Guapa

Ontspoord zusje

Hoi,

sinds maart is mijn stiefzusje (16) fulltime bij ons in huis komen wonen. Ik had in het begin helemaal niets met haar, ze zei geen woord tegen me (achteraf was dat gewoon verlegenheid) en ze zat altijd maar wat voor zich uit te staren. Ook had ze áltijd een grote bek tegen haar vader en haar eigen zusje, die hier binnenkort ook fulltime komt wonen.
Na een tijdje kregen wij natuurlijk meer contact met elkaar, het leeftijdsverschil is niet zo groot (ik ben 18) dus op een gegeven moment werden we echt vriendinnen en 'zusjes'.
Toen kwam ik erachter dat het dus best een lief kind is, die gewoon de puber uithangt.

Ze is nu dus een tijdje bij ons, maar ik ga me steeds meer aan haar ergeren. Ze schreeuwt nog steeds tegen haar ouders/zusje, gaat met foute mensen om (denk aan types tussen de 15 en 25 jaar die nog niet puber-af zijn, blowen, roken, drinken, rondhangen, vandaliseren, etc etc etc), gedraagt zich als een hoer, is ieder weekend lam, etc....

In het begin vond ik het wel een uitdaging. Ik doe de opleiding SAW (sociaal agogisch werk) en loop stage op een speciale basisschool. Ik kom daar ook dagelijks kinderen tegen met bijv. ADHD, agressiestoornissen en andere dingen. De moeder van mijn zusje schijnt ook zo'n ongecontroleerd projectiel te zijn (zomaar vreemde kerels in huis halen, schelden, vechten, dronken zijn) en ik dacht dat dit het gedrag van mijn zusje ook verklaarde. Ik ben deels nog steeds van mening dat dit zo is, maar ik begin nu ook te twijfelen aan het karakter van mijn zusje.
Ik zag mijn zusje als mijn 'project', ik wilde haar helpen, manieren bijleren, met andere mensen om laten gaan enz. Eerst ging dit heel goed, ze luisterde beter naar mij dan naar haar ouders, nam het advies dat ik haar gaf serieus en sprak mij met respect aan, iets wat ze nog steeds niet naar de rest van het gezin doet.
Nu mevrouw helemaal gewend is in haar nieuwe woonplaats, begint ze ook tegen mij te veranderen. Ze is altijd blut, en we roken allebei, maar mevrouw kan nu geen sigaretten meer betalen. Af en toe krijgt ze er eentje van mij. Gisteren kwam ik binnen, en ging het direct: ''DOE MIJ EVEN EEN PEUK! (denk hierbij aan een hoge, hese krijsstem). Ik keek haar aan met een blik van 'hoe vraag je dat?' Vervolgens zei ze ''TOE NOU EVEN''. Ik weiger haar dan een sigaret te geven, omdat ze weet dat ik me niet zo laat behandelen en al helemaal niet door haar. Kon ze niet waarderen, begon met deuren te slaan, te schelden etc etc..

We zijn nu net thuis van de plaatselijke kroeg, en de druppel die de emmer doet overlopen is inmiddels gevallen. Ik nam afscheid van een jongen voor het huis, en zij kwam iets later thuis.
''AHHHH hij is kankerlelijk, doe eem normaal, jaaa ik heb hem gesnaaid, jaaa maar die andere is ook wel lekker bla bla bla''... Pubergepraat dus.
Wat mij wel zorgen baart is dat mevrouw inmiddels met 10 jongens het bed heeft gedeeld, en niet snapt dat dat niet normaal is. Ik zal niet zeggen dat ik zelf de heilige maagd maria was toen ik 16 was, maar ik wist wel dat ik een gebrek aan zelfrespect had en dat het eigenlijk totaal onverstandig was. Mijn zusje vind het volkomen normaal en denkt dat deze jongens zich aangetrokken voelen tot haar. Dat zal ook wel het geval zijn, maar zij denkt dat ze haar écht leuk vinden, terwijl het overduidelijk is dat haar alleen voor de seks nodig hebben. Vijf van de tien keer heeft de jongen in kwestie ook gewoon een relatie met een heel ander meisje.

