Of eigenlijk tegen mij.
Waarom zou je vechten tegen mij, oude Memo? Ik ben zo leuk! We hebben zo vaak in een deuk gelegen!
Wil je dat alsjeblieft niet vergeten?
Je hebt jezelf altijd beschermt door mij van kleins af aan vast te houden. En dat heb je gedaan door 2 armen om mij heen te slaan. Ik denk dat het beter is dat je me nu minder beschermt. Het is niet meer nodig. Probeer nog eens wat leuke momenten terug te halen?!? Misschien kan ik met je mee denken.
Je vond de zomers altijd zo mooi. Je kon altijd zo genieten. Je was zo vaak buiten. Heel vaak lag je in een deuk van het lachen. Eigenlijk om heel weinig. Je kon schilderen met water. Je kon genieten van een waterijsje. En zelfs de winters vond je fijn. Ik weet het, je hebt vanaf jongs af aan moeten knokken. Omdat veel mensen je niet begrepen. Om nog veel andere dingen. Maar je hebt het altijd gered. En op zich nog goed ook.
Mooie momenten zijn toch veel leuker, oude Memo. Door je positiviteit ben je ook wie je nu bent. Besef jij je dat wel? Ik ben altijd in je gebleven. Je hebt me altijd opzij gezet, maar je kan me nu weer meer naar voren halen. Het mag. Je hoeft mij niet meer te verstoppen. Al duik je deze zomer weer een zwembad in, als klein meisje, dan zou ik dat hartstikke leuk vinden!
Doe maar eens wat meer wat je wilt. Niet als oud vrouwtje maar als een jong veulen. Probeer dingen los van elkaar te zien. Je bent als je mij bent ook niet serieus. Dat hoeft ook niet.
Oude Memo? Probeer nou maar echt meer ik te zijn. Ze vinden je als 'klein' meisje ook leuk. Misschien nog wel leuker. Ik zal lekker nog heel vaak langskomen!