Dat klinkt alsof je 'm kent. Familie soms?Cygne schreef:Ooooh die...
Uuuuhm. Geen idee!Ei=mc2 schreef:Dat klinkt alsof je 'm kent. Familie soms?Cygne schreef:Ooooh die...
voor volwassen overleden lijkt me dat idd ook. zeker voor mensen die ziek waren en voor wie het leven lang genoeg was geweest. maar voor een baby'tje dat is gestorven en nooit echt heeft geleefd, lijkt het me toch anders.volhoudertje schreef:Ik moet denken aan de film ‘Solaris’ met George Clooney. (Een van de weinige acceptabele re-makes overigens).
Bekeken van uit het standpunt van de overledene lijkt het me vreselijk om weer tot leven gewekt te worden. Het gewone leven heb je al niet om gevraagd, maar het lijkt me een verschrikkelijke last om opnieuw tot leven gewekt te worden omdat iemand je blijkbaar niet kon missen. ‘Leave me alone and get on with your life’ zou ik ze dan boos toe bijten.
Monk schreef:mezelf
Maxy schreef:Het leven is geen geschenk, enkel moeilijker dan de dood. Dat wat de dood moeilijk maakt, is het feit dat wij pijn kunnen voelen. Daarom verkies ik een shotgun schot door mijn hoofd, alleen zie maar eens alleen gelaten te worden met zo'n stuk ijzer...Daarom kies ik om een kamp op te richten, waar mensen maandenlang gemarteld kunnen worden. Wie ik dan tot leven wek? Dat is toch echt Adolf Hitler en zijn nazi-vrienden. Maar aan de andere kant: ook slechte mensen hebben iets goeds tot leven gewekt op aarde...