Bianca1984

Re: Waarom al die moeite...

donkerwolkje schreef:Dat is toch niet normaal om zulke gedachtes te hebben???
Normaal, acht wat is normaal. Het is in ieder geval heel herkenbaar. Ik herken die gedachten in ieder geval wel.
Zeker wat het werk betreft. Ik heb alleen geen advies :confused:

Sterkte ;)
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Heey!

Zoals je wel gelezen hebt in mijn topic. Gaat het momenteel allemaal niet zo lekker ;)
En ik reageer wel gewoon als mijn hoofd er na staat hoor. Maak je daar maar geen zorgen om ;)

Het is inderdaad ook wel af en toe gewoon fijn om de hele dag een beetje op te ruimen, computeren etc. Alleen of dat goed is inderdaad, dat is maar net de vraag. Het liefste zou ik ook gewoon van alles aan ondernemen en echt dingen doen die ik leuk vind. Alleen vind ik het moeilijk om te zoeken wat ik echt leuk vind.
Dat er niks gebeurd in het leven, volgens jou, daar kun je inderdaad zelf wel iets aan veranderen. Alleen weet ik ook heel goed hoe moeilijk dat is, maar wat zou je het liefste willen wat er gebeurd?

Als jezelf al er over nadenkt dat je misschien je teugels te straks houd, kun je er eerder wat aan doen dan als je het niet van jezelf weet. Een middenweg vinden is gewoon heel moeilijk. Daarvoor moet je alleen maar experimenteren en het is vaak ook zo dat je de ene dag meer voor het een voelt dan voor het ander.
Dat je je niet gekwetst wilt voelen kan ik heel goed begrijpen. Dat heb ik zelf ook, daarom houd ik mannen ook op afstand. Zeker door de verhalen die ik van vriendinnen hoor, vind ik het zelf dat ik mij onnodig ga kwellen om op zoek te gaan naar een man. Maar dat is mijn negatieve kant daarop hoor, zo hoef jij er zeker niet over te denken ;)
Dat is toch om gek van te worden.
Aan de ene kant wil ik het maken in mijn leven & vraag ik me soms af waarom ik bijvoorbeeld geen zangeres ben...
Of dat ik niet heb gevonden waar ik ECHT goed in ben.
Dat mensen trots op me zijn & denken.. wauw ik ben jaloers op haar!!

Aan de andere kant wil het liefst wonen in een hutje op de hei en mijn leven delen met 1 persoon en verder niemand
geen stress/geen verplichtingen/rust/simpel baantje en that's it..

Dat is toch niet normaal om zulke gedachtes te hebben???
Hoezo zouden die gedachtes niet normaal zijn? Ik denk dat veel mensen het liefste wat van ze allebei willen hebben. Als je mensen hebt die jaloers op je zijn is een fijn gevoel, maar af en toe eens gewoon rust om je heen en alleen zijn is ook fijn.

Denken over van alles en nog wat kan je helemaal gek maken. Het gaat er uiteindelijk ook om wat je met die gedachtes gaat doen. Alleen is het gewoon moeilijk om keuzes te maken. Tenminste dat vind ik dan ;)

Ben je trouwens nou aangenomen op die plek of niet?

Dikke knuffel!!
3some love3
Every passing minute is a chance to turn it all around
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Hey Wen!

Hoe gaat ie nu..? had je andere topic ook gelezen, hoop echt dat je je gauw beter voelt...
Vind het vervelend dat je je zo rot voelt!!! :knuffel:
Ik weet helaas hoe het is om echt niet te weten wat je met jezelf aanmoet..
Zo'n moment heb ik helaas ook weer...
Maar daar heb je nu ook niet veel aan natuurlijk :(

Maar je moet echt bedenken wat je allemaal al hebt bereikt & het kan ook niet in een keer allemaal goedgaan!!
(is ook wel een goed advies voor mezelf ;) )
Als ik je zo lees heb je al zoveel bereikt & je komt erg slim over :D

Ik ken het verslavingsgevoelige als geen ander trouwens.Het is een soort uitvlucht.
Maar superknap dat je geen alcohol meer drinkt!! Dat wil zeggen dat je al heel erg veel bereikt hebt!
Je kiest juist niet voor de makkelijke weg & daar is veel moed voor nodig!!!