Ik weet nu niet meer wat ik moet. Ze trekt zich steeds minder van me aan, heeft vanavond getwijfeld of ze zou gaan blowen, de mensen met fatsoen en zelfrespect kotsen haar uit en de mensen met wie ze omgaat slepen haar steeds dieper de shit in. Mijn ouders zijn eigenlijk ten einde raad, en dat begin ik nu ook te worden...

Mijn moeder heeft iets gelezen over ODD, en mijn zusje vertoont daar veel kenmerken van. Ik heb een paar keer geprobeerd te zorgen dat ze met een prof ging praten, maar dat weigert ze.
Ze zegt ook dingen als, jaaa en als ik niet met make up de deur uit kan ben ik liever dood, dan ben ik niet mooi, ik ben leuk, ik ben alleen leuk met make up.. Allemaal hersenloze praatjes, alleen meent zij die dingen serieus. Daar maak ik me zorgen over.

Iemand met een soortgelijke situatie? Of die in ieder geval een beetje weet wat ik nu moet? Het blijft tenslotte wel een beetje mijn kleine zusje op wie ik moet passen, maar de laatste tijd geneer ik me dood voor haar. Ik denk ook niet dat ze een toekomst heeft, als ze zich zo blijft gedragen. Ze heeft er zelf geen idee van waarmee ze mee bezig is...


x
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Ontspoord zusje

Persoonlijk denk ik dat het enige wat jij kan doen is een goed voorbeeld voor haar zijn en er voor haar zijn als ze je een keer echt nodig heeft. Ze is een puber met puberhersenen en die zette zich af tegen af tegen alles en iedereen, sommige wat meer dan de ander. :lol:
Als jij (of iemand anders buiten haar groep) met advies aankomt denkt ze meteen doei en doet het tegenovergestelde. Ze is zo te horen ook erg onzeker en voelt zich alleen thuis in een bepaalde (slechte) groep. Bij die groep hoort bepaald gedrag om er niet buiten te vallen dan kun je wel heel hard roepen niet doen maar dan onderschat je de kracht van conformisme, dat laatste moet je vast bekend voorkomen gezien je studie.

Verder wil ze peuken dan gaat ze maar werken bij AH oid. Grenzen stelen en houden dan help je haar het meeste op weg naar volwassenheid, is dat trouwens niet de zaak van de ouders?

Wil ze de hoer uithangen, nou ja dat is weer een andere discussie, zeker geen makkelijke, misshcien later.

Petje af dat je haar zo helpt lijkt me een dagtaak.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Ontspoord zusje

Helaas of misschien ook wel goed dat het zo is, kan je mensen niet veranderen in iemand die jij wilt dat ze zijn. Als ik lees wat je haar wilt bijbrengen vind ik dat op zich een nobel streven maar je kan iemand niet veranderen, die niet wilt veranderen of zo niet wilt zijn. Iemand kan alleen zichzelf veranderen en daar moet dan een wil achter zitten. Een wens, een streven, een ambitie, een gevoel van noodzaak. Iets doen aan jezelf voor een ander, hoe lief bedoelt ook, gaat niet werken. Mensen dienen trouw te zijn aan zichzelf.

Wat ik lees is dat je zusje veel behoefte heeft aan waardering en erkenning. Ik denk dat ze het gevoel van geborgenheid etc. mist, mogelijk is er sprake van een hechtingsstoornis. Zulk seksueel gedrag is meestal een uiting daarvan. Iemand zoekt dan in het seksuele die bevestiging. Kijk mij eens aantrekkelijk en gewenst en begeerd zijn. Wat men psychisch niet krijgt, vervangt men dan in het seksuele aspect. Ik denk wel dat je terecht opmerkt dat ze denkt dat die jongens haar leuk vinden. Kennelijk is die behoefte naar gewenst zijn, erkend worden, geliefd zijn zo groot dat deze niet op een andere manier vervult kan worden in haar omgeving. Het lijkt in ieder geval niet op seksueel experimenteren ofzo. Meer een gevoel van tekortkoming op psychisch vlak proberen te compenseren met seksuele attentie en bevrediging.

