Hawk L.

Mijn verhaal (Hawk L.)

Dag beste mensen,

ik was op Google aan het zoeken naar "depressie forum" en kwam toevallig uit op dit forum. Ik zocht hier namelijk naar omdat ik mij sinds een hele tijd echt lusteloos voel. Ik ben een meisje en ben ook best geïnteresseerd in psychologie (mijn eindwerk zedenleer/moraal ging namelijk over een psychologisch onderwerp individualisme en ik had tot mijn verbazing een mooie beoordeling). Ik had meteen het gevoel dat ik me hier zou kunnen thuisvoelen, dus schreef ik me maar in. Misschien dat sommige mensen ook wel raad weten met mijn lusteloosheid of depressie.

Ik ben net van school af. Hier heb ik eigenlijk zelf voor gekozen. Ik zat namelijk twee schooljaren in een BSO-richting en moest nog een zevende jaar doen om mijn A2-diploma te halen, maar omdat ik school echt niet meer aankon, heb ik besloten mijn zesde af te maken met een getuigschrift en een diploma bedrijfsbeheer. Ik heb nog vaak gedacht om dat zevende jaar wel te doen, maar ik zat er zo door dat ik me tevreden stelde met mijn zesde jaar. (In tegenstelling tot wat veel mensen denken, kun je hier zeker ook een opleding mee volgen en werk vinden.)
Normaal gezien zou ik echt heel blij moeten zijn. School was mijn hele leven al een verschrikkelijke kwelling voor mij, al sinds de kleuterklas. Ik was en ben nog altijd heel anders dan de andere leerlingen. Ik ben wel een prater, maar op school lukte dat maar niet. Iedereen had zo'n andere mentaliteit dan ik. Ik vond niemand die op me leek en als ik dan iemand vond, was het meestal wel "het pispaaltje" en daar ging ik dan maar mee om als er niemand echt op lette, omdat ik een gemakkelijk pestslachtoffer ben. Dat weet ik van mezelf.
Het is niet zo dat ik helemaal geen vrienden had. Toen ik nog kunst volgde waren er wel drie meisjes waar ik goed mee om kon gaan, maar toen ik mijn B-attest op het einde van het vierde jaar kreeg, zijn bijna al mijn vriendschappen verloren gegaan. Vanaf als je in een andere klas terechtkomt, lijken je vorige vrienden je wel te "vergeten", omdat je minder met hen om kan gaan en zo groei je uit elkaar.
In het BSO voelde ik mij zo slim in vergelijking met andere leerlingen en ik had altijd totaal andere interesses. Toch had ik niet veel inzicht en was ik héél slecht in wiskunde, daarom ook mijn B-attest. Voor natuurwetenschappen (biologie, fysica, chemie) had ik zelfs nog slechtere punten dan wiskunde.
Maar goed, erg interessant is dit waarschijnlijk niet om te vertellen.
Het is nu zomervakantie en normaal gezien ben ik dan altijd gelukkig, maar dit jaar kan het me precies allemaal niet schelen. Ik heb nochtans al een tijdje een heel lieve vriend die me altijd steunt. (Bovendien heeft hij het syndroom van Asperger, misschien ook interessant om te vertellen. Toch merk je het niet zo erg, maar dat komt waarschijnlijk omdat hij al een stuk in de 20 is.)
Ik denk echter wel dat ik een paar oorzaken heb voor mijn gemoedstoestand: twijfel voor de toekomst, zelfcomplexen, pessimisme, gefrustreerd over alles en mezelf en gebeurtenissen van vorig jaar die een negatieve invloed op mijn gemoedstoestand hebben gehad.
Ik zou graag afwachten tot dit alles vanzelf over gaat, want ik heb het niet zo voor anti-depressiva en soorten. Het zit hem allemaal in je hoofd en dat moet je er zelf uitkrijgen vind ik. Als het natuurlijk na een paar maanden écht niet verbetert, zal ik wel iets moeten ondernemen vrees ik.

Nog wat over mezelf: voor mijn leeftijd (18) luister ik naar muziek uit de jaren '70. "Hawk" in mijn gebruikersnaam slaat dan ook op Hawkwind, een toch wel redelijke underground band waar ik al zo'n anderhalf jaar naar luister. Mijn afbeelding is zoals je wel kunt zien dan ook van deze oude band. Voor de geïnteresseerde rockfans: dit is de eerste band waar Lemmy Kilmister van Motörhead in speelde (bas).
Ik heb op mijn 15de voor Kerstmis de elpee collectie van mijn pa gekregen. Dat was nog eens een mooi geschenk! Een pickup kreeg ik er natuurlijk ook bij, die ik ondertussen al moest vervangen omdat het naaldje eraf gekraakt was.