Nou, ik ga even wat eten & hoop je weer te lezen!

Heel veel Liefs & wens je een hele fijne rustige dag,
met fijne gedachtes 3some 3some
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

PS. We komen er wel!! We mogen de moed niet laten zakken! 3some
LonelyGirl

Re: Waarom al die moeite...

Ik begrijp je helemaal meid. You are not alone :knuffel:
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Thanks lonelygirl!! :knuffel:
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Lieve donkerwolkje,

Momenteel gaat het wel redelijk. Even een stuk met de hond gewandeld en een beetje rustig aan gedaan.
Vind het echt vervelend dat jij nou ook even niet weet wat je met jezelf aan moet. Als ik wat voor je kan doen (ik zou zo echt niet weten wat) dan kan je het vragen! Natuurlijk is het al fijn om herkenning te hebben, maar het blijft gewoon vervelend als je je zo voelt.

Misschien kom ik een beetje slim over, maar dat ben ik niet echt hoor ;) Ik begrijp alleen hoe je je voelt ;)

Verslavingsgedrag is ook heel moeilijk. Ben jij wel eens verslaafd geweest ergens aan of er alleen gevoelig voor? Het is heel makkeijk om jezelf daar in te verliezen en ook heel erg moeilijk om daar weer uit te komen, maar als je het echt niet meer wilt lukt dat ook wel. Al blijft het natuurlijk moeilijk op de momenten dat je echt niet lekker in je vel zit!

Jou ook een fijne dag toegewenst! Geniet een beetje van het weer!

3some love3
Every passing minute is a chance to turn it all around
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Waarom al die moeite...

Jij bent heus wel slim hoor Wen ;)

En in ieder geval een jonge vrouw met een flinke dosis levenservaring op dit gebied. Goed wat je er mee doet nu hier op het forum. Petje af voor je. :knuffel:
Inzicht als Uitweg..
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Hey Wen! :knuffel:

Daar ben ik weer :) het heeft ff geduurd...
Hoe gaat ie met jou??? Hopelijk gaat het al wat beter met je:)
Maar heb je ook geen relatie dan?
Ja ik houd mannen ook echt op afstand... Ik klets wel met ze, maar zodra ze meer willen haak ik af... :confused:

Om nog antwoord te geven op de vraag, of ik verslaafd ben geweest..
Ja meerdere malen...
Ik ben een tijdje verslaafd geweest aan drugs... Daar ben ik nu zo'n 11 jaar vanaf, gelukkig!
Ik was toen erg jong.... Was een hele heftige tijd. Ik was 14 toen ik begon met experimenteren.
Een behoorlijk uit de hand gelopen experiment...

Maar toen ik daarmee was gestopt ben ik eigenlijk mijn uitvlucht gaan zoeken in alcohol.
Rolde van het een in het ander...
Dat is ook een hele tijd een heel groot probleem geweest.
Daar ben ik bewust een jaar mee gestopt.
Heb toen echt een jaar lang niks gedronken, maar toen kwam alles er eigenlijk uit..
depressies, angsten, hyperventilatie enz..

Ik drink nu zo af en toe eens, maar het blijft oppassen voor mij...
Dat kan namelijk een keer goedgaan,
maar al gauw ga ik daarmee weer over mijn grens en drink ik mezelf de vernieling in.
Tja, weer die middenweg he... :confused:

Ik slik nu ongeveer 8 jaar AD, met tussenpozen van afbouwen.
Zit nu al wel een hele lange tijd op een hele lage dosering.. en dat wil ik niet veranderen.
Hoe moeilijk dat soms ook is..., maar ja AD is echt geen oplossing vind ik, je krijgt er wat voor in de plaats..
aankomen, moe, enz.
Ik heb nu met deze lage dosering geen bijwerkingen en ben gelukkig weer kilo's afgevallen...
En dat wil ik graag zo houden!!

