Ik onthoud zelden wat ik droom, ik doe het wel, maar ik sla het gewoon niet in mijn lange termijn geheugen op. Heel af en toe kan ik me ze wel herinneren.
Ik stond in de keuken een stuk vis te bakken. Maar die vis ontplofte, omdat er een stuk graat in zat. Mijn moeder werd boos, pakte de vis uit de pan en begon die met stromend water uit de kraan schoon te spoelen.
"Jij kunt ook niks! Nu is de vis vies geworden!"
Geen heel erg bijzondere droom. Maar er zitten veel elementen in die een rol spelen uit mijn jeugd: Mijn voeder vond dat ik niets kon en nooit iets goed deed. Bovendien leed ze zwaar aan smetvrees.
Ik denk dat ik gedroomd heb terwijl ik dacht dat ik wakker was.
Mijn dochter had volgens mij haar sleutel vergeten. Word ik wakker om 6.30 omdat ik haar aan de deur hoorde. Ik klopte op het raam en zei...Ik kom eraan.
Beneden gekomen wilde ik de deur van het slot halen....stond ze er niet. Toen keek ik in de kamer en lag ze op de bank te slapen.
Het gekke vond ik dat ik haar toch echt had zien staan
ik ging slapen, werd wakker, alles was vreemd, mijn deken was enorm groot, ik sta recht en struikel erover, klopt op de grond, er is iets mis hier,
terug in mijn zetel, zie kartonnen dozen tegen de muur die op neer vallen,
sta terug recht, begin te springen een beetje gel, dansen, kijk op mijn schouw, die klok die er normaal niet sta is helemaal misvormd, het beweegt en komt muziek uit,
terug in mijn zetel, wil mijn gsm nemen, mijn peut bellen, heb hem vast, die is driehoekig en roos, het mindenpunt van mij zicht is ineens zwart en kan alleen de zij kanten zien,
gooi de gsm terug, begin in paniek te geraken, er liggen nog twee andere gsm's, kan ze niet gebruiken, mijn zicht laat het niet toe, kijk doorde raam, katten die vliegen, naar de keuken aan de raam, zie een hekks op een bezemstok vliegen, naar de duer , moet naar buiten, hier klopt niets meer, er is iets mis met me, aan de deur in de hal, een stem, " als je weg gaat, gooi ik al je kleren tegen de deur", ik probeer de deur open te doen, en de kleren vlogen tegen de deur, gekleurde, ik heb alleen maar zwarte kleren, eenmaal de deur toch open gekregen, bevind ik met in de trapzaal, zoeken naar de deur van dat meisje die onder mij woond, ik roep haar, maar vind nergens een deur, ineens bevind ik me in een ziekenhuishal met dat meisje van beneden,
doen deed ik een oog open en voorzichtig de anderen, alles was normaal, rustig keek ik rond, hardkloppingen, nam mijn gsm en keek, nee, ik heb mijn peut niet gebeld, dus het was maar een nare droom
zo hevig als echt had ik nog nooit gedroomd, best heel eng
Droomde dat ik achter in een auto zat. Toen ik achterom keek zag ik een andere auto de sloot in rijden. Heb gevraagd om te keren aan te bestuurder en ben toen de bestuurder van de auto in de sloot uit die auto gaan halen. Bleek een jongetje zijn, jong nog, zo 8 of zo...
Ik werd aangevallen door allemaal beestjes. Ze hadden apekopjes maar met het lijf van een reptiel. Ze klampten zich als een magneet aan me en ze beten me continu. Ze hadden de tong als van een slang. Het gekke is dat ik in dromen ook echt pijn voel. Ik probeerde de beesten van me af te krijgen en ze vielen dan als draden uiteen. Elk draadje werd echter weer een nieuw beestje.
Enfin, het was weer niet fijn wakker worden.
Voel je je snel aangevallen Mustafa ? Raak je makkelijk verzeild in conflicten met anderen ? Heb je daar veel last van dat je telkens met mensen een conflict krijgt ?
ja, dat kan wel kloppen, Mystica.
Kritiek was vrijwel altijd in combinatie met geestelijk en lichamelijk geweld.
Nog niet zo heel lang geleden heb ik ontdekt dat kritiek ook opbouwend kan zijn en iets vragen uit belangstelling. De eerste reactie blijft verstarren en op scherp staan.