Het verdere pubergedrag is wel heftig te noemen. Gezien haar verleden en mogelijke genetische aanleg vanuit moeders kant (Borderline ?) is het wel verklaarbaar. Ze weet ergens ook niet beter, heeft nooit anders gezien of geleerd en zal het dan wel normaal gedrag vinden. Realiseert zich niet dat het ook anders kan en dat dat eigenlijk beter is. Ze gaat duidelijk voor korte termijn bevrediging ipv lange termijn geluk. Blowen, seks, vandalisme etc. zijn korte termijn bevredigings dingen. De korte kick ervaring. Het lost echter het eigenlijke probleem niet op.

Ik vermoed dat ze een heel groot leeg gat voelt van binnen.. een gat waar eigenlijk liefde had moeten zitten. Een gevoel van geliefd zijn voor wie je bent. Dat er iemand is die echt van je houdt, zoals je bent. Doorgaans start dat met moederliefde en dat breidt zich uit naar andere personen die je na staan zoals zusjes, broertjes etc.

Als jij haar echter als een "project" gaat behandelen zal ze dat voelen. En zal ze zich ook tegen jou afzetten. Vooral als ze zich niet geaccepteerd voelt en zich naar jouw standaard moet gaan gedragen.
Inzicht als Uitweg..
Guapa

Re: Ontspoord zusje

Nou voor zover ik weet heb ik haar niet laten merken dat ze een 'project' is. Ik ben bij mezelf nagegaan wat haar gedrag zou kunnen verklaren en heb ook goeie gesprekken met haar gehad. Daar maakte ik vaak dezelfde dingen uit op die jij ook hebt genoemd.
Ik weet echt niet wat ik nu nog kan doen, want ik probeerde heel erg een vriendin voor haar te zijn, waar ze haar hart bij kon uitstorten. Dat heeft ze ook een tijdje gedaan, maar ze behandelt (of in ieder geval, probeert) mij nu zoals ze haar zusje ook behandelt, respectloos praten, schreeuwen, schelden...
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Ontspoord zusje

Als zij respectloos met je omgaat dan kan je dan benoemen. Je kan haar duidelijk maken dat het je kwetst en dat je zo niet meer met haar om wilt gaan. Dat je haar graag als zusje hebt en er ook voor haar wilt zijn maar dat het niet betekent dat jij je voor stront hoeft laten behandelen door haar.

Als zij negatief doet, zou ik er afstand van nemen. Ga je er dan extra op in, dan lijkt het me belonen voor slecht gedrag en elke vorm van aandacht is ook een vorm van belonen. Dus negeren, niet op in gaan, laten gaan en vooral niet haar zin geven als ze op een onhebbelijke manier je bijvoorbeeld om een sigaret vraagt. Blijf dan gewoon herhalen dat je het niet prettig vindt als ze tegen je schreeuwt of zonder respect met je om gaat. Maar geef haar niet haar zin want dan denkt ze enkel: ach wat maakt het uit, ik krijg het toch wel. Er dienen consequenties te zijn voor negatief gedrag, in die zin dat ze weet dat er grenzen zijn, en dat negatief gedrag niet wordt beloond en zeker geen positieve gevolgen zal hebben als in, krijgen wat je wilt.
Inzicht als Uitweg..
Guapa

Re: Ontspoord zusje

Misschien is dit ook even handig om te noemen, zodat jullie kunnen lezen hoe mijn ouders ermee omgaan.

Picture this; volle tafel met eten, en we hadden twee soorten worteltjes. Gekookte worteltjes uit een pot en gekookte verse worteltjes. Mijn stiefvader had gekookt, en mijn moeder wist dus niet dat er twee soorten wortels waren. Ik vroeg aan haar; mam, mag ik dan die uit de pot? Die vind ik lekkerder.. (ze stonden nog niet op tafel. Mn moeder zei toen dat ik de verse moest nemen want die waren gezonder. Mijn zusje had nog niet opgeschept, dus ik deed voor haar drie wortels op haar bord. Ze claimt dat ze geen groente lust (weer zoiets) maar ik had haar zo ver gekregen dat ze die drie wortels op zou eten. Vervolgens komt mijn stiefvader eraan met de schaal worteltjes uit een pot, zusje begint te schreeuwen dat ze die wil en mijn moeder pakt haar verse wortels weer terug en legt ze op haar eigen bord. Zusje kreeg zonder discussie haar zin.