Ik probeer op het moment zoveel mogelijk te sporten, dat helpt mij het beste...
En goed voor de lijn, want heb al een mega issue met mijn gewicht...
Heb mezelf altijd te dik gevonden, terwijl dat schijnbaar niet zo is.
Mijn omgeving vind mij super slank, dus ook daar zal wel iets niet goed zitten denk ik..
Verkeerd beeld...
Doe jij eigenlijk aan sport?

Ik weet momenteel niet goed hoe het met me gaat, voel me beetje opgefokt vandaag... en boos... :(
Het is zoooo wisselend!!! En dat is zo vermoeiend. De ene dag voel ik me alsof ik de hele wereld aankan,
dan kan het me allemaal ook niet zoveel schelen.
De andere dag ben ik zo verschrikkelijk depressief en boos.. Dat contrast is zo groot... :(
Mijn bui kan erg snel omslaan...

Ik ga vanmiddag weer sporten, hoofd leegmaken!

Maar hoe gaat het met jou....???
Wens je in ieder geval een mooie en fijne dag toe!! :knuffel: 3some
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Heey you! 3some

Met mij gaat het redelijk momenteel, maar dat kan zo weer meteen omslaan.
Maar heb je ook geen relatie dan?
Ja ik houd mannen ook echt op afstand... Ik klets wel met ze, maar zodra ze meer willen haak ik af... :confused:
Nee ik heb geen relatie en eerlijk gezegd heb ik daar ook totaal geen behoefte aan. Ik houd er niet van dat er iemand de hele tijd om me heen hangt en alles. Af en toe zou dat wel fijn zijn, maar over het algemeen heb ik daar momenteel geen behoefte aan.
Er gewoon mee kletsen en verder niks herken ik dan ook wel.
Om nog antwoord te geven op de vraag, of ik verslaafd ben geweest..
Ja meerdere malen...
Ik ben een tijdje verslaafd geweest aan drugs... Daar ben ik nu zo'n 11 jaar vanaf, gelukkig!
Ik was toen erg jong.... Was een hele heftige tijd. Ik was 14 toen ik begon met experimenteren.
Een behoorlijk uit de hand gelopen experiment...

Maar toen ik daarmee was gestopt ben ik eigenlijk mijn uitvlucht gaan zoeken in alcohol.
Rolde van het een in het ander...
Dat is ook een hele tijd een heel groot probleem geweest.
Daar ben ik bewust een jaar mee gestopt.
Heb toen echt een jaar lang niks gedronken, maar toen kwam alles er eigenlijk uit..
depressies, angsten, hyperventilatie enz..

Ik drink nu zo af en toe eens, maar het blijft oppassen voor mij...
Dat kan namelijk een keer goedgaan,
maar al gauw ga ik daarmee weer over mijn grens en drink ik mezelf de vernieling in.
Tja, weer die middenweg he... :confused:
Als je inderdaad even gaat experimenten met drugs kan het nog wel eens goed uit de hand lopen. Zelf ben ik niet verder gegaan in de drugs, maar dat had ook niet veel gescheeld.
Goed van je dat je gestopt bent met alcohol! Het zorgt op het moment zelf wel dat je je beter voelt, maar daarna heb je ook steeds meer nodig om je beter te voelen. Als je daarmee stopt komt inderdaad je echte gevoel naar boven en alles er om heen. Ik heb hetzelfde gehad en dat is zeker niet altijd even fijn.
Ik drink zelf inderdaad ook wel eens, maar ik moet er al snel mee oppassen, want ik weet hoe makkelijk ik er weer aan kan beginnen..