Voel u vrij om te reageren, ik ben wel geïnteresseerd in een babbeltje met mensen van dit forum, maar praten over koetjes en kalfjes doe ik echt niet graag (maar als je het onderwerp van dit forum bekijkt zal dat hier niet vaak gebeuren denk ik. ;-)).

Vriendelijke groeten,

L.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Silver Machine van Hawkwind, tjonge volgens mij was ik twaalf of dertien toen die plaat uit kwam. Ai, dat is voor mij lang geleden. [027]

Lusteloosheid of depressie, dat zijn nog al twee verschillende dingen. Op zich gaat de adolescenten periode voor veel mensen gepaard met twijfels, onzekerheden en frustraties.
Ik zou zelfs bijna willen zeggen 'het hoort er bij'. Maar als je zelf het gevoel hebt dat het niet vanzelf zal over gaan, zul je, zoals je zelf al onderkent, iets moeten ondernemen.
Maar waarom al gelijk denken aan antidepressiva? Er zijn heel veel andere wegen om verandering in je gemoedstoestand aan te kunnen brengen.

Als ik je verhaal zo lees, is het niet zo maar zijn dat je voor je eindwerk het thema individualisme hebt gekozen. Waarom verbaast het je trouwens dat je er een mooie beoordeling voor hebt gekregen? Het zal ongetwijfeld een onderwerp zijn waar je binding mee hebt.

Oh ja, natuurlijk welkom hier. ;-)
* Liebe Macht Frei *
Hawk L.

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Bedankt.
Fijn dat iemand dit groepje kent, want voor mijn pa zijn ze nogal vaag, maar misschien waren ze in België niet zo bekend.

Ik dacht aan anti-depressiva omdat ik dat op mijn 12de moest slikken. Toen werd namelijk een depressie vastgesteld volgens een psychiater waar ik soms heen moest. Ik had het toen misschien zelfs nog moeilijker op school dan dit jaar. Ik werd nogal hard gepest (mentaal). Die pubers die te snel willen opgroeien worden echt een probleem. Als ik erbij nadenk wou ik dat eigenlijk niet en ik bleef gewoon mijn kindse zelf, maar ja, je kent dat... Dan word je uit de groep gestoten maar tegelijk ook geviseerd als pestslachtoffer, omdat je anders bent en niet wil meedoen met hun zogezegde "opgroeien" (want zij waren eigenlijk de kleine kinderen, niet ik).
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Hawk L. schreef:Dan word je uit de groep gestoten maar tegelijk ook geviseerd als pestslachtoffer, omdat je anders bent en niet wil meedoen met hun zogezegde "opgroeien" (want zij waren eigenlijk de kleine kinderen, niet ik).
Het spreekwoordelijke buitenbeentje. Maar goed, je schoolperiode zit er op. Het is een fase die je kunt afsluiten en achter je laten. De wereld van de volwassenen lonkt, en dat is weer een hele andere speeltuin, waar ze heel andere spelletjes spelen. ;-)
* Liebe Macht Frei *
Hawk L.

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Weet ik, maar het lijkt alsof ik angst vanop school niet achter me kan laten. Zelfs buiten school ben ik die "andere" persoon... Soms twijfel ik of ik het allemaal wel aan kan.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Hawk L. schreef:Soms twijfel ik of ik het allemaal wel aan kan.
Zoals ik het zie zijn dat de standaard twijfels. Voor een groot deel zijn ze leeftijd gerelateerd.
Hoe kan het ook anders, je hebt pas achttien jaren geleefd en hebt er, bij leven en welzijn en als alles mee zit,
nog zeventig te gaan. Het leven is een leerschool en niemand kan je vertellen hoe je die het beste kunt doorlopen.
Dat zul je zelf moeten ontdekken, maar voor een deel schuilt daar in natuurlijk ook de uitdaging.
Het klinkt raar als ik het zeg, maar er is een kompas waar je op kunt leren varen. Troost je, dat kompas te vinden is
een zoektocht die tijd in beslag neemt. Maar je hebt nog zeventig jaar te gaan, neem er gerust de tijd voor.
Er is geen haast, toch?
* Liebe Macht Frei *
Hawk L.

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Het gaat er gewoon om dat je tegenwoordig altijd maar moet presteren in deze maatschappij. Een mens zou zich voor minder onzeker voelen. Zeker als hij al niet graag naar school ging en het gevoel heeft dat hij niet aan deze eisen voldoet.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Hawk L. schreef:Het gaat er gewoon om dat je tegenwoordig altijd maar moet presteren in deze maatschappij.
Tegenwoordig? Het was vroeger niet veel anders, hoor.
* Liebe Macht Frei *
Hawk L.