Is het dan normaal dat ik, die praktisch bijna nooit zeurt over het eten, per se de 'gezonde' wortels moet eten, en dat de opstandige puber haar zin wel krijgt? Ik snap ook niet goed wat mijn ouders denken, en als ik erover wil praten worden ze boos omdat ik ze dan de les lees...
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Ontspoord zusje

Ja das wel een vreemde situatie. Hier zie je dat haar vervelende gedrag dus beloond wordt en dat ze daarom volhardt in dat gedrag. Het levert haar immers op wat ze wilt. En dat gedrag wat succesvol voor je werkt, dat herhaal je..
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Ontspoord zusje

Ik zie iets anders, en dat is dat ze meer geeft om jou en daarom wil dat jij wel die gezondere wortels eet, en bij die aanhang zus denkt zoekt het maar uit. Plus zeker in het begin krijg je als 2e vader/moeder te horen krijgt je bent mn moeder/vader niet. Dus dan hou je in het begin ene beetje afstand tot je weet hoe je ermee moet omgaan. Niet iedereen is zo mondig in het begin. :cool:
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Guapa

Re: Ontspoord zusje

Ik ben heel blij met je reacties, het ligt dus niet aan mij dat ik zo denk. Het probleem is dus dat ik eigenlijk geen idee heb hoe ik voor haar moet zorgen, ik ben zelf net 18 dus ik ben volledig bezig met mezelf te ontwikkelen. Aan de andere kant frustreert het me, omdat ik zie dat ze ieder weekend straalbezopen is, doet wat ze zelf wil, total geen zelfrespect heeft & vooral het feit dat mn ouders niet weten wat ze moeten doen.
Iemand advies wat ik moet doen? Moet ik me meer op haar en haar gedrag richten, moet ik me op mn ouders richten en hen proberen te helpen met de info die ik over haar heb? Of moet ik me er misschien helemaal niet mee bemoeien en het allemaal zn gang laten gaan?
Ik merk wel dat de sfeer in huis helemaal naar de gallemiezen gaat op deze manier. Mijn moeder en ik hebben veel ruzie, er heerst spanning, allemaal dat soort dingen.

@somspijn, ik denk niet dat mijn moeder het zo bedoelt heeft, helemaal aangezien mijn stiefvader langzaam maar zeker kapot gaat door het gedrag van mijn stiefzusje. Mijn moeder deed in het begin erg haar best voor haar, maar heeft er nu ook geen zin meer in.
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Ontspoord zusje

Ik weet niet hoever je al bent in je studie. Wat schrijft je studie je in zulke gevallen voor?
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Guapa

Re: Ontspoord zusje

Zit in het eerste jaar, het eerste half jaar was intro + oriënteren, dus doe nu een paar maanden onderwijsassistent. Ik ben toevallig het speciale onderwijs ingerold, en we hebben het nu vooral over de taken die je dan mag doen en welke lessen je al mag geven. De manier waarop ik haar behandel baseer ik helemaal op wat ik zie op mijn stage. We hebben ook de richting jeugdzorg op school, en ik denk dat dat meer gericht is op jongeren die het gedrag van mijn zusje vertonen. Ik ken verder bijna niemand die die richting doet, en de mensen die ik wel ken zijn ook eerste jaars die leren hoe je een ruimte opnieuw inricht etc..
Blaadje

Re: Ontspoord zusje

hai Guapa,

ten eerste, wat lief dat je je zo focust op je zusje, dat zegt heel wat over jou als persoon, en dat is dus heel positief bedoeld! :)

Zo te lezen trekt je zusje zich van niks en niemand aan, dat hoef jij ook niet te doen.

Ga je eigen gang en laat het gedrag van je zusje op de beloop. Soms moet iemand tegen de lamp lopen voordat hij of zei ervan leert. Hoe hard het ook klinkt, je maakt er jou probleem van terwijl het haar leven is. Denk aan jezelf. Hoogstens kan je haar stimuleren om prof hulp in te schakelen, maar voel je je niet schuldig mocht ze zich hier niks van aantrekken. Nogmaals, denk aan jezelf.