Ik slik nu ongeveer 8 jaar AD, met tussenpozen van afbouwen.
Zit nu al wel een hele lange tijd op een hele lage dosering.. en dat wil ik niet veranderen.
Hoe moeilijk dat soms ook is..., maar ja AD is echt geen oplossing vind ik, je krijgt er wat voor in de plaats..
aankomen, moe, enz.
Ik heb nu met deze lage dosering geen bijwerkingen en ben gelukkig weer kilo's afgevallen...
En dat wil ik graag zo houden!!
Dat met de medicatie ken ik heel erg goed. Het aankomen en moe zijn de hele tijd, maar ondertussen nog niet echt weten wat je voelt. Goed van je dat je toch weer kilo’s bent af gevallen. Ben je heel veel aangekomen door de medicatie?
Ik probeer op het moment zoveel mogelijk te sporten, dat helpt mij het beste...
En goed voor de lijn, want heb al een mega issue met mijn gewicht...
Heb mezelf altijd te dik gevonden, terwijl dat schijnbaar niet zo is.
Mijn omgeving vind mij super slank, dus ook daar zal wel iets niet goed zitten denk ik..
Verkeerd beeld...
Doe jij eigenlijk aan sport?
Sporten werkt inderdaad ook heel goed op je geest, maar als je jezelf al snel te dik vind kan het ook een val kuil zijn eh. Ik wil niet meteen het ergste senario er uit halen, maar het kan. Als andere mensen je slank vinden en jij zelf niet, weet je waardoor dat kan komen of niet?
Ik zelf doe momenteel niet aan sport. Ik ben een halfjaar geleden flink door mijn enkel gegaan en heb daarbij mijn enkelbanden afgescheurd en heb last van slechte knieen. Daarvoor deed ik volleyen en dat hielp mij ook altijd wel. Ik ben nou een beetje aan het kijken welke sport ik kan doen, omdat ik weet dat dit mij ook heel erg helpt.
Ik weet momenteel niet goed hoe het met me gaat, voel me beetje opgefokt vandaag... en boos... :(
Het is zoooo wisselend!!! En dat is zo vermoeiend. De ene dag voel ik me alsof ik de hele wereld aankan,
dan kan het me allemaal ook niet zoveel schelen.
De andere dag ben ik zo verschrikkelijk depressief en boos.. Dat contrast is zo groot... :(
Mijn bui kan erg snel omslaan...

Ik ga vanmiddag weer sporten, hoofd leegmaken!
Heel herkenbaar dat je bui zo kan wisselen. Dat is frustrerend voor de mensen om je heen, maar vooral voor jezelf! Ik hoop dat je bij het sporten je hoofd leeg kan maken!!

love3
Every passing minute is a chance to turn it all around
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Heyyyy, :D

Fijn dat het weer even wat beter met je gaat :) Ben ik blij om!
Ja.. ik ben eerlijk gezegd ook niet toe aan een relatie.
Ik heb wel momenten dat ik een arm mis.. een schouder, een maatje.
Maar als ik dan realistisch na ga denken weet ik dat het sowieso niet gaat werken op dit moment.
Met mijn bui wisselingen & twijfels ;)

Heb jij trouwens ook dat je het ene moment heel enthousiast kan zijn over iets,
en de volgende dag daar totaal anders over kan denken?
Voorbeeld, ik ben op zoek naar een baan momenteel.
En ik mag volgende week op gesprek komen ergens, wat ik eerst helemaal leuk vond.
Gisteren was ik daar nog helemaal blij om...
En vandaag heb ik zoiets van:"Is dit wel iets voor mij..? Heb ik daar wel zin in enz..." :-s
Erg vermoeiend...

Vanavond had ik iets afgesproken, maar heb afgezegd...
Eigenlijk heel lullig, maar wil zo graag alleen zijn vanavond, :doubt:
Voel me wel schuldig aan de ene kant, maar aan de andere kant kan ik het ff niet opbrengen
om vrolijk te gaan kletsen....

Ik vind het heel knap trouwens dat je zoveel onderneemt!!!
Want ik weet hoe vermoeiend het kan zijn als je niet lekker in je vel zit!
Het is ook echt goed... Ik onderneem ook wel meer, maar heb gisteren bv een drukke dag gehad.
Dan merk ik dat ik vandaag weer gas terug moet nemen...
Zo frustrerend, want zo wil ik eigenlijk helemaal niet zijn!!!
Overal rekening mee houden, wil gewoon leven eigenlijk... :confused:

Ik ben door de AD niet heel veel aangekomen hoor, denk rond de 5 kilo..
Ben door de jaren heen sowieso voller geworden, ben ook gestopt met roken (al een hele tijd terug) waardoor ik wat ben aangekomen.
Maar ik weet diep van binnen dat ik wel een gezond gewicht heb nu...., ben de laatste periode weer 7 kilo afgevallen.
En aan de andere kant, ik ben bijna 30... Dus ja, ik ben geen magere tiener meer, heb gewoon vrouwelijke vormen ;)
Ik weet niet precies waar het vandaan komt, heb mezelf altijd te dik gevonden ook in mijn aller magerste periode...
Als ik die foto's nu terugzie sta ik er versteld van dat ik mezelf toen dik vond...
Heb ook een behoorlijk eetprobleem gehad in mijn pubertijd.