Gister droomde ik dat ik in de tweede wereldoorlog zat
En afgelopen nacht droomde ik dat ik weer gesloten zat. Ik was voor de tweede keer weggelopen en was nu weer terug. Ik zat te praten met de juf van de instellingsschool en we hadden het erover hoe en wanneer ik nu weg zou lopen
Je hoeft fysiek niet weg te lopen om te vluchten van je problemen Melizzy.... Dat laat de droom je zien. Echter er van weglopen kan niet als het in je hoofd zit. Het komt dan in je slaap gewoon weer terug bij je.
Zo raar gedroomd. Ik ging buiten spelen met vrienden. Allemaal basisschool kinderen. Ik was ongeveer 11 in het begin van de droom. We liepen even en gingen toen basketballen maar ik wilde niet meedoen. Ik ging tegen de muur van het tankstation staan en speelde met mijn telefoon. Ik dacht; verliezers winnen niet en winnaars verliezen niet. Ik was uitgespeeld dus ik ging alleen naar huis. En ik liep door straten die ik niet herkende. Ik ging ergens binnen om de weg te vragen en er stonden daar marktkraampjes waar aan gekookt werd. Ik hoorde iemand zeggen dat het beslag mislukt was en diegene mocht het nog eens proberen. Het mislukte beslag werd gebakken en toen werd het gemengd met water en room en het werd geel en ik mocht het hebben voor mijn zieke oom. Op de weg naar buiten moest ik op de foto met een klein meisje en ik keek net weg. Toen was ik 15. Ik liep naar buiten en struikelde over een groen balletje. Een man gooide die vanuit zijn tuin rond om te vertellen dat mensen tevreden moesten zijn met middelmatig. De burgemeester liep er ook. Zijn verslaafde broer liep naast hem ter bescherming. Ik bleef lopen en de wegen kwamen weer bekend voor. (logisch, het waren wegen die hier in de buurt zijn.) Maar toch waren het andere wegen. Ik was verward en raakte in paniek. Ik was mijn zusje kwijt en moest haar vinden. Maar ik wist nog steeds niet waar ik was hoewel ik de straten kende! In paniek liep ik langs de weg op zoek naar iemand die kon helpen. Mijn leeftijd was normaal, de leeftijd van nu. Er kwam een auto me tegemoet rijden en hij stopte naast me op de vluchtheuvel. De auto was geel met rond. Er stapte iemand uit die iets over seks zei en hij begon... Ik dacht; ik ken hem! En toen schrok ik wakker.
had een jeanbroek aan zo lichten blauwe, gekleurde trui
liep ik rond, mijn haar kort geknip in het wild
die droom voelde zo goed
en voel het nog
nu denk ik om naar de kapper te gaan, een winkel in te stappen
en al dat zwart weg
het zou leuk zijn moest er iemand bij zijn om deze aan te durven
het is een grote metamorfoor deze stap
vind het wel heel moeilijk om hier op te antwoorden
ik wil dat zo graag proberen, het zou een manier zijn van het verleden ( rouwproces) achter me laten en opnieuw beginnen, is best wel eng, het is van dood naar geboren worden
dat zwart voel heel veilig, maar niet goed om ermee naar buiten te komen
om onder de mensen te komen
en dan denk ik aan die info en curses die ik ook graag wil doen
dat zwart volledig los laten geeft me nu al het benauwd en gevoel dat mijn hals wordt dicht geknijpt, of is het denken van kleuren aan te hebben, ik weet het niet
ik draag het sinds mijn opname, sinds ik van mijn ex weg ben
er zitten echt twee stemmen in me, die heel erg tegenstrijdig zijn, het echt willen en het niet durven
@ leeuwtje, zou ik niet eerst beter die assertivitieitstraining doen, voor ik met je zou gaan winkelen, alhoewel ik vind dat je een leuke smaak heb
zal eerst moeten sparen, t'is wel een heel kleedkast dat veranderd moet
mijn haar in een paardenstaart en veel verschil is er niet
om bij de topic te blijven, ga ik proberen van leuke sokken te dagdromen
en moest ik morgen naar de winkel gaan er een paar kopen
want eerlijk gezegt ik heb echt koude voeten
voor een mooie kapsel zal er sowieso een paardenstaart gemaakt worden om dat lang haar af te knippen in totaal is het 50 cm lang
zoiets zou het moeten zijn, maar iets korter, dank je mystica
amai dat zou de derde keer zijn in mijn leven van lang naar heel kort
telkens als ik ergens iets moet afsluiten knip ik het blijkbaar allemaal af