Hartelijke groet
Peter
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Ontspoord zusje

Nogmaals ik zou me op mezelf richten zodat je zelf sterk en verstandig bent, hopelijk gaat je zusje je dan als een rolmodel zien. Iemand aan wie ze zich kan optrekken en die niet tuttig maar krachtig en die dingen voor elkaar krijgt zonder op je rug te moeten liggen.
En laat je niet chanteren / manipuleren met van alles en nog wat, hoe meer je toegeeft hoe meer je haar de afgrond in helpt.

Je ouders helpen is pas een optie als ze er zelf om vragen. Als je met ongevraagd advies aankomt is de kans enorm groot dat ze zich ingraven en precies het tegenovergestelde doen of je niet serieus nemen. O ja en wat m'n voorgangers zeiden bepaal je eigen grenzen, geef ze aan en geef niet toe dat ze worden overschreden! Dat laatste is soms wat lastig omdat daar ook een bepaalde uitstraling cq mimiek bij hoort die je wel moet hebben op dat moment als je zegt in ben boos moet je ook boos kijken en niet gaan lachen anders werkt het niet. Dat soort werk zeg maar.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Guapa

Re: Ontspoord zusje

Ten eerste bedankt voor alle reacties :)

dat met de mimiek en stemgeluid zit wel goed, alleen lijkt het gewoon alsof ze het niet snapt. Ze begrijpt niet wat de consequenties van haar daden zijn, en wanneer ik het haar vertel kijkt ze me met een lege blik aan en rolt ze met haar ogen. Het is me ook opgevallen dat mijn stiefvader haar heel anders aanspreekt dan haar jongere zusje. Bij de jongste (een beetje het prinsesje): (naam) ga je zo naar bed en tandjes poetsen? Dat meisje is bijna dertien. Bij mn andere zusje gaat het, ga je zo naar boven? Moet ik hier iets van zeggen? Of kan ik me toch beter stilhouden? Ik kan nog veel meer van dat soort voorbeelden opnoemen, waarvan ik gewoon niet weet wat ik ermee aan moet...
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Ontspoord zusje

Hoe zou het overkomen op iemand van 40, de vader van een dochter te horen krijg van een dochter van zijn nieuwe vriendin hoe hij z'n dochter moet opvoeden? Cq kritiek en ongevraagd advies krijgt op zijn handelen en opvoeden.

Zolang jij niet het alfa vrouwtje in huis bent kan ik je de afloop al voorspellen. Wil hij luisteren dan zul je als (alfa)vrouwtje hoger dan hem moeten staan wil hij je mening respecteren en uitvoeren. Ik ken iemand van vroeger die inderdaad zo was en respect afdwong ze is ondertussen juf geworden en de enige die ik ken die zelfs alle ouders om 9 uur uit de klas heeft zodat de les kan beginnen :lol:

Zonder gekheid, zolang hij zijn dochter niet mishandelt of misbruikt, denk ik persoonlijk dat je erbuiten moet blijven. Wil je toch perse meedoen, introduceer je dan voorzichtig, benoem wat je ziet en zeg daarna dat je hun graag zou willen helpen als zij het goedvinden. Maar dat kan heel erg terugkaatsen, dus pas op, en weet waar je aan begint.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Survivalkid

Re: Ontspoord zusje

Hi,
Laatst gewijzigd door volhoudertje op 15 aug 2013 13:03, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Reclame voor website verwijderd
zwart schaapje

Re: Ontspoord zusje

Ik zou ook een grote bek geven tegen iemand die mij als project ziet. Jij denkt dat ze dat niet in de gaten heeft maar zoiets voel je echt wel aan.
Je bent zelf nog maar 18 dus doe eerst nog maar een aantal jaren ervaring op voor je denkt te weten hoe te handelen.
Verder is ze gewoon aan het puberen. Wees een goed voorbeeld maar ga niet te verstikkend lopen doen. Ik zou het ook op mn zenuwen krijgen als ik ook net zoveel in de gaten word gehouden. Ik krijg het al benauwd als ik je verhaal lees.
Leeuwtjuh

Re: Ontspoord zusje

Wat schaapje zegt [045]

Er is een groot verschil met 'om iemand geven' en iemand als je persoonlijke liefdadigheidsproject zien.

Terug naar “Jongerenforum”