Het heeft alles te maken met accepteren van mezelf, daar blijf ik tegenaan lopen...
Ik kan me super mooi voelen als ik de deur uitga, maar zodra ik een kamer binnenloop waar iemand is die naar mijn ogen
erg mooi & zelfverzekerd is, dan daalt mijn eigenwaarde meteen..
Dus daar zit het knelpunt, dat weet ik ook wel...
Terwijl ik dan naderhand vaak hoor dat ze mij zo'n mooie meid vonden.... :eek:
I don't get it!!!!!! Waarschijnlijk allemaal mensen die lenzen nodig hebben of een bril :nod:

Hey maar is zwemmen niks voor jou... Dat is niet zo belastend.
Ik zwem zelf ook paar x per week & het helpt echt om te ontspannen, je hoofd leeg te krijgen
en voor nieuwe energie.... Ik kan niet meer zonder.
Ben een soort "magneet" die alles opslaat in mijn lijf & dat moet ik eruit sporten!!

Dit was wel een hele lange mail hihihi.
En nog leuke dingen gedaan vandaag? :)

Heel veel Liefs!! :knuffel: 3some
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Heey!

Dat je af en toe een arm om je heen mist of een schouder, kan ik me heel goed voorstellen. Dat heb ik zelf ook wel. Alleen door de wisselingen in je bui en twijfels is het dan ook heel moeilijk om een relatie te hebben. Dat heb ik zelf ook…

Ik heb het zelf ook heel erg dat ik de ene keer heel erg enthousiast kan zijn, maar de volgende dag me af vraag waarom ik er zo enthousiast in ben. Daardoor heb ik ook moeite om keuzes te maken, omdat ik weet dat het ook zo voor mij werkt. Voor die baan van je moet je denk ik gewoon proberen om op je af te laten komen, want je kan wel heel enthousiast zijn, maar dan kan het ook tegenvallen.
Het is in ieder geval wel gewoon lastig als je op het ene moment heel enthousiast bent en het andere moment totaal niet.. Ik ken het gevoel, maar weet ook niet goed wat je er mee kan doen..

Ik snap wel dat je het vanavond hebt afgezegd. Het is soms heel moeilijk om vrolijk te gaan kletsen als je je gewoon niet zo goed voelt. Even een avondje alleen is ook wel fijn. Heb je wel meteen afgesproken voor een andere keer of niet?
Ik zelf onderneem inderdaad wel veel met vrienden enzo, maar dat is ook iets wat ik mijzelf voorneem om te blijven doen. Als ik dagen alleen maar thuis zit word ik ook niet bepaald vrolijk. Af en toe is het natuurlijk ook wel moeilijk als ik echt een slecht humeur heb, maar dan ga ik toch gewoon en zie ik wel wat er gebeurd. Soms ga ik ook gewoon eerder weg of houd ik me een beetje stil. Daar hebben mijn vrienden niet zoveel problemen mee gelukkig, al verschilt dat ook wel weer in wat voor een bui hun zijn…
Ik ken dat ook heel goed als ik een drukke dag heb gehad. Dat ik de dag erna echt even rustig aan moet doen en weer even de rust bij mijzelf moet vinden. Ik weet niet goed waar dat vandaan komt, maar het is in ieder geval heel erg irritant.