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Met al die media en al die blabla tegenwoordig denk ik dat de mensen de dag van vandaag toch nog een grotere druk voelen.
jenn

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Welkom!

Ik herken wel wat in je verhaal. Ben zelf op de middelbare school erg eenzaam en onzeker geweest en had vrijwel geen vrienden. Mijn vervolgopleiding ging een stuk beter, maar sinds ik die heb afgerond en de mensen niet meer zo vaak zie voel ik mij weer net zo onzeker als toen.
Daar komt ook nog eens bij dat ik geen vriend heb. Maar ik ben zo verlegen als de pest en ik ontmoet eigenlijk nooit iemand. Ik weet niet zo goed waar het nou aan ligt.
Gelukkig dat je wel die steun van je vriend hebt.
Ik vraag me af, ervaar je die onzekerheid als een belemmering in een relatie, of denk je juist dat een relatie ervoor kan zorgen dat je je minder onzeker voelt? of zie je die twee geen verband houden met elkaar?
Hawk L.

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Jammer genoeg verandert die relatie eigenlijk niet echt iets aan mezelf. Natuurlijk is het wel fijn iemand te hebben en ik hou van hem, maar mijn gedrag verandert er niet meteen om... Misschien later ooit nog, maar ik vrees ervoor. Als je ook niet bepaald sociaal ingesteld bent...
sibuna

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Voor jou ook een warme welkom Hawl L.!

@Jenn: Ik denk dat onzekerheid wel een belemmering is voor het aangaan van een relatie. Alle keren dat ik een relatie ben begonnen met iemand, was in tijden dat ik me gelukkig en optimistisch voelde. Dat was ook te zien aan mij en ik merk echt dat ik dan ook meer aandacht krijg van anderen dan wanneer ik weinig zelfzeker ben en me down voel.
Het is nu sinds enkele dagen gedaan met mijn vriendin, en ik denk dat onzekerheid, gebrek aan mijn oude goede positieve ingesteldheid en doelen daar een belangrijke oorzaak van is. Ze vertelde me dat ze niet meer weet of ze nog van me houdt, me nog graag ziet. Dat dat misschien in haar hoofd zit maar uit haar hart is. Ze vond dat ik niet meer de persoon van vroeger was. Toen ze me leerde kennen ging ik goed naar alle lessen, studeerde regelmatig en haalde goede punten, was steeds opgewekt en positief ingesteld,... Waar dit nu allemaal verdwenen is. Ik denk dat dat voornamelijk de reden is dat haar verliefdheid wegging in een eerste stap, en dat ze nu zelfs twijfelt of ze me nog graag ziet :confused:.
Gebruikersavatar
patsas
Berichten: 7089
Lid geworden op: 19 jun 2006 18:01
Locatie: Eindhoven

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Welkom op dit forum Hawk L.! ;)
Leven is het meervoud van lef
All that we are is the result of what we have thought
Fall seven times, stand up eight!
jenn

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

@ sibuna:
Ik denk dat je gelijk hebt wat betreft onzekerheid/aantrekkelijkheid. Ik weet dat toen ik een keer in mijn leven heel gelukkig en tevreden was, ik ook een relatie kreeg. En bovendien kreeg ik voor mijn gevoel veel meer aandacht van mannen. Die relatie was van korte duur, en misschien ook deels door mijn onzekerheid die toch op de loer lag, en deels door zijn persoonlijkheid.
Ik geloof alleen niet dat onzekerheid de enige rede is waarop een relatie stuk loopt (het ligt niet allemaal aan jou, het zijn er altijd twee).
Ik geloof dat wanneer iemand echt van je houdt, dat diegene je onzekerheid goed kan opvangen, en zelfs in moeilijke periodes om je geeft. Als ik het namelijk bekijk vanuit mijn perspectief zou ik een ander nog steeds net zo veel aandacht, of zelfs meer aandacht en liefde willen geven als hij zich ongelukkig voelt en dat ook kan uiten aan mij.

Ik denk soms dat ik zo ongelukkig ben omdát ik geen relatie heb, en dat ik ooit gelukkig was omdát ik toen wel een relatie had. Maar dat is een misverstand, want geluk zit in veel dingen maar komt vanuit jezelf, dat kan je nooit ophangen aan een ander.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Mijn verhaal (Hawk L.)

Welkom Hawk L. :)
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Voorstellen (2007-2011)”