Als je inderdaad gestopt bent met roken en AD hebt dan kun je wel snel wat kilo’s bij komen. Wel goed van je dat je al weer aardig wat kilo’s kwijt bent! En als je inderdaad bijna 30 bent dan hoeft het allemaal niet meer zo straks en alles ;)
Een eetprobleem is iets heel lastigs. Ik heb dat veel bij andere mensen gezien, waarmee ik in de kliniek heb gezeten. Het blijft een gevecht en je vergelijkt je heel erg met hoe andere er uit zien. Accepteren van jezelf is daarin belangrijk, maar ook heel moeilijk. Als je zo al een hele tijd over jezelf denkt, is het niet zo eenvoudig om dit te veranderen.
En als andere mensen zeggen dat je een mooie meid bent, dan zul je dat ook wel zijn ;) daarin moet je hun dan maar geloven! :)

Zwemmen is niks voor mij. Dit omdat ik veel littekens heb en niet bepaald de slankste ben. Vooral mijn littekens houden mij tegen. Ik weet gewoon dat mensen daar op gaan letten en van alles er bij gaan verzinnen en daar heb ik ook gewoon geen zin in. Ik heb al 4 jaar niet meer gezwommen en op zich mis ik het ook niet echt. Aan de andere kant is het inderdaad wel ideaal voor mijn enkel en knieën, maarja dat andere weegt toch wat zwaarder voor mijzelf.
Ik krijg binnenkort wel een bokszak waar ik tegenaan kan gaan trappen en slaan, dus dan kan ik ook een beetje mijn emoties op die manier kwijt. Ik weet dat dit bij mij ook werkt om het eruit te sporten, dus wil snel gaan kijken wat ik wel en niet kan gaan doen..

Verder heb ik vandaag niet zoveel gedaan. Beetje opgeruimd en boodschappen gedaan. Verder tv gekeken en niks gedaan ;)

knuf
love3
Every passing minute is a chance to turn it all around
moon1989

Re: Waarom al die moeite...

ken het gevoel van enthousiast zijn en niet.
gister gewinkeld, nieuwe schoenen gekocht, vond ze helemaal te gek..

nu? mjah, kan niet inzien hoe blij ik er gister mee was, voel me gewoon normaal maar niet extreem depri ofzo
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Hey hallo!

Het is even geleden, maar ik denk ik stuur gauw ff een berichtje!
Hoe gaat het met jou....??
Sorry dat het even heeft geduurd hoor!!
Hopelijk gaat ie wat beter met jou....? 3some

Ik ben inmiddels weer aan het werk... Ben terug bij een werkgever waar ik een aantal jaar geleden heb gewerkt.
Mocht terugkomomen & aangezien ik al heel lang zonder werk zit... :confused:
Heb ik dat aangenomen.
Ik was de 1e dag dat ik moest werken nog helemaal enthousiast, voelde me heel goed dat ik weer werk had.
Mijn oud collega's reageerden super positief.
Was helemaal happy & ik dacht.. Ik ga er weer voor!!! Voelde me zooo sterk!

Ben nu een paar dagen verder en dat gevoel is weer ingezakt als een kaartenhuis... :doubt:
Heb het nu alweer gezien daar & zou willen dat ik nog gewoon thuis zat :doubt:
Erg ben ik he!! Maar ik ben zooo moe en ik merk dat ik me op het werk gewoon helemaal niet meer kan
concentreren omdat ik er zo lang uit ben geweest....

Ik weet dat ik blij moet zijn dat ik weer werk heb.. maar ik vraag me NU AL af hoe ik dit vol ga houden...
Weer fulltime werken... vroeg opstaan... enz.
Hele dag vrolijk doen en 10 dingen tegelijk doen... :doubt:
Heb gisteren ook gewerkt en ben echt helemaal gebroken thuis gekomen, niet normaal meer.
Ben helemaal kapot & moet morgen weer werken..
Ik voel dat ik dan echt niet uitgerust ben en daar maar ik me nu alweer druk om.
Moet weer de hele week fulltime werken.. Het valt me echt even heel zwaar...

Sorry, gelijk een "zeur" mailtje...
Hoe gaat het met jou???

Heel veel liefs, Donkerwolkje
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

En Moon dat heb ik nu dus ook weer!!
Was eerst helemaal enthousiast dat ik weer werk had & nu zie ik er verschrikkelijk tegenop om morgen te gaan werken... :doubt:
Echt 2 uitersten...

Dat is zo vermoeiend... ik weet het op dit moment echt ff niet meer... :(
Ben ineens helemaal uitgeput.. en dat al na een paar dagen werken :question:
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Een hele dikke knuffel!! 3some
Het is ook zeker zwaar om weer te gaan werken, maar het is wel een goeie stap denk ik. Alleen om meteen fulltime te gaan werken is misschien een beetje te veel van het goeie?
Met mij gaat het niet zo super, dus reageer ook ff kort op jou berichtje. Anders kan het nog wat langer duren voor ik reageer ;)
Wil in iedergeval laten weten dat ik aan je denk en je heel veel sterkte wens!!

3some love3 3some
Every passing minute is a chance to turn it all around
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Das lief!! Dankjewel! :knuffel:
Vind het alleen niet leuk voor jou, dat het niet zo lekker gaat...
Wel lief dat je even de tijd neemt om terug te mailen & ik hoop dat je je gauw beter voelt!
Hier gaat ie dus ook niet zo lekker...
Moest vandaag weer werken (ja met pasen..) & ik vraag me echt af hoe ik dit in hemelsnaam vol ga houden :shock:
Dit weer elke dag.....??? :roll:

Ik weet dat het eigenlijk de normaalste zaak van de wereld is, werken.
Ik bedoel, iedereen moet werken.
Maar het valt me ZO ZWAAR, ..... Het was vandaag ook echt extreem druk, ik wou bijna jankend weglopen.
Zie nu alweer op tegen morgen... :confused:
En heb echt een heel erg beklemmend gevoel...

Weet even niet hoe ik die knop om moet zetten.. :doubt:
Het is niet dat ik lui ben, want wil best werken, maar ik trek op een of andere manier gewoon niet,
de 1e dag was nog leuk, maar mijn interesse is nu gewoon al weer gezakt naar nul.
Ben alweer aan het kijken voor een andere baan.... :confused:
Maarja, wat dan...? Ik weet het gewoon echt even niet meer.

Hey, je weet het he.. kijk maar wanneer je mailt, ik snap het heel goed als je er de rust niet voor hebt!
Hele dikke knuffel & hopelijk voel je je gauw beter!

Liefssssss 3some
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Lieve Donkerwolkje,

Hoe is het nou met je? Hoe gaat het werken?
Het lijkt mij ook heel moeilijk om nou weer elke dag te werken. Hoop dat het nou weer wat beter gaat!

Met mij gaat het momenteel wel weer redelijk ;)

dikke knuf
3some love3
Every passing minute is a chance to turn it all around
Gebruikersavatar
patsas
Berichten: 7089
Lid geworden op: 19 jun 2006 18:01
Locatie: Eindhoven

Re: Waarom al die moeite...

He Donderwolkje,

Wat vervelend dat je je niet optimaal voelt. Toch denk ik dat je weer moet wennen aan de regelmaat die een baan met zich mee brengt. En mocht het niet bevallen, waarom ga je dan niet eens verder kijken wat je leuk vindt? Doe een beroepskeuze test, of ga naar een banenbeurs, misschien dat je dan wat ideeen op kunt doen.

En hoe is het afgelopen bij je huisarts? Je zou toch een verwijzing vragen voor een psych? Misschien kun je, omdat je niet veel vertrouwen hebt in een psych, ook vragen of je kunt doorverwezen worden naar een psychotherapeut, die mogen namelijk dieper op de materie ingaan, dieper graven, dan een psycholoog. Misschien wat voor jou?
Het is maar een idee.

En verder wil ik je veel sterkte wensen met alles!! Probeer in ieder geval bij al die negatieve gedachten, ook de andere kant (positieve) in de gaten te houden.

dikke :knuffel: :knuffel:

love3

Liefs,
Patsas
Leven is het meervoud van lef
All that we are is the result of what we have thought
Fall seven times, stand up eight!
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Heyy Wen & Patsas!

Bedankt voor jullie berichtjes :D Heel lief!!
En Wen, ik ben blij dat het wat beter met je gaat, hopelijk kun je het vasthouden, dat heb je verdiend! :knuffel:

Thanx Patsas! Doet me wel goed hoor.. mensen die het begrijpen..

Voel me momenteel niet zo goed eigenlijk :(
Heb wel weer wat goede dagen gehad, maar daar staan weer hele slechte dagen tegenover...
Vandaag echt een rotdag gehad op het werk, voelde me de hele tijd zooo ongemakkelijk en kon de druk echt niet aan.
Heb dat overigens niet echt laten merken...
Ik voel me ook altijd zo'n outsider.. Kan het niet goed uitleggen.
Maar voel me altijd zo anders als anderen.. :doubt:

Verder ben ik de laatste tijd echt obsessief met sporten bezig...
Iedereen denkt dat ik gewoon gezond met de lijn bezig ben, maar het gaat wel iets verder dan dat.
Ik weet dat sporten gezond is, maar ik voel dat ik vandaag of morgen door kan slaan.
Moet elke dag van mezelf sporten, anders voel ik me niet goed.
Als ik 1 dag oversla voel ik me weer superdik & depressief... :confused:

Het is ook zo frustrerend.. dat hoe vaak ik ook sport.. ik blijf mezelf dik vinden.
Baal er gewoon ff heel erg van momenteel allemaal!
Waarom kan ik niet gewoon lekker in mijn vel zitten???? :(

Ik mail snel weer... nogmaals thanks voor de berichtjes!!
Sorry voor mijn korte mail...
3some :knuffel:
Azakura

Re: Waarom al die moeite...

Soms is liefde het enige remedie.

Ik houd van je, Donkerwolkje.

Je negatieve gedachten van vrijheid zijn waarheid, de waarheid is vaak negatief. Probeer toch om er niet aan onderdoor te gaan, die waarheid. Zoek je plezier in de mooie dingen als natuur of liefde.
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Dankje Azakura...
Het gaat momenteel erg slecht.. Ik zie het niet meer zitten..
Weet niet eens meer wat ik er nog over moet zeggen, er valt niks meer te zeggen.
Het is dat ik het mijn familie & vrienden niet aan kan doen, maar anders...
Azakura

Re: Waarom al die moeite...

donkerwolkje schreef:Dankje Azakura...
Het gaat momenteel erg slecht.. Ik zie het niet meer zitten..
Weet niet eens meer wat ik er nog over moet zeggen, er valt niks meer te zeggen.
Het is dat ik het mijn familie & vrienden niet aan kan doen, maar anders...
Ik voel me precies zo, om dezelfde redenen als jij in je openingspost (de rest vond ik iets teveel om te lezen).

Heb je misschien MSN ofzo? Stuur me gerust een persoonlijk bericht, ik heb wel behoefte aan iemand in mijn leven die ik onder mijn hoede kan nemen en die ik tevens alles kan vertellen, hoewel ik 11 jaar jonger ben. En het is maar MSN, dus niet zo eng.

Jij gaat geen zelfmoord plegen, begrepen? Gewoon volhouden. Ooit gaat het over, je zult zien.
Gebruikersavatar
Reborn
Berichten: 4720
Lid geworden op: 08 nov 2006 16:55

Re: Waarom al die moeite...

Heey donkerwolkje love3

Ik was een paar dagen niet op het forum, dus had je berichtje gemist..
Wat k*t voor je dat je je nou zo voelt! Is het nou al iets beter of nog niet echt?
Is het werken toch allemaal iets te veel geworden?

Als je met me wilt praten, kun je me pben ofzo he!

3some love3 3some
Every passing minute is a chance to turn it all around
donkerwolkje

Re: Waarom al die moeite...

Dankjewel Wen.. Voor je lieve reactie.. 3some
Hoe gaat het met jou.....? Hopelijk wat beter!
Ja ik weet het gewoon niet meer, ben het zo beu om niet gelukkig te zijn..
Terwijl ik er voor mijn gevoel wel alles aan doe.. Maar het loopt gewoon allemaal niet.

En thanx Azakura.. En nee ik doe het ook niet.. Maar het spookt gewoon veel door mijn hoofd de laatste tijd.
Maar ik weet dat ik het niet zou kunnen.

Het enige wat ik wil is gelukkig zijn...